«امروز وقتی نزدیکی‌های محل س ک ونتم رو زدند، رفتم برای امداد. مامورها به حجاب و پوششم گیر دادند. با مامورها درگیر شدم. خیلی خشمگین بودم. دو تا مامور لباس شخصی و یک لباس نظامی مقابلم ایستاده بودند. فریاد می‌زدم من امدادگرم. مامور لباس شخصی شروع کرد فحاشی کردن. به او گفتم زمانی که باید حواست به امنیت کشور می‌بود با همین اخلاق داشتی به من و موی من گیر می‌دادی و بچه‌های کشورمون رو می‌کشتی. بهم خندید. گفتم باید هم بخندید، کشور را به باد دادید.
گفت برو گمشو خانم، اینجا کسی به کمک امثال تو نیاز ندارد. گفتم شماها که تا حالا بودید چه کردید. گفت اگر زن نبودی جوابت را می‌دادم. گفتم این کارمندهای بانک که کشتند بچه‌های منند. بگذار به دادشان برسم. نگذاشت. وقتی هم اسنپ گرفتم سعی کرد از راننده مشخصاتم را بگیرد... این زندگی امروز ما در کشوری است که دو بیگانه در آن باهم می‌جنگند.»