اما هنگامی که خواستار مشاهده دستور قضایی شدیم، هیچ سندی ارائه نشد و ادعای آنان واهی بود. ما در اعتراض به این تصمیم غیرقانونی، وارد کریدور اصلی شدیم و با سر دادن فریادهای آزادی‌خواهانه، مخالفت خود را با دیکتاتوری و اعدام اعلام کردیم. در این میان، من و آرشام رضایی مقابل دفتر مدیریت داخلی تحصن کردیم. زندانبانان به آرشام دستبند زدند و مرا با زور از واحد ۴ خارج کرده و تحویل گارد زندان دادند. سپس زرتشت احمدی راغب را به سلول‌های انفرادی منتقل کردند. ما در اعتراض به این اقدامات غیرانسانی، اعتصاب غذا کردیم و در روزهای دوشنبه ۲۲ بهمن و سه‌شنبه ۲۳ بهمن، همچنان در سلول‌های جداگانه به اعتراضات خود ادامه دادیم.

اما در روز سه‌شنبه ۲۳ بهمن، افسر جانشین واحد ۳، قاسم صحرایی، به همراه معاونش کمالی، در برابر سلول انفرادی من ایستادند. قاسم صحرایی شروع به فحاشی‌های رکیک و توهین به خانواده و پدر زنده‌یاد من کرد. لازم به ذکر است که پیش‌تر گزارش‌هایی درباره رفتارهای خشونت‌آمیز و غیرانسانی قاسم صحرایی منتشر شده است. من به او تاکید کردم که رفتارش غیرقانونی و ناقض کرامت انسانی است. متأسفانه، پس از باز کردن درب سلول، مرا به نقطه کور دوربین‌ها کشیدند و در حضور مدیر بند انفرادی، امید محمدزاده، مورد #ضرب_و_شتم قرار دادند. قاسم صحرایی حتی مرا به #تجاوز_گروهی توسط مجرمان خطرناک تهدید کرد.

سلول‌های انفرادی زندان قزلحصار، که بارها درباره شرایط غیرانسانی آن صحبت کرده‌ایم، فاقد حداقل استانداردهای بهداشتی و انسانی هستند. این سلول‌ها بدون نور کافی، به شدت سرد، بدون تهویه مناسب، فاقد آب گرم برای استحمام، و محروم از هواخوری و تماس با دیگر زندانیان هستند. این شرایط نه تنها سلامت جسمی، بلکه سلامت روانی زندانیان را به شدت تهدید می‌کند

سوال من این است: آیا میهن‌دوستی، عشق به مردم، ارج نهادن به انسانیت، مخالفت با اعدام، خشونت و سانسور، و ایستادگی در برابر سرکوب و استبداد، جرم محسوب می‌شود؟

آیا در دنیایی که حقوق بشر و عدالت باید حرف اول و آخر را بزند، چنین خواسته‌های بنیادین انسانی باید با زندان، شکنجه و تحقیر پاسخ داده شود؟ 

ما زندانیان سیاسی، با وجود تمام فشارها و آزارها، به عهد خود با ملت و سرزمین بزرگ ایران پایبندیم. ما بر اساس وظیفه‌ای میهنی و انسانی، در برابر رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی ایستاده‌ایم و اتحاد و همدلی خود را با مردم ایران برای رهایی از چنگال اهریمنان حاکم اعلام می‌کنیم.

ما به جهانیان می‌گوییم: « سکوت در برابر این جنایات، همدستی با ظلم است. ما از جامعه بین‌المللی، سازمان‌های حقوق بشر، و همه انسان‌های آزاده می‌خواهیم که صدای ما باشند و برای پایان دادن به این بی‌عدالتی‌ها اقدام کنند. »

رضا محمد حسینی
زندان قزلحصار
۳۰ بهمن ماه ۱۴۰۳

رضا محمدحسینی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، در سلول انفرادی مورد ضرب. شتم قرار گرفت

علی شریف‌زاده اردکانی، وکیل دادگستری، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:

«رضا محمدحسینی از زندان قزلحصار تماس گرفتند پس از ده روز انفرادی و اعتصاب غذا به بند عمومی برگشتند و در انفرادی مورد ضرب وشتم قرار گرفتند چرا با یک زندانی که ازجامعه و خانواده بدور است اینگونه رفتار می شود تا کی باید شاهد اینگونه رفتارهای غیرانسانی باشیم.»

