«این عملیات با هدف در هم شکستن حماس و به آزادی تمامی گروگان‌ها انجام خواهد شد. ما با قدرت فراوان برای نابودی تمامی توانمندی‌های نظامی و حکومتی حماس عمل خواهیم کرد؛

ارتش اسرائیل در هر منطقه‌ای که تسخیر شود باقی خواهد ماند و تمام جمعیت غزه به مناطق جنوبی نوار غزه منتقل خواهند شد؛
آرایش نیروها امکان انجام معامله گروگان‌ها بر اساس مدل ویتکوف را فراهم می‌کند؛
از لحظه آغاز مانور، با قدرت عمل خواهیم کرد و تا تحقق تمامی اهداف توقف نخواهیم کرد.»

«لشکر ۱۶۲ نوک پیکان #ارتش_اسرائیل است. سربازان وظیفه و ذخیره از آغاز جنگ تا امروز امنیت کشور اسرائیل را بر دوش کشیده‌اند.

ما به‌زودی برنامه پشتیبانی گسترده‌ دیگری برای نیروهای ذخیره اجرا خواهیم کرد تا آنان و خانواده‌هایشان تقویت شوند.

عملیات "ارابه‌های جدعون" با هدف در هم شکستن #حماس و آزادی تمامی گروگان‌ها انجام خواهد شد. ما با قدرت فراوان برای نابودی کامل توانمندی‌های نظامی و حکومتی حماس اقدام خواهیم کرد، در حالی‌که فشار شدیدی برای آزادی تمامی گروگان‌ها وارد خواهد شد.

یک چتر حفاظتی قوی برای نیروهای مانوری در برابر همه انواع تهدیدها فراهم خواهد شد. تمام جمعیت غزه به مناطق جنوبی نوار غزه منتقل خواهند شد، در حالی‌که تفکیک میان آن‌ها و تروریست‌های حماس صورت خواهد گرفت.

بر خلاف گذشته، ارتش اسرائیل در هر منطقه‌ای که تسخیر شود باقی خواهد ماند، تا از بازگشت ترور جلوگیری کرده و هر تهدیدی را پاک‌سازی و خنثی کند.

آرایش نیروها پیش از آغاز مانور، پنجره‌ای از فرصت را برای انجام معامله گروگان‌ها طبق "مدل ویتکوف" تا پیش از پایان سفر رئیس‌جمهور آمریکا به منطقه فراهم کرده است.

در هر توافق موقت یا دائمی – اسرائیل منطقه امنیتی پیرامون غزه را که برای حفاظت از سکونت‌گاه‌ها و جلوگیری از قاچاق سلاح به حماس ایجاد شده، ترک نخواهد کرد.

از لحظه‌ای که مانور آغاز شود، با قدرت کامل عمل خواهیم کرد و تا تحقق تمامی اهداف – از جمله برنامه مهاجرت داوطلبانه برای ساکنان غزه – توقف نخواهیم کرد.»/ ان‌تی‌دی عبری

«به نام خدای رنگین کمان

یادی میکنیم ازهم وطنان جان..باخ..ته حادثه تاسف باربندرعباس...

تشکروقدردانی میکنیم ازهمه همراهان ودوست داران همیشگی آزادی وسپاس ویژه ازخانواده های دادخواه که دراین روزبزرگ کنارمون بودن...

همگان بدانیدکه امروز۱۷اردیبهشت محسن محمدی کوچکسرایی ۴۰ ساله میشداگردرکشورش امنیت داشت وبه دست نیروهای سر..کوب گر ک..ش..ته نمیشد.

جان دل، قهرمان زندگیم، میخواهم ازآسمان نظاره گر ماباشی دراین روززیبا، کنارما باشی توهمیشه درقلب وجان ما زندگی خواهی کردو بهترین خاطرات زندگیمان راکه حضورتو درآن پررنگ بود،فراموش نخواهیم کرد.

ما هرگز شجاعت تورا فراموش نخواهیم کرد،که بادست خالی درمقابل کوهی ازظلم وستم ایستادی وآنها ناجوانمردانه ازپشت باگ..لوله ج..ن..گی قلبت راهدف قراردادند.

جان برادر؛مامانده‌ایم باپرچمی که بردوش مانهادی تاادامه دهیم راهت را تازنده نگه داریم رویای آزادی را.

ودرپایان ازطرف توآرزویی میکنیم برای فرزندان این سرزمین جشن شادی رابه ثمرنشستن بهارآزادی را.

امیدوارم صدای تولدت مبارک من به تودربهشت رسیده باشدتولدت مبارک...»

«توی این عکس، سه نفر نشستن.
نه ادا دارن، نه ژست. فقط نشستن؛ با درد، با خشم.

پدر و مادر جواد، و مادر آمنه.
آمنه شهبازی، ۳۶ ساله، یه مادر بود. خم شد که به یه جوون تیرخورده کمک کنه، که از بالا با تک‌تیرانداز زدنش. یه زنِ اسطوره‌ای، از همین خاک.
مادری که خودش یه دختر ۹ ساله داشت، ولی تو اون لحظه، بچه‌ی یه مادر دیگه رو انتخاب کرد.

ازش می‌نویسم با افتخار. با حسرت. و می‌دونم: خون آمنه، رو شونه‌ی همه‌مونه. پدر و مادرم رفتن کنار مادرش. گفتن: ما هم درد می‌کشیم، ولی کنارتون ایستادیم. داریم همدیگه رو پیدا می‌کنیم، یکی‌یکی.

و این‌بار، تا آخرش می‌ریم؛ بخاطر #ایران، بخاطر بچه‌هامون.»