📢گشایش پایگاه «نوروزگان»

«نوروزگان» پایگاه فرهنگ سرزمین نوروز است؛ یعنی همۀ سرزمین‌هایی که مردمِ آنجاها نوروز را جشن می‌گیرند و آن را پاس می‌دارند.
نوروزگان پایگاه میراث فرهنگی مشترک سرزمین‌های بین فرات و سند، بین باب‌الابواب و خلیج فارس، بین سیحون و اقیانوس هند، از روزگار باستان تا امروز است.
نوروزگان به همۀ مظاهر فرهنگی سرزمین نوروز خواهد پرداخت؛ اما ناگزیر این کار را به تدریج و گام‌به‌گام پیش خواهد برد. نوروزگان پروژه‌ای ناسودبر است.

🔸نشانی پایگاه نوروزگان:
www.nowruzgan.com
🔸نشانی صفحهٔ اینستاگرام نوروزگان:
instagram.com/nowruzgan
#خبر
@asmaaneh

ساختن زیر سایه نفت؛ ریشه‌های شکل‌گیری و تبیین ساختار شرکت شهرهای نفتی جنوب غربی ایران از کشف تا ملی شدن نفت

استاد راهنما: دکتر سعید خاقانی
استاد مشاور: دکتر روح‌الله مجتهدزاده
دانشجو: سید علیرضا سیدی

داوران:
دکتر پیروز حناچی
دکتر شاهین حیدری

زمان: شنبه، ۳۱ تیرماه ۱۴۰۲
دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا، ساختمان تحصیلات تکمیلی

▪️همجوارِ نامانوس؛ کالبد در میانه‌یِ جدال سنت و تجدد

🖋 سیدهادی حسینی | دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشگاه تهران

از فضای جلوی تئاتر شهر و پیاده‌روی خیابان ولیعصر که به سمت جنوب حرکت کنید، با ساختمانی بتنی و بدون پنجره مواجه خواهید شد که احتمالاً کمتر به آن توجه کرده‌اید. البته اهالی فرهنگ و هنر و معماران و شهرسازان از قصه پرغصه این بنای عجیب آگاهند، اما عموم مردم در بیشتر مواقع با بی‌تفاوتی از کنار آن عبور کرده و گاهی از سر کنجکاوی، کمی به سمت ورودیِ هزارتووار آن نزدیک و هنگامی که با دروازه فلزی روبرو می‌شوند، بازگشته و به مسیر خود ادامه می‌دهند. این داستان هر روز مردمی است که از این مسیر عبور می‌کنند و بر خلاف ساختمان باشکوه تئاتر شهر که توجه را جلب و چشم را خیره می‌کند، بیشتر آن‌ها را متعجب کرده و به فکر فرو می‌برد. این ساختمان که امروز در قلب شهر تهران جای گرفته، یکی از دو زخمی است که چهارراه ولیعصر در سال‌های پس از انقلاب به خود دیده و ماجرای غریبی دارد؛ مسجدی که نام رسمی آن برگرفته از خیابان بلندی است که در مجاورت آن قرار دارد، اما ساکنان محلی ترجیح می‌دهند آن را مسجد تئاتر شهر بنامند.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/s-ha3-08-11
https://koubeh.com/s-ha3-08-11/

@koubeh

▪️ سخنی با هم‌قطاران؛ بیایید بیشتر از یک توریست باشیم!
🖋 سید علیرضا سیدی | کارشناسی‌ارشد مطالعات معماری ایران، دانشگاه تهران

مرحوم داریوش شایگان در کتاب آسیا در برابر غرب ضمن بیان «نهیلیسم و تاثیر آن بر تقدیر تاریخیِ تمدن‌های آسیایی» به بررسی «موقعیت تمدن‌های آسیایی در برابر سیر تطور تفکر غربی» نیز پرداخته است. آنچنان که از عنوان کتاب نیز برمی‌آید، او در تلاش برای تبیین چگونگی حصول «غرب» به «تفکر غربی»، نحوه برخورد آسیا با نتایج حاصل از تفکر غربی و ترسیم چگونگی وضعیت مطلوب این ارتباط بوده است. او در این کتاب، طرق مختلفی را برای شرح وضعیت آن زمان آسیا به کار می‌گیرد؛ به طوری که از نقد حوزه سیاست به حوزه هنر می‌رود، از دیدگاه جامعه‌شناسانه به مسائل نگاه می‌کند و حتی معماری را مورد نقد قرار می‌دهد. کتاب آسیا در برابر غرب، اگرچه تاحدی پراکنده می‌نماید و نقدهایی جدی‌ بر خود وارد دیده است، در برخی سطور دربرگیرنده نکاتی است که با گذشت حدود نیم قرن از انتشار اولیه آن، همچنان قابل توجه است.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/sas3-08-17
https://koubeh.com/sas3-08-17/

@koubeh

جستجویی در پیدایی پیش‌متن و الگوهای معماری ایرانی در بناهای قلمروی عثمانی؛
با نگاهی به سیاق معمارانهٔ معمار علی تبریزی (اسیرعلی عجم‌علی)

استاد راهنما: دکتر حامد مظاهریان
استاد مشاور: دکتر مهرو موسوی
دانشجو: مهدی فرجی

داوران:
دکتر پیروز حناچی
دکتر محمدحسن طالبیان

زمان: دوشنبه، ۱۳ شهریورماه ۱۴۰۲
دانشگاه تهران، دانشکدگان هنرهای زیبا، ساختمان تحصیلات تکمیلی معماری

الگوشناسی بناهای آرامگاهی پهنه جغرافیایی زاگرس؛ از ابتدای دورهٔ اسلامی تا پایان دورهٔ صفوی