لازم به ذکر است، در روز ۲۲ بهمن ماه، سه زندانی سیاسی، رضا محمد حسینی، زرتشت احمدی راغب و آرشام رضایی، در پی سر دادن شعار علیه جمهوری اسلامی، به سلول انفرادی انتقال یافتند.

دومین تجمع فعالان مدنی در مقابل زندان اوین برای اعتراض به اعدام

به آتش کشیدن طناب دار در مقابل زندان اوین

سه شنبه ۳۰بهمن ماه جمعی از فعالان مدنی از جمله صدیقه وسمقی، عالیه مطلب زاده، کامبیز نوروز زاده، هستی امیری، شقایق مرادی، علی نانوایی، مجید مسافر، نرگس محمدی ، الهام صالحی و.... در مقابل در زندان اوین تجمع کردند.

آنها خواهان حمایت مردم از اعتصاب غذای زندانیان در کارزار سه شنبه های نه به اعدام شدند و شعار تا لغو حکم اعدام ایستاده ایم تا پایان را سر دادند.

#نه_به_اعدام
#زن_زندگی_آزادی_مرد_میهن_آبادی
#اعتراضات_سراسری #دهدشت

بیشتر این جوانان دلاور از طبقه کارگر ‌‌و فرزندان زحمتکشان هستند. پیشقراول قیام آینده هستند. نگذاریم رژیم آنها را در زندان‌ها گم کند. زندان‌ها را بگشاییم. پیش از نابودی ایران به جنبش ستمدیدگان دادخواه بپیوندیم! #منصوراسانلوکارگرسندیکالیست

🔴صدای بازداشتی های #دهدشت باشیم
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#no_to_islamicrepublic
#اتحاد_رمز_پیروزی

آتش طلاق: قتل نجیبه حسن‌خانی و ردپای سیاست‌های زن‌ستیزانه
توسط ADMIN1 · منتشر شده فوریه 18, 2025 · بروزرسانی شده فوریه 19, 2025

یکشنبه  ۲۸بهمن ۱۴۰۳یک زن جوان ۴۰ ساله به نام نجیبه حسن‌خانی توسط همسرش در شهرستان رضوانشهردراستان گیلان به آتش کشیده شد . نجیبه درخواست طلاق داده بود و روز وقوع قتل، همسر این زن به بهانه رضایت دادن به طلاق وی را محل وقوع قتل فراخوانده و همانجا وی را داخل اتومبیلش محبوس و به آتش کشید.
حامد شادبهر، فرمانده انتظامی رضوانشهر به رسانه‌های حکومتی از جمله رکنا گفته است، قاتل ۴۵ ساله بازداشت شده و انگیزه‌ی خود از به قتل رساندن همسرش را “اختلافات خانوادگی” اعلام کرده است. مسولان و رسانه های حکومتی برای  پاک کردن صورت مساله قتل زنان را به علت “اختلافات خانوادگی” مطرح می کنند در حالیکه یکی از عوامل افزایش قتل زنان سیاست های زن ستیزانه حکومت است.
با وجود بازداشت قاتل، که انگیزه خود را «اختلافات خانوادگی» عنوان کرده است، سوالاتی عمیق درباره ریشه‌های این خشونت مطرح می‌شود. استفاده از اصطلاح «اختلافات خانوادگی» به نوعی مسئله را ساده‌سازی و از پرداختن به عوامل ساختاری و فرهنگی زن‌ستیز پنهان می‌کند. در واقع، چنین رویدادهایی نمادی از سیاست‌های زن‌ستیزانه و نگرش‌های مردسالار در جامعه است؛ نگرش‌هایی که زنانی را در مواقع درخواست طلاق و تلاش برای جدایی از روابط ناعادلانه، به عنوان هدف خشونت قرار می‌دهد.
اینگونه حوتدث دهشتناک ، نیاز به بازنگری جدی در سیاست‌های حمایتی و قانونی از زنان را برجسته می‌کند. در عین حال، مسئولان باید به جای استفاده از عبارات مبهم برای توجیه چنین جنایاتی، به بررسی و تغییر نگرش‌های فرهنگی بپردازند تا از تکرار این فجایع جلوگیری شود و حقوق اساسی زنان در جامعه محترم شمرده شود.
#کمپین_توقف_قتلهای_ناموسی
#خشونت_خانوادگی
#  رضوانشهر_نجیبه_حسنخانی
# زن_ناموس_هیچکس_نیست
اخبار کمپین توقف قتلهای ناموسی را در گروه تلگرام کمپین  دنبال کنید.
https://t.me/stophonorkilling

ده‌ها قانون‌گذار دموکرات آمریکایی روز چهارشنبه اول اسفند از مارکو روبیو، وزیر امور خارجه ایالات متحده، خواستند تا برای تمدید پیمان هسته‌ای آمریکا-روسیه، که سال آینده منقضی می‌شود، با کنگره همکاری کند.

این قانون‌گذاران که شامل سناتورها ادوارد مارکی، کریستوفر مورفی و تامی بالدوین هستند، اعلام کردند که حتی در زمان‌های تنش‌آلود، این توافق ریسک جنگ هسته‌ای را کاهش داده است. آن‌ها به دولت ترامپ یادآوری کردند که فرصتی تاریخی برای آغاز مذاکرات سطح بالا به منظور جایگزینی پیمان «استارت نو» وجود دارد. این پیمان در پنجم فوریه ۲۰۲۶ منقضی می‌شود.

قانون‌گذاران تاکید کردند که حتی با وجود جنگ سه‌ساله رئیس‌جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، با اوکراین، می‌توان پیشرفت‌هایی در این زمینه به دست آورد.

در نامه‌ای که اولین بار توسط رویترز منتشر شد، آن‌ها نوشتند: «ما تهدیدهای هسته‌ای پوتین علیه اوکراین را محکوم می‌کنیم. اما حتی در زمان‌هایی که دو کشور اختلافات جدی داشتند، از جمله در دوران جنگ سرد، موفق شدیم به میز مذاکره بیاییم و جهان را از خطر فاجعه هسته‌ای نجات دهیم.»

رویترز

گلاره عباسی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد گلاره عباسی ،زندانی سیاسی سابق فعال مدنی عصر چهارشنبه، اول اسفند، در منزل شخصی‌اش در غرب تهران توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت وبه زندان اوین منتقل شد. دلیل بازداشت او، تلاش برای فروش صنایع دستی ساخته‌شده توسط زندانیان سیاسی به‌منظور تأمین معاش آن‌ها بوده است
مأموران با یورش به خانه این کنشگر سیاسی و مدنی، او را دستگیر کردند. در پی این اقدام، دختر نوجوان خانم عباسی در خانه تنها مانده و از سرپرستی محروم شده است.
#گلاره_عباسی که پیش‌تر نیز به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به دو سال و نیم زندان محکوم شده بود، به دلیل مشکلات جسمی و پس از یک حمله قلبی در زندان اوین، مشمول حکم «عدم تحمل کیفر» شد و از زندان آزاد گردید.
وی از بیماری‌های متعددی از جمله دیسک کمر، رماتیسم و آرتروز رنج می‌برد و پزشکان تأکید کرده‌اند که شرایط زندان برای او غیرقابل‌تحمل است. با این حال، او بار دیگر هدف سرکوب قرار گرفته و بازداشت شده است.

