همسر سابق قاتل الهه حسین نژاد:
شکاک بود و تا حد مرگ کتکم می زد؛ از دستش فرار کردم
من را تهدید به مرگ می‌کرد
قبلا هم یک زن از ماشینش فرار کرده بود!
به خاطر الهه خیلی ناراحت شدم
لیاقت همسر سابقم مرگ است



@kherad_jensi

«مداخلات سلامت روان در سطح جامعه می‌تواند به پیشگیری از قتل زنان کمک کند»، منتشر شده 
PLOS Mental Health and Journal of Interpersonal Violence,
توسط دانشکده بهداشت عمومی رولینز در دانشگاه اموری در تاریخ ۲۲ اوت ۲۰۲۴

Community-Level Mental Health Interventions Could Help Prevent Femicide. published by the Rollins School of Public Health at Emory University on August 22, 2024.

این پژوهش شامل پرسشنامه‌هایی بود که به مردان محکوم به قتل زنان (فمی‌ساید) و سایر جرایم خشونت‌آمیز ارائه شد تا عوامل خطر مرتبط با #سلامت_روان و پیامدهای اجتماعی #قتل_زنان بررسی شود.

این مقاله قتل زنان را به‌عنوان یک مسأله بهداشت عمومی جهانی برجسته می‌کند. بر اساس گزارش سازمان ملل، در سال ۲۰۲۳، ۸۵,۰۰۰ زن به‌طور عمدی کشته شدند که ۶۰ درصد آن‌ها توسط شریک صمیمی یا اعضای خانواده به قتل رسیدند. این موضوع بر ضرورت اقدامات پیشگیرانه تأکید دارد.

یافته‌های کلیدی:
   
عوامل خطرآفرین سلامت روان: مرتکبان قتل زنان نسبت به سایر مجرمان خشونت‌آمیز، سطح بالاتری از پریشانی روانی و مشکلات پیشین مرتبط با سلامت روان یا سوءمصرف مواد گزارش کردند. این نشان می‌دهد که چالش‌های سلامت روان در موارد قتل زنان برجسته‌تر است.
   
پیامدهای اجتماعی: مرتکبان قتل زنان در مقایسه با مرتکبان قتل‌های دیگر، پیامدهای اجتماعی کمتری (مانند از دست دادن روابط اجتماعی یا انگ اجتماعی) پس از جرم تجربه کردند، احتمالاً به دلیل هنجارهای اجتماعی که خشونت مبتنی بر جنسیت را عادی‌سازی یا کم اهمیت جلوه می‌دهند.
   
هنجارهای اجتماعی: این مطالعه نشان می‌دهد که هنجارهای اجتماعی در جوامع، به‌ویژه در رابطه با خشونت و جنسیت، نقش مهمی در وقوع قتل زنان ایفا می‌کنند.
 
توصیه‌ها:
    - یافته‌ها بر لزوم مداخلات در سطح جامعه تأکید دارند که شامل تغییر هنجارهای جنسیتی، ارائه خدمات سلامت روان، و حمایت از افرادی با مشکلات سوءمصرف مواد است. این مداخلات می‌توانند با رفع عوامل خطر، از تشدید خشونت به قتل جلوگیری کنند.
   
-دکتر اوانز تأکید می‌کند که اطلاعات درباره مردانی که دست به خشونت مرگبار می‌زنند، بسیار محدود است و نیاز به شناخت بهتر این افراد داریم.
 
این مطالعه بر نیاز به رویکردی چندوجهی تأکید می‌کند که شامل موارد زیر است:
- حمایت از سلامت روان: ارائه خدمات سلامت روان و حمایت از افراد در معرض سوءمصرف مواد
- تغییر هنجارهای جنسیتی: رفع نگرش‌های اجتماعی که خشونت علیه زنان را عادی‌سازی می‌کنند.
- مشارکت جامعه: استفاده از جوامع محلی برای شناسایی و کاهش عوامل خطر قتل زنان.

این یافته‌ها به‌ویژه برای متخصصان بهداشت عمومی و سیاست‌گذاران که قصد کاهش خشونت مبتنی بر جنسیت را از طریق مداخلات هدفمند دارند، مفید خواهد بود.

https://sph.emory.edu/news/news-release/2024/08/femicide-prevention.html
@kherad_jensi

دو دختر تکواندوکار ناپدید شدند

«یسنا شه گلی» و «سارا اقبال شاه» دو تکواندوکار نوجوان که برای حضور در تمرینات تکواندو منزل را ترک کرده بودند، با وجود گذشت چند روز هنوز به منزل برنگشته اند و کسی از آنها اطلاعی ندارد.

براساس اطلاعات خبرنگار مهر، این دو تکواندوکار نوجوان روز پنجشنبه برای انجام تمرین منزل را ترک کرده اند اما پس از آن مربیان و اعضای خانواده از آنها بی اطلاع بودند.

فدراسیون تکواندو نیز پس از در جریان قرار گرفتن این ماجرا پیگیری های لازم را انجام داده است اما هنوز خبری از این دو دختر ورزشکار نشده است.

منبع؛ مهر


@kherad_jensi

خبرگزاری قوه قضائیه:۲ دختر مفقود شده تهرانی پیدا شدند
آن‌ها در منزل دوست‌شان مخفی شده بودند
تحقیقات تکمیلی درباره این پرونده در حال انجام است!
@kherad_jensi

چرا در ایران، نیت شیطانی این قدر زود به تجاوز منجر می‌شود؟

✍️ مجتبی مطهری
از دختر دبستانی روستایی، فقط کفش‌هایش پیدا شد! چندی بعد جنازه خفه شده او، پس از تعرض یافت شد. متجاوز و قاتل که بود؟ مردی متأهل! او گفت: "دخترک را تنها دیدم، نیتی شیطانی به ذهنم رسید، آن را عملی کردم!"

