🍀 #ایران خود را کنیم #آباد 🍀
✍ به همت انجمن داستان سیمرغ نیشابور و مشارکت مردمی
@Simurgh_Dastan
با خیام نامه در اینستاگرام نیز همراه شوید:
https://instagram.com/khayyamnameh.ir
تلگرام:
🆔@khayyamnameh
✍ به همت انجمن داستان سیمرغ نیشابور و مشارکت مردمی
@Simurgh_Dastan
با خیام نامه در اینستاگرام نیز همراه شوید:
https://instagram.com/khayyamnameh.ir
تلگرام:
🆔@khayyamnameh
✍ «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» ضمن گرامیداشت چهل و سومین سالگرد ایستادگی و مقاومت شیرزنان و شیرمردان ایران‌زمین در حماسه‌ی جنگ تحمیلی، از یکی از فرزندان دلیر #نیشابور، خلبانِ تیز‌پرواز، شهید عزیزالله جعفری یاد می‌کند که در ۴ مهر ۱۳۵۹ در یکی از عملیات‌ها، شجاعانه در مقابل یورش ارتش بعثی عراق ایستادگی کرد و جانش را نثار آب و خاک وطن نمود.
🖇 «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» #داوطلبانه از تابستان سال گذشته در حال تحقیق، پژوهش و نگارش داستان بلندی از چهار روز مقاومت این سرباز وطن است.
🖇 این پروژه‌ی ادبی به صورت #مستقل و #مردمی از سوی «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» و با قلم دبیر انجمن، #مصطفی_بیان در حال تکمیل نهایی است.
🖇 به بهانه‌ی چهل‌وسومین سالگرد شهادت فرزند #نیشابور و #ایران از همشهریان درخواست می‌شود برای کمک در تکمیل این پروژه‌ی ادبی، اگر اطلاعات و شناختی نسبت به این شهید بزرگوار دارند؛ لطفا در اختیار #ادمین کانال انجمن داستان سیمرغ نیشابور به آدرس @Simurgh_Dastan بگذارند.
انجمن داستان سیمرغ نیشابور
#آگهی
🖇 «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» #داوطلبانه از تابستان سال گذشته در حال تحقیق، پژوهش و نگارش داستان بلندی از چهار روز مقاومت این سرباز وطن است.
🖇 این پروژه‌ی ادبی به صورت #مستقل و #مردمی از سوی «انجمن داستان سیمرغ نیشابور» و با قلم دبیر انجمن، #مصطفی_بیان در حال تکمیل نهایی است.
🖇 به بهانه‌ی چهل‌وسومین سالگرد شهادت فرزند #نیشابور و #ایران از همشهریان درخواست می‌شود برای کمک در تکمیل این پروژه‌ی ادبی، اگر اطلاعات و شناختی نسبت به این شهید بزرگوار دارند؛ لطفا در اختیار #ادمین کانال انجمن داستان سیمرغ نیشابور به آدرس @Simurgh_Dastan بگذارند.
انجمن داستان سیمرغ نیشابور
#آگهی
🔴 برنده تخریب نمادهای ملی کیست؟
✍️ احسان محمدی/ کانال تلگرامی روزنوشت های احسان محمدی
ما در این کشور چند نقطه وصل، عشق و اشک و لبخند مشترک داریم؟ چیزی که آدم‌ها فارغ از گرایشات سیاسی چپ و راست، اصلاح‌طلب و اصولگرا و سوسولگرا، حتی قومیت و لهجه و وضع اقتصادی روی آن توافق داشته باشند؟
الحمدلله با سعی و تلاش موفق شده‌ایم از تخت جمشید تا حافظ و سعدی و مولوی، از اسم بچه‌هایمان تا خواننده و بازیگر و … را شقه‌شقه کنیم، این مال من، اون مال تو! و تبدیل کنیم به ابزاری برای تخلیه نفرت و خشم.
می‌دانم بعضی‌هایتان می‌گویید تقصیر مردم نیست، گروه‌های سیاسی و حکومت شروع کردند … بسیار خب! حتی اگر کسانی این اشتباه را کردند ما باید تا ابد در این حلقه اشتباه بیفتیم؟ چشم در برابر چشم فقط باعث کورتر شدن جامعه می‌شود. یک‌جا باید بایستیم و بگوییم این کار غلط است، ادامه دادنش ضرر است، ما برنده‌اش نیستیم.
مخدوش کردن نمادهای وحدت ملی، از پرچم و سرود تا شجریان و فردوسی خسارت است، زمینه‌ساز تفرقه بین آدم‌ها. اینکه تیم ملی را تکه پاره کنیم وقتی عنصری جایگزین آن نداریم که بتواند آدم‌های مختلفی با گرایش‌های فکری متفاوت را گرد هم جمع کند خسارت مطلق است.
ما که عمرمان صرف زنده باد و مُرده باد شد و به چهره هم چنگ زدیم، حداقل برای بچه‌هامان یک نقطه‌های مشترکی بگذاریم که بتوانند کنار هم‌دیگر عشق و اندوه مشترک داشته باشند. والله که در همه جای جهان آدم‌های نیمه عاقل هم دنبال بهانه برای گره زدن گسستگی اجتماعی هستند، نه پاره پاره کردن رشته‌ها. ما که عاقلان کُل جهانیم چرا در این تله افتاده‌ایم؟
همیشه به بخش اجتماعی ورزش، به قدرت شگفت‌آورش فکر می‌کنم، اگر فقط یک‌بار یک مسابقه بین‌المللی را بیینید، از کشتی تا فوتبال آن‌وقت جور دیگری نگاه می‌کنید، اینکه آدم‌هایی که شاید در یک میتینگ سیاسی خرخره هم را چنگ بزنند، برای چند ساعت حول محور #ایران قلب‌شان را کوک می‌کنند. این معجزه عجیبی است.
