Forwarded from اتچ بات
✅پست اینستاگرامی مهندس #محمد_درویش در سفر به خوانسار همراه با کلیپ های زیبایی از دورنمای کبوترخانه های قودجان
👇👇👇👇
♦️از کبوترخانه‌های خوانسار تا جاده‌های اختصاصی مورچگان و البته موزه‌های در بادِ گلپایگان!♦️
.
1️⃣ این کبوترخانه‌ها را با معماری خاص و چهارگوشش ببینید - کلیپ‌های اول و دوم - پیشینیانِ ما در خوانسار هوشمندانه دریافته بودند که کیفیتِ محصولات زراعی و باغی‌شان در گرو حالِ خوب پرندگان است. امروز اما این کبوترخانه‌ها را رها کرده و از سم و کود شیمیایی استفاده می‌کنیم و مدام هم می‌نالیم که چرا طعمِ گیلاس و زردآلوی امروز به گردِ پای محصولاتِ مشابه در دیروز هم نمی‌رسد؟! ای جوانانِ خوانساری! ای نمایندگان شورای شهر! برای احیای دوباره کبوترخانه‌ها آستین همت بالا زنید. .
.
2️⃣ راست آن است که کبوترخانه‌ها هم مثل جوی‌های طبیعی که قربانی طرح مخرب #پوشش_انهار شدند؛ درپای منافع تولید‌کنندگان سم و کود شیمیایی ذبح شدند.
.
3️⃣ در کلیپ سوم اما مدهوشِ مورچه‌های خوانساری شدم که انگار هوشمندتر از اعضای کمیسیون ماده صد عمل می‌کنند! نمی‌کنند؟ بیاییم قدر این آیه‌های ماندگاری کیفیت زندگی در آبادبوم‌های ایرانی را بدانیم د در تصاویر چهارم و پنجم درنگ کنیم.
.
4️⃣ کلیپ ششم و هفتم، فاجعه‌ی هجوم گردشگر و پرتاب زباله در گواراترین و خنک‌ترین آبراهه‌های شهری ایران در قلب باغ‌شهرِ خوانسار را نشان می‌دهد؛ رخداد شرم‌آوری که هر روز بر ابعادِ تلخش افزوده می‌شود.
.
5️⃣ در کلیپ هشتم، عمارت کهن و زیبای حبیبی‌ها را می‌بینیم با یک نکته حیرت‌انگیز - کاربرد طولانی‌ترین تیر چوبی در سقف منزل - که آدمی را یاد تحلیل افلاطون در کتاب آتن فرسوده می‌اندازد که ماجرایش را پیش‌تر در وبلاگم - #مهاربیابان‌زایی - شرح داده‌ام.
.
6️⃣ و در نهایت، غم‌انگیزترین بخش از سفرنامه‌ام در سواحل دریاچه#سد_کوچری گلپایگان شکل گرفت؛ جایی که موزه‌هایی در بادِ#مرتضی_فرهادی و تلاش‌های ارزشمند #محسن_جمالی به خاطره‌ها می‌پیوندد، وقتی درک نمی‌کنیم که الماس از شکلات بیشتر می‌ارزد!
.
7️⃣ یادمان باشد: جامعه‌ای که به غرق‌شدنِ بی‌رقیب‌ترین موزه‌هایش واکنشی نشان نداده؛ درختان گردو را در پای ویلاها ذبح کرده؛ ته‌سیگار در طبیعت رها می‌کند و از چالشِ شیرابه بحران می‌آفریند، به جای آنکه فرصت بزاید؛ حق ندارد از آزادی، برابری اجتماعی و زیست‌سالاری سخن گوید. او نخست باید یاد بگیرد که شب تاریک و روز روشن است.
.
