اندیشکده خرد جنسی
11.2K subscribers
1.79K photos
681 videos
31 files
927 links
تلاش برای توصیف، تحلیل و تولید گفتمان با تکیه برجمهوریت، در حوزه زیست جنسی مان.

ارتباط با ادمین
@Yek_pishnahad_sade
Download Telegram
مساله لایو +۱۸
مسأله لایو!
محمد حسین بادامچی
در یک جلسه مجازی از من برای اظهار نظر درباره لایو نوجوان ۱۴ ساله با شاخ اینستاگرامی دعوت کردند. عمده حاضرین در جلسه طبق معمول بر فساد و گناه‌آلودگی اینستاگرام و توطئه دشمن تاکید داشتند. هرچند برخی به شکست سیاست فیلترینگ اذعان می‌کردند، برخی دیگر خیانت دولت در اعمال فیلترینگ قدرتمندی مثل چین را مشکل می‌دانستند. در چند دقیقه‌ای که فرصت داشتم گفتم که مسأله، آن شاخ اینستاگرامی یا صحبتهای آن نوجوان نیست، مسأله سیاستگذاران ما هستند که در یک حباب ساختگی از امر اجتماعی به کلی بی‌خبرند و صورت مسائل اجتماعی را که نتیجه ناکارآمدی گفتمان حاکم بر مدیریت فرهنگی کشور است، با واکنش امنیتی و تلویزیونی می‌خواهند پاک کنند.

@kherad_jensi
@IslamicLeft
Forwarded from jomhourtv
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎬آنونس

♨️از نوجوانی تا نوجوانی!

نوجوانی در کشور ما یعنی زندگی و روابط غیر رسمی!
از این رو روایتِ این زندگی نیز متولی ندارد...
نوجوانان ما امروز در چه حال و روزی هستند؟
در این برنامه (قسمت دوم مجموعه ضد نور) به بهانه ی لایو جنسی- جنجالی نوجوان 14 ساله ای که سوالات بسیاری را برای جامعه ی ایرانی مطرح کرده است به گفتگو با نوجوانی نشسته ایم که می گوید نماینده ی هیچ قشر و طبقه ای نیست الا خود و دوستان اش!

در این لینک می توانید بیننده این گفتگو باشید:
https://www.aparat.com/v/1CATu

🎥 کاری از یاسر عرب. سید محمد فاطمی. ابراهیم قهوه چی زاده...

جمهور تی وی حامی و تهیه کننده دولتی ندارد. اگر مایل هستید از تولید این برنامه حمایت کنید از این لینک استفاده نمایید:
@roya_iran
🌺

@jomhourtv
بلاهت هم حدی دارد...
@kherad_jensi
🔹️ برنامه امشب "مدرسه ایران"
(سه شنبه ۹ دی ۱۳۹۹) با حضور دکتر آذین و دکتر فرمهینی به موضوع تربیت جنسی نوجوانان می پردازد.
شبکه ۴ سیما، ساعت ۲۱

#تربیت_جنسی_نوجوانان

@DrAzinClinic
برای مقابله با آزار جنسی، پسران را آموزش دهید
این مطلب را درباره‌ی لزوم آموزش جنسی به کودک و نوجوان و به‌ویژه پسران نوشتم. هلند از مهدکودک آموزش مفاهیمی مثل رضایت را شروع می‌کند و یکی از بهترین آمار در پیشگیری از آزارجنسی را دارد. درباره‌ی برنامه‌ی H هم نوشتم که موفق‌ترین برنامه‌ی جامع آموزش جنسی پسران در دنیاست. برنامه‌ی H تاکنون در ۳۲ کشور با فرهنگ و مذاهب مختلف اجرا شده و همیشه نتایج خوبی داشته است.
@kherad_jensi




https://www.aasoo.org/fa/articles/3170
@FarnazSeifi
‏در نمودار تشکیلاتی مرکز پژوهش‌های دانشگاه پوترا مالایا که از برترین دانشگاه‌های مالزی است ۱۹ خانم در جایگاه‌های مدیریتی قرار گرفته‌اند که فقط تصویر یکی از آنها بدون حجاب است.
در این کشور الزامی بر حجاب و گزینشی عقیدتی برای استخدام وجود ندارد.
توییتر (سید حمید حسینی)

@kherad_jensi
پیام های ارسالی از ساعد دستِ چپِ یک نوجوان

✍️یاسر عرب

ارتباطی که از سال گذشته با نوجوانان برایم ایجاد شد یکی از بهترین تجربه های زندگی و از برترین توفیقات الهی است. گفتگو کردن، سفر نمودن، و همنشین نوجوانان شدن پنجره هایی خاص را برای ذهن نگارنده باز می کند. چندی پیش در نشستی چند اثر سوختگی روی دست چپ یکی از بچه ها دیدم. هر چند قابل حدس بود اما از او پرسیدم که علت این سوختگی ها چیست؟ و او توضیح داد فشار دردهایی که در مدرسه و خانواده یا گروه دوستان می کشد را به این شیوه روی خود اش تخلیه می کند. یعنی با خاموش کردن سیگار روی ساعد یا پشت دست اش...

