💠بانو #پوران_ناظمی پس از معرفی خودش از وقایع روز ایران میگوید و پیامی برای سالگرد آبان خونین 98 دارد. بانو پوران ناظمی بیست مرداد سال ۹۸ به خاطر امضای بیانیه ۱۴ تقاضای استعفای خامنه ای دستگیر و زندانی شد با وجودی که حکومت جهل جنون از بیماری ایشان خبر داشت اما ماهها وی را در زندان نگه داشت.

💎 @iranyarannetwork1398

🌴🌻🌴🔸چه یادمان عجیبی !!! منع خشونت علیه زنان ؟ تمام مادرانه هایم را برمی دارم ، به کجا کوچ کنم ؟؟

🔸خشونت را نمی شناسم، وقتی از تولد با زهر و زخم و زجر همزاد بودم نه پدری که از درخت هایِ کهنسالِ گردو بالا می رفت تا شاخه ای را برای تابِ لبخندم "بَر دار" کشد، نه سوگ خند های مادری که از"قداست" "دخترانه ام " مرثیه می ساخت. نتوانست مرز "محبت " و "خشونت" را برایم معنا کند.

🔸مهربانی، در این مُلک از همان تولد شکافدار وشکسته و متفاوت بود.

به کجا کوچ کنم ؟؟
چمدانی از دلواپسی هایم را کجا برجا بگذارم ؟
دلی که مُثله شده از خنجرهای فرود نیامده است.

▫️می ترسم ، از فرداهای فرزندم که در دیروز من جا مانده است
▫️می ترسم، از رشادت ، زیبایی از شعر از شعور ، من از هرچه زیبایست
▫️می ترسم از همدردی با مادر سهیل تا دیدار با مادر ستار... از حرفای نسرین تا خواندن دلنوشته های نرگس همه سرشار از دلواپسی است .

🔸من ازفرداهایی که می خواهم فرزندم بسازد ، از ساخته ای که عشق و ماندن" را می گیرد می ترسم.

🔸من از انتهای شبِ عروسک های دخترانه تا آغاز صبح خستگی های مادرانه گذر کردم ، همیشه نگران ودلواپس...

🔸من از شنیدن واژه جنگ، نبرد، من از ساختن شُکوه از فرهنگ من از مادر میهنم می ترسم.

از نبودن آب
از خانه های لرزانِ بی مهری
از فریادهای خاموش مردم
واز روشنای سوختن جنگل می ترسم

🔸به کجا کوچ کنم ؟ دلم جایی می خواهد که خشونت هایش زنانه باشد.

◀️اینجا تنها مرزهایِ زنانه و مردانه در کلاس و دستشویی پارک ها و اتوبوس هاست ....
▫️تنها نشان زنانگی ام از پارچه های تیره برگیسوانم پیداست

🔸اینجا تاوانِ پسران و پدران را زنان می دهند .

🔸وقتی پسرانِ رشید به گناه پدرانِ فهیم محکوم می شوند، دردها رابه وجود مادران تبعید می کنند .

🔸وقتی کودکان بیمار ، کودکان کار ،
وقتی تفاوت کار وبیکار
وقتی قدرت ژنهای برتر را می بینم، می ترسم

🔶وقتی حاصل تلاش و هوش فرزندم در آزمونهای " سهمیه بندی" شده محک می خورد .

🔸وقتی نتیجه" کاردانی اش" بیکاری است

🔸وقتی هزار درد نگفته را نمی توان به چند سطری گفت !!!
🔸وقتی در سرزمینی بزرگ می شوی
که زنانگی هایت زیر قبایِ مردان همراهت گم می شود.
🔸وقتی نتوانی چتری از راستی و آزادی و امنیت بر سر فرزندت بکشی خشونت هم در مقابلت بخاک می افتد ، خشونت اینجا رنگ و بویش متفاوت است

🔸هیچگاه زنانگی ام ، حد و مرزم، وجودم خواسته ام و... مشخص نشد که بتوان از خشونت بر علیه آن نام برد؟

💢من هنوز در "هویت ام "مردد هستم
چگونه بگویم کدام خشونت زنانه است

#پوران_ناظمی

💎 @iranyarannetwork1398