استاد راهنما: دکتر حامد مظاهریان
دانشجو: ضحا یداللهی

داوران:
دکتر پیروز حناچی
دکتر محمدحسن طالبیان

زمان: یکشنبه، ۲۶ شهریورماه ۱۴۰۲
دانشگاه تهران، دانشکدگان هنرهای زیبا، ساختمان تحصیلات تکمیلی معماری

«ساخت و بانی‌گری مقابر شیعه پیش از رسمی‌شدن مذهب تشیع؛ مطالعۀ آثار خاندان صفی در قم»

ریحانه رحیم‌زاده برزکی
به راهنمایی
دکتر سعید خاقانی

داوران:
دکتر پیروز حناچی
دکتر محمدحسن طالبیان

زمان:
دوشنبه ۲۷ شهریورماه ۱۴۰۲، ساعت ۱۲
دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا، ساختمان تحصیلات تکمیلی

▪️ بازگشت یک میدان به زندگی: افول و احیاء تایمز اسکوئر نیویورک
🖋 امیرمهدی بصیری | کارشناسی‌ارشد مطالعات معماری ایران، دانشگاه تهران

تایمز اسکوئر(Times Square) محدوده‌ای است که در منتهن نیویورک قرار گرفته و از تقاطع‌ چند خیابان شاخص تشکیل شده و از مهم‌ترین فضاهای شهری دنیا ‌است. این محدوده از تقاطع خیابان‌های هفتم، چهل و دوم و برادوی شروع شده و بر امتداد برادوی و هفتم تا خیابان چهل و هفتم ادامه دارد. در محل تقاطع خیابان‌ چهل و هفتم با خیابان‌های هفتم و برادوی میدان پدر دافی قرار گرفته که بخشی از تایمز اسکوئر است و ضلع شمالی آن را می‌سازد. در ابتدا نام تایمز اسکوئر، Long Acre بود که بعدها به تایمز تغییر یافت. تایمز یکی از مهم‌ترین مراکز فرهنگی، اجتماعی شهر نیویورک است که بیش از یک‌صد سال در عرصه شهری نیویورک نقشی تکرارنشدنی ایفاکرده ‌است. تایمز در طول عمر خود فراز و نشیب‌های زیادی را تجربه کرده و تغییرات زیادی به خود دیده‌ است. مهم‌ترین این تغییرات در طول سی‌سال گذشته اتفاق افتاده که تصور عموم از این محدوده را به‌طورکلی عوض کرده ‌است. به همین علت آگاهی درباره پیشینه آن نقش پررنگ تغییرات اخیر در تغییر باورهای مردم را به‌خوبی نمایان می‌کند. تایمز اسکوئر یا Long Acre سابق در اواخر سال‌های قرن نوزدهم از یک فضای باز بزرگ با ساختمان‌هایی معمولی در اطرافش تشکیل می‌شد.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/ab3-09-29
https://koubeh.com/ab3/

@koubeh

▪️پوپولیسم چیست؟

🖋 نویسنده: سالمون فراستو و لیا کاترینا زاکا | 31 می 2022.
🖋 مترجم: محمدفرید مصلح | ‌ کارشناسی‌ارشد مطالعات معماری ایران، دانشگاه تهران

بیست‌ونهمین شماره از مجله‌ی فوت‌پرینت -نشریه‌ی علمی-نظری معماری دانشگاه دلفت- تلاقی معماری با رسانه، سیاست و زیبایی‌شناسی را از دریچه‌ی پوپولیسم جست‌وجو می‌کند. در سال‌های اخیر، نسبت بین معماری و پوپولیسم در قالب بحث‌های داغی دوباره شدت گرفته است. برای مثال در سال ۲۰۱۷ حزب استقلال بریتانیا (UKIP) ویدئویی سه‌دقیقه‌ای منتشر کرد که موجی از انتقادهای عمومی را برانگیخت. چرا که در این ویدئو تصاویری از ساختمان‌های باشکوه نئوکلاسیک به نمایش در آمده بود و در بین این تصاویر باشکوه، برج‌های مدرن یکی پس از دیگری فرو می‌پاشید و به تلی از گردوغبار تبدیل می‌شد. یک‌سال بعد از این ماجرا، بازسازی شهر تاریخی فرانکفورت جدال‌برانگیز شد، هنگامی که استفان تروبی -نظریه‌پرداز معماری- این پروژه را با افراط‌گرایی راست‌گرا مرتبط کرد. در ادامه و در سال ۲۰۱۹ تیری بودت ، لیدر حزب فروم «برای دموکراسی» در هلند، در سخنرانی پیروزی انتخاباتی‌اش تغییرات آب‌وهوایی را انکار کرد و با اعلام انزجار از زیبایی‌شناسی مدرن، از به‌کارگیری ابزارهای مدرن معمارانه‌ای نظیر توربین‌های بادی یا صفحات خورشیدی انتقاد کرد. اخیراً نیز طرح دونالد ترامپ برای «زیباسازی دوباره‌ی ساختمان‌های فدرال» واکنش‌های شدیدی را برانگیخته تا انجمن مورخان معماری در مخالفت از این تصمیم‌گیری اعلام کند: «ما در هر شرایطی مطمئنیم که دیکته‌کردن یک سبک خاص یا هر سبک دیگری، به مسیر تعالی در معماری مدنی منجر نخواهد شد».

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/fm18-10-13
https://koubeh.com/fm18-10-13/

@koubeh

▪️ شناخت زیبایی‌شناسی عصب‌محور
🖋 جمال اسماعیل‌زاده | مترجم و پژوهش‌گر معماری

«زیبایی مانند هنر یک فعالیت عصب‌شناختی است. حس و میلی به لذت است که از پایین‌ترین و اساسی‌ترین قسمت مغز سرچشمه می‌گیