#مدرسه_طبیعت
در ذهن بسیاری از ما پررنگ‌ترین خاطرات کودکی آنهایی‌ست که پیوندی با طبیعت دارد، حتی اگر باغچه کوچک حیاط خانه مادربزرگ باشد. کودکی بسیاری از ما فرصت‌های بیشتری بود از درنگ زیر سایه درخت یا بالا رفتن از شاخه‌ها. فرصت تماشای گذر برگی افتاده در جوی آب.
اما کودکان امروز، بیشتر فرزندان شتاب و تقلای بزرگسالان در دنیایی به شدت رقابت‌جویانه و از بن تا به سر مدرنیزه هستند. کودکانی که در این دنیای عجول فرصتی بسیار اندک و یا حتی به‌ندرت برای کودکی کردن می‌یابند، آیا به قدر کافی رها و سرخوشانه بازی می‌کنند؟ آیا در پیچ‌وخم‌های کودکی، جست‌وجوگرانه می‌خرامند؟ آیا جسم و جانشان به اندازه نیاز از لمس نور آفتاب و بارش باران بهره می‌برد؟ آیا توان بدنی و ذهنشان با بالا و پایین زمین و فراز و فرود زندگی هماهنگی دارد؟ آیا بستری مناسب برای آموختن، درک و حل مساله، خلاقیت، تعامل اجتماعی، شیوه مشارکت و همکاری، برای کودکان فراهم است؟
یافتن پاسخ این پرسش‌ها و شاید پرسش‌های بیشتر را می‌توان در اینجا پی گرفت؛ "جایی که کودک از طریق عمل خویش می‌آموزد."
مدرسه طبیعت با فضایی غنی و امن سرشار از لحظاتی است که کودک را با خودش، طبیعت، کودکان دیگر، تسهیلگران و هر آنچه پیرامون او می‌گذرد، در پیوندی عمیق و خودانگیخته قرار می‌دهد.
همه حواس او برای رشدی چندجانبه برانگیخته می‌شود. امکان و فرصت بروز خود را می‌یابد و در می‌یابد که شادمانه زیستن بر زمین در گرو حفظ رابطه‌ای شکوفا و پویا با همه اجزای هستی است.
و حتی اگر هم هیچ یک از اینها نباشد، سرانجام یک چیز قطعی است؛ اینکه به کودک فرصت کودکانه زیستن داده‌ایم تا برایش دورانی فراموش‌ناشدنی باشد.
نگار گودرزی
#تسهیلگر #مدرسه_طبیعت_کندوکاو
@khansarngo
در ذهن بسیاری از ما پررنگ‌ترین خاطرات کودکی آنهایی‌ست که پیوندی با طبیعت دارد، حتی اگر باغچه کوچک حیاط خانه مادربزرگ باشد. کودکی بسیاری از ما فرصت‌های بیشتری بود از درنگ زیر سایه درخت یا بالا رفتن از شاخه‌ها. فرصت تماشای گذر برگی افتاده در جوی آب.
اما کودکان امروز، بیشتر فرزندان شتاب و تقلای بزرگسالان در دنیایی به شدت رقابت‌جویانه و از بن تا به سر مدرنیزه هستند. کودکانی که در این دنیای عجول فرصتی بسیار اندک و یا حتی به‌ندرت برای کودکی کردن می‌یابند، آیا به قدر کافی رها و سرخوشانه بازی می‌کنند؟ آیا در پیچ‌وخم‌های کودکی، جست‌وجوگرانه می‌خرامند؟ آیا جسم و جانشان به اندازه نیاز از لمس نور آفتاب و بارش باران بهره می‌برد؟ آیا توان بدنی و ذهنشان با بالا و پایین زمین و فراز و فرود زندگی هماهنگی دارد؟ آیا بستری مناسب برای آموختن، درک و حل مساله، خلاقیت، تعامل اجتماعی، شیوه مشارکت و همکاری، برای کودکان فراهم است؟
یافتن پاسخ این پرسش‌ها و شاید پرسش‌های بیشتر را می‌توان در اینجا پی گرفت؛ "جایی که کودک از طریق عمل خویش می‌آموزد."
مدرسه طبیعت با فضایی غنی و امن سرشار از لحظاتی است که کودک را با خودش، طبیعت، کودکان دیگر، تسهیلگران و هر آنچه پیرامون او می‌گذرد، در پیوندی عمیق و خودانگیخته قرار می‌دهد.
همه حواس او برای رشدی چندجانبه برانگیخته می‌شود. امکان و فرصت بروز خود را می‌یابد و در می‌یابد که شادمانه زیستن بر زمین در گرو حفظ رابطه‌ای شکوفا و پویا با همه اجزای هستی است.
و حتی اگر هم هیچ یک از اینها نباشد، سرانجام یک چیز قطعی است؛ اینکه به کودک فرصت کودکانه زیستن داده‌ایم تا برایش دورانی فراموش‌ناشدنی باشد.
نگار گودرزی
#تسهیلگر #مدرسه_طبیعت_کندوکاو
@khansarngo