#طبیعت_یار
#یه_روز_تازه
#موزه_هایی_در_باد
#سفرنامه_خوانسار
#گلپایگان
#کبوترخانه
#سد_کوچری
#انتقال_آب_به_قم
https://www.instagram.com/p/B0rZBwwFT_g/
🌳🌷 @khansarngo
👇👇👇👇
♦️از کبوترخانه‌های خوانسار تا جاده‌های اختصاصی مورچگان و البته موزه‌های در بادِ گلپایگان!♦️
.
1️⃣ این کبوترخانه‌ها را با معماری خاص و چهارگوشش ببینید - کلیپ‌های اول و دوم - پیشینیانِ ما در خوانسار هوشمندانه دریافته بودند که کیفیتِ محصولات زراعی و باغی‌شان در گرو حالِ خوب پرندگان است. امروز اما این کبوترخانه‌ها را رها کرده و از سم و کود شیمیایی استفاده می‌کنیم و مدام هم می‌نالیم که چرا طعمِ گیلاس و زردآلوی امروز به گردِ پای محصولاتِ مشابه در دیروز هم نمی‌رسد؟! ای جوانانِ خوانساری! ای نمایندگان شورای شهر! برای احیای دوباره کبوترخانه‌ها آستین همت بالا زنید. .
.
2️⃣ راست آن است که کبوترخانه‌ها هم مثل جوی‌های طبیعی که قربانی طرح مخرب #پوشش_انهار شدند؛ درپای منافع تولید‌کنندگان سم و کود شیمیایی ذبح شدند.
.
3️⃣ در کلیپ سوم اما مدهوشِ مورچه‌های خوانساری شدم که انگار هوشمندتر از اعضای کمیسیون ماده صد عمل می‌کنند! نمی‌کنند؟ بیاییم قدر این آیه‌های ماندگاری کیفیت زندگی در آبادبوم‌های ایرانی را بدانیم د در تصاویر چهارم و پنجم درنگ کنیم.
.
4️⃣ کلیپ ششم و هفتم، فاجعه‌ی هجوم گردشگر و پرتاب زباله در گواراترین و خنک‌ترین آبراهه‌های شهری ایران در قلب باغ‌شهرِ خوانسار را نشان می‌دهد؛ رخداد شرم‌آوری که هر روز بر ابعادِ تلخش افزوده می‌شود.
.
5️⃣ در کلیپ هشتم، عمارت کهن و زیبای حبیبی‌ها را می‌بینیم با یک نکته حیرت‌انگیز - کاربرد طولانی‌ترین تیر چوبی در سقف منزل - که آدمی را یاد تحلیل افلاطون در کتاب آتن فرسوده می‌اندازد که ماجرایش را پیش‌تر در وبلاگم - #مهاربیابان‌زایی - شرح داده‌ام.
.
6️⃣ و در نهایت، غم‌انگیزترین بخش از سفرنامه‌ام در سواحل دریاچه#سد_کوچری گلپایگان شکل گرفت؛ جایی که موزه‌هایی در بادِ#مرتضی_فرهادی و تلاش‌های ارزشمند #محسن_جمالی به خاطره‌ها می‌پیوندد، وقتی درک نمی‌کنیم که الماس از شکلات بیشتر می‌ارزد!
.
7️⃣ یادمان باشد: جامعه‌ای که به غرق‌شدنِ بی‌رقیب‌ترین موزه‌هایش واکنشی نشان نداده؛ درختان گردو را در پای ویلاها ذبح کرده؛ ته‌سیگار در طبیعت رها می‌کند و از چالشِ شیرابه بحران می‌آفریند، به جای آنکه فرصت بزاید؛ حق ندارد از آزادی، برابری اجتماعی و زیست‌سالاری سخن گوید. او نخست باید یاد بگیرد که شب تاریک و روز روشن است.
.
