مهم‌ترین اثر کانت «نقد عقل محض» با این پاراگراف شروع می‌شه و داره می‌گه این عقل ما انسان‌ها گاهی پرسش‌هایی از خودش داره که نه می‌تونه نادیده‌شون بگیره (چون از دل ذات و طبیعت خود عقل می‌جوشن) و نه می‌تونه جوابی براشون پیدا کنه (چون کلاً از توان و ظرفیت عقل خارج‌اند، نه اینکه امروز خارج باشن و فردایی وارد بشن، نه، کلاً خارج هستن و خارج می‌مونن).

نه اینکه بشر ندونه ولی خدا بدونه، نه، حتی خود «خدا» هم یه مفهوم در همین عقل محدود ماست. این خدا هم بیرون از عقل ما نیست، چون اصلاً ما نمی‌دونیم بیرون از عقل ما اصلاً یعنی چی؟ حتی نمی‌تونیم تصور کنیم چه رسد به ادعاء! وقتی از خدا و دین حرف می‌زنی، هنوز درون محدوده‌ی همین عقل هستی و خارج نشدی، پس چیزی که کانت می‌گه شامل خدا و دین هم می‌شه.

فرض کن من بگم چیزی هست که هم وجود داره هم وجود نداره، در یه زمان! می‌تونی تصورش کنی؟ نه! فرض کن بگم جهان بدون هیچ علتی ایجاد شده، می‌تونی تصور کنی؟ نه! فرض کن بگم جهان به‌طور مطلق هم بی‌نظمه و هم نظم و قانون داره، همزمان! می‌تونی درکش کنی؟ نه. چرا؟ چون عقلت نمی‌تونه از محدوده‌اش خارج بشه و محدوده‌اش هم همین چیزهاست...
@islie

اسلام‌گرایان کجا هستند؟ دعوت‌شان می‌کنیم به دفاع از اسلام در برابر ندانم‌گراییِ ما. به دفاع نظری از اسلام در بیست‌ویکمین قرن میلادی. دفاع از اسلام در فلسفه‌ی پساکانتی و پسانیچه‌ای!

اگر اسلام را قابل دفاع نمی‌دانید که بحثی نداریم اما اگر فکر می‌کنید قابلیت دفاع دارد و شما هم توان دفاع، دعوت صمیمانه‌ی ما را بپذیرید.✌️🤝

✍ از طرف نامی آشنا: دروغ‌ها و خرافات اسلام!
@islie