#ایلنا از وضعیت اشتغالِ کارگران متخصصِ پارس جنوبی گزارش می‌دهد؛ چاره‌ای جز سوختن و ساختن نداریم
از کارگران پیمانکاری فاز ۱۳ #پارس_جنوبی است؛ از آنها که به امید کار تخصصی‌تر و درآمد بالاتر به #عسلویه و کنگان رفته‌اند اما اسیر دیو چند سر پیمانکاران شده‌اند؛ پیمانکارانی که به گفته‌ی ناصر آقاجری (فعال کارگری پروژه‌ای) از وقتی پایشان به پارس جنوبی باز شده، با سرعت نور تکثیر شده‌اند و حالا درخت تناور پیمانکاری در عسلویه، هزاران شاخه دارد....
آقاجری که سال‌ها ساکن عسلویه بوده، کارگران پیمانکاری مناطق آزاد و ویژه اقتصادی از جمله عسلویه را «بی‌حقوق‌ترین طیف کارگران متخصص» می‌نامد؛ چراکه به دلیل خروج از شمول قانون کار، نه اجازه ایجاد یکی از سه تشکل رسمی قانون کار را دارند و نه به آنها اجازه داده می‌شود که براساس مقاوله‌نامه‌های بین‌المللی دست به تشکل‌یابی آزاد بزنند. او اخراج و بلک‌لیست کردن را تاوان اعتراض صنفی در عسلویه می‌داند؛ همان عسلویه‌ای که زمانی فارغ‌التحصیلان رشته‌های فنی از پایتخت و شهرهای بزرگ به آنجا می‌‌رفتند تا هم از حقوق کافی و شغل مناسب بهره‌مند باشند و هم بتوانند گامی در جهت سازندگی صنعتی کشور بردارند اما حالا به قول کارگر پیمانکاری فاز ۱۳، برای ۱۲ ساعت کار روزانه فقط ماهی ۲ میلیون تومان حقوق می‌گیرند!
➖ چاره‌ای جز سوختن و ساختن نداریم!
این کارگر که او را «الف» می‌نامیم -چراکه به دلیل ترس از همان اخراج و بلک‌لیست، نمی‌خواهد حتی نام کوچکش آورده شود- قصه اشتغال در پارس جنوبی و آنچه بر سرش آمده را اینگونه روایت می‌کند:
«وضعیت استخدام ما به این نحوه بود که ما گروهی بودیم که حدود برج ١٠ سال قبل، از طریق اداره کار و اشتغال شهر کنگان، برای جذب اقدام کردیم؛ پس از اخذ مصاحبه، برای استخدام در یک شرکت معتبر به عنوان کارشناس (تاکید دارم کارشناس) قبول شدیم. بعد از تحویل مدارک، قرار شد با ما تماس بگیرند و روز آغاز به کار را به ما اطلاع بدهند که تماس نگرفتند تا حدود برج ٢ امسال . بعد از ورود به ما گفتند که ۳ ماه آموزشی هستید و فعلا شما زیر نظر شرکت دیگری به عنوان نیروی آموزشی فعالیت می‌کنید و بعد از اتمام دوره آموزشی، به همان شرکتی که برایش مصاحبه داده‌اید و قبول شده‌اید، بازمی‌گردید.
بعد از گذشت ۳ ماه و رسیدن شهریور گفتند که آموزشی شما ٦ ماه بوده، نه ٣ ماه! پس از گذشت سه ماه دیگر، باز گفتند آموزشی شما ۸ ماه بوده! در نهایت ما به جای کارشناس در آن شرکتی که می‌خواستیم، شدیم #تکنیسین آموزشی در یک شرکت ثالث! گفته‌اند بعد ۸ ماه، فقط ۱۰۰ هزار تومان افزایش حقوق خواهید گرفت و این یعنی مصیبت! تا اکنون هیچ کارانه و رفاهیات هم نگرفته‌ایم. نکته جالب می‌دانید چیست؟ اکثر ما، نیروهای بومی استان #بوشهر هستیم که به این وضع مبتلا شده‌ایم؛ یعنی هیچ راهی جز ماندن و ساختن نداریم؛ در واقع سوختن و ساختن....»
بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/2VvcqBd
@irannc
از کارگران پیمانکاری فاز ۱۳ #پارس_جنوبی است؛ از آنها که به امید کار تخصصی‌تر و درآمد بالاتر به #عسلویه و کنگان رفته‌اند اما اسیر دیو چند سر پیمانکاران شده‌اند؛ پیمانکارانی که به گفته‌ی ناصر آقاجری (فعال کارگری پروژه‌ای) از وقتی پایشان به پارس جنوبی باز شده، با سرعت نور تکثیر شده‌اند و حالا درخت تناور پیمانکاری در عسلویه، هزاران شاخه دارد....
آقاجری که سال‌ها ساکن عسلویه بوده، کارگران پیمانکاری مناطق آزاد و ویژه اقتصادی از جمله عسلویه را «بی‌حقوق‌ترین طیف کارگران متخصص» می‌نامد؛ چراکه به دلیل خروج از شمول قانون کار، نه اجازه ایجاد یکی از سه تشکل رسمی قانون کار را دارند و نه به آنها اجازه داده می‌شود که براساس مقاوله‌نامه‌های بین‌المللی دست به تشکل‌یابی آزاد بزنند. او اخراج و بلک‌لیست کردن را تاوان اعتراض صنفی در عسلویه می‌داند؛ همان عسلویه‌ای که زمانی فارغ‌التحصیلان رشته‌های فنی از پایتخت و شهرهای بزرگ به آنجا می‌‌رفتند تا هم از حقوق کافی و شغل مناسب بهره‌مند باشند و هم بتوانند گامی در جهت سازندگی صنعتی کشور بردارند اما حالا به قول کارگر پیمانکاری فاز ۱۳، برای ۱۲ ساعت کار روزانه فقط ماهی ۲ میلیون تومان حقوق می‌گیرند!
➖ چاره‌ای جز سوختن و ساختن نداریم!
این کارگر که او را «الف» می‌نامیم -چراکه به دلیل ترس از همان اخراج و بلک‌لیست، نمی‌خواهد حتی نام کوچکش آورده شود- قصه اشتغال در پارس جنوبی و آنچه بر سرش آمده را اینگونه روایت می‌کند:
«وضعیت استخدام ما به این نحوه بود که ما گروهی بودیم که حدود برج ١٠ سال قبل، از طریق اداره کار و اشتغال شهر کنگان، برای جذب اقدام کردیم؛ پس از اخذ مصاحبه، برای استخدام در یک شرکت معتبر به عنوان کارشناس (تاکید دارم کارشناس) قبول شدیم. بعد از تحویل مدارک، قرار شد با ما تماس بگیرند و روز آغاز به کار را به ما اطلاع بدهند که تماس نگرفتند تا حدود برج ٢ امسال . بعد از ورود به ما گفتند که ۳ ماه آموزشی هستید و فعلا شما زیر نظر شرکت دیگری به عنوان نیروی آموزشی فعالیت می‌کنید و بعد از اتمام دوره آموزشی، به همان شرکتی که برایش مصاحبه داده‌اید و قبول شده‌اید، بازمی‌گردید.
بعد از گذشت ۳ ماه و رسیدن شهریور گفتند که آموزشی شما ٦ ماه بوده، نه ٣ ماه! پس از گذشت سه ماه دیگر، باز گفتند آموزشی شما ۸ ماه بوده! در نهایت ما به جای کارشناس در آن شرکتی که می‌خواستیم، شدیم #تکنیسین آموزشی در یک شرکت ثالث! گفته‌اند بعد ۸ ماه، فقط ۱۰۰ هزار تومان افزایش حقوق خواهید گرفت و این یعنی مصیبت! تا اکنون هیچ کارانه و رفاهیات هم نگرفته‌ایم. نکته جالب می‌دانید چیست؟ اکثر ما، نیروهای بومی استان #بوشهر هستیم که به این وضع مبتلا شده‌ایم؛ یعنی هیچ راهی جز ماندن و ساختن نداریم؛ در واقع سوختن و ساختن....»
بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/2VvcqBd
@irannc
خبرگزاری ایلنا
ترس از ورود به بلک‌لیست‌ها/ چاره‌ای جز سوختن و ساختن نداریم
بسیاری از کارگران پیمانکاری عسلویه، قرارداد هم ندارند؛ به محض اینکه اعتراض می‌کنند، بلک‌لیست می‌شوند؛ یعنی نه تنها اخراج می‌شوند بلکه دیگر هیچ شرکتی در عسلویه و کنگان به آنها کار نمی‌دهد.