اینکه بین تحمل این درد و کاستن از رنج روحی چه رابطه ای نهفته است از حوزه تخصص بنده خارج است. اما نکات دیگری ذهن ام را درگیر کرد که با شما در میان می گذارم.

با خودم فکر می کردم که خشم یک واقعیت محسوس در زندگی بشر است اما چرا شیوه ی تربیتی ما به گونه ای نیست که برای کنترل یا برون داد آن آموزش و تمرینی داشته باشیم؟ یادم افتاد از روزی که با دکتر فرید براتی سده گفتگو می کردیم و ایشان تعریف می کرد در ژاپن (حتی درون ادارات) مکانهایی وجود دارد برای فریاد کشیدن، و آدمکهای مصنوعی که آدمی خشمگین گاها با مشت و لگد به جان آنها می افتد تا خشم خود را روی آنها تخلیه کند. این مثال که زدم به معنی تایید این راهکار نیست بلکه از این جهت است که بدانیم خشم به عنوان یک «واقعیتِ انسانی» در جامعه ی ژاپنی پذیرفته شده است و راهکاری برای آن در نظر گرفته شده...

با خودم فکر می کردم چرا این نوجوان (مثل بسیاری نوجوان های دیگر) علاوه بر مهارت کنترل خشم، مهارتِ مراقبت از خود را نیز ندارد؟ فردی که در 17 سالگی نمی تواند از بدن خود اش در مقابل احساسات اش دفاع کند چگونه می تواند مسئولیت مراقبت از شخصی دیگر (همسر) را بر عهده گیرد؟ آن هم دختری که قرار است به او تکیه کند! ما که مسئله ی بحران ازدواج، بحران طلاق و بحران جمعیت داریم پس چرا روی این آموزش ها و توانمند سازی روانی نوجوانان سرمایه گذاری نمی کنیم؟ غیر این است که همین عدم مراقبت از خود تبدیل به عدم مراقبت از خانواده ی خود خواهد شد؟

از او پرسیدم خودت را دوست داری؟ کمی فکر کرد و گفت «نه!» پرسیدم «دوست دختر داری؟» گفت «بله» سوال کردم «شما که هنوز خودت را دوست نداری و برای بدن خودت احترام قائل نیستی چطور می توانی مطمئن باشی که یک نفر دیگر را دوست داری و برای اش احترام قائلی؟» گفت «اتفاقا به همین خاطر از دوست دخترم جدا شدم!» با خودم فکر کردم چه اتفاقی در خانواده های ما می افتد که علی رغم تشدید فضای خود خواهی در دهه های اخیر اما آدمها خودشان را کمتر دوست دارند و به خودشان کمتر احترام می گذارند؟ چگونه می توان تولید محبتی دو طرفه و سالم و خانواده ای پایدار را از چنین نوجوانی انتظار داشت؟

این سوزندان های مستمر ساعد دست با سیگار توسط برخی پسرانِ نوجوان و تیغ کشیدن های (خون بازی) روی مچ دست توسط برخی دخترانِ نوجوان که متاسفانه به شدت هم رسانه ای و الگو سازی می شود مرا یاد یک کمبود مهم انداخت! سوالی اش می کنم « شما چند نوجوانِ بانشاط در اطرافتان می شناسید؟» سوالی دیگر «ترانه ها، موسیقی ها، و سریال هایی که نوجوانان ما می شنوند و می بینند چه میزان با محوریت تحرک فردی، همگرایی محلی، هم افزایی اجتماعی و تحولاتِ مثبت روحی است؟» ده سال دیگر با جامعه ی جوانان ایران دارای چه خاطرات مشترک و چه الگوهای موثر و چه میزان امید به زندگی و توانایی زیستن انسانی است؟

پ.ن: دیشب در شبکه چهار مناظره ای برگزار شده بود در مورد اینکه آموزش جنسی به نوجوانان بدهیم یا ندهیم؟ و با کدام مولفه ها و با چه مختصاتی و ... باور می کنید؟ ده سال بعد از اینکه نگارنده مستند یک پیشنهاد ساده را ساخت و پنج سال بعد از اینکه اولین پکیج آموزشی در این حوزه را به شکل بومی تولید کرد و میلیونها بازدید داشت! تازه رسانه ی ملی ما حرکت جهادی می کند که :
گله از چرخ ستمگر بکنم یا نکنم؟
شکوه از بخت بد اختر بکنم یا نکنم؟
توی استخر محبت بپرم یا نپرم؟
می‌خوای بپر، می‌خوای نپر
دو سته تا پشتک و وارو بزنم، یا نزم؟
می‌خوای بزن، می‌خوای نزن
لاستیک عشقتو پنچر بکنم یا نکنم؟
می‌خوای بکن، می‌خوای نکن

تا کارشناس اش حرف سی ساله را باز تکرار کند که «بله ما در دین اسلام همه ی این آموزش ها را داریم منتها اینها باید استخراج، دسته بندی، روز آمد و منقح بشود!»

جامعه ی نوجوان ما به چه سمتی می رود؟
آموزش و پرورش ما در چه فضایی است؟
و
ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجا؟
@kherad_jensi
روایتی مردانه از خانه داری

دکتر نعمت الله فاضلی

از مهر سال 1383 به دلیل تنها زیستن و دور بودن از همسرم ناگزیر هم نقش «مرد خانه» و هم نقش «کدبانوی منزل» را توأمان ایفا می کنم و مسوولیت خانه به تمام معنا بر عهدة من است.

برای من که در محیط مردسالار روستا تربیت و پرورش یافته‌ام، در ابتدا ایفای نقش «کدبانويي» نوعی تعارض با مفهوم «مردانگی» من داشت و برايم دشوار بود تا با شرایط تازة زندگی ام سازگار شوم زیرا از یک سو آشنایی لازم با «مهارت های زندگی» نداشتم و از تهیة غذا و رسیدگی به نظافت و کارهای خانه عاجز بودم، و از سوی دیگر فاقد آمادگی های روحی لازم برای ایفای این نقش بودم.

اما کم‌کم ناگزیر شدم خودم را با شرایط «پدر مجرد» سازگار کنم. از همان ابتدا دریافتم که به محیط تمیز و آرام که همسرم مهیا می کرد خو کرده ام و درهم ریختگی خانه برایم تحمل ناپذیر است. از این رو، سعی کردم نسبت به نظافت و مرتب بودن خانه حساس باشم.

از طرف دیگر، برای بقا ناگزیر باید راه های تهیة غذا را فرا می گرفتم. کم کم دستور تهیة برخی غذاها مثل «پلو»، «کتلت»، «ماکارونی» و امثال اینها را یادگرفتم. بعد هم شستشوی لباس ها با ماشین لباسشویی، اتو کردن و خشک کردن لباس ها، مرتب نگهداشتن کمد لباس ها و تجهیز کردن خانه با امکانات فنی و تکنولوژیک را آموختم.

این مورد اخیر بسیار مهم بود زیرا وقتی با خانواده برای ادامة تحصیل راهی انگلستان شديم گمان می کرديم هنگام بازگشت باید وسایل تازه اي براي زندگی تهيه كنيم از این رو، اغلب وسایل زندگی را دور ریختیم. من در زمینة مسائل فنی و خرده کاری ها و تعمیرات ساختمانی یا صنعتی بسیار عاجزم و در این سال ها، تنها امور مربوط به خانه که هیچ تجربه ای در آن نیاموختم و پیشرفتی نکردم، همین انجام خرده کاری های فنی و ساختمانی بود. گویی استعداد ذاتی لازم برای این کار در وجودم نیست!

بهر حال، در این دو سال و اندی تجربه های بسیاری آموخته و اندوخته ام، چنانکه حیرت و تعجب اطرافیانم را برانگیخته است. خانواده ام نمرة کدبانوگری ام را حدود 20 ارزیابی می کنند و تمیزي و ذوق و سلیقه ام تحسین برانگیز شده است. نشان داده ام از توان «خود مديریتی» بالایی برخوردارم، به کسی وابسته نیستم و می توانم حتی «کدبانوی» خوبی باشم!

بسیار دوست دارم روزی تجربه های خانه داری ام را به صورت «قواعد فرهنگی و جامعه شناختی خانه داری» تئوریزه کنم.

مردان تا زمانی که مسوولیت تام و تمام خانه را عهده دار نشوند و خود تجربة زیسته از خانه داری نداشته باشند، قادر به درک درست و تمام زندگی و فرایندهای آن نخواهند بود.
@kherad_jensi

من در زیر فهرستی از تجربه هایم ارائه می کنم. اگر روزگاری فرصتی دست داد مقالة کاملی از این تجربه ها می نویسم.

https://t.me/joinchat/AAAAAEJLNLu9Gs-xukoTpA
Forwarded from jomhourtv
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
♨️با نیازهای جنسی و عاطفی از بلوغ تا ازدواج چه کنیم؟

📺قسمت نهم مجموعه ی رویای ایران ...
گفتگوی نوجوانان دختر و پسر در مورد دوستی دختر و پسر، تجربه ها و خاطرات شان ...

🖥گفتگوی بین اساتید حسن محدثی، ادریس راموز، محمد سجاد زاده و حسام حسین زاده، با تسهیلگری سر کار خانم آذر تشکر (جامعه شناس) انجام پذیرفته است.

🎥کاری از: یاسر عرب، سید محمد فاطمی، ابراهیم قهوه چی زاده

🌺اگر می خواهید این برنامه را با کیفیت بیشتر در سایت آپارات ببینید:
https://www.aparat.com/v/4AI6o

🎬جمهور تی وی تهیه کننده ی دولتی ندارد و با کمکهای مردمی اداره می شود اگر مایل هستید از تولید این برنامه ها حمایت کنید با لینک زیر ارتباط بر قرار نمایید:
@roya_iran
🌺


@jomhourtv
Forwarded from jomhourtv
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
♨️با نیازهای جنسی و عاطفی از بلوغ تا ازدواج چه کنیم؟

📺قسمت دهم مجموعه ی رویای ایران ...
گفتگوی نوجوانان دختر و پسر در مورد دوستی دختر و پسر، تجربه ها و خاطرات شان ...

🖥گفتگوی بین اساتید حسن محدثی، ادریس راموز، محمد سجاد زاده و حسام حسین زاده، با تسهیلگری سر کار خانم آذر تشکر (جامعه شناس) انجام پذیرفته است.

🎥کاری از: یاسر عرب، سید محمد فاطمی، ابراهیم قهوه چی زاده

🌺اگر می خواهید این برنامه را با کیفیت بیشتر در سایت آپارات ببینید:
https://www.aparat.com/v/3TinZ

🎬جمهور تی وی تهیه کننده ی دولتی ندارد و با کمکهای مردمی اداره می شود اگر مایل هستید از تولید این برنامه ها حمایت کنید با لینک زیر ارتباط بر قرار نمایید:
@roya_iran
🌺


@jomhourtv
‏این سیاست منجر به افزایش نوزادان سالم نمی‌شود. فقط معلولان را زیاد می‌کند. این سیاست از مخالفت با دوش و دفاع از گنداب خزینه بدتر است. وزارت بهداشت چگونه اجازه می‌دهد این بدنامی در کارنامه آنان ثبت شود؟
سیاستی که با زحمت فراوان تصویب شد و به راحتی لغو گردد.
(توییت عباس عبدی)
@kherad_jensi
👏1
بحران جمعیت و زنانِ عشایر

الناز محمدی:

«وزارت بهداشت دربخشنامه‌ای که اخیرابه مناطق عشایری فرستاده،ارائه هرگونه وسایل پیشگیری ازبارداری راممنوع کرده. این خبری است که درگزارشی در شماره جدیدماهنامه اندیشه پویا منتشر شده. گزارشی حاصل ازچهارروز زندگی بازنان عشایر بختیاری و نشان‌دهنده گوشه‌ای از رنجشان.

بهورزان و مسئولان مناطق قشلاقی بختیاری‌ها می‌گویند زنان زیادی با مراجعه به خانه‌های بهداشت، درخواست دریافت وسایل پیشگیری دارند اما باوجود تعداد زیاد این وسایل، آن‌ها اجازه‌ی دادنشان را ندارند. این موضوع، موجب فشار روانی زیاد بر این زنان و ناامیدی‌شان شده است.

این زنان در سن پایین ازدواج می‌کنند و باوجود حجم زیاد کار، مجبور به فرزندآوری زیادند و این موضوع موجب بیشتر شدن خودکشی و خودسوزی بعضی از آنها شده است. تعدادی از این زنان برای رهایی از کتکهای شوهر و اجبار برای پسرآوری بیشتر، ناچار به بارداری‌اند و خیلی زود چهره و تنشان پیر می‌شود.

تعدادی از آنها به دلیل اجازه ندادن شوهرانشان هنوز در چادر و در مناطق صعب‌العبور زایمان می‌کنند و از نظر بهداشتی شرایط بسیار سختی دارند. در حال حاضر هیچ طرح بهداشتی و آموزشی خاصی در ییلاق و قشلاق ایل بختیاری اجرا نمی‌شود. این زنان بار اصلی زندگی و اقتصاد عشایر را به دوش می‌کشند.

زنان بختیاری دچار سوگ‌های بلندمدتی‌اند که بیشتر اوقات به‌دلیل درگیری‌های طایفه‌ای بین مردان اتفاق می‌افتد. این زنان پس از چهل سالگی باید سر تا پا سیاه بپوشند و تصویر زنان بختیاری با لباس‌های رنگی و شاد، در زندگی روزمره آنها گم شده است.

@kherad_jensi
@bahmanshafa
4_5771694695814007313.pdf
266.1 KB
متن تخصصی

توضیحات انجمن علمی متخصصین زنان و زایمان در خصوص دغدغه های برخی مسئولین نسبت به سلامت زنان و فرزندان آنها....
@kherad_jensi
پزشکان و متخصصان باید بگویند غربالگری باشد یا نه؟

دکتر ناهید خداکرمی عضو شورای عالی نظام پزشکی - رئیس انجمن علمی مامایی ایران
(بخش اول)

از سال 90 زمزمه کاهش نرخ باروری در کشور مطرح شد و سازمان ملل گزارشی منتشر کرد و در آن عنوان شد ایران در 2030 ممکن است به سرعت به طرف پیری جمعیت برود. نسخه های متعددی برای بهبود روند رشد جمعیت مطرح شد و در حال حاضر مجلس یازدهم بحث سند تعالی جمعیت و خانواده را در دست بررسی دارد که اقداماتی برای تشویق خانواده ها به فرزند آوری و اقدامات بازدارنده برای ممانعت از کاهش جمعیت در آن پیش بینی شده است که از آن جمله به حذف غربالگری جنین می توان اشاره کرد.

برخی در دفاع از این طرح عنوان می کنند در غربالگری ممکن است برخی جنین های سالم از بین برود و یا جنین هایی با نقص ساده حذف شوند. جدا از اینکه بحث کنیم غربالگری لازم است یا نه که به نظر من لازم است و سه مورد از ناهنجاری هایی که باعث عسر و حرج خانواده شود را تشخیص می دهد اما طرح این مسائل برای افزایش جمعیت یک بیراهه بزرگ و پاک کردن صورت مسئله در کشور است.

برخی تصور می کنند ممانعت از 12 هزار سقط درمانی می تواند به توسعه جمعیت کمک کند. این سقط ها، بچه های ناهنجاری هستند که هزینه سرباری برای خانواده و نظام سلامت دارند ولی البته حق هر انسانی است که زنده بماند اما ساده انگاری است که تصور شود با قطع غربالگری می توان نقشی در توسعه جمعیت داشت.

متاسفانه امروز جوانان سالم و به ثمر رسیده در آستانه ازدواج از کشور خارج می شوند. سالی 200 هزار نفر ایرانی از ایران خارج می شود که زنگ خطر بزرگتری برای کاهش جمعیت است.

اگر مجلس می خواهد رشد جمعیت موزون و متوازن داشته باشد به این مسئله فکر کند چرا جوان ایرانی نمی خواهد در کشور خود بماند و مهاجرت را ترجیح مى دهد . باید موانع را از جلو پای جوانان بر دارید. زنگ خطری که برای کشور وجود دارد این است که تنها معدود افرادی که در المپیاد موفق می شوند در ایران می مانند و هر دانشجویی نگاه به خروج از کشور دارد. به جای انرژی روی بحث غربالگری باید معضلات مهمی که منجر به کاهش نرخ باروری شده را بررسی کرد.

بحث حذف غربالگری برای افزایش جمعیت بیراهه رفتن است همانطور که برای افزایش جمعیت یک روز کاهش سن ازدواج و کودک همسری مطرح مى شود و روز دیگر در پی حذف غربالگری و افزایش نوزادان داراى نقص عضو و معلول هستیم. ما این کشور را باید برای نسل جوان جهت اشتغال و تحصیل و... جذاب کنیم.

وقتی در شش ماهه اول سال 2020 حدود 6 هزار خانه در ترکیه توسط ایرانیان خریداری شده یعنی سرمایه مالی و سرمایه انسانی ما از دست می رود اما انرژی مجلس را صرف بودن و نبودن غربالگری می کنیم.

@kherad_jensi
@IRIMCCHANNEL
پزشکان و متخصصان باید بگویند غربالگری باشد یا نه؟

دکتر ناهید خداکرمی عضو شورای عالی نظام پزشکی - رئیس انجمن علمی مامایی ایران
(بخش دوم/ پایانی)

وزارت بهداشت باید بگوید غربالگری باشد یا نه و این موارد جز ماموریت مجلس نیست. وظیفه رسانه است که موشکافانه به بحث جمعیت وارد شوند نه به صورت سطحی مسائل دیگرى مطرح شود. و قانونى بنویسیم که مداخله در امور پزشکی و سلامت باشد. باید کارها را به کاردان بسپاریم. بحث های غربالگری و سقط به عهده وزارت بهداشت است.

