Forwarded from عکس نگار
روانشناسی مثبت گرا : #روانشناسی_مثبت_گرا تکمیل کننده #روانشناسی_بالینی‼️
@Flourishingcenter
✅روان شناسی قرن بیستم به خاطر توجه خاص به آسیب ها و مشکلات روانی و تلاش برای بهتر کردن زندگی انسانهائی که سلامت روانی آنها به مخاطره افتاده است و به تبع کم توجهی به جنبه های مثبت زندگی انسان به روان شناسی نقص محور تبدیل شد به عبارت دیگر روان شناسی قرن بیستم روان شناسی نقاط ضعف انسانها شد.
✍از سوی دیگر چون روان شناسی برای درمان مدد جویان متد ویژه ای نداشت به ناچار برای درمان از متد روان پزشکی ـ که نقص محور و بیماری محور بود ـ استفاده کرد که این خود به نقص محور شدن بیشتر روان شناسی انجامید.
✍در دهه 50 قرن بیستم افرادی مانند راجرز و مزلو ـ که بر خلاف بسیاری از روان شناسان دیدگاه مثبتی نسبت به انسان و توانائی های او داشتند ـ نسبت به روند نقص محور روان شناسی اعتراض کردند ولی این اعتراضات خیلی شنیده نشد چون:
1- این اعتراضات همزمان با اوج گیری نهضت رفتار گرائی مطرح شد و اوج گیری رفتار گرائی جلوی بروز و ظهور نظریات راجرز و مزلو را گرفت.
2- نظریه انسانگرایی که مزلو و راجرز آن را در مقابل رویکرد نقص محور روان شناسی مطرح کردند متدلوژی کامل و جامعی نداشت تا بتواند جایگزین متد نقص محور و بیماری محور (روانپزشکی) شود.
@Flourishingcenter
✍در اواخر قرن بیستم مارتین سلیگمن با هدف پژوهش برای کشف آنچه زندگی را ارزشمند می سازد (یعنی بهباشی well-being) و بدنبال آن ، ایجاد و پرورش شرایطی که زندگی را ارزشمند می سازند شاخه جدیدی در روان شناسی راه اندازی کرد که روان شناسی مثبت گرا (positive psychology) نامیده می شود. این شاخه از روان شناسی در کنار روان شناسی بالینی که هدفش از پژوهش درک بیچاره گی ها و بدبختی ها و تلاش برای متوقف کردن و خنثی کردن شرایط ناتوان کننده زندگی است می تواند نگاه کاملی به انسان را بوجود آورند.
✅سلیگمن هم معتقد است که روان شناسی مثبت گرا قرار نیست جایگزین روان شناسی بالینی شود، بلکه قرار است کامل کننده روان شناسی بالینی باشد و این دو شاخه روان شناسی نگاه جامعی را نسبت به رفتار و فرآیندهای ذهنی انسان ایجاد کنند.
💥برای درک بهتر زندگی خردمندانه و شکوفایی با ما همراه باشید.
@Flourishingcenter
@Flourishingcenter
✅روان شناسی قرن بیستم به خاطر توجه خاص به آسیب ها و مشکلات روانی و تلاش برای بهتر کردن زندگی انسانهائی که سلامت روانی آنها به مخاطره افتاده است و به تبع کم توجهی به جنبه های مثبت زندگی انسان به روان شناسی نقص محور تبدیل شد به عبارت دیگر روان شناسی قرن بیستم روان شناسی نقاط ضعف انسانها شد.
✍از سوی دیگر چون روان شناسی برای درمان مدد جویان متد ویژه ای نداشت به ناچار برای درمان از متد روان پزشکی ـ که نقص محور و بیماری محور بود ـ استفاده کرد که این خود به نقص محور شدن بیشتر روان شناسی انجامید.