کسانی که هیچ علاقه‌ای به فوتبال ندارند را درک می‌کنم اما آن‌ها که می‌دانند «تیم ملی»- حتی وقتی بازیکنان محبوب ما در ترکیبش نیستند یا با سرمربی مشکل داریم- حلقه وصل است چرا؟
تیم ملی را حذف می‌کنید، چه چیزی جایگزینش می‌کنید؟
بارها نوشته‌ام بدا به حال ملتی که تمام عشق و امیدش را در فوتبال خلاصه کند، چون وقتی تیم شکست می‌خورد انگار جنگ حیثیتی را باخته و یاس عمومی ایجاد می‌شود اما حتی اگر دلمان صاف نیست، درد داریم، زخم‌هایمان هنوز تازه است به عناصری که قادرند بخش بزرگی از جامعه را به یک مفهوم ملّی گره بزنند سنگ نزنیم. برنده این تفرقه‌ها هر کسی باشد، مردم نیست.
با خیام نامه همراه شوید:
https://instagram.com/khayyamnameh.ir
🆔@khayyamnameh
✍️ احسان محمدی/ کانال تلگرامی روزنوشت های احسان محمدی
ما در این کشور چند نقطه وصل، عشق و اشک و لبخند مشترک داریم؟ چیزی که آدم‌ها فارغ از گرایشات سیاسی چپ و راست، اصلاح‌طلب و اصولگرا و سوسولگرا، حتی قومیت و لهجه و وضع اقتصادی روی آن توافق داشته باشند؟
الحمدلله با سعی و تلاش موفق شده‌ایم از تخت جمشید تا حافظ و سعدی و مولوی، از اسم بچه‌هایمان تا خواننده و بازیگر و … را شقه‌شقه کنیم، این مال من، اون مال تو! و تبدیل کنیم به ابزاری برای تخلیه نفرت و خشم.
می‌دانم بعضی‌هایتان می‌گویید تقصیر مردم نیست، گروه‌های سیاسی و حکومت شروع کردند … بسیار خب! حتی اگر کسانی این اشتباه را کردند ما باید تا ابد در این حلقه اشتباه بیفتیم؟ چشم در برابر چشم فقط باعث کورتر شدن جامعه می‌شود. یک‌جا باید بایستیم و بگوییم این کار غلط است، ادامه دادنش ضرر است، ما برنده‌اش نیستیم.
مخدوش کردن نمادهای وحدت ملی، از پرچم و سرود تا شجریان و فردوسی خسارت است، زمینه‌ساز تفرقه بین آدم‌ها. اینکه تیم ملی را تکه پاره کنیم وقتی عنصری جایگزین آن نداریم که بتواند آدم‌های مختلفی با گرایش‌های فکری متفاوت را گرد هم جمع کند خسارت مطلق است.
ما که عمرمان صرف زنده باد و مُرده باد شد و به چهره هم چنگ زدیم، حداقل برای بچه‌هامان یک نقطه‌های مشترکی بگذاریم که بتوانند کنار هم‌دیگر عشق و اندوه مشترک داشته باشند. والله که در همه جای جهان آدم‌های نیمه عاقل هم دنبال بهانه برای گره زدن گسستگی اجتماعی هستند، نه پاره پاره کردن رشته‌ها. ما که عاقلان کُل جهانیم چرا در این تله افتاده‌ایم؟
همیشه به بخش اجتماعی ورزش، به قدرت شگفت‌آورش فکر می‌کنم، اگر فقط یک‌بار یک مسابقه بین‌المللی را بیینید، از کشتی تا فوتبال آن‌وقت جور دیگری نگاه می‌کنید، اینکه آدم‌هایی که شاید در یک میتینگ سیاسی خرخره هم را چنگ بزنند، برای چند ساعت حول محور #ایران قلب‌شان را کوک می‌کنند. این معجزه عجیبی است.
کسانی که هیچ علاقه‌ای به فوتبال ندارند را درک می‌کنم اما آن‌ها که می‌دانند «تیم ملی»- حتی وقتی بازیکنان محبوب ما در ترکیبش نیستند یا با سرمربی مشکل داریم- حلقه وصل است چرا؟
تیم ملی را حذف می‌کنید، چه چیزی جایگزینش می‌کنید؟
بارها نوشته‌ام بدا به حال ملتی که تمام عشق و امیدش را در فوتبال خلاصه کند، چون وقتی تیم شکست می‌خورد انگار جنگ حیثیتی را باخته و یاس عمومی ایجاد می‌شود اما حتی اگر دلمان صاف نیست، درد داریم، زخم‌هایمان هنوز تازه است به عناصری که قادرند بخش بزرگی از جامعه را به یک مفهوم ملّی گره بزنند سنگ نزنیم. برنده این تفرقه‌ها هر کسی باشد، مردم نیست.
با خیام نامه همراه شوید:
https://instagram.com/khayyamnameh.ir
🆔@khayyamnameh