Forwarded from کارگاه دمکراسی (Iranarchism)
زمین تاریک است، این سنگ بزرگ تقریبن گرد، تاریک است. فقط نور می‌تواند در آن نقب بزند و با تیشه به جانش بيفتد. به نور اعتماد كن ولى باورش نكن! کسی که اعتماد نمی‌کند شک هم نمی‌کند فقط رُلش را بازی می‌کند. اعتماد امری کاملن شخصی‌ست در حالی که اعتقاد اجتماعی‌ست. اعتماد کن، حتمن پیشرفت می‌کنی، اعتقاد اما درجا زدن است. فراموشش کن که شک بیاید و با خود ترس بیاورد. ترس هم که آمد خطر کن، زندگی‌ات آغاز می‌شود. زندگی که آغاز شد، عشق هم با کله می‌آید.
از کتاب آنارشیست‌ها واقعی‌ترند
#على_عبدالرضايى
@kargah_democracy
از کتاب آنارشیست‌ها واقعی‌ترند
#على_عبدالرضايى
@kargah_democracy
✍حکمت خودش را ثابت نمى‌كند؛ حكم و حکومت نمی‌کند. حکمت مثل رودخانه‌ست؛ در یک نظر ثابت به نظر می‌آید اما دمى هم نمی‌تواند ثابت بماند. قطعن اگر موسی دوباره بیاید دیگر آن ده فرمان را نمی‌دهد. حتی مرتاضی که در پریودی طولانی نقش درخت ایفا می‌کند در هزار مکان ذهنی سیر دارد. تغییر و تحول سرشت اصلی زندگی‌ست.
از کتاب آنارشیست‌ها واقعی‌ترند
#على_عبدالرضايى
✅ کانال خبری ایرانارشیسم
@iranarchismnews
✅ کانال کارگاه دمکراسی:
@kargah_democracy
از کتاب آنارشیست‌ها واقعی‌ترند
#على_عبدالرضايى
✅ کانال خبری ایرانارشیسم
@iranarchismnews
✅ کانال کارگاه دمکراسی:
@kargah_democracy