✍در دهه 50 قرن بیستم افرادی مانند راجرز و مزلو ـ که بر خلاف بسیاری از روان شناسان دیدگاه مثبتی نسبت به انسان و توانائی های او داشتند ـ نسبت به روند نقص محور روان شناسی اعتراض کردند ولی این اعتراضات خیلی شنیده نشد چون:
1- این اعتراضات همزمان با اوج گیری نهضت رفتار گرائی مطرح شد و اوج گیری رفتار گرائی جلوی بروز و ظهور نظریات راجرز و مزلو را گرفت.
2- نظریه انسانگرایی که مزلو و راجرز آن را در مقابل رویکرد نقص محور روان شناسی مطرح کردند متدلوژی کامل و جامعی نداشت تا بتواند جایگزین متد نقص محور و بیماری محور (روانپزشکی) شود.
@Flourishingcenter
✍در اواخر قرن بیستم مارتین سلیگمن با هدف پژوهش برای کشف آنچه زندگی را ارزشمند می سازد (یعنی بهباشی well-being) و بدنبال آن ، ایجاد و پرورش شرایطی که زندگی را ارزشمند می سازند شاخه جدیدی در روان شناسی راه اندازی کرد که روان شناسی مثبت گرا (positive psychology) نامیده می شود. این شاخه از روان شناسی در کنار روان شناسی بالینی که هدفش از پژوهش درک بیچاره گی ها و بدبختی ها و تلاش برای متوقف کردن و خنثی کردن شرایط ناتوان کننده زندگی است می تواند نگاه کاملی به انسان را بوجود آورند.
✅سلیگمن هم معتقد است که روان شناسی مثبت گرا قرار نیست جایگزین روان شناسی بالینی شود، بلکه قرار است کامل کننده روان شناسی بالینی باشد و این دو شاخه روان شناسی نگاه جامعی را نسبت به رفتار و فرآیندهای ذهنی انسان ایجاد کنند.
💥برای درک بهتر زندگی خردمندانه و شکوفایی با ما همراه باشید.
@Flourishingcenter
Forwarded from عکس نگار
روانشناسی مثبت گرا : #روانشناسی_مثبت_گرا تکمیل کننده #روانشناسی_بالینی‼️
@Flourishingcenter
✅روان شناسی قرن بیستم به خاطر توجه خاص به آسیب ها و مشکلات روانی و تلاش برای بهتر کردن زندگی انسانهائی که سلامت روانی آنها به مخاطره افتاده است و به تبع کم توجهی به جنبه های مثبت زندگی انسان به روان شناسی نقص محور تبدیل شد به عبارت دیگر روان شناسی قرن بیستم روان شناسی نقاط ضعف انسانها شد.
✍از سوی دیگر چون روان شناسی برای درمان مدد جویان متد ویژه ای نداشت به ناچار برای درمان از متد روان پزشکی ـ که نقص محور و بیماری محور بود ـ استفاده کرد که این خود به نقص محور شدن بیشتر روان شناسی انجامید.
✍در دهه 50 قرن بیستم افرادی مانند راجرز و مزلو ـ که بر خلاف بسیاری از روان شناسان دیدگاه مثبتی نسبت به انسان و توانائی های او داشتند ـ نسبت به روند نقص محور روان شناسی اعتراض کردند ولی این اعتراضات خیلی شنیده نشد چون:
1- این اعتراضات همزمان با اوج گیری نهضت رفتار گرائی مطرح شد و اوج گیری رفتار گرائی جلوی بروز و ظهور نظریات راجرز و مزلو را گرفت.
2- نظریه انسانگرایی که مزلو و راجرز آن را در مقابل رویکرد نقص محور روان شناسی مطرح کردند متدلوژی کامل و جامعی نداشت تا بتواند جایگزین متد نقص محور و بیماری محور (روانپزشکی) شود.
