‍ ‍ 🍃خدمات فراموش نشدنی رضا شاه پهلوی پس از سامان بخشیدن به ارتش و تشکیل نیروی هوایی 👈مقابله با استعمار #انگلیس ها که بواسطه #شیخ_خزعل و حمایت آیت الله #مدرس از او سودای تجزیه بخش دیگری از خاک میهن را داشتند :

بحران دیگری به وخامت روابط رضاخان با لندن افزود و آن ماجرای شیخ خزعل بود. این شیخ تقریبا بلامنازع و به استقلال بر خوزستان حکومت می کرد. از سردار سپه و هدف هایش بیم داشت و علنا و رسما "تحت الحمایه بریتانیا" بود. مردی بود بسیار ثروتمند، خشن، بی پروا و سنگدل. "در خدمت انگلیس ها و به ویژه شرکت نفت جنوب بود" و امنیت منطقه را برای آنان تأمین می کرد. خزعل هر ساله مالیات یا باجی به تهران می پرداخت و خود را در امان می پنداشت. کار او به جایی رسید که یک قرارداد تحت الحمایگی با لندن امضا کرد و خود را در پناه بریتانیای کبیر در امنیت کامل میدید و علم شورش برافراشت. هدف های وی در سال ۱۹۲۴ علنی شد. لندن از او علنا حمایت می کرد. در تهران نیز بسیاری به وی حسن نظر داشتند باشد که به دست او سردار سپه را تضعیف یا حتی برکنار کنند. 👈از جمله یاران خزعل محمد حسن میرزا ولیعهد و نایب السلطنه و آخوند پرنفوذ و متعصبی موسوم به سیدحسن مدرس بودند.👉 شیخ سپاهی مرکب از سی هزار سوار نظام و مجهز به چند توپ فراهم آورد و رسما ادعای خودمختاری کرد. شورش شیخ خزعل برای سردار سپه قابل تحمل و قبول نبود. او می خواست ایران را متحد کند و شیخ سودای تجزیه کشور را داشت. سردار شخصا فرماندهی قوای اعزامی به خوزستان را به دست گرفت و سرتیپ جوانی موسوم به فضل الله زاهدی را به نیابت خود برگزید و اعلام داشت که "به خوزستان می روم که یا آخرین نغمه های ملوک الطوائفی را از میان بردارم و یا در زیر خرابه های شوش مدفون شوم." در این لشکرکشی، سردار سپه برای اول بار در تاریخ ایران سه هواپیمای کوچک نیز در اختیار داشت: نیروی هوایی ایران.

💢لندن بی درنگ به این لشکرکشی سردار اعتراض کرد، سپس در یک اتمام حجت رسمی یادآور شد که شیخ خزعل تحت الحمایه، بریتانیای کبیر است، که عملیات نظامی، امنیت حوزه نفتی جنوب ایران را به خطر می اندازد و در سرحدات عراق که سرزمینی تحت مسئولیت بریتانیا بود مسأله می آفریند. رضاخان به این تهدیدها اعتنانی نکرد. نخستین مصاف بزرگ او با انبوه سپاهیان شیخ در اول نوامبر ۱۹۲۴ در زیدون روی داد و پیروزی نصیب سردار شد در ۱۹ نوامبر خزعل در تلگرافی از گذشته ابراز تأسف کرد و عذر خواست. رضاخان پاسخ داد که "عذرش در صورتی پذیرفته خواهد شد که شخصأ تسلیم شود". شیخ تسلیم نشد. از رضاخان میترسید. منتظر مداخله نظامی انگلیس ها و دستوری از احمدشاه بود که در آن هنگام در نیس می زیست. اما هیچ یک کاری نکردند. سرانجام پس از مداخله نیروی هوانی کوچک سردار سپه، خزعل به اهواز که دیگر به تصرف قوای رسمی در آمده بود، وارد شد و تقاضای شرفیابی کرد. رضاخان مدتی وی را منتظر گذاشت و بالاخره رخصت داد که بیاید. شیخ بار یافت. خود را به پای سردار انداخت و در حضور جمع تقاضای عفو کرد که پذیرفته شد. رضاخان به او اجازه داد که به اتفاق یکی از سران ایل بختیاری که از همدستانش بود به کشتی خود که در نزدیکی محمره (خرمشهر) لنگر انداخته بود و او می پنداشت که در آب های بین المللی است برود و در آن جا اقامت کند. سرکشی شیخ و دعوی استقلال کمیته قیام سعادت رسما پایان پذیرفت. 👈اما تحریکات این امیر پرنخوت که میخواست سلطان قسمتی از خاک ایران شود و همچنان از حمایت ولیعهد و مدرس و مخالفان سردار سپه در تهران برخوردار بود، همچنان ادامه داشت.👉

✍ دکتر هوشنگ نهاوندی
📚 محمدرضا پهلوی آخرین شاهنشاه ایران