🔹"تامّلی درباره‌ی سهمیه‌ی اختصاصیِ حضورِ زنان#"
سعید رضادوست
#خیام_نامه
♻ تبعیض؛ به معنایِ بخش‌‌بخش ساختنِ یک کُل و امتیازدهی به برخی از این بخش‌ها و محروم‌سازی برخی دیگر، از امتیازِ اعطایی است. در نگاهِ نخست، تبعیض، غیرمنصفانه به نظر می‌رسد. امّا آیا می‌توان استثنایی برای آن برشمرد؟ به سخنِ دیگر آیا می‌توان از "تبعیضِ عادلانه" سخن به میان آورد؟
-اگر از ثروتمندانِ جامعه، مالیاتی افزون‌تر ستانده شده و در راستایِ "فقرزدایی" در سایرِ بخش‌های جامعه، توزیع شود،
-اگر به توان‌خواهان (معلولان) خدماتِ رایگانِ مداوا، اعطا گردد،
-اگر زنانِ باردار از مرخّصی‌های ویژه‌ی همراه با حقوق و مزایا برخوردار شوند و ...
آیا تبعیض روا نداشته‌ایم؟ بی‌گمان پاسخ به این پرسش مثبت است امّا هیچ‌کس چنین تبعیضی را غیرمنصفانه نمی‌پندارد. از چنین تبعیض‌هایی که موردِ تصدیقِ "واقعیّاتِ عینی" باشند با عنوانِ "تبعیض‌هایِ عادلانه" یاد می‌شود. تبعیض، هنگامی غیرمنصفانه است که خودسرانه و بر اساسِ سلیقه، وضع شده باشد.
یکی از "واقعیّت‌هایِ عینی"، ستمکاریِ تاریخی نسبت به زنان و بهره‌کشیِ غیرمنصفانه از ایشان بوده است. تاریخِ مسلّطِ مردانه و نگاهِ جنسیّت‌زده، همواره زنان را "جنس دوم" و "جنس ضعیف" انگاشته. امروز و از پیِ حجمی انبوه از تاریخِ مردانه و جنسیّت‌زده، نمی‌توان زنان و مردان را در شرایطی یکسان برای رقابت تصوّر کرد. در میدانِ رقابتِ امروز، طرفِ مردانه با تجهیزاتِ کامل و استراحتِ کافی، گام به صحنه نهاده و طرفِ زنانه با پیکری مجروح و پایی برهنه و گیسویی کشیده.
چگونه است که می‌پذیریم کشورهای توسعه‌یافته به جبرانِ ظلمِ استعماریِ خویش باید هر ساله، بخشی از تولیدِ ثروت‌شان را به کشورهای در حالِ توسعه بپردازند، ولی تاریخِ مردانه نباید هزینه‌یِ جبرانیِ سال‌ها بهره‌کشیِ خویش از گرده‌یِ زنان را بدهد؟
در چنین وضعیّتی و برای جبرانِ بخشی از رفتارهایِ ناروایِ تاریخی در حقّ زنان، یکی از راهکارهای ارائه شده در ساختارِ سیاسی، اختصاصِ درصدی از کرسی‌های هر نهادِ تصمیم‌گیر به زنان با هر میزان از کسب آرا است. مقدّمه‌ی تحقّقِ چنین نتیجه‌ای، اختصاصِ درصدی از هر لیستِ کاندیداتوری به زنان می‌باشد. این اقدام می‌تواند به عنوان نخستین گامِ اصلاحِ رفتارهایِ ناروا در حقّ زنان، شمرده شود.
تصمیمِ "#شورای_عالی_سیاست_گذاری_اصلاح_طلبان" مبنی بر "اختصاصِ حدّاقل سهمیه‌ی ۳۰ درصدی برای حضور زنان در لیستِ نامزدهای مورد حمایت اصلاح‌طلبان در #انتخابات_شوراها" که برای تمام شوراهای هماهنگیِ اصلاح‌طلبانِ کشور نیز لازم‌الاجرا اعلام شده، گامی است مهم برای رفعِ تبعیضِ غیرمنصفانه از "نیمی از جمعیّت کشور".