چگونه است که در ایران، این نیت های پلید شیطانی، زود به مرحله عمل می‌رسند؟ اگر قرار باشد نیت شیطانی این قدر سریع ایجاد شده و به مرحله ی عمل برسد، در کشورهای غربی، که استخر‌ها مختلط، مشروب فروشی‌ها در دسترس، تابلوهای نیمه عریان در مقابل و فیلم های شهوت انگیز تلویزیون در دید همگان است، باید روزانه ده ها هزار نفر مورد تعرض قرار گیرند.

پاسخ سؤال در این نکته است که جمله سه قسمتی: "دخترک را تنها دیدم، نیتی شیطانی به ذهنم رسید، نیت خود را عملی کردم"، در حقیقت جمله‌ای چهار قسمتی است: "دخترک را تنها دیدم، نیتی شیطانی به ذهنم رسید، دیدم انگار در این مملکت، «کسی به کسی نیست»، نیت خود را عملی کردم!"؟؟؟

کشورهای غربی با درست در اختیار گرفتن قدرت رسانه‌ای، به هر نافهمی فهمانده‌اند که در این شهر، نسبت به جرم‌های خشن، به ویژه نسبت به کودکان و دختران، حساسیت زیادی وجود دارد و "کسی به کسی هست!" وقتی دختر ده ساله‌ای به نام "هولی جونز" در کانادا ناپدید شد، به مدت دو روز، "خبر اول" تمام شبکه‌های مهم خبری آن کشور بود! ما چه می‌کنیم؟ فورا این گونه اخبار را پنهان می‌کنیم تا زمان دستگیری احتمالی مجرم!

آیا از کم شعوری غربی هاست که برنامه‌های مهم تلویزیونی را قطع کرده و تعقیب و گریز یک مجرم را به طور زنده پخش می‌کنند؟ تفاقا غربی‌ها در این موارد، بسیار عاقلانه عمل می‌کنند چون می‌دانند مسئله اصلی، دستگیری مجرم نیست، بلکه فهماندن این امر، به مجرمان بعدی است که این جا، شهر است نه جنگل؛ و ربودن یک کودک و یا تعرض به او، یعنی مواجهه با کل حکومت و مردم!!

در ایران ما، وقتی یک جانی به یک دختر تعرض می‌کند حداکثر خود را با یک خانواده، طرف می‌بیند که به راحتی با تهدیدهایی مانند پخش فیلم تعرض و یا تجاوز به عضو دیگر خانواده، آنان را از شکایت منصرف می‌کند. ولی در غرب، کودک، از جامعه ربوده می‌شود نه از خانواده؛ و جانی می‌داند از فردا، جنایت او مورد توجه همه رسانه هاست و انصراف شاکی خصوصی تأثیری ندارد.

من نمی‌دانم تعداد "جنگل بانان" در این کشور چند نفر است ولی هر چه هست، تعداد "جنگل بینان"، یعنی کسانی که جامعه ایران را مثل "جنگل" تلقی می‌کنند و از قمه کشی و ربایش و تهدید و تجاوز و جرم‌های دیگر ابایی ندارند، کم شمار نیست. به سبب جمعیت رو به رشد "جنگل بینان" است که اگر آینه دو خودرو، کمی با شدت به هم برخورد کند، پیاده شدن از خودرو با قمه، منظره نادری در تهران نیست!

مردم عادی به کنار، در کدام کشور جهان، شروران در مواجهه با پلیس، به جای فرار، مکررا با قمه به مأموران مسلح حمله می‌کنند؟ آیا این پدیده‌ها دلیلی بر گسترش تعداد "جنگل بینان" نیست؟

نماز صبح، رادیو را باز می‌کنید، پیام اخلاق می‌دهد، از خانه خارج می‌شوید، بر دیوار روبرو، پیام اخلاقی نوشته است. در و دیوار شهر، پر است از تابلوها و بیلبوردهای اخلاقی. تلفن‌ های همراه پی در پی پیام‌های اخلاقی برایمان باز می‌کند. بالای سربرگ نامه‌های اداری‌مان، پیام اخلاقی نوشته است، آخوند اداره، ظهر کلی برای ما اخلاق می‌بافد. عصر در مراسم ختم کلی اخلاق می‌آموزیم. از ده شبکه سیما، دست کم در هر زمان، شش تا مستقیم، سخنرانی فلان آقا را پخش می‌کند که پیام اخلاق می‌دهد. آن‌هایی هم که فیلم پخش می‌کنند، همان حرف‎ها را از زبان هنرپیشگانشان، دوباره به خوردمان می‌دهند! اگر بنا بود این پیام ها کاری بکند، ما الان باید در بهشت اخلاق زندگی می‌کردیم! کلانتری ها و دادگاه های ما، مانند سوئیس بیکار بودند! ای قربان درس اخلاق دادنتان!

می‌بینید همه چیزمان به همه چیزمان می‌آید: یشترین متخصصان پزشکی؛ و بیشترین آمار بیماری! بیشترین روحانی و معلم اخلاق؛ و بیشترین پرونده ی دادگستری و کلانتری! بیشترین بانک و سیستم حسابرسی؛ و بیشترین دزدی و اختلاس! را داریم. ما خنده دارترین مردم جهانیم! هیچ جا و هیچ کس را هم در دنیا آدم حساب نمی‌کنیم!

@kherad_jensi

روز سه‌شنبه، سیزدهم خردادماه، مأموران کلانتری 130 نازی‌آباد با تماس تلفنی به قاضی موسی رضازاده، بازپرس ویژه قتل شعبه دوم دادسرای جنایی تهران، خبر مرگ مشکوک مردی میانسال را در یکی از محله‌های جنوبی پایتخت اعلام کردند.