#طبیعت_یار
#یه_روز_تازه
#موزه_هایی_در_باد
#سفرنامه_خوانسار
#گلپایگان
#کبوترخانه
#سد_کوچری
#انتقال_آب_به_قم
https://www.instagram.com/p/B0rZBwwFT_g/
🌳🌷 @khansarngo
Telegram
attach 📎
Forwarded from محمد درویش
♦️برکت چگونه از سفره‌ها می‌رود؟!♦️
🇮🇷: @darvishnameh
1️⃣ ما چگونه مردمانی بودیم؟ پدربزرگی داشتم دوست‌داشتنی که #باباگله خطابش می‌کردم و بخش بزرگی از هویتم را مدیون زندگی در کنار او و مزرعه‌ی خاطره‌انگیزش در #سلفچگان می‌دانم ... همیشه می‌گفت: وقتی به کنار جوی آب می‌روی، خیلی سر و صدا نکن! شاید پرنده‌ها و زنبورها بترسند. می‌گفت: همه محصول را در جالیز جمع نکنید؛ سهم مورچه‌ها، پرنده‌ها و خرگوش‌ها را باقی نهید. بیست و هفت سال از رفتنِ پدربزرگم می‌گذرد؛ اما استاد #مرتضی_فرهادی هنوز هست و در کتاب درخشانش، "فرهنگ یاریگری در ایران" از رسمِ کهن کشاورزان در زمان پاشیدن بذر گندم سخن گفته که کهنه‌کشاورزانِ ما هنوز هم وردشان این است: «مشتِ اول برای پرنده، دوم برای چرنده، سوم برای باشنده و چهارم برای خود و خانواده».
2️⃣ به کلیپ نخست نگاه کنید: #کیومرث_خامه عزیز از #خوانسار برایم فرستاده؛ می‌بینید که وقتی ماهیتِ جوی‌ها را به بهانه کاهش هدررفت آب تغییر می‌دهیم، در واقع کاری می‌کنیم که حتی #زنبورهای_عسل هم نتوانند رفع عطش کنند؟ تصاویر بعدی را دقت کنید! ببینید این استخرهای سیمانی که ساخته‌ایم تا فشار آب را برای آبیاری مزارع و باغ محفوظ دارد، چگونه به قاتل پرندگان تشنه و بی‌گناه بدل شده‌اند؟ شما فکر می‌کنید آهِ این تشنگانِ مظلوم هرگز ما را رها خواهد کرد؟ شمایی که هر سال برای مظلومیت امام حسین (ع) و یاران تشنه‌اش در صحرای کربلا بر سر و سینه می‌زنید؛ آیا یادتان رفته که نسبت به زیستمندانِ طبیعت در صفِ یزیدیان ایستاده‌اید؟
3️⃣ به طرح‌هایی چون پوشش انهار باید "نه" بگوییم، اگر می‌خواهیم برکت از این سرزمین نرود. سدسازی‌های افراطی هم بر سر ماهی‌ها همان بلایی را آوردند که جوی‌های سیمانی سرِ زنبورها و استخرها سرِ پرنده‌ها ... کوچه را روشن کنیم تا خانه‌های‌مان با امنیت روشنی واقعی را درک کنند. آن جوی‌های قدیمی که مسیرش پر از درخت بید، زبان‌گنجشک، سپیدار و چنار بود و در شاخه‌هایش پرندگان بازیگوشی می‌کردند و وحوش در سایه‌سارش از سوزشِ آفتاب در امان می‌ماندند را نباید با جوی‌های سیمانی معاوضه کنیم.
4️⃣ می‌گویند: "اعتبار آدم‌ها به حضورشان نیست، به دلهره‌ای است که در نبودشان احساس می‌شود. بعضی از نبودن‌ها را هیچ بودنی پُر نمی‌کند؛ حواس‌مان باشد." قدر باباگله‌ها، فرهادی‌ها و طبیعت را تا وقتی هستند بدانیم؛ آزمندی، تک‌روی، خودخواهی و انحصار چراغ‌ها برای منزلِ خویش، حاصلش می‌شود همین نکبت، غم، انزوا و فروپاشی که دامن‌گیرِ آدم‌ها و طبیعتِ میهنی شده که دوست‌شان داریم ...
