Iranncorg شورای ملی ایران
10.6K subscribers
34.3K photos
24.2K videos
204 files
10.3K links
شورای ملی ايران يك نهاد سياسی است كه برای برگزارى انتخابات آزاد و استقرار دموكراسى تلاش مى‌كند.
Irannc.org
facebook.com/Iranncorg/
twitter.com/Iranncorg
instagram.com/iranncorg
تماس با ادمین کانال
@iranncmedia
Download Telegram
کارگران و زحمت کشان ایران
روز جهانی کارگر خجسته باد

۱۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸

دوازدهم اردیبهشت، اول ماه مه، #روز_جهانی_کارگر و نماد جشن کار و کوشش بر همه کارگران و زحمت کشان ایرانزمین، ستون سازندگی و محور توسعه کشورمان، خجسته و شاد باد.
روز جهاني كار و كارگر در بلنداي تاريخ ایرانزمین يادآور تلاش خستگي ناپذير بزرگ زنان و مردان زحمتکشي است كه در دهشتناک ترین شرایط معیشتی و زندگی، فداکارانه خود را به لهيب آتش خدمت به کشور برای آباداني و توسعه و پيشرفت روزافزون ميهن سپرده اند.

وقوع #انقلاب_اسلامی در بهمن ۵۷ سرآغاز عصر تاریکی برای جنبش کارگری در ایران بود. #جنبش_کارگری تا پیش از آن، در دوران شکوفایی خود به سر می‌برد و اعتراضات و اعتصابات سراسری بسیاری را سازماندهی کرده بود. علاوه بر آن کارگران از حق داشتن سندیکاها و تشکل‌های کارگری برخوردار بودند و قانون کار تامین کننده بسیاری از حقوق کارگران بود.

اما با روی کار آمدن جمهوری اسلامی اتحادیه‌های کارگری و سندیکاها با سرکوب گسترده حکومتی قلع و قمع شدند. نشریات کارگری توقیف شد، فعالین کارگری از کار اخراج شدند و تحت پیگرد قرار گرفتند. هزاران #کارگر مبارز دستگیر و بیش از پانصد کارگر به جوخه‌های اعدام سپرده شدند. عده کثیری از کارگران نیز مجبور به ترک محل کار و زندگی خود شده یا به تبعید رفتند. شوراهای کارگری یکی پس از دیگر منحل و با تصویب لایحه‌ای قانونی شوراهای اسلامی کار جایگزین آن‌ها شدند.

#خانه_کارگر به رهبری #علیرضا_محجوب که وجود یک تشکل مستقل کارگری آن هم در پایتخت را خطر امنیتی و جدی می‌دانست با همکاری عناصر شوراهای اسلامی کار همچون #حسن_صادقی رئیس کنونی اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری و #احمد_پنجکی رييس وقت هيأت‌ مديره‌ کانون هماهنگي شوراهاي اسلامي کار استان تهران در شهریور ماه ۱۳۸۴ حمله به دفتر سندیکا را سازماندهی کردند. در این حمله وحشیانه عده ای از کارگران سندیکایی به شدت مجروح شدند، شیشه های دفتر شکسته و اسناد و مدارک #سندیکا ربوده شد.

این حادثه سرآغاز سرکوب بزرگتری شد. بازداشت کارگران سندیکای شرکت واحد تهران و حومه و مواجه با اتهامات سنگین امنیتی.
دی ماه ۱۳۸۴ اولین #اعتصاب رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی با روشن کردن چراغهای اتوبوس به نشانه اعتراض به وضعیت دستمزدی، بیمه، مرخصی، بن کارگری، نبود امکانات بهداشتی در محل کار، اجرای طرح طبقه بندی مشاغل و.. کلید خورد. پس از این اعتصاب #قالیباف شهردار وقت تهران کل رانندگان شرکت واحد را به استادیوم ۱۲ هزارنفری آزادی دعوت کرد و با وعده و وعیدهای بسیار سعی در آرام کردن اوضاع داشت. اما کارگران فریب این وعده ها را نخوردند و مجددا در بهمن ۱۳۸۴ در یک اعتصاب دو روزه دست از کار کشیدند و بخش‌هايي از شهر تحت تأثير اعتصاب رانند‌گان قرار گرفت.

تعداد زيادي از کارگران دستگیر و به بند ۲۰۹ #زندان_اوين منتقل شدند. بيش از سي‌صد نفر در همان روزهای اوليه‌ پس از اعتصاب از کار اخراج شدند. به مرور تا مدت شش‌ماه اکثريت کارگران اخراجی به جز ۴۵ نفر به سر کار خود بازگشتند و اعضای سنديکا هم هر کدام بعد از چندين ماه با قرارها وثيقه‌ های صد ميليونی از زندان آزاد شدند و در دادگاه های ناعادلانه به حبس محکوم شدند. به گفته يکی از اعضاي هيئت مديره سندیکای شرکت واحد از سال ۸۴ تا امروز بيش از ۴۰۰ بار اعضاي هيات‌ مديره و فعالان سنديکاي شرکت واحد بازداشت شدند و ده‌ها پرونده‌ محکوميت به خاطر فعاليت سنديکايي برای آنان باز شده است.

#ابراهیم_مددی و #داوود_رضوی دو تن از اعضای هیئت مدیره این سندیکا به اتهامات واهی در دادگاه های تازه به زندان محکوم شده‌اند. رضا شهابی از دیگر کارگران سندیکایی که به تازگی از زندان آزاد شده است ناعادلانه و غیرقانونی در زندان بود و در اعتراض به روند رسیدگی به پرونده اش دست به اعتصاب غذا زده بود.

#جعفر_عظیم_زاده دبیر #اتحادیه_آزاد_کارگران_ایران از دیگر فعالین کارگری است که اولین بار در ۱۷ اسفند ماه ۱۳۸۴ به دنبال بازداشت صدها نفر از کارگران شرکت واحد تهران و تلاش برای کمک به آن‌ها، بازداشت و پس از دو روز از قرنطینه زندان اوین به زندان قزل حصار منتقل شد. در زندان با زور سر وی را تراشیدند و پس از کتک کاری وحشیانه‌ای که منجر به شکستن یکی از دنده‌های قفسه سینه‌اش شد او را ساعت ۱۲ شب ۲۱ یا ۲۲ اسفند آزاد کردند.

او در سال ۱۳۸۵ اتحادیه آزاد کارگران ایران را بنیان گذاری کرد. عظیم‌زاده، ۱۰ اسفند ۹۳ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «اخلال در نظم عمومی» به شش سال زندان و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شد.