آنان با جسد مرد میانسالی روبه‌رو شدند که آثار ضربات چاقو در نواحی کمر و پاهایش مشاهده می‌شد. بررسی‌های اولیه حکایت از این داشت که مقتول در جریان درگیری خیابانی با شش دختر 17 ساله و دو پسر نوجوان درگیر شده و در نتیجه این نزاع جان خود را از دست داده است.

دختر مقتول توضیح داد: «مدتی بود بین من و چند نفر از دوستانم بر سر مسائل شخصی اختلافاتی به وجود آمده بود که به تدریج شدت گرفت تا آنجا که قرار درگیری گذاشته شد. روز حادثه، شش دختر به همراه دو پسر نوجوان مقابل خانه ما آمدند و با داد و فریاد فضا را ملتهب کردند. پدرم که صدای هیاهو را شنید نگران شد و برای فهمیدن ماجرا از خانه بیرون آمد. اما وقتی پایین آمد، ناگهان درگیری آغاز شد. یکی از دخترها با چاقو به پای پدرم ضربه زد.. سپس دختر دیگری دو ضربه چاقو به کمر او زد. همه چیز به سرعت اتفاق افتاد و بعد از آن، آن‌ها از محل فرار کردند.»

@kherad_jensi

✳️ واقعا تشریح و تحلیل ندارد این همه پلشتی رسانه ای!

خاک برسرتان که نمی فهمید این تیترها و راه انداختن این گمانه، می تواند امنیت زنان محجبه را بیشتر تهدید کند.
برای رسیدن به اهدافتان هیچ مرز اخلاقی ندارید.

همه زنان این مملکت باید در امنیت باشند. این چه تیتر احمقانه ای است که قربانیان را محکوم و مقصر جلوه می دهید و زمینه روانی برای توجیه تجاوز فراهم می کنید؟
چون حجاب نداشت می شود زنی را کشت؟
چون پوشش فلان بود دلیل تعدی است؟


#سلمان_کدیور
@Falaakhon
@kherad_jensi

به گزارش همشهری آنلاین بر اساس گزارش رسانه‌ها، روز جمعە ١٦ خرداد ١٤٠٤ (٧ ژوئن ٢٠٢٥)، هانیه بهبودی پورامغان، دانشجوی تربیت بدنی و قهرمان مچ‌اندازی در استان خراسان رضوی، ٢٣ سالە، اهل فریمان و مادر یک دختر چهارساله، توسط همسرش از طریق خفەکردن و سپس واردکردن ضربە بە سرش بە قتل رسید.

بە گفتەی منابع مطلع، هانیه، پس از کسب مقام در مسابقات مچ‌اندازی گرگان، به فریمان بازگشه و همسرش جلال اصلاحی، که پسرخاله‌اش نیز بود، ابتدا او را خفه کرده و با ضربه‌ای به سر، او را به قتل می‌رساند. وی در ادامه با بریدن رگ‌های هر دو دست او تلاش می‌کند صحنه را خودکشی جلوه دهد.

پدر مقتول روز گذشته داماد خود را بە پلیس معرفی کردە و وی پس از معرفی بازداشت شدە است.


@kherad_jensi

https://youtu.be/VF0SOkSV1KU




رییس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: در ایران ۲۱.۴ درصد مبتلایان سرطان پستان زیر ۴۰ سال دارند درحالی که در دنیا این عدد حدود چهار درصد است!
@kherad_jensi

➖این دخترکانِ چاقوکِش! | غلامرضا بنی‌اسدی

غلامرضا بنی‌اسدی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

به کجا می‌رویم؟ آی مردم داریم به کجا می‌رویم، حواس‌مان هست؟ مسئولان به کجا می‌برید ما را حواس‌تان هست؟ آن از قصه الهه و این هم از دخترهای نوجوان چاقوکِش و آدم‌کُش!

خبر اولی جامعه را به زلزله دچار کرد. حق هم همین است. باید نگرانِ امنیت سفر فرزندان مان باشیم. خبر دوم اما باید ریشتر این زلزله را چند برابر کند. واقعا به کجا رسیده‌ایم که دختران نوجوان قرار دعوا می‌گذارند؟ چاقو به دست می‌گیرند و نه فقط در جسمِ یک پدر که در جانِ جامعه فرو می‌کنند!

واقعا چه به روز ما آمده است که امروزمان این است. فردای‌مان را خدا بخیر کند. خیلی هم بخیر کند و الا باید در دامنِ شر، مدام دست بشوییم. ماجرا را از زبان دختر مقتول بخوانید: “مدتی بود بین من و چند نفر از دوستانم بر سر مسائل شخصی اختلافاتی به وجود آمده بود که به تدریج شدت گرفت تا آنجا که قرار درگیری گذاشته شد. روز حادثه، شش دختر به همراه دو پسر نوجوان مقابل خانه ما آمدند و با داد و فریاد فضا را ملتهب کردند.”

ادامه ماجرا را هم چنین نقل می کند: “پدرم که صدای هیاهو را شنید نگران شد و برای فهمیدن ماجرا از خانه بیرون آمد. اما وقتی پایین آمد، ناگهان درگیری آغاز شد. یکی از دخترها با چاقو به پای پدرم ضربه زد. پدرم روی زمین افتاد و سپس دختر دیگری دو ضربه چاقو به کمر او زد. همه چیز به سرعت اتفاق افتاد و بعد از آن، آن‌ها از محل فرار کردند.” و تمام.