#نه_به_پوشش_انهار
https://www.instagram.com/p/B1E35cCFRFy/?igshid=16cyxlkjw8ldc
🇮🇷: @darvishnameh
1️⃣ ما چگونه مردمانی بودیم؟ پدربزرگی داشتم دوست‌داشتنی که #باباگله خطابش می‌کردم و بخش بزرگی از هویتم را مدیون زندگی در کنار او و مزرعه‌ی خاطره‌انگیزش در #سلفچگان می‌دانم ... همیشه می‌گفت: وقتی به کنار جوی آب می‌روی، خیلی سر و صدا نکن! شاید پرنده‌ها و زنبورها بترسند. می‌گفت: همه محصول را در جالیز جمع نکنید؛ سهم مورچه‌ها، پرنده‌ها و خرگوش‌ها را باقی نهید. بیست و هفت سال از رفتنِ پدربزرگم می‌گذرد؛ اما استاد #مرتضی_فرهادی هنوز هست و در کتاب درخشانش، "فرهنگ یاریگری در ایران" از رسمِ کهن کشاورزان در زمان پاشیدن بذر گندم سخن گفته که کهنه‌کشاورزانِ ما هنوز هم وردشان این است: «مشتِ اول برای پرنده، دوم برای چرنده، سوم برای باشنده و چهارم برای خود و خانواده».
2️⃣ به کلیپ نخست نگاه کنید: #کیومرث_خامه عزیز از #خوانسار برایم فرستاده؛ می‌بینید که وقتی ماهیتِ جوی‌ها را به بهانه کاهش هدررفت آب تغییر می‌دهیم، در واقع کاری می‌کنیم که حتی #زنبورهای_عسل هم نتوانند رفع عطش کنند؟ تصاویر بعدی را دقت کنید! ببینید این استخرهای سیمانی که ساخته‌ایم تا فشار آب را برای آبیاری مزارع و باغ محفوظ دارد، چگونه به قاتل پرندگان تشنه و بی‌گناه بدل شده‌اند؟ شما فکر می‌کنید آهِ این تشنگانِ مظلوم هرگز ما را رها خواهد کرد؟ شمایی که هر سال برای مظلومیت امام حسین (ع) و یاران تشنه‌اش در صحرای کربلا بر سر و سینه می‌زنید؛ آیا یادتان رفته که نسبت به زیستمندانِ طبیعت در صفِ یزیدیان ایستاده‌اید؟
3️⃣ به طرح‌هایی چون پوشش انهار باید "نه" بگوییم، اگر می‌خواهیم برکت از این سرزمین نرود. سدسازی‌های افراطی هم بر سر ماهی‌ها همان بلایی را آوردند که جوی‌های سیمانی سرِ زنبورها و استخرها سرِ پرنده‌ها ... کوچه را روشن کنیم تا خانه‌های‌مان با امنیت روشنی واقعی را درک کنند. آن جوی‌های قدیمی که مسیرش پر از درخت بید، زبان‌گنجشک، سپیدار و چنار بود و در شاخه‌هایش پرندگان بازیگوشی می‌کردند و وحوش در سایه‌سارش از سوزشِ آفتاب در امان می‌ماندند را نباید با جوی‌های سیمانی معاوضه کنیم.
4️⃣ می‌گویند: "اعتبار آدم‌ها به حضورشان نیست، به دلهره‌ای است که در نبودشان احساس می‌شود. بعضی از نبودن‌ها را هیچ بودنی پُر نمی‌کند؛ حواس‌مان باشد." قدر باباگله‌ها، فرهادی‌ها و طبیعت را تا وقتی هستند بدانیم؛ آزمندی، تک‌روی، خودخواهی و انحصار چراغ‌ها برای منزلِ خویش، حاصلش می‌شود همین نکبت، غم، انزوا و فروپاشی که دامن‌گیرِ آدم‌ها و طبیعتِ میهنی شده که دوست‌شان داریم ...
#نه_به_پوشش_انهار
https://www.instagram.com/p/B1E35cCFRFy/?igshid=16cyxlkjw8ldc