بنا بر آیین روشن ایرانیان باستان، ما نو شدن سال را پاس می‌داریم و خوب است در این روزها که سال کهنه نفس‌های آخرش را می‌کشد، به ایده و خواسته دورترین نیاکان خود بیندیشیم که آیین نوروز را بنیان نهادند.
مقصود آنها از گرامیداشت گذر سالی به سال دیگر چه بود؟
بگذاریم این نوبت، شادباش نوروزی ما، دعوت به اندیشیدن باشد:
ما اگر نو نشویم، کدام سال نو از دروازه آخرین روز زمستان به بهار سلام خواهد داد؟ و در اجتماعی که اسیر کهنه‌اندیشان شده، این نو شدن چگونه میسر است و از حد نصیحت و سخنی تکراری فراتر خواهد رفت؟
به امید روز و روزگار بهتر برای ایران که در آن، کودکان، این مظاهر تازگی و نو شدن انسان، مبارک شمرده شوند و هر روزمان به برکت لبخند آنها، نوروز باشد.
🆔@imamalisociety
مقصود آنها از گرامیداشت گذر سالی به سال دیگر چه بود؟
بگذاریم این نوبت، شادباش نوروزی ما، دعوت به اندیشیدن باشد:
ما اگر نو نشویم، کدام سال نو از دروازه آخرین روز زمستان به بهار سلام خواهد داد؟ و در اجتماعی که اسیر کهنه‌اندیشان شده، این نو شدن چگونه میسر است و از حد نصیحت و سخنی تکراری فراتر خواهد رفت؟
به امید روز و روزگار بهتر برای ایران که در آن، کودکان، این مظاهر تازگی و نو شدن انسان، مبارک شمرده شوند و هر روزمان به برکت لبخند آنها، نوروز باشد.
🆔@imamalisociety
در میخانه ببستند خدا را مپسند
که در خانه تزویر و ریا بگشایند
انحصار طلبی استبداد دینی تنها شامل منابع امروز مملکت نیست. بلکه هر فرد و شخصیتی را که در تاریخ و گذشته در دل ایرانیان جایگاه و پایگاهی داشـته را به خـود منحصر می‌داند و می‌خواهد تک صدایی را با قرائتی به آن صورت که او می‌پسندد و در حقیقت بقای او را تضمین می‌کند، دوام بخشد.
یکی از مظلوم‌ترین این شخصیت‌ها هم علی(ع) است که در هر برهه‌ای با سلیقه حاکمان قرائت‌های رنگ به رنگ شده اسـت و در نهایت چهره‌ای از این امام شیعیان ساخته شده که
کم کم بخش زیادی از مردمان سـابقا دیندار عطایش را به لقایش بخشـیده و چون بسیاری دیگر از نمادهای دینی بصورت کامل آن را به کناری می‌نهند.
در حکم دادگاه جمعیت امـام علی(ع) صادره توسط قاضی مجتمع قضایی بهشتی، سلمان پورمریدی، که رونویسی پر از غلط املایی از مقالات مغالطه‌بازانه کیهانیون است، این موضوع به صورت کامل عیان است که مهم‌ترین ترس حاکمیت از سازمانی مانند جمعیت امام علی (ع)، محبوبیت یافتن قرائت این جمعیت از امام علی(ع) و جلوه بیشـتر قلب ماهیتی اسـت که فرقه حاکم به نام دین در جامعه به سرنیزه می‌خواهد بنشاند.
امروز روز شهادت علی(ع) و سالگرد برگزاری آیین کوچه گردان عاشق است که ۲۳ سال بصورت رسمی و بعد از آن بصورت خودجوش همه ساله در شهرهای مختلف برگزار می‌شود و از جمله آیین‌هایی است که در دلایل انحلال جمعیت امام علی(ع) آن را بدیل‌سازی برای عزاداری و گرفتن مراسم احیا به سبک مداحان دربار ولایت دانسته‌اند.