نه ماجرا که عمرِ یک انسان تمام شد. به همین سادگی، به همین آسانی یک نفر جان خود را سر بی تربیتی و فقرِ اخلاقی گذاشت. ادامه خبر هم می‌گوید، چندین نفر از مرتبطان با این پرونده شناسایی و دستگیر شدند. که به دلیل سن پایین متهمان، بازپرس شعبه دوم دادسرای جنایی تهران پس از صدور قرار عدم صلاحیت، پرونده را به دادسرای ویژه اطفال ارجاع داده و متهمان برای ادامه روند رسیدگی به آن مرجع قضایی تحویل شدند.

حالا باید در دادگاه اطفال، از طفل‌هایی بازجویی شود که برای بزرگ شدن چاقو را حَکَم قرار داده اند! قدیم‌ها لات و الوات جماعت چاقو در جیب داشت حالا دختران نوجوان، چاقو در دست می‌گیرند و در جان یک مرد می‌گذارند.

واقعا جز تاسف چه می‌توان گفت و جز فریاد چه می‌توان نوشت؟ این ماجراها را نباید یک پرونده دید و به صفحه‌ی آخر رساند. صدها صفحه باید افزود بر آن و پی چرایی و درمان آن باید رفت.

https://ensafnews.com/595994/
@ensafnews
@kherad_jensi

یادآوری
خشونت اجتماعی و خشم فردی
#فحش_ناموسی
#قتل
#تجاوز_جنسی

👇

https://www.aparat.com/v/iwkmh49




@yaser_arab57
@kherad_jensi

متهم پرونده قتل الهه حسین‌‌نژاد:
انگیزه سرقت نداشتم!

بهمن، متهم به قتل الهه حسین‌نژاد، صبح امروز در حضور سرپرست دادسرای جنایی تهران مقابل خبرنگاران قرار گرفت و جزئیات جدیدی را از نحوه قتل و انگیزه‌اش بیان کرد که با گفته‌های قبلی تناقض‌‌هایی دارد.

بهمن، روز ۴ خردادماه دختری ۲۴ ساله به نام الهه حسین‌نژاد را با ضربات چاقو به قتل رساند.


هرچند در ابتدا گفته شده بود الهه روی صندلی عقب نشسته بود و ضربات به قلبش برخورد کرد اما بهمن در گفت‌وگویی که روز گذشته مقابل قاضی شهریاری، سرپرست دادسرای جنایی تهران، با خبرنگاران انجام داد، گفت که الهه روی صندلی جلو نشسته بوده و ضربات را روی صندلی جلو بر بدن او وارد کرده است. متهم همچنین در مراحل بازجویی در دادسرا گفته انگیزه‌اش از قتل سرقت نبود و اگر قصد سرقت داشت، طلاهای مقتول را می‌دزدید. این در حالی است که بررسی‌ها نشان داد الهه طلا همراه داشت.

در همین حال، شهریاری نیز درباره دلیل تاخیر در دستگیری متهم توضیح داد، چون مقتول دو موبایل داشت، ردیابی آنتن گوشی او زمان‌بر شد. او همچنین توضیح داد سوابق متهم مربوط به درگیری با همسرش بوده و سابقه شرارت و چاقوکشی ندارد. شهریاری همچنین توضیح داد بنا به اعترافات متهم، قتل در خارج از محدوده شهر تهران اتفاق افتاده و به همین دلیل پرونده به اسلامشهر ارجاع می‌شود.


در همین حال به گفته یکی از متخصصان روانپزشکی که با متهم مصاحبه کرده است، احتمالاً انگیزه متهم از قتل روابط تیره‌ای بوده که با زنان داشته است. او نسبت به همسرش نیز خشم زیادی داشته و همذات‌پنداری‌ای که نسبت به الهه و همسرش کرده باعث شده او را به قتل برساند.

*چند سال داری و شغلت چیست؟

متولد سال ۷۳ هستم و از هشت سال قبل در تاکسی اینترنتی کار می‌کردم.

*قبل از آن چه می‌کردی؟

مدتی در ساندویچی کار می‌کردم، در خرم‌آباد.

*با همسرت کجا زندگی می‌کردی؟

مدتی در اسلامشهر و بعد هم در خرم‌آباد.

*یعنی خودت هم در خرم‌آباد بودی؟

ما فامیلی داشتیم که چند سال قبل رفت خرم‌آباد و آنجا نان فانتزی تاسیس کرد. من و برادرم و چند نفر دیگر هم رفتیم خرم‌آباد و بعد هم بقیه آمدند و آنجا نان فانتزی درست کردند. تعداد زیادی از اهالی منطقه ما حالا در خرم‌آباد نان فانتزی دارند.

*توضیح بده روز حادثه چه کردی و چه اتفاقی افتاد؟

من از دارالسلام اسلامشهر با اپلیکیشن اسنپ مسافری سوار ماشین کردم و به تهران آمدم. او را در میدان آزادی پیاده کردم و در همان میدان آزادی منتظر مسافر شدم. وقتی الهه سوار شد، من ۲۰ دقیقه‌ای ایستاده بودم تا باز هم از اسنپ مسافر بگیرم.

*الهه کجا نشسته بود؟

اول صندلی عقب نشسته بود. او گفت برویم و بعد آمد روی صندلی جلو نشست. بعد با تلفن بلندبلند صحبت می‌کرد و از دوستانش و زندگی خصوصی‌اش می‌گفت. بعد که تلفن را قطع کرد، سر صحبت را با من باز کرد. وقتی حرف‌هایش را شنیدم، گفتم چرا درباره زندگی‌ات صحبت می‌کنی و این حرف‌ها را به همه می‌گویی؟ می‌خواستم نصیحتش کنم.

*چرا الهه را زدی؟

با توجه به اختلاف‌هایی که با زنم داشتم و حرف‌هایی که پشت سرش شنیده بودم، با الهه هم درگیر شدم. الهه می‌گفت تو افسرده‌ای و زندگی این‌طوری نیست. او من را تحقیر می‌کرد.

