⚖حقوق بشر و قرآن در جهانی متغیّر - بخش اوّل
✏️نویسنده: محمد ابوالقاسم حاج‌حمد
📝ترجمه: دکتر عبدالظاهر سلطانی
📚منبع: شماره ۶ ماهنامه اندیشه اصلاح
برای ورود به بحث حقوق بشر، باید در آغاز خود انسان را بشناسیم تا آن‌گاه بتوانیم از حقوقش سخن به میان آوریم و آن حقوق را با معیارهای عقلی و اخلاقی مطرح در جهان به اصطلاح متغیر امروزی و نظم نوین جهانی مقایسه نماییم.
از آن‌جا که موضوع بحث ما ماهیت انسان و حقوقش با توجه به آیات قرآن می‌باشد، پس باید چگونگی نگاه به آیات مربوطه را تعیین و بررسی کنیم. باور دارم که این کتاب به ما قدرت معرفتی تجدیدپذیر می‌دهد و از تزهای ایدئولوژیک پیشین پا را فراتر می‌گذارد. هرچند همه‌ی این ایدئولوژیها را در چارچوب زمانی و مکانی‌شان دربرگرفته و با ساختارهای فکری آن‌ها همکاری داشته و با نسبت‌های معینی به گفتمان تاریخی آن‌ها پاسخ داده است.
انسان در قرآن بر اساس برداشت و الگوی معرفتی ـ تحلیلی ما، موجودی مطلق است. گرچه وی کالبدی نمادین و ظاهری دارد، ولی، ترکیباتش، نتیجه‌ی آفرینشی کونی است که از نظر بزرگی و کوچکی فرجام‌ناپذیر است: لَخَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ﴿غافر/٥٧﴾ «به یقین آفرینش آسمان‌ها و زمین بزرگ‌تر از آفرینش مردم است، اما بیشتر مردم نمی‌دانند» این موجود مطلقِ هستی‌مدار و کالبد انسانی از طریق به کارگیری نیروهای نامرئی شنیداری، دیداری و بینشی‌اش، کشش‌های نامحدودش زایش می‌یابد: وَاللَّـهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۙ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ﴿نحل/٧٨﴾ «خدا شما را از شکم‌های مادرتان بیرون آورد، در حالی که چیزی نمی‌دانستید و برای‌تان شنوایی، بینایی‌ها و دل‌هایی را قرار داد تا شاید سپاس گزارید» آن‌گاه فضا برای این پیکر تولیدی باز شد: أَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِي جَوِّ السَّمَاءِ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا اللَّـهُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿نحل/٧٩﴾ «آیا به پرندگان ننگریسته‌اند که در فضای آسمان در تسخیر قرار گرفته‌اند و جز خدا کسی آنان را نگه نمی‌دارد؟ قطعاً در این برای مردمانی که ایمان دارند، نشانه‌هایی نهفته است»
ادامه مقاله:
https://goo.gl/L4pmVj
#اندیشە
#حقوق_بشر
@islahweb
https://goo.gl/yS5yJp
✏️نویسنده: محمد ابوالقاسم حاج‌حمد
📝ترجمه: دکتر عبدالظاهر سلطانی
📚منبع: شماره ۶ ماهنامه اندیشه اصلاح
برای ورود به بحث حقوق بشر، باید در آغاز خود انسان را بشناسیم تا آن‌گاه بتوانیم از حقوقش سخن به میان آوریم و آن حقوق را با معیارهای عقلی و اخلاقی مطرح در جهان به اصطلاح متغیر امروزی و نظم نوین جهانی مقایسه نماییم.
از آن‌جا که موضوع بحث ما ماهیت انسان و حقوقش با توجه به آیات قرآن می‌باشد، پس باید چگونگی نگاه به آیات مربوطه را تعیین و بررسی کنیم. باور دارم که این کتاب به ما قدرت معرفتی تجدیدپذیر می‌دهد و از تزهای ایدئولوژیک پیشین پا را فراتر می‌گذارد. هرچند همه‌ی این ایدئولوژیها را در چارچوب زمانی و مکانی‌شان دربرگرفته و با ساختارهای فکری آن‌ها همکاری داشته و با نسبت‌های معینی به گفتمان تاریخی آن‌ها پاسخ داده است.
انسان در قرآن بر اساس برداشت و الگوی معرفتی ـ تحلیلی ما، موجودی مطلق است. گرچه وی کالبدی نمادین و ظاهری دارد، ولی، ترکیباتش، نتیجه‌ی آفرینشی کونی است که از نظر بزرگی و کوچکی فرجام‌ناپذیر است: لَخَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ﴿غافر/٥٧﴾ «به یقین آفرینش آسمان‌ها و زمین بزرگ‌تر از آفرینش مردم است، اما بیشتر مردم نمی‌دانند» این موجود مطلقِ هستی‌مدار و کالبد انسانی از طریق به کارگیری نیروهای نامرئی شنیداری، دیداری و بینشی‌اش، کشش‌های نامحدودش زایش می‌یابد: وَاللَّـهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۙ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ﴿نحل/٧٨﴾ «خدا شما را از شکم‌های مادرتان بیرون آورد، در حالی که چیزی نمی‌دانستید و برای‌تان شنوایی، بینایی‌ها و دل‌هایی را قرار داد تا شاید سپاس گزارید» آن‌گاه فضا برای این پیکر تولیدی باز شد: أَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِي جَوِّ السَّمَاءِ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا اللَّـهُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿نحل/٧٩﴾ «آیا به پرندگان ننگریسته‌اند که در فضای آسمان در تسخیر قرار گرفته‌اند و جز خدا کسی آنان را نگه نمی‌دارد؟ قطعاً در این برای مردمانی که ایمان دارند، نشانه‌هایی نهفته است»
ادامه مقاله:
https://goo.gl/L4pmVj
#اندیشە
#حقوق_بشر
@islahweb
https://goo.gl/yS5yJp