دانشجویان دانشگاه تهران فراخوان حضور در تجمع اعتراضی با هدف طرح مطالبات صنفی و اجتماعی را در روز یکشنبه پنجم اسفندساعت ۱۲:۳۰ مقابل کتابخانه مرکزی دانشگاه ترتیب دادند.

از جنبش دانشجویی حمایت کنیم.

«نفرنفر حجاب‌بان، دریغ از یک نگهبان!»

#امیرمحمد_خالقی

در دادگاه، محمد حسینی توضیح داد که آن روز قصد داشته به بهشت سکینه، مزار پدر و مادرش برود و آنجا گل بکارد، اما وقتی با بسته شدن اتوبان تهران – قزوین مواجه شد، متوجه درگیری‌ها شد، لحظاتی در محل حضور داشت و سپس آنجا را ترک کرد.

او در دوم اسفند ۱۳۶۱ در کرج متولد شد. پدرش حسن و مادرش صغری، اهل تنکابن بودند و سال‌ها پیش از دنیا رفتند. او یک خواهر، یک برادر و یک برادر ناتنی داشت، اما ارتباط نزدیکی با آن‌ها نداشت و در کمال‌شهر کرج، در خانه‌ای استیجاری، تنها زندگی می‌کرد.

محمد حسینی تا مقطع راهنمایی تحصیل کرده بود و با درآمدی حدود شش میلیون تومان در شرکت «جوجه‌کشی» مرغک قزوین کار می‌کرد. در کنار کار، به ورزش‌های رزمی علاقه داشت و در رشته‌هایی مانند کونگ‌فو و ووشو، مقام قهرمانی داشت.

پس از بازداشت، در رسانه‌های حکومتی تصاویری از خانه‌اش منتشر شد که شمشیر و وسایل ورزشی او را به عنوان «مستندات جرم» نمایش می‌دادند. اما او در همان فیلم‌های تقطیع‌شده‌ای که از دادگاه و بازسازی صحنه منتشر شد، تأکید داشت که این وسایل، تنها ابزار تمرین ورزشی‌اش بودند.
روایت موکلم همه اشک بود از شکنجه، ضرب وشتم با چشم و دست و پای بسته تا لگد به سر و بیهوشی، از میله آهنی به کف پا و شوکر در قسمت‌های مختلف بدن، مردی که اقرارهایش تحت شکنجه بوده و هیچ وجاهت قانونی ندارد.»

کیان را ۱۷ دی‌ماه اعدام کردند....

#انقلاب_ایران
#مهسا_امینی

🔴 ویدیوی وفا احمدپور (وفادار) به یاد سربدار ایران کیان (محمد) حسینی

دوم اسفند، زادروز انسانی بزرگوار است که «بزرگوار» تکیه‌کلامش بود.

محمد حسینی، مردی که دوست داشت او را «کیان» صدا بزنند، از بی‌صداترین بازداشت‌شدگان و زندانیان بود. در ۶۵ روزی که در بازداشت به سر برد، جز وکیلش، هیچ‌کس را ندید. پدر و مادرش سال‌ها پیش از دنیا رفته بودند و کسی را نداشت که پیگیر وضعیتش باشد.
او کارگر یک مرغداری بود و برای تأمین معاش، هر روز مسیر قزوین – کرج را طی می‌کرد. چند روز پس از ۱۲ آبان، در مراسم چهلم حدیث نجفی بازداشت شد و به سرعت در شعبه یک دادگاه انقلاب کرج محاکمه گردید.

۲۵ زندانی سیاسی سابق بند زنان زندان اوین در بیانیه‌ای نسبت به «تحریف واقعیت و تخریب زنان مبارز» هشدار داده و گفته‌اند که «این نمایش‌ها و روایت‌های دروغین که تلاش دارند زندگی و حریم شخصی فعالان سیاسی را وسیله‌ای برای سرکوب و تخریب آنها کنند، ادامه سیاست‌های جمهوری اسلامی است».

متن کامل بیانیه و اسامی امضا کنندگان:

از آغاز جنبش «زن، زندگی، آزادی»، صدای زنان پرقدرت‌تر از همیشه در فضای عمومی طنین‌انداز شده است. این جنبش که محور آن اعتراض به مداخله حکومت در حریم شخصی و مطالبه آزادی است، بر پایه سال‌ها مبارزه زنان در کنار سایر اقشار جامعه علیه سرکوب و تبعیض بنا شده است. «زن، زندگی، آزادی» توانست مرزهای سرکوب حکومتی را با فریاد مقاومتی به گستردگی پهنای ایران به چالش بکشد و با نیروی زندگی در مقابل خشونت آن بایستد.

«زن، زندگی، آزادی» شاهدی بر پختگی مطالبات سیاسی و قدرت جمعی مردم ایران است که جلودار آن زنان بوده‌اند؛ جنبشی که در جهان شنیده و الگویی برای مبارزه و برابری‌خواهی شد.

ترس حکومت از چنین شجاعت و شور به زندگی را می‌توان در افزایش سرکوب خیابانی، تشدید قوانین ضدزن، فشار بر زندانیان سیاسی زن و تلاش برای کنترل بیشتر بدن و پوشش زنان مشاهده کرد.

جمهوری اسلامی برای خاموش کردن این جنبش، علاوه بر سرکوب فیزیکی، جنگی روانی و تبلیغاتی برای تخریب زنان مبارز به راه انداخته است. حمله به بند زنان زندان اوین که همواره یکی از کانون‌ها و نمادهای مقاومت بوده، نمونه‌ای بارز از شیوه نظام‌مند سرکوب حاکمیت است. زنان زندانی، علیرغم سال‌های طولانی در بند و اعمال فشارهای امنیتی، همچنان پژواک صدای مردم ایران‌اند و به همین دلیل حکومت با اعمال محدودیت‌های مضاعف، پرونده‌سازی، احکام سنگین، تبعید و حتی تهاجم مستقیم تلاش دارد این صداها را خاموش کند.

آنچه شاخصه سرکوب کنونی است، تلاش برای پایمال کردن مطالباتی است که اساس «زن، زندگی، آزادی» و عامل اتحاد مردم بوده است.

در ماه‌های اخیر، حکومت بارها از برخی زندانیان سابق یا دربند برای اجرای دسیسه‌های تحریف واقعیت و تخریب زنان مبارز سوءاستفاده کرده است. این نمایش‌ها و روایت‌های دروغین که تلاش دارند زندگی و حریم شخصی فعالان سیاسی را وسیله‌ای برای سرکوب و تخریب آنها کنند، ادامه همان سیاست‌های کهنه جمهوری اسلامی در کنترل آزادی‌های شهروندان و ایجاد بی‌اعتمادی میان آنها است. این شیوه سرکوبی است که حال، به پشتوانه سال‌ها مبارزه و هزینه سیاسی، بر همگان روشن است.

هر شهروندی حق دارد باور، زبان، عقیده، جنسیت و پوشش خود را، با حفظ احترام به دیگری، انتخاب کند و این آگاهی و مطالبه جمعی، دستاوردِ از بین‌نرفتنیِ جنبش‌های آزادی‌خواهانه مردم ایران و «زن، زندگی، آزادی» است.

ما در چشمان سرکوب نگاه کردیم و رقصیدیم، و مادران ما در عزای فرزندانشان، زندگی آنها را با تمام مردم ایران جشن گرفتند.

ما قدرتِ سیاسیِ بی‌گناهیِ خون سیاوش را در خودمان بازیافتیم و وعده حقیقت، دل‌هایمان را در تاریکی این روزها روشن نگه می‌دارد. نه، ما را هراسی نیست، چراکه صدای نیکاها را شنیده‌ایم.

آنچه جای نگرانی دارد، همکاریِ برخی زندانیان سیاسی با حاکمیت، که همیشه ابزاری برای تفرقه و سلطه بوده، نیست؛ بلکه همراهی برخی رسانه‌ها و جریان‌های سیاسی با این استراتژی سرکوب است.

ما در عین حفظ اتحاد، به خطرات بسیار جدی چنین امری واقفیم و لازم می‌دانیم، در کنار خواهران و رفیقانِ در بندمان، هشدار دهیم که تخریب دیگری به‌واسطه دخالت در حریم شخصی و حمله به بدن زن مبارز، بازتولید ایدئولوژی جمهوری اسلامی در پوششی جدید است. ما بر روی تاریخ و تجربه‌ای از مبارزه سیاسی ایستاده‌ایم که به ما آموخته است انحراف از مسیر آزادی، چه پیامدهایی دارد.

مقاومت زنان، چه در داخل زندان، چه در فضای عمومی، همچنان ادامه دارد و ما در برابر دسیسه‌ها و سیاست‌های امنیتی رژیم و جریان‌های تشنه قدرت، خواهیم ایستاد.

ما از همه وجدان‌های آگاه و نیروهای سیاسی می‌خواهیم که هوشیار باشند و به‌جای افتادن در دام جنگ روانی و تفرقه‌پراکنی، بسترهای حق‌خواهی، گوناگونی و برابری را تقویت کنند. ما باید با آگاهی، استقامت و اراده‌ای روشن، در کنار زنانی بایستیم که جان خود را برای آزادی گذاشته‌اند.

زن، زندگی، آزادی اسامی امضا کنندگان:
یاسمن آریانی
بهار کاظمی
بهار سلیمانی
زهرا صادقی
رضوانه محمدی
نازی اسکویی
دینا قالیباف
ناهید تقوی
عالیه مطلب‌زاده
ناهید فتحعلیان
منیره عربشاهی
صبا شعردوست
نازنین زاغری
فرزانه ناظرانپور
شهلا رحمتی
شقایق مرادی
مریم طالبی
پروانه قاسمیان
فرزانه راجی
سحر احمدی
سارا صدیقی
فریده حمیدی
شکوفه سلیمانیان
ارس امیری
آتنا دائمی

*🔴🔺 تو این جامعه من حق ندارم*
*🔺 حق من جان منه*
*🔴🔺 🔺 فیلمی دیده نشده از خسرو گلسرخی درحال امضاء حکم اعدامش 🔴*

*🔺بر سر جانش چانه نزد و پیشنهاد فرجام‌خواهی دادگاه را رد کرد:*
*«امکان نداره تو این جامعه، حق من جون من بود، من فرجام نمی‌خوام، من میخوام بمیرم»*
💚🤍❤ 💚🤍❤ 💚🤍❤
#زن_زندگی_ازادی
نه سلطنت ، نه رهبری ، دموکراسی وحاکمیت ملی
🌹استقلال، ازادی ، جمهوری
🌹به تلگرام رادیوعصر جدید
خوش آمدید
https://t.me/RadioAsrjadid
🌹پیوند با واتس اپ رادیو👇
https://chat.whatsapp.com/KbaTwAeNuYTCnN60Jhsf2Q
*آنوقت عده ای تن پرور بزدل که فقط به تن خود می اندیشند پز میهن پرستی می دهند اما حاضر نیستند یک سیلی هم بخورند گلسرخی که جانش را برای مردمش در طبق اخلاص گذاشت خائن می گویند خائن شما هستید که هم و غم تان رسیدن و جلوس کردن بر سر سفره های رنگین سرمایه های ملت است*

🟣هشدار نماینده پارلمان بریتانیا درباره سفر به ایران

آلیسیا کرنز، نماینده مجلس بریتانیا، ضمن اشاره به بازداشت یک زوج بریتانیایی در ایران، به شهروندان هشدار داد که از سفر به این کشور خودداری کنند.

او تاکید کرد: «از افرادی که به سفر به ایران فکر می‌کنند، به‌خصوص به دلایل جذابیت یا علاقه شخصی، توصیه می‌کنم از این تصمیم منصرف شوند. خطرات بسیار جدی وجود دارد.»