*جسد را چه کردی؟

الهه روی صندلی جلو بود. بعد از اینکه چاقو را زدم، جسد را در فشافویه انداختم و تلفن را هم انداختم آنجا.

*مقتول دو گوشی موبایل داشت. یکی را با جسد رها کردی. دیگری را چه کردی؟

دومین گوشی کف ماشین افتاده بود. گوشی را برداشتم و فکر کردم گوشی دوم مال مسافر است. نگه داشته بودم که با من تماس بگیرند و پس بدهم. بعد از چند روز که عکس‌های الهه منتشر شد و فهمیدم دختری که سوار کرده و کشته‌ام همان دختری است که دنبالش می‌گردند، ترسیدم و گوشی آیفون را به چاه توالت انداختم.

*چه مدتی است که از همسرت جدا شده‌ای؟

دو سال است که متارکه کردیم در جریان درخواست طلاق نبودم.

*قبل از خرم‌آباد مدتی هم در اسلامشهر زندگی کردید. درست است؟

بله. ما فامیلی داریم که خیلی از آنها، شاید بیش از ۹۵ درصد، طلاق گرفته‌اند. به خاطر همین به اسلامشهر رفتم تا از همه دور باشم و زنم طلاق نگیرد.

*هنگام دستگیری غافلگیر شدی؟

روز قبل از دستگیری می‌خواستم بروم خرم‌‌آباد زنم را ببینم، که تا ترمینال هم رفتم اما دستگیر شدم.

*واقعاً انگیزه‌ات از قتل، سرقت بود؟

انگیزه‌ام سرقت نبود. اگر به خاطر سرقت می‌خواستم آدم بکشم، خب طلاهای الهه را می‌دزدیم. او طلا با خودش داشت. حرف‌های تحقیرآمیزی که به من زد و به من گفت تو افسرده هستی من را ناراحت کرد.

*اگر قصد سرقت نداشتی، چاقو چرا همراهت بود؟

من در اسلامشهر یک بار خفت شدم. آن‌موقع هم با اسنپ کار می‌کردم. کرایه‌ام ۳۰ هزار تومان بود، کرایه ندادند. خفتم کردند و پول گرفتند. بعد از آن، چاقو با خودم حمل می‌کردم که مشکلی پیش نیاید.

اعتماد آنلاین
@kherad_jensi

ناموس‌گرایی آموخته شده
۱۷ خرداد
🖊سمیه توحیدلو
 
◾️قتل الهه حسین‌نژاد و مصاحبه‌ها با قاتل و درج اطلاعات و فیلم‌های مختلفی حول آن نیاز به خوانشی جدی دارد. روایت رویداد از یک درگیری بر سر گوشی تلفن و قتل در ماشین تا ماجرای ربودن، تجاوز و بعد قتل در نوسان است. درست یا نادرستی هرکدام از این روایت‌ها  نشان داده نمی‌شود. از طرفی حواشی‌ای مانند وضعیت حمل و نقل، وضعیت رانندگان اسنپ و اطلاعیه صادر شده، حضور رانندگان با پلاک غیر تهران و ... محل بحث در رسانه‌ها شده است.
 
🔳مانند همیشه جماعتی هم به دنبال نکوهش قربانی یا درس‌گرفتن از وضعیت برای توصیه به شهروندان و طبیعتا دختران و زنان هستند. از عدم ضرورت داشتن گوشی موبایل گران‌قیمت تا چرایی سوار ماشین شخصی شدن، تا نوع پوشش، داشتن رابطه و تماس با وی با تلفن و ... . موضوع ناموس و عصبانیت بخاطر ناموس یا سبک زندگی و پوشش پای ثابت همه گمانه‌زنی‌هاست. اگر چنین چیزی را نتوانند بزرگ کنند اساسا موضوع قتل کمتر به اخبار کشیده می‌شود. چرا که نکوهش قربانی موضوعی جدیست.
 
🔳از طرف دیگر درباره قاتل هم همیشه حرف و حدیث هست. با پیدا کردن صفحات رسانه‌ای او را به جماعت خاصی نسبت می‌دهند، گویا موضوع تعصب حول باورها مانند برخی از اسیدپاشی‌ها و قتل‌های زنجیره‌ای در جریان بوده است. برخی دیگر از سابقه‌دار بودن این فرد حکایت دارند و حتی مصاحبه همسر سابق ایشان از نداشتن تعادل و خشونت ایشان و حتی تعرض‌های پیشین وی حکایت دارد.
 
ماجرا اینجاست که رویداد به‌گونه‌ایست که جامعه‌دوقطبی‌شده ما در تلاش برای کشاکشی همیشگی سعی در روایتی از جنس باورهای خویشتن دارد. روایتی که هیچکدام از غم و درد قتل دختری جوان و ناامنی شهر نمی‌کاهد.
 
◾️اما چرا هر تجاوز یا قتلی مشابه این اتفاق می‌افتد، به مرور درباره ناموس و غیرت سخن گفته می‌شود؟ این چه فرهنگ آموخته شده‌ایست که باور دارد اگر به پوشش فرد یا وضعیت خاص وی اشاره کند می‌تواند همراهی و همدلی بگیرد؟ کما اینکه برخی سلبریتی‌ها که توجیه‌گر تجاوز ورزشکاران هم هستند چنین می‌کنند و چنین می‌گویند؟ چرا باید مردسالاری آموخته شده، خاطی را به سمتی ببرد که به چنین موضوعات چنگ بزند و به راستی برای بخشی از بدنه اجتماعی این موضوعات مسموع باشد؟
 
🔳آن دختر کره‌ای مست بود و خودش آمد، این دیگری رابطه‌ای با پسری داشت و غیرتی شدم، آن دیگری پوشش خوبی نداشت و تحریک کرد. مشکل اینجاست که حتی بخشی از تریبون‌های رسمی هم همنوا با این توجیهات آموخته شده، شروع به توصیه‌هایی می‌کنند که نمی‌دانند اثر معکوس می‌گذارد. چرا راه دور برویم. همین لایحه منع خشونت علیه زنان چرا مدام از صحن‌های مردانه مجلس و حتی با حمایت زنان تابع مردان کنار گذاشته می‌شود؟ جز آن است که این فرهنگ چنان در بن فکر قشری از این جامعه فرو رفته که شنیده می‌شود؟ از طرفی بهترین دستاویز می‌تواند باشد برای کسی که با هیچ مرام و مسلک دینی و اخلاقی عملش تایید نمی‌شود. اما او آموخته است که می‌تواند با چنین حرف‌هایی از بدنه‌ای از جنس خودش همدلی بگیرد.
 
◾️جالب‌تر اینکه در زمان بروز چنین مسائلی، جماعتی از همان جنس بالا ترجیح می‌دهند که همزمان و برای پوشاندن، اخبار میزان جرائم علیه مردان، شوهرکشی‌ها و ... را نشان دهند. اول به این دلیل که مشخص نشود وضعیت زن ایرانی هم از نظر پشتیبانی از قوانین و هم از نظر هنجارها وضعیت خوبی نیست و متاسفانه صرفا به غیرت و ناموس‌پرستی حواله شده است. از سویی دیگر زمینه را برای تداوم همین آموزش‌ها فعال نگاه دارند. برخی نیز مثلا از سر تعصب مذهبی به اشتباه همسو با این افراد می‌شوند و متاسفانه این فضای فرهنگی نابسامان را تشدید می‌کنند و اجازه تبیین و تحلیل مسائل را به بهانه سیاه‌نمایی نمی‌دهند.
 @kherad_jensi
@smtohidloo

زندگی جنسی بعد از والد شدن

یکی از کمتر‌ بحث‌شده‌ترین تحولات پس از تولد فرزند، تغییرات در رابطه‌ی جنسی‌ست. مطالعات نشان می‌دهند که میل و فعالیت جنسی اغلب در ماه‌های نخست پس از زایمان به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد. پژوهشی نشان می‌دهد که حدود هشتاد  و نه درصد از زوج‌ها در شش ماه نخست پس از تولد نوزاد، کاهش محسوس در دفعات رابطه‌ی جنسی را تجربه می‌کنند. این کاهش، نه تنها تحت تأثیر فیزیولوژی زایمان، بلکه در بستر پیچیده‌ای از تغییرات روانی و فرهنگی رخ می‌دهد.

مادران در دوران پس از زایمان دچار نوسانات شدید هورمونی می‌شوند. کاهش سطح استروژن و افزایش پرولاکتین (هورمونی که در شیردهی فعال می‌شود) منجر به کاهش میل جنسی، خشکی واژن، و در برخی موارد، درد در هنگام سکس می‌شود. علاوه بر آن، خستگی مفرط ناشی از مراقبت از نوزاد، بی‌خوابی و فشارهای جسمی مزمن، توان جسمانی و میل به رابطه‌ی جنسی را به شدت کاهش می‌دهد.

همچنین بسیاری از مادران پس از تولد فرزند با نوعی احساس بیگانگی با بدن خود مواجه می‌شوند. تصویری که از بدن‌شان داشتند  تغییر کرده و ممکن است احساس شرم، ناراحتی یا نارضایتی نسبت به بدن جدید خود پیدا کنند. برخی نیز از این می‌ترسند که بدن‌شان دیگر برای همسرشان جذاب نباشد. بعضی مردان هم احساس می‌کنند که بدن همسرشان پس از مادر شدن بیشتر متعلق به نقش مادری‌ست تا همسری، و ممکن است احساس سردرگمی، گناه یا بی‌میلی کنند.

در کنار این عوامل، اولویت‌ها هم‌تغییر‌کرده‌اند. بسیاری از زوج‌ها تمام انرژی جسمی و عاطفی و روانی خود را صرف مراقبت از نوزاد می‌کنند. نقش‌های تازه، مسئولیت‌های بی‌وقفه و بی‌خوابی و خستگی شدید فضایی برای صمیمیت دو نفره باقی نمی‌گذارد.

حرف زدن درباره این احساسات و گفت‌وگوی شفاف و بدون قضاوت، دادن فضا و زمان به یکدیگر و نزدیکی و آغاز صمیمیت فیزیکی خارج از اتاق خواب، تمرکز بر ‌شرایط تازه و یافتن زمانی برای با هم بودن به جای توقع بازگشت به گذشته و در نهایت مراجعه به متخصص در صورت نیاز می‌تواند کمک‌کننده باشد.

در نهایت، لازم است بدانیم که تجربه‌ی فاصله‌ی جنسی در ماه‌های اول بعد از بچه‌دار شدن نه نشانه‌ی شکست رابطه است، نه دلیل بی‌علاقگی. این بخش طبیعی از یک مرحله‌ی گذار است که با آگاهی، احترام متقابل و ارتباط موثر می‌تواند به شکلی تازه و سالم و حتی پرهیجان بازسازی شود. والد شدن همانطور که ما را به عنوان انسان تغییر می‌دهد، رابطه و حتی سکسمان را هم تغییر می‌دهد.

سمانه سوادی

@kherad_jensi

🍁 دربارهٔ قتل کبری رضایی

«جسد مثله‌شدهٔ» کبری رضایی، زن ۲۶سالهٔ افغانستانی، «پنجاه روز پس از ناپدیدشدن‌اش» در ۱۳ خرداد ۱۴۰۴ در تهران (پیشوا) «در میان زباله‌ها» کشف شده است. آزمایش‌های ژنتیکی (دی‌ان‌ای) هویت او را «تأیید» کرده است. در این باره تا کنون فقط روزنامه‌های افغانستان، اطلاعات روز و راه مدنیت، اطلاع‌رسانی کرده‌اند. براساس اطلاع‌رسانی برخی فعالان، جسد کبری رضایی دیروز به خاک سپرده شده است. (۱۴۰۴/۳/۱۹) مقامات هنوز جزییات این قتل را به‌صورت رسمی اعلام نکرده‌اند.

خبرگزاری ایرنا به نقل از سید اکبر عربی، فرمانده انتظامی شهرستان پیشوا، از بازداشت قاتل یک دختر جوان در این شهرستان، بدون اشاره به هویت مقتول، خبر داده است. او گفته است که پس از کشف جسد دختر جوان در یکی از مناطق پیشوا، «پلیس آگاهی با استفاده از روش‌های علمی و اطلاعاتی، توانست در مدت زمان کوتاهی هویت متهم را شناسایی و او را در یک عملیات غافلگیرانه بازداشت کند.» وی افزوده است که «متهم پس از بازجویی‌های اولیه به ارتکاب قتل اعتراف کرده است.» (۱۴۰۴/۳/۱۹)

چرا باید دربارهٔ کبری رضایی حرف بزنیم، حتی اگر خانواده‌اش نخواهند؟
حمید انوری: در روزگاری که سکوت ابزار تثبیت خشونت شده اطلاع‌رسانی می‌تواند تنها امید برای توقف تکرار جنایت باشد. مرگ فجیع کبری رضایی [...] فقط یک تراژدیِ خانوادگی نیست؛ هشداری است برای همهٔ ما. در این پرونده نه تنها رسانه‌های رسمی سکوت کرده‌اند، بلکه خانوادهٔ قربانی هم تمایلی به علنی‌شدن ماجرا ندارد. قابل درک است؛ آنها داغدارند،  ترسیده‌اند و شاید امیدی به عدالت ندارند. اما اگر ما هم سکوت کنیم، نه تنها حق آن دختر از بین رفته، بلکه زمینه برای جنایت‌های مشابه هموارتر می‌شود.

چرا باید اطلاع‌رسانی کنیم؟
حمید انوری: چون قتل با این شدت از خشونت پیام دارد: «زندگی مهاجر بی‌ارزش است.» باید پاسخ داد که این‌طور نیست. چون سکوت همدستی با بی‌عدالتی است. چون اگر نترسیم و روشنگری کنیم، افکار عمومی می‌تواند پلیس و رسانه‌ها را به واکنش وادار کند. چون امنیت هیچ‌کدام از ما تضمین‌شده نیست. اگر امروز چشم ببندیم، فردا شاید نوبت خودمان یا عزیزان‌مان باشد. سکوت خانواده محترم است، اما سکوت جامعه خطرناک است. نمی‌خواهیم درد آنها را بیشتر کنیم. نمی‌خواهیم سوژه‌سازی کنیم. می‌خواهیم از خون به‌ناحق‌ریخته‌شده سپری بسازیم برای حفاظت از جان‌های دیگر. پس بیایید با احترام اما با صدای بلند بگوییم کبری رضایی فقط یک نام نیست، آینه‌ای است از رنج پنهان هزاران مهاجر و ما باید این آینه را نشکنیم، بلکه رو به آن بایستیم.

@kherad_jensi

➖کبری رضایی، دختر افغانستانی؛ روایت یک قتل و سکوتی سنگین

حمید انوری، انصاف‌نیوز: کبری رضایی، دختر جوان مهاجر در پاکدشت تهران، قربانی قتلی فجیع شد. جسد او تکه‌تکه و با اسید تخریب شده بود. این پرونده در سکوت خبری پیش رفت، اما روایت آن بار دیگر پرسش‌هایی جدی درباره امنیت مهاجران افغانستانی را مطرح کرده است.

براساس اطلاعات دریافتی از منابع آگاه به انصاف‌نیوز، حدود ۵۰ روز پیش، کبری رضایی که گفته می‌شود با نام شقایق رضایی نیز شناخته می‌شده – دختر جوانی از جامعه مهاجران افغانستانی ساکن ایران – ناپدید شد. خانواده‌ی او پس از بی‌پاسخ ماندن تماس‌ها و بی‌خبری از سرنوشتش، موضوع را به پلیس گزارش دادند.

چند هفته بعد، در حوالی منطقه‌ی پاکدشت، بخش‌هایی از جسدی مثله‌شده پیدا شد که امکان شناسایی آن وجود نداشت. پلیس با خانواده‌ی کبری تماس گرفت تا بررسی هویت انجام شود. در ابتدا خانواده تصور نمی‌کردند این تکه‌های جسد متعلق به دخترشان باشد، اما مدتی بعد برای انجام آزمایش دی‌ان‌ای دوباره به پزشکی قانونی مراجعه کردند.

در این فاصله، خانواده‌ی کبری به یکی از همکارانش در محل کار مظنون شدند؛ مردی که به گفته‌ی اطرافیان، پیش‌تر تلاش‌هایی برای نزدیک شدن به او داشته است. بررسی‌های فنی و تحلیل داده‌های تلفن همراه نشان داد که آخرین سیگنال موبایل کبری پیش از ناپدید شدن، در نزدیکی محل سکونت این فرد ثبت شده بود.

با دریافت مجوز قضایی، پلیس وارد منزل این فرد شد. آن‌چه در این خانه کشف شد، تکان‌دهنده بود: باقی‌مانده‌ی پیکر تکه‌تکه‌شده‌ی کبری، که ظاهراً با استفاده از اسید تلاش شده بود آثار آن از بین برود.

قاتل کیست؟

متهم این پرونده مردی ایرانی است ۳۲ ساله با نام اختصاری «ع.خ» که به‌عنوان نگهبان در یکی از کارخانه‌های تولید لوازم خانگی در پاکدشت کار می‌کرد. او متأهل است.

در بازجویی‌های اولیه، اتهام را انکار می‌کند، اما با ارائه شواهد از سوی پلیس، به قتل اعتراف می‌کند. بنا به اظهاراتش، پس از آن‌که از نامزدی کبری مطلع می‌شود، دچار حالت شدید عصبی شده و مرتکب جنایت می‌شود.

اتهامات مطرح‌شده علیه او، شامل قتل عمد، مثله‌ کردن جسد و تلاش برای از بین بردن آثار جرم از طریق استفاده از اسید است؛ مجموعه‌ای از اعمالی که این پرونده را در زمره‌ی جنایت‌های هولناک قرار داده است.

فشار، سکوت و نظارت شدید

♨️مراسم تشییع پیکر کبری – مهاجر افغانستانی – پریروز (دوشنبه ۱۹ خردادماه) در فضایی تحت نظارت شدید برگزار شد. چند تن از حاضران به انصاف نیوز گفته‌اند که اجازه‌ی تصویربرداری و گفت‌وگو پیدا نکرده‌اند.

♨️یکی از شرکت‌کنندگان به انصاف نیوز گفته‌ است که خانواده‌ی کبری از گفت‌وگو با رسانه‌ها معذور است. یکی از بستگان گفته است: از خانواده خواسته شده که برای قصاص پیگیری نکنید.

♨️حضور خواهر کبری با چهره‌ای کاملاً پوشیده در مراسم خاک‌سپاری، برای برخی نشانه‌ای از فضای پرتنش و نگران‌کننده‌ای بود که خانواده با آن روبه‌روست.

واکنش‌ها و خلأ اطلاع‌رسانی

در حالی که این پرونده در شبکه‌های اجتماعی مهاجران بازتاب زیادی داشته، در رسانه‌های رسمی، سکوت ادامه دارد. برخی کاربران فضای مجازی، نبود اطلاع‌رسانی رسمی درباره‌ی این پرونده را با پوشش گسترده‌ی رسانه‌ای در مواردی که متهم از میان مهاجران است، مقایسه کرده‌اند.

در سال‌های اخیر، هم‌زمان با تشدید بحران‌های اقتصادی و اجتماعی، نوعی گفتمان مهاجرستیز در برخی رسانه‌ها و فضاهای مجازی پررنگ‌تر شده است. در چنین بستری، روایت‌های مربوط به خشونت علیه مهاجران، یا به حاشیه رانده می‌شود یا نادیده می‌ماند. سکوت رسانه‌ای درباره‌ی قتل کبری رضایی، از نظر بسیاری از مهاجران و کنش‌گران اجتماعی، نه فقط یک بی‌عدالتی، بلکه بازتابی از تبعیضی ساختاری در روایت‌گری و پوشش خبری است.

پرونده‌ی قتل کبری رضایی، فراتر از یک جنایت فردی، آینه‌ای از چالش‌های عمیق‌تری است؛ از ناامنی مهاجران تا تبعیض رسانه‌ای و فقدان حمایت نهادی. این ماجرا اگر در سکوت باقی بماند، نه فقط یک خانواده، که بخش بزرگی از جامعه‌ی مهاجران را از اعتماد به عدالت محروم خواهد کرد.

@kherad_jensi
https://ensafnews.com/596338/
@ensafnews

ستاد ملی جمعیت: ۶۲ درصد زنان سالمند زیر خط فقر شدید غذایی هستند

مهدی مالمیر، معاون راهبری، هماهنگی و امور استان‌های ستاد ملی جمعیت:

بر اساس شاخص‌های جمعیتی، از حدود سال ۱۴۲۰ یا ۱۴۲۵ ایران وارد فاز سالمندی خواهد شد و ساختار سنی جمعیت به سمت سالخوردگی پیش می‌رود.

۶۲ درصد زنان سالمند زیر خط فقر شدید غذایی هستند، در حالی که این رقم برای مردان ۳۹ درصد است. این نابرابری نشان‌دهنده نیاز به سیاست‌گذاری‌های هدفمند برای حمایت از زنان سالمند به‌ویژه در مناطق روستایی است.

ایسنا


@kherad_jensi

📻

دکتر زنان به آقای موسوی گفت خجالت نمی‌کشی؟ این لگن داره که بخواد حامله بشه؟

تا مدت‌ها بهم نزدیک که می‌شد جیغ می‌کشیدم...درد داشتم آخه ... می‌ترسیدم

مادرم از من بدش میامد، تو دوازده سالگی من را زاییده بود...حق می‌دم بهش...می‌خواست منو زود شوهر بده از خودش دور کنه

عاشق هندسه بودم. هنوزم عاشق حل کردن مسئله‌ام...حالم را خوب می‌کنه

بعد از دنیا آمدن بچه اول‌ام تازه فهمیدم زن‌هام تو رابطه جنسی ارضا می‌شن

مامانم می‌گفت منم همین قدری بودم ازدواج کردم، زندگی همینه دیگه...

✅ امروز خبر منع قانونی ازدواج کودکان زیر ۱۸ سال در پاکستان بازتاب خبری گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی فارسی زبان داشت.

📻 به همین مناسبت پیشنهاد می‌کنم این شماره از رادیومرز  را  بشنوید که گفت و گو کرده با زنانی از چند نسل مختلف، که تجربه کودک‌همسری داشته‌اند.(اگر نشنیده‌اید)


@neocritic

https://castbox.fm/vb/576326116
@kherad_jensi