@Flourishingcenter
✍در اواخر قرن بیستم مارتین سلیگمن با هدف پژوهش برای کشف آنچه زندگی را ارزشمند می سازد (یعنی بهباشی well-being) و بدنبال آن ، ایجاد و پرورش شرایطی که زندگی را ارزشمند می سازند شاخه جدیدی در روان شناسی راه اندازی کرد که روان شناسی مثبت گرا (positive psychology) نامیده می شود. این شاخه از روان شناسی در کنار روان شناسی بالینی که هدفش از پژوهش درک بیچاره گی ها و بدبختی ها و تلاش برای متوقف کردن و خنثی کردن شرایط ناتوان کننده زندگی است می تواند نگاه کاملی به انسان را بوجود آورند.
✅سلیگمن هم معتقد است که روان شناسی مثبت گرا قرار نیست جایگزین روان شناسی بالینی شود، بلکه قرار است کامل کننده روان شناسی بالینی باشد و این دو شاخه روان شناسی نگاه جامعی را نسبت به رفتار و فرآیندهای ذهنی انسان ایجاد کنند.
💥برای درک بهتر زندگی خردمندانه و شکوفایی با ما همراه باشید.
@Flourishingcenter
@Flourishingcenter
✅روان شناسی قرن بیستم به خاطر توجه خاص به آسیب ها و مشکلات روانی و تلاش برای بهتر کردن زندگی انسانهائی که سلامت روانی آنها به مخاطره افتاده است و به تبع کم توجهی به جنبه های مثبت زندگی انسان به روان شناسی نقص محور تبدیل شد به عبارت دیگر روان شناسی قرن بیستم روان شناسی نقاط ضعف انسانها شد.
✍از سوی دیگر چون روان شناسی برای درمان مدد جویان متد ویژه ای نداشت به ناچار برای درمان از متد روان پزشکی ـ که نقص محور و بیماری محور بود ـ استفاده کرد که این خود به نقص محور شدن بیشتر روان شناسی انجامید.
✍در دهه 50 قرن بیستم افرادی مانند راجرز و مزلو ـ که بر خلاف بسیاری از روان شناسان دیدگاه مثبتی نسبت به انسان و توانائی های او داشتند ـ نسبت به روند نقص محور روان شناسی اعتراض کردند ولی این اعتراضات خیلی شنیده نشد چون:
1- این اعتراضات همزمان با اوج گیری نهضت رفتار گرائی مطرح شد و اوج گیری رفتار گرائی جلوی بروز و ظهور نظریات راجرز و مزلو را گرفت.
2- نظریه انسانگرایی که مزلو و راجرز آن را در مقابل رویکرد نقص محور روان شناسی مطرح کردند متدلوژی کامل و جامعی نداشت تا بتواند جایگزین متد نقص محور و بیماری محور (روانپزشکی) شود.
@Flourishingcenter
✍در اواخر قرن بیستم مارتین سلیگمن با هدف پژوهش برای کشف آنچه زندگی را ارزشمند می سازد (یعنی بهباشی well-being) و بدنبال آن ، ایجاد و پرورش شرایطی که زندگی را ارزشمند می سازند شاخه جدیدی در روان شناسی راه اندازی کرد که روان شناسی مثبت گرا (positive psychology) نامیده می شود. این شاخه از روان شناسی در کنار روان شناسی بالینی که هدفش از پژوهش درک بیچاره گی ها و بدبختی ها و تلاش برای متوقف کردن و خنثی کردن شرایط ناتوان کننده زندگی است می تواند نگاه کاملی به انسان را بوجود آورند.
✅سلیگمن هم معتقد است که روان شناسی مثبت گرا قرار نیست جایگزین روان شناسی بالینی شود، بلکه قرار است کامل کننده روان شناسی بالینی باشد و این دو شاخه روان شناسی نگاه جامعی را نسبت به رفتار و فرآیندهای ذهنی انسان ایجاد کنند.
💥برای درک بهتر زندگی خردمندانه و شکوفایی با ما همراه باشید.
@Flourishingcenter