ضمن تشکر از نمایندگان مجلس که نگران کاهش نرخ بارورى و جمعیت هستند و بنده هم این نگرانی را دارم اما مشکل ما این نیست که برای افزایش جمعیت جلو غربالگری را بگیریم بلکه مشکل ما این است که نیروی انسانی به ثمر رسیده در کشور نمی ماند و این خطر بزرگی است چرا که خلا مدیریتی و خلا نخبگان و عاشقان این سرزمین آسیب بیشتری می زند. ابتدا باید به مسائل اجتماعی و بعد از آن به اقتصادی در این خصوص توجه کرد. پزشکان و متخصصان باید بگویند غربالگری باشد یا نه. غربالگری فرصتی برای خانواده است و نباید این فرصت از خانواده ها سلب شود.

انجام غربالگری در حال حاضر به عهده مادر است. پزشک و ماما در این خصوص به مادر توصیه می کنند که انجام بدهند اما مادر می تواند این کار را نکند ولی گاهی دیده شده است در صورت به دنیا آوردن نوزاد معلول آنان طرح شکایت می کند و می گوید چرا اجبار نکردید و خیلی از پزشکان و ماما ها در مراجع قضایی محکوم شده اند.

الان هم اگر مادر نخواهد، انجام نمی دهد و تنها باید به مادر توصیه کنیم. مراحل را شرح دهیم اما حق مادری است که بداند می خواهد فرزند معلول خود را به دنیا بیاورد یا نه چرا که بزرگ کردن فرزند معلول علاوه بر هزینه بر نظام سلامت سبب عسر و حرج در خانواده می شود و او باید تصمیم بگیرد جنین معلول خود را نگه دارد یا نه!
@kherad_jensi
@IRIMCCHANNEL
‍ پرسش‌هایی از کبری خزعلی!

✍🏻 نسرین قنواتی

سرکار خانم دکتر کبری خزعلی، رییس شورای فرهنگی اجتماعی زنان، با ابراز نگرانی از کاهش جمعیت اعلام خوشحالی کرده‌اند که طی مصوبه مجلس انقلابی، غربالگری جنین غیرقانونی و ممنوع شده و باعث کاهش سقط جنین در کشور خواهد شد.

غربالگری جنین که در سه ماهه اول بارداری انجام می‌شود از ابتدای دهه هشتاد و با هدف شناسایی زودهنگام اختلالات کروموزومی و برخی دیگر از نقص‌ها به تصویب مجلس رسید. این آزمایش‌ها نه‌تنها اجباری نیست بلکه معمولا هزینه‌های سنگینی دارد و خانواده‌های کم‌برخوردار از انجام آن گریزان بوده‌اند. در این سال‌ها تنها اجبار موجود از سوی برخی متخصصان زنان و زایمان بوده که پذیرش بیمار را منوط به انجام این آزمایشات و جلوگیری از تولد کودکان معلول کرده بودند.

به عنوان یک مادر مایلم درباره این تصمیم از خانم خزعلی چند سوال مشخص بپرسم.

1️⃣ چند درصد از سقط جنین‌های انجام شده در کشور با هدف جلوگیری از تولد کودکان ناسالم بوده است؟ تاثیر حذف این میزان در افزایش جمعیت چقدر است؟

2️⃣ در مطالعات در دسترس شما در سال‌های گذشته بیشترین میزان سقط جنین در کدام مناطق کشور و با هدفی صورت گرفته؟ بیشترین میزان افزایش جمعیت در کدام مناطق و توسط کدامیک از اقشار جامعه صورت گرفته است؟ نسبت این طرح با افزایش کمی جمعیتی ناتوان و ظهور خیل عظیمی از فقرای فرهنگی و اقتصادی چیست؟‌

3️⃣ نسبت این طرح و طراحان آن با سلامت جامعه، تولد کودکان معلول و تحمیل درد و رنج و هزینه های مالی و روانی به خانواده های این کودکان، جامعه و دولت چیست؟ نسبت افزایش تعداد معلولان با توسعه کشور چیست؟

4️⃣‌ سهم و مسئولیت خود را در قبال این تصمیم و کودکانی که ناخواسته با معلولیتی متولد می‌شوند می‌پذیرید؟

5️⃣ هدف از افزایش جمعیت چیست؟ نسبت این تصمیم با جمعیت با کیفیت و سالم به عنوان رکن اساسی توسعه چیست؟

6️⃣‌ نقش و جایگاه نخبگان، کادر فنی و بهداشتی، پزشکان، متخصصان زنان و زایمان، جامعه‌شناسان، جمعیت‌شناسان و نهادهای مدنی در اتخاذ این تصمیم چقدر بوده است؟

7️⃣ دیدگاه شما، طراحان و تصویب‌کنندگان طرح درباره حق اختیار انسان‌ها بر بدن‌شان چیست؟

8️⃣‌ این تصمیم بر مبنای کدام گزارش‌های سیاستی و کدام شاخص‌ها اتخاذ شده و با چه میزان اعتباری سنجیده شده است؟ مردم مایلند درباره این طرح بیشتر بدانند. لطفا گزارش شفافی از روند تصمیم‌سازی و ذی‌نفعان و ذی‌ربطان حاضر در آن ارائه کنید.

