🖋 آلن دوباتن
#ریشه_عزت_نفس
#اعتماد_بنفس
🗣 جایی در اعماق ذهنمان، بیرون از همه اتفاقات روزمره، یک قاضى نشسته است. او اعمالمان را زیر نظر دارد، عملکردمان را مطالعه میکند، تأثيرمان بر دیگران را مطالعه میکند، موفقیت ها و شکست هایمان را دنبال میکند و بعد در نهایت درباره ما حکمی صادر میکند. حکم این قاضى چنان تأثير گذار است که بر کل تصورمان از خویشتن سایه می افکند. میزان اعتماد بنفس و نیز همدلی مان با خویشتن را نیز تعیین میکند. بر مبنای آن است که ما خودمان را موجودی ارزشمند میدانیم یا برعکس موجودی محسوب میکنیم که اساسا بهتر میبود وجود نداشته باشد. این قاضى مسؤل همان چیزی است که #عزت_نفس میخوانیم.
💥 حکم این قاضى میتواند کم یا بیش محبت آميز باشد، کم یا بیش تأييد آميز باشد، اما در هر صورت مبتنی بر هیچ معیار یا قاعده عینی نیست. حتی ممکن است دو فردی که عملکرد و دستاوردهایشان تا حد زیادی یکسان است،به سطوح بسیار متفاوتی از عزت نفس برسند و گویا برخی از قضات در قیاس با دیگر قضات، بنا به پیش فرض هایی منفی حکم صادر میکنند و از این رو، کمتر تصوری خوشبینانه، گرم، تأييد آميز و لطف آميز از خودمان ارائه میدهند. برخی از این قضات نیز تشویقمان میکنند که بسیار منتقد و عیب جو باشیم، گاه حتی سرخورده باشیم و حتی به انزجار روی آوريم.
✔️ به سادگی میتوان سرمنشأ ندای این قاضى درونی را ردیابی کرد: این ندا حاصل درونی سازیٍ صدای افرادی است که زمانی بیرون از ما بوده اند. ما لحن یک همسایه مهربان و لطیف را جذب کرده ایم، که دوست داشت به نقاط ضعف ما بی امان بخندد و اسم هایی دوست داشتنی رو ما میگذاشت. یا اینکه صدای پدر و مادری خسته و عصبانی را جذب کرده ایم، یا تهدیدهای رعب آور یکی از اعضاي بزرگتر خانواده که هر لحظه در پی تحقیر ما بود. یا حرف های قلدر کلاس یا معلمی که هر کاری میکردیم از ما راضي نمیشد. یا شاید حرف های غیر منطقی کسی که زمانی رابطه عاشقانه ای با او داشته ایم و ما را ترک کرده است.
📣 به این دلیل این صداها را درونی کرده ایم که در لحظاتي کلیدی در گذشته به نظرمان بسیار متقاعد کننده و تردید ناپذیر میرسیده اند. افرادی که بر ما تأثير داشته اند پیام های خود را آنقدر تکرار کرده اند که سرانجام، چه خوب چه بد، در شیوه تفکر ما جای گرفته اند.
☀️ کارنیل، شروع خودسازی و تغییر:
🌱 @karnil
#ریشه_عزت_نفس
#اعتماد_بنفس
🗣 جایی در اعماق ذهنمان، بیرون از همه اتفاقات روزمره، یک قاضى نشسته است. او اعمالمان را زیر نظر دارد، عملکردمان را مطالعه میکند، تأثيرمان بر دیگران را مطالعه میکند، موفقیت ها و شکست هایمان را دنبال میکند و بعد در نهایت درباره ما حکمی صادر میکند. حکم این قاضى چنان تأثير گذار است که بر کل تصورمان از خویشتن سایه می افکند. میزان اعتماد بنفس و نیز همدلی مان با خویشتن را نیز تعیین میکند. بر مبنای آن است که ما خودمان را موجودی ارزشمند میدانیم یا برعکس موجودی محسوب میکنیم که اساسا بهتر میبود وجود نداشته باشد. این قاضى مسؤل همان چیزی است که #عزت_نفس میخوانیم.
💥 حکم این قاضى میتواند کم یا بیش محبت آميز باشد، کم یا بیش تأييد آميز باشد، اما در هر صورت مبتنی بر هیچ معیار یا قاعده عینی نیست. حتی ممکن است دو فردی که عملکرد و دستاوردهایشان تا حد زیادی یکسان است،به سطوح بسیار متفاوتی از عزت نفس برسند و گویا برخی از قضات در قیاس با دیگر قضات، بنا به پیش فرض هایی منفی حکم صادر میکنند و از این رو، کمتر تصوری خوشبینانه، گرم، تأييد آميز و لطف آميز از خودمان ارائه میدهند. برخی از این قضات نیز تشویقمان میکنند که بسیار منتقد و عیب جو باشیم، گاه حتی سرخورده باشیم و حتی به انزجار روی آوريم.
✔️ به سادگی میتوان سرمنشأ ندای این قاضى درونی را ردیابی کرد: این ندا حاصل درونی سازیٍ صدای افرادی است که زمانی بیرون از ما بوده اند. ما لحن یک همسایه مهربان و لطیف را جذب کرده ایم، که دوست داشت به نقاط ضعف ما بی امان بخندد و اسم هایی دوست داشتنی رو ما میگذاشت. یا اینکه صدای پدر و مادری خسته و عصبانی را جذب کرده ایم، یا تهدیدهای رعب آور یکی از اعضاي بزرگتر خانواده که هر لحظه در پی تحقیر ما بود. یا حرف های قلدر کلاس یا معلمی که هر کاری میکردیم از ما راضي نمیشد. یا شاید حرف های غیر منطقی کسی که زمانی رابطه عاشقانه ای با او داشته ایم و ما را ترک کرده است.
📣 به این دلیل این صداها را درونی کرده ایم که در لحظاتي کلیدی در گذشته به نظرمان بسیار متقاعد کننده و تردید ناپذیر میرسیده اند. افرادی که بر ما تأثير داشته اند پیام های خود را آنقدر تکرار کرده اند که سرانجام، چه خوب چه بد، در شیوه تفکر ما جای گرفته اند.
☀️ کارنیل، شروع خودسازی و تغییر:
🌱 @karnil