همان‌طور که بیانیه جمعیت امام علی در آبان ماه که سراسر نقل قول و برگرفته از نامه امام علی(ع) به مالک اشتر بود سرمنشأ فشارهای امنیتی فراوان بر جمعیت و اعضای آن بود و مدام در بازجویی‌ها و جلسات شبه بازجویی در وزارت کشور عنوان می‌شد که قرار نیست هر مطلب و نقل قولی از امام علی(ع) در مقابل عموم جامعه بیان شود، که خوشبحتانه فایل ضبط شده یکی از این جلسات هم موجود است، یا در جایی موسس جمعیت به دلیل این که حضرت علی(ع) را بالاتر از رهبر ایران دانسته مواخذه شده و مورد عتاب قرار می‌گیرد که منظور از بالاتر از ایشان چیست؟
سوال اینجاست؛ کوچه گردان عاشق چرا توانسته بود دل‌های بسیاری از جوانان حتی از نوع غیر دینی را جذب کند و آنقدر محبوبیت پیدا کند که حتی بسیاری از ارگان‌های حکومتی بخواهند کپی شبه دولتی چون "همای رحمت" و نظایر آن را اجرا کنند و مقامات کشوری برای خوش رقصی در نزد آنان که خود را منتسب و گاه بالاتر از علی(ع) می‌دانند، عکس‌ها و فیلم‌های آن را به نام خود ارائه دهند؟
کوچه گردان عاشق شب قدری بود برای قدر گذاشتن به آنان که نه دست زمانه، که یزید و معاویه زمانه بی‌قدرشان کرده بودند و زیر سنگینی بار زندگی، کمرهایشان شکسته بود و بارها فریاد یا علی و بک یا الله‌شان در هیاهوی وهن‌آلود دهلیزهای سیاست گم شده بود.
آنان که در جواب یا علی و تقاضای یک کار عادلانه و یک زندگی شرافتمندانه در این خاک گهرخیز، دستانشان در دستان تریاک و هرویین و کراک و شیشه گذاشته می‌شد و زندگی‌های سوخته کودکان سرزمین‌مان در پای منقل‌های آرزوسوزی "برای یک زندگی معمولی" رقم می‌خورد. آتش کوچه گردان عاشق از آه نفس‌گیر زنان مظلوم و کودکان گرسنه شهرها دم می‌گرفت و بر جان‌های آگاه و دل‌های بیدار شعله می‌زد و هزاران سوال بی‌جواب را از مدعیان علی‌مداری به میدان می‌آورد که قطعاً سلاح فریب و انکار نمی‌توانست با آن هماورد شود. این‌ها دیگر مداحی‌های بی‌اساس ۱۴۰۰ سال قبل و روایت‌های طنزگونه مرفهان بی‌درد با دین نبود که عقل سلیم از شنیدن‌شان مشمئز می‌شود، بلکه چشمان بی‌سو شده دخترکی تکیده بود از گرسنگی که هر مجازی را پرده می‌درید و حقیقت عریان را بر گوش‌های بی‌حیای پرده‌نشینان دینی سیلی می‌زد. آری، هیچ فریادی از این خواب شکن‌تر و رعب آورتر نیست که حاکمان مست زر و زور ببینند جمعی بدون دسترسی به منابع ثروت و قدرت، فریادرسان کودکی شده‌اند که حقش در جیب آن‌هاست. این علیِ دوست داشتنی ما بود. علی‌ای که به دنبال حق آن کودکان کوچه به کوچه گشت و آنقدر فریاد زد تا در شب قدری با شمشیر سپاه تاریکی ضربت خورد.