باید با خویش همواره تکرار کرد که توسعه‌ی همه‌جانبه جز با حضور همه‌ی شهروندان، محقّق نخواهد شد. ایران برای تمام ایرانیان است. تمامِ زنان و تمامِ مردان
سعید رضادوست
#خیام_نامه
♻ تبعیض؛ به معنایِ بخش‌‌بخش ساختنِ یک کُل و امتیازدهی به برخی از این بخش‌ها و محروم‌سازی برخی دیگر، از امتیازِ اعطایی است. در نگاهِ نخست، تبعیض، غیرمنصفانه به نظر می‌رسد. امّا آیا می‌توان استثنایی برای آن برشمرد؟ به سخنِ دیگر آیا می‌توان از "تبعیضِ عادلانه" سخن به میان آورد؟
-اگر از ثروتمندانِ جامعه، مالیاتی افزون‌تر ستانده شده و در راستایِ "فقرزدایی" در سایرِ بخش‌های جامعه، توزیع شود،
-اگر به توان‌خواهان (معلولان) خدماتِ رایگانِ مداوا، اعطا گردد،
-اگر زنانِ باردار از مرخّصی‌های ویژه‌ی همراه با حقوق و مزایا برخوردار شوند و ...
آیا تبعیض روا نداشته‌ایم؟ بی‌گمان پاسخ به این پرسش مثبت است امّا هیچ‌کس چنین تبعیضی را غیرمنصفانه نمی‌پندارد. از چنین تبعیض‌هایی که موردِ تصدیقِ "واقعیّاتِ عینی" باشند با عنوانِ "تبعیض‌هایِ عادلانه" یاد می‌شود. تبعیض، هنگامی غیرمنصفانه است که خودسرانه و بر اساسِ سلیقه، وضع شده باشد.
یکی از "واقعیّت‌هایِ عینی"، ستمکاریِ تاریخی نسبت به زنان و بهره‌کشیِ غیرمنصفانه از ایشان بوده است. تاریخِ مسلّطِ مردانه و نگاهِ جنسیّت‌زده، همواره زنان را "جنس دوم" و "جنس ضعیف" انگاشته. امروز و از پیِ حجمی انبوه از تاریخِ مردانه و جنسیّت‌زده، نمی‌توان زنان و مردان را در شرایطی یکسان برای رقابت تصوّر کرد. در میدانِ رقابتِ امروز، طرفِ مردانه با تجهیزاتِ کامل و استراحتِ کافی، گام به صحنه نهاده و طرفِ زنانه با پیکری مجروح و پایی برهنه و گیسویی کشیده.
چگونه است که می‌پذیریم کشورهای توسعه‌یافته به جبرانِ ظلمِ استعماریِ خویش باید هر ساله، بخشی از تولیدِ ثروت‌شان را به کشورهای در حالِ توسعه بپردازند، ولی تاریخِ مردانه نباید هزینه‌یِ جبرانیِ سال‌ها بهره‌کشیِ خویش از گرده‌یِ زنان را بدهد؟
در چنین وضعیّتی و برای جبرانِ بخشی از رفتارهایِ ناروایِ تاریخی در حقّ زنان، یکی از راهکارهای ارائه شده در ساختارِ سیاسی، اختصاصِ درصدی از کرسی‌های هر نهادِ تصمیم‌گیر به زنان با هر میزان از کسب آرا است. مقدّمه‌ی تحقّقِ چنین نتیجه‌ای، اختصاصِ درصدی از هر لیستِ کاندیداتوری به زنان می‌باشد. این اقدام می‌تواند به عنوان نخستین گامِ اصلاحِ رفتارهایِ ناروا در حقّ زنان، شمرده شود.
تصمیمِ "#شورای_عالی_سیاست_گذاری_اصلاح_طلبان" مبنی بر "اختصاصِ حدّاقل سهمیه‌ی ۳۰ درصدی برای حضور زنان در لیستِ نامزدهای مورد حمایت اصلاح‌طلبان در #انتخابات_شوراها" که برای تمام شوراهای هماهنگیِ اصلاح‌طلبانِ کشور نیز لازم‌الاجرا اعلام شده، گامی است مهم برای رفعِ تبعیضِ غیرمنصفانه از "نیمی از جمعیّت کشور".
باید با خویش همواره تکرار کرد که توسعه‌ی همه‌جانبه جز با حضور همه‌ی شهروندان، محقّق نخواهد شد. ایران برای تمام ایرانیان است. تمامِ زنان و تمامِ مردان