به گمان من تنها در شرایط فقدان ماشین خردورزی، معیار نبودن دیدگاه نخبگان، صغیر پنداشتن جامعه هدف، غلبه امر سیاسی و شخصی بر امر سیاستی و فنی، حذف و سرکوب جامعه مدنی، عدم شفافیت روند اتخاذ تصمیمات و ملزم نبودن مسئولان انتصابی به پاسخگویی است که شاهد اتخاذ چنین تصمیماتی هستیم.

سرکار خانم دکتر خزعلی! تصمیمات شما در تمام سال‌های گذشته از مخالفت با اعطای شناسنامه ایرانی به کودکان مادران ایرانی -که همسری غیر ایرانی دارند- تا ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه‌ها و حمایت از ازدواج کودکان، سرکوب، آسیب روانی و جسمی و رنج معتنابهی را به زنان و کودکان این سرزمین تحمیل کرده و نتیجه‌ای جز بی‌اعتباری بیش از پیش شما و نهادهای ناکارآمدتان در اذهان ایرانیان نداشته است.
@kherad_jensi
بازتعریف هویت مادرانه - مصاحبه با ایلنا

فاطمه موسوی ویایه

در صد سال اخیر در ایران، نهاد خانواده مانند سایر نهادهای اجتماعی تغییر کرده است. در جامعه سنتی نظم جنسیتی مردسالارانه حاکم بود که «ایدئولوژی مادری» بخشی از آن است. بنا بر ایدئولوژی وظیفه زن‌ها مادر شدن و بزرگ کردن بچه ها در کنار خانه‌داری است، زن باید همسری مطیع و مادری فداکار باشد در حالیکه فضای عمومی اشتغال، سیاست، دین در حوزه امور مردانه قرار می‌گیرد. ایدئولوژی مادری به هر زنی می‌گوید فقط وقتی مادر شوی کامل خواهی شد و باید از مادری‌تان لذت ببرید، اگر نقش مادری‌تان را به عنوان مهمترین بخش هویت زنانه‌تان قرار نمی‌دهید و برای بچه هایتان فداکاری نمی‌کنید، مادر بدی هستی، زن بدی هستی.

البته در جامعه سنتی فرزندآوری انتخاب نبود یعنی هر زن متأهل چه می‌خواست و چه نمی‌خواست بچه‌دار می‌شد و چون نرخ مرگ و میر بالا بود، زنان ناچار بودند مرتب بارداری و زایمان را تجربه کنند. بخش بزرگی از سال‌های زندگی زن در بارداری، زایمان، شیردهی و تجربه مرگ کودکانش می‌گذشت. در عصر قاجار یک زن به طور میانگین ۱۰ بار باردار می‌شد و از این تعداد نیمی از فرزندانش به پنج سالگی نمی‌رسیدند، بخش بزرگی از سال‌های زندگی زن در بارداری، زایمان، شیردهی و تجربه مرگ کودکانش می‌گذشت، در جامعه سنتی امید زندگی ۵۰ سال بود و یک زن از ۱۵ سالگی تا حدود ۴۵ سالگی در حال تجربه زایمان‌های مختلف، بارداری، شیردهی و پرورش و تجربه سوگ برای مرگ بچه‌هایش بود حتی قبل از اینکه به ۴۰ سالگی برسد دخترش ازدواج می‌کرد و همزمان در نقش مادر و مادربزرگ ظاهر می‌شد، معمول بود و هنوز هم هستند کسانی که دایی یا خاله‌شان چند سال کوچک‌تر باشد از آن‌هاست. یعنی حدود دو سوم از زندگی یک زن صرف مادری و فرزندپروری می‌شد.