آری این امام علی(ع) از آنها دور بود و اما چون در دل مردم جای داشت بدل‌های زیادی برایش ساخته شد تا اگر کسی هوس تکرار آن حال و هوا را کرد و خواست یک روز تجربه‌ای از جنس علی داشته باشد نسخه بدلی معاویه‌ای آن در دسترس باشد و آمدند گفتند که آن جمع مدعی علی(ع) که برای انسان گرد آمده بودند و فرزند انسان را پاس می‌داشتند و از دردهای کودکان می‌گفتند، آن شب‌ها به دنبال کشیدن همسایگان به خانه بودند و می‌خواستند نژاد پاک آریایی ریشه در خاک را با کیسه غذایی از این سرزمین برکنند و بیگانگان را با کیسه غذایی جایگزین کنند...
👈 لطفا ادامه مطلب را از طریق instant view مطالعه فرمایید
🆔@imamalisociety
که در خانه تزویر و ریا بگشایند
انحصار طلبی استبداد دینی تنها شامل منابع امروز مملکت نیست. بلکه هر فرد و شخصیتی را که در تاریخ و گذشته در دل ایرانیان جایگاه و پایگاهی داشـته را به خـود منحصر می‌داند و می‌خواهد تک صدایی را با قرائتی به آن صورت که او می‌پسندد و در حقیقت بقای او را تضمین می‌کند، دوام بخشد.
یکی از مظلوم‌ترین این شخصیت‌ها هم علی(ع) است که در هر برهه‌ای با سلیقه حاکمان قرائت‌های رنگ به رنگ شده اسـت و در نهایت چهره‌ای از این امام شیعیان ساخته شده که
کم کم بخش زیادی از مردمان سـابقا دیندار عطایش را به لقایش بخشـیده و چون بسیاری دیگر از نمادهای دینی بصورت کامل آن را به کناری می‌نهند.
در حکم دادگاه جمعیت امـام علی(ع) صادره توسط قاضی مجتمع قضایی بهشتی، سلمان پورمریدی، که رونویسی پر از غلط املایی از مقالات مغالطه‌بازانه کیهانیون است، این موضوع به صورت کامل عیان است که مهم‌ترین ترس حاکمیت از سازمانی مانند جمعیت امام علی (ع)، محبوبیت یافتن قرائت این جمعیت از امام علی(ع) و جلوه بیشـتر قلب ماهیتی اسـت که فرقه حاکم به نام دین در جامعه به سرنیزه می‌خواهد بنشاند.
امروز روز شهادت علی(ع) و سالگرد برگزاری آیین کوچه گردان عاشق است که ۲۳ سال بصورت رسمی و بعد از آن بصورت خودجوش همه ساله در شهرهای مختلف برگزار می‌شود و از جمله آیین‌هایی است که در دلایل انحلال جمعیت امام علی(ع) آن را بدیل‌سازی برای عزاداری و گرفتن مراسم احیا به سبک مداحان دربار ولایت دانسته‌اند.
همان‌طور که بیانیه جمعیت امام علی در آبان ماه که سراسر نقل قول و برگرفته از نامه امام علی(ع) به مالک اشتر بود سرمنشأ فشارهای امنیتی فراوان بر جمعیت و اعضای آن بود و مدام در بازجویی‌ها و جلسات شبه بازجویی در وزارت کشور عنوان می‌شد که قرار نیست هر مطلب و نقل قولی از امام علی(ع) در مقابل عموم جامعه بیان شود، که خوشبحتانه فایل ضبط شده یکی از این جلسات هم موجود است، یا در جایی موسس جمعیت به دلیل این که حضرت علی(ع) را بالاتر از رهبر ایران دانسته مواخذه شده و مورد عتاب قرار می‌گیرد که منظور از بالاتر از ایشان چیست؟
سوال اینجاست؛ کوچه گردان عاشق چرا توانسته بود دل‌های بسیاری از جوانان حتی از نوع غیر دینی را جذب کند و آنقدر محبوبیت پیدا کند که حتی بسیاری از ارگان‌های حکومتی بخواهند کپی شبه دولتی چون "همای رحمت" و نظایر آن را اجرا کنند و مقامات کشوری برای خوش رقصی در نزد آنان که خود را منتسب و گاه بالاتر از علی(ع) می‌دانند، عکس‌ها و فیلم‌های آن را به نام خود ارائه دهند؟
کوچه گردان عاشق شب قدری بود برای قدر گذاشتن به آنان که نه دست زمانه، که یزید و معاویه زمانه بی‌قدرشان کرده بودند و زیر سنگینی بار زندگی، کمرهایشان شکسته بود و بارها فریاد یا علی و بک یا الله‌شان در هیاهوی وهن‌آلود دهلیزهای سیاست گم شده بود.
