کارنیل
یکپارچگی علم و دین تنها راه خوشبختی انسان جان پوکینگهورن- استاد فیزیک ریاضیات دانشگاه کمبریج من اعتقاد راسخی به وحدت معرفت دارم. بنابراین، باور دارم که برای کسب معرفت یک پارچه از کل واقعیت، باید فراتر از بینش های بر آمده از علم و دین رفت. این تمایل ما…
علم و دین- مطهری
تجربه های تارخی نشان داده است که جدایی علم ایمان خسارتهای غیر قابل جبران به بار آورده است. ایمان را در پرتو علم باید شناخت. #ایمان_در_روشنایی_علم_از_خرافات دور می ماند با دور افتادن علم از ایمان، #ایمان_به_جمود_و_تعصب_کور و و با شدت به دور خود چرخیدن و راه به جایی نبردن تبدیل می شود. آنجا که علم و معرفت نیست، ایمان مومنان نادان وسیله ای می شود در دست منافقان زیرک، که نمونه اش را در خوارج صدر اسلام و دوره های بعد به اشکال مختلف دیده و می بینیم.
#علم_بدون_ایمان_نیز_تیغی است در کف زنگی مست، چراغی است در نیمه شب در دست دزد برای گزیده تر بردن کالا. این است که انسان عالم بی ایمان امروز، با انسان جاهل بی ایمان دیروز، از نظر طبیعت و ماهیت رفتارها و کردار ها کوچکترین تفاوتی ندارد. چه تفاوتی هست میان چرچیل ها و جانسون ها و نیکسون ها و استالین های امروز با فرون ها و چنگیز ها و آتیلا های دیروز؟
تاریخ گذشته نشان داده که تفکیک علم و ایمان از یکدیگر چه نتایجی به بار می اورد. آنجا که ایمان بوده و علم نبوده است مساعی بشر دوستانه افراد صرف اموری شده که نتیجه زیاد و احیانا نتیجه خوب به بار نیاورده است و گاهی منشا تعصبها و جمودها و احیانا کشمکشهای زیانبار شده است تاریح گذشته بشر پر از این گونه امور است
آنجا که علم بوده و جای ایمان خالی مانده است- مانند برخی جوامع عصر حاضر تمام قدرت علمی صرف خودخواهی و خود پرستی ها، افزون طلبی ها، برتری طلبی ها، استثمار ها، نیرنگها و نیرنگبازی ها شده است.
دو سه قرن گذشته را می توان دوره پرستش علم و گریز از ایمان دانست. دانشمندان بسیاری معتقد شدند که همه مشکلات بشر با سر انگشت علم گشوده خواهد شد، ولی تجربه خلاف آن را ثابت کرد امروز دیگر اندیشمندی یافت نمی شود که نیاز انسان را به نوعی ایمان ولو ایمان غیر مذهبی که به هر حال امری ماورای علم است انکار کند بر تراند راسل با آنکه گرایشهای مادی دارد اعتراف می کند:
کاری که منظور آن فقط در امد باشد، نتیجه مفیدی بار نخواهد آورد برای چنین نتیجه ای باید کاری پیشه کرد که در آن ایمان به یک فرد به یک مرام به یک غایت نهفته باشد
امروز ماتریالیستها هم ناچارند مدعی شوند که ما از جنبه فلسفی ماتریا لیست و جنبه اخلاقی، ایدالیست می باشیم یعنی از جنبه نظری، مادی و از جنبه عملی و ارمانی معنوی، مشکلی است که خود مادیین باید بدان پاسح بگویند.
@karnil
تجربه های تارخی نشان داده است که جدایی علم ایمان خسارتهای غیر قابل جبران به بار آورده است. ایمان را در پرتو علم باید شناخت. #ایمان_در_روشنایی_علم_از_خرافات دور می ماند با دور افتادن علم از ایمان، #ایمان_به_جمود_و_تعصب_کور و و با شدت به دور خود چرخیدن و راه به جایی نبردن تبدیل می شود. آنجا که علم و معرفت نیست، ایمان مومنان نادان وسیله ای می شود در دست منافقان زیرک، که نمونه اش را در خوارج صدر اسلام و دوره های بعد به اشکال مختلف دیده و می بینیم.
#علم_بدون_ایمان_نیز_تیغی است در کف زنگی مست، چراغی است در نیمه شب در دست دزد برای گزیده تر بردن کالا. این است که انسان عالم بی ایمان امروز، با انسان جاهل بی ایمان دیروز، از نظر طبیعت و ماهیت رفتارها و کردار ها کوچکترین تفاوتی ندارد. چه تفاوتی هست میان چرچیل ها و جانسون ها و نیکسون ها و استالین های امروز با فرون ها و چنگیز ها و آتیلا های دیروز؟
تاریخ گذشته نشان داده که تفکیک علم و ایمان از یکدیگر چه نتایجی به بار می اورد. آنجا که ایمان بوده و علم نبوده است مساعی بشر دوستانه افراد صرف اموری شده که نتیجه زیاد و احیانا نتیجه خوب به بار نیاورده است و گاهی منشا تعصبها و جمودها و احیانا کشمکشهای زیانبار شده است تاریح گذشته بشر پر از این گونه امور است
آنجا که علم بوده و جای ایمان خالی مانده است- مانند برخی جوامع عصر حاضر تمام قدرت علمی صرف خودخواهی و خود پرستی ها، افزون طلبی ها، برتری طلبی ها، استثمار ها، نیرنگها و نیرنگبازی ها شده است.
دو سه قرن گذشته را می توان دوره پرستش علم و گریز از ایمان دانست. دانشمندان بسیاری معتقد شدند که همه مشکلات بشر با سر انگشت علم گشوده خواهد شد، ولی تجربه خلاف آن را ثابت کرد امروز دیگر اندیشمندی یافت نمی شود که نیاز انسان را به نوعی ایمان ولو ایمان غیر مذهبی که به هر حال امری ماورای علم است انکار کند بر تراند راسل با آنکه گرایشهای مادی دارد اعتراف می کند:
کاری که منظور آن فقط در امد باشد، نتیجه مفیدی بار نخواهد آورد برای چنین نتیجه ای باید کاری پیشه کرد که در آن ایمان به یک فرد به یک مرام به یک غایت نهفته باشد
امروز ماتریالیستها هم ناچارند مدعی شوند که ما از جنبه فلسفی ماتریا لیست و جنبه اخلاقی، ایدالیست می باشیم یعنی از جنبه نظری، مادی و از جنبه عملی و ارمانی معنوی، مشکلی است که خود مادیین باید بدان پاسح بگویند.
@karnil