در دوران مدرن در جامعه ایرانی هم مثل سایر کشورهای جهان تغییراتی ساختاری رخ داده است که از پررنگ بودن هویت مادری در زندگی یک زن کاسته می‌شود. مناسبات نهاد خانواده تغییر کرده است و از همه مهمتر تعداد فرزندان هر خانواده کم شده است. با توجه به بالا رفتن سن امید به زندگی و کم شدن تعداد فرزندان، زنان دیگر نمی توانند هویت خود را تنها با مادری تعریف کنند. میانگین سن ازدواج خانم‌ها ۲۴ سال است و اگر یک زن به روال معمول اولین بچه‌اش را در ۲۷ سالگی و دومی را در ۳۰ سالگی به دنیا آورد، این بچه‌ها در سن ۳۶ سالگی این خانم وارد مدرسه می‌شوند یعنی این که ساعاتی از روز را از خانه غیبت می‌کنند و خوب زن در خانه جه کند؟ حتی اگر چند سالی هم گرفتار تکالیف و مدرسه باشد، با رسیدن بچه‌ها به نوجوانی نمی‌تواند هویتش در چند دهه زندگی پیش رو را تنها با مادری تعریف کند. اصلا برای زن مدرن که امید به زندگی حدود هشتاد سال دارد، مادری بخش کوچکی از سال‌های زندگی را معنا می‌دهد، کمتر از یک پنجم عمرش. تازه نیروی کمکی هم دارد و می‌تواند بچه را از یک سالگی به مهد یا پرستار بسپارد یعنی وظایف مادری را باز محدودتر اجرا کند.

در تمام کشورهای جهان همزمان با توسعه و تغییرات سیاسی و اجتماعی، نظم جنسیتی مردسالاری در عرصه خصوصی و خانوادگی تضعیف می‌شود و خانواده مردسالار هر روز بیشتر به سمت خانواده مدنی می‌رود، انتظارات از زندگی زناشویی، شیوه همسرگزینی و روابط زوجین تغییر می‌کند، روابط بین والد و کودک نیز عوض می‌شود و مفهوم مادری تغییر پیدا می‌کند. هر روز زنان بیشتری ایدئولوژی مادری که تمام امور بچه را بر عهده مادر می‌داند و هر اشکالی در تربیت را تقصیر مادر می داند را زیر سؤال می‌برند و پدر را هم در تربیت فرزندان سهیم می دانند. هر روز بر تعداد زنانی که حکم «به خاطر بچه باید بسوزی و بسازی» را نفی می‌کنند و طلاق می‌گیرند افزوده می‌شود. بخشی از این تغییرات قابل انتظار بوده و در همه کشورهای جهان در حال وقوع است یا قبلا رخ داده، جامعه ما هم از این مرحله عبور می‌کند و تغییرات نهاد خانواده و شرایط زنان همچنان ادامه خواهد داشت.

@kherad_jensi
@women_socialproblems
● اگر علاقمندید متن کامل مصاحبه را در لینک زیر بخوانید:
https://www.ilna.news/fa/tiny/news-1023354
👍1
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
♨️آیا در این کلیپ (دروغ غربالگری) همه‌ی حقیقت گفته می شود؟

ارسالی مخاطبین


اول آن که غربالگری یک واژه عام است برای آزمایش های متعددی که بر حسب مورد و سن جنین می تواند انجام شود، و بسیاری از آنها نه تهاجمی است و نه چندان گران است.

دوم آن که چگونه هزینه غربالگری (حتی تهاجمی ترین و گران ترین آنها) ۱۲۰ برابر بزرگ کردن یک فرزند مبتلا به سندرم داون است؟

هر عاقلی که در یک کشور با تورم سالانه ۴۰ درصد زندگی کرده باشد متوجه این دروغ می شود. پول پوشک بچه هم با هزینه غربالگری قابل مقایسه نیست، کلاس گیتار پیش کش ایشان!

سوم آن که تا شواهد غربالگری تکمیل نشود، اصلا اجازه سقط داده نمی شود.

نهایتا آن که شانس سقط در آمنیوسنتز (به عنوان یک روش تهاجمی) ۰/۴ درصد در مقابل ۰/۲۶ درصد سقط در موارد بدون آمنیوسنتز است. یعنی خطر نسبی ۱/۶ آن وقت ایشان می فرماید تا ۲۰۰۰ نفر از هر صدهزار جنین که آمنیوسنتز می شوند می میرند، یعنی ۲ درصد!

امیدواریم سازندگان این ویدئو پاسخ هایی در خور به این پرسشها داشته باشند.
@kherad_jensi
‏مناره زین‌الدین کاشان، یک وجه مشترک با برج پیزا دارد و یک کارکرد عجیب در تاریخ کاشان! اینکه زنان روسپی را از آن به پایین پرتاب می‌کردند. مادام دیولافوآ باستان‌شناس فرانسوی در اواخر قرن نوزدهم شاهد یکی از این پرتاب‌ها بود که البته منجر به مرگ نشده و آن روسپی به قدیس بدل می‌شود! https://t.co/EWO18H28AS

(توییتر محمد درویش)

@kherad_jensi