آنان که در جواب یا علی و تقاضای یک کار عادلانه و یک زندگی شرافتمندانه در این خاک گهرخیز، دستانشان در دستان تریاک و هرویین و کراک و شیشه گذاشته می‌شد و زندگی‌های سوخته کودکان سرزمین‌مان در پای منقل‌های آرزوسوزی "برای یک زندگی معمولی" رقم می‌خورد. آتش کوچه گردان عاشق از آه نفس‌گیر زنان مظلوم و کودکان گرسنه شهرها دم می‌گرفت و بر جان‌های آگاه و دل‌های بیدار شعله می‌زد و هزاران سوال بی‌جواب را از مدعیان علی‌مداری به میدان می‌آورد که قطعاً سلاح فریب و انکار نمی‌توانست با آن هماورد شود. این‌ها دیگر مداحی‌های بی‌اساس ۱۴۰۰ سال قبل و روایت‌های طنزگونه مرفهان بی‌درد با دین نبود که عقل سلیم از شنیدن‌شان مشمئز می‌شود، بلکه چشمان بی‌سو شده دخترکی تکیده بود از گرسنگی که هر مجازی را پرده می‌درید و حقیقت عریان را بر گوش‌های بی‌حیای پرده‌نشینان دینی سیلی می‌زد. آری، هیچ فریادی از این خواب شکن‌تر و رعب آورتر نیست که حاکمان مست زر و زور ببینند جمعی بدون دسترسی به منابع ثروت و قدرت، فریادرسان کودکی شده‌اند که حقش در جیب آن‌هاست. این علیِ دوست داشتنی ما بود. علی‌ای که به دنبال حق آن کودکان کوچه به کوچه گشت و آنقدر فریاد زد تا در شب قدری با شمشیر سپاه تاریکی ضربت خورد.
آری این امام علی(ع) از آنها دور بود و اما چون در دل مردم جای داشت بدل‌های زیادی برایش ساخته شد تا اگر کسی هوس تکرار آن حال و هوا را کرد و خواست یک روز تجربه‌ای از جنس علی داشته باشد نسخه بدلی معاویه‌ای آن در دسترس باشد و آمدند گفتند که آن جمع مدعی علی(ع) که برای انسان گرد آمده بودند و فرزند انسان را پاس می‌داشتند و از دردهای کودکان می‌گفتند، آن شب‌ها به دنبال کشیدن همسایگان به خانه بودند و می‌خواستند نژاد پاک آریایی ریشه در خاک را با کیسه غذایی از این سرزمین برکنند و بیگانگان را با کیسه غذایی جایگزین کنند...
👈 لطفا ادامه مطلب را از طریق instant view مطالعه فرمایید
🆔@imamalisociety
Telegraph
در میخانه ببستند خدا را مپسند که در خانه تزویر و ریا بگشایند
در میخانه ببستند خدا را مپسند که در خانه تزویر و ریا بگشایند انحصار طلبی استبداد دینی تنها شامل منابع امروز مملکت نیست. بلکه هر فرد و شخصیتی را که در تاریخ و گذشته در دل ایرانیان جایگاه و پایگاهی داشـته را به خـود منحصر می‌داند و می‌خواهد تک صدایی را با قرائتی…
«بحران امنیت و مسئولیت‌ناپذیری ساختاری»
فاجعه‌ی تلخ و تکان‌دهنده‌ی بندرعباس، که جان ده‌ها تن از هموطنان ما را گرفت و صدها زخمی برجا گذاشت، بار دیگر بحران عمیق امنیت در کشور را به نمایش گذاشت.
