آلبومِ مقامِ آتش در پلتفُرم‌های جهانی موسیقی منتشر شد.
پیش از شرحِ داستانِ این اثر، وظیفه‌ی خویش دانسته که اعلام کنم تصنیفِ مقامِ آتش را به جان و روحِ آتشینِ #بکتاش_آبتین پیشکش می‌نمایم.
این تصنیف روایتی‌ست از نخستین و البته آخرین دیدارِ مولانا جلال‌الدین و عطار نیشابوری. دیداری که پیش از حمله‌ی مغول به ایران، در نیشابور رخ‌داده و عطارِ پیر، آینده‌‌ی درخشان مولانا را به پدرش بشارت می‌دهد. گویی آن روز، اخگری از خرمن‌ِ آتشِ پیرمرد، تنورِ سینه‌ی کودک را مشتعل می‌نماید.
دو شعر زیبای عطار و مولانا که از جان‌ودل دوست می‌داشتم‌شان را، بسانِ آن گفت‌و‌شنودِ ناخوانده و نانوشته پنداشتم که دست برقضا، مفهوم‌شان نیز چنین می‌نمود! حکایتِ آتشی که از جانِ مجانین، سر برکشیده و عالمی را برمی‌افروزد. آتشی که همواره در تاریخ و فرهنگِ ما، جایگاه و مقامی والا داشته‌است. دلیلِ برگزیدنِ نامِ مقامِ آتش نیز، جز این نبود.
نگارش این تصنیف، حدود دو سال به طول انجامیده و نهایتا، در اواخر سال هشتاد و هفت، اجرا و ضبط شد.

با سپاس🙏
#رهام_سبحانی
#کانون_نویسندگان_ایران