اظهارات #حجتالله_میرزایی، رئیس مرکز پژوهشهای اتاق بازرگانی، در مورد فروش ۹۲ درصد #نفت_ایران با ۳۰ درصد تخفیف به چین، یک زنگ خطر جدی برای سیاستگذاری اقتصادی کشور است. اینکه چین نه تنها تعیینکننده قیمت باشد، بلکه بهجای ارز، کالاهایی مانند اتوبوس برقی تحویل دهد، یادآور معاملات نابرابری است که در تاریخ به عنوان «معاملات #استعماری قرن نوزدهمی» شناخته میشود.
چنین توافقاتی نشان از فقدان قدرت چانهزنی دولت دارد که نتیجه مستقیم تحریمها و انزوای اقتصادی است. اما آیا راهکار این است که ثروت ملی ایران با تخفیفهای کلان به حراج گذاشته شود؟ چرا باید نفت به عنوان یکی از ارزشمندترین منابع کشور، به شکلی معامله شود که نه تنها پیشرفت اقتصادی به همراه ندارد، بلکه نوعی بازگشت به عقب در مدیریت منابع را رقم میزند؟
سوال اساسی اینجاست که تا کی باید هزینه ناکارآمدی سیاستگذاریها از جیب مردم و منابع ملی پرداخت شود؟ آیا زمان آن نرسیده که با بازنگری در سیاستهای خارجی و اقتصادی، از این تله استعماری مدرن خارج شویم؟
#همآوا
چنین توافقاتی نشان از فقدان قدرت چانهزنی دولت دارد که نتیجه مستقیم تحریمها و انزوای اقتصادی است. اما آیا راهکار این است که ثروت ملی ایران با تخفیفهای کلان به حراج گذاشته شود؟ چرا باید نفت به عنوان یکی از ارزشمندترین منابع کشور، به شکلی معامله شود که نه تنها پیشرفت اقتصادی به همراه ندارد، بلکه نوعی بازگشت به عقب در مدیریت منابع را رقم میزند؟
سوال اساسی اینجاست که تا کی باید هزینه ناکارآمدی سیاستگذاریها از جیب مردم و منابع ملی پرداخت شود؟ آیا زمان آن نرسیده که با بازنگری در سیاستهای خارجی و اقتصادی، از این تله استعماری مدرن خارج شویم؟
#همآوا