سیستمی که در سال‌های اخیر بارها نهادهای مدنی و فعالان اجتماعی را با شدیدترین برخوردها مواجه ساخته و در مقابل تهدیدات واقعی، ناکارآمد عمل کرده، امروز نمی‌تواند مسئولیت این فجایع را از دوش خود بردارد. این درحالیست که بسیاری از اقشار فعال و دلسوز جامعه بارها شاهد این شاخ و شانه کشیدن‌ها و قدرت به رخ کشیدن‌های نهادهای امنیتی بوده‌اند که در هر مناسبتی تیغ تیز شمشیر قلع و قمعشان بر سر فعالان و کنشگران بلند است اما حالا در زمان‌های نزدیک به هم شاهد اتفاقاتی هستیم که امنیت کشور را در سطح وسیعی زیر سوال می‌برد و نشان می‌دهد سیستم امنیتی تا عمق خود دچار بحران و حفره بوده و قادر به تامین امنیت در هیچ یک از ابعاد آن نیست.
فاجعه بندر عباس به هر دلیلی رخ داده باشد انگشت اتهام آن به سمت سیستم امنیتی و حکومتی است که همواره برای قربانی کردن از شهروندانِ خود مایه گذاشته است و این قربانی شدن آنقدر ساده و پیش پا افتاده شده که حتی حفظ ظاهر و پیام تسلیت را هم دیگر به دنبال ندارد.
جمعیت امام علی ضمن تسلیت و همدردی با خانواده هموطنان بی‌گناهی که در این حادثه جان خود را از دست داده‌اند و آرزوی سلامتی برای مجروحان‌حادثه، حکومت ایران و دستگاه‌های امنیتی را مسبب این حادثه و ملزم به پاسخگویی می‌داند.
🆔@imamalisociety
فاجعه‌ی تلخ و تکان‌دهنده‌ی بندرعباس، که جان ده‌ها تن از هموطنان ما را گرفت و صدها زخمی برجا گذاشت، بار دیگر بحران عمیق امنیت در کشور را به نمایش گذاشت.
سیستمی که در سال‌های اخیر بارها نهادهای مدنی و فعالان اجتماعی را با شدیدترین برخوردها مواجه ساخته و در مقابل تهدیدات واقعی، ناکارآمد عمل کرده، امروز نمی‌تواند مسئولیت این فجایع را از دوش خود بردارد. این درحالیست که بسیاری از اقشار فعال و دلسوز جامعه بارها شاهد این شاخ و شانه کشیدن‌ها و قدرت به رخ کشیدن‌های نهادهای امنیتی بوده‌اند که در هر مناسبتی تیغ تیز شمشیر قلع و قمعشان بر سر فعالان و کنشگران بلند است اما حالا در زمان‌های نزدیک به هم شاهد اتفاقاتی هستیم که امنیت کشور را در سطح وسیعی زیر سوال می‌برد و نشان می‌دهد سیستم امنیتی تا عمق خود دچار بحران و حفره بوده و قادر به تامین امنیت در هیچ یک از ابعاد آن نیست.
فاجعه بندر عباس به هر دلیلی رخ داده باشد انگشت اتهام آن به سمت سیستم امنیتی و حکومتی است که همواره برای قربانی کردن از شهروندانِ خود مایه گذاشته است و این قربانی شدن آنقدر ساده و پیش پا افتاده شده که حتی حفظ ظاهر و پیام تسلیت را هم دیگر به دنبال ندارد.
جمعیت امام علی ضمن تسلیت و همدردی با خانواده هموطنان بی‌گناهی که در این حادثه جان خود را از دست داده‌اند و آرزوی سلامتی برای مجروحان‌حادثه، حکومت ایران و دستگاه‌های امنیتی را مسبب این حادثه و ملزم به پاسخگویی می‌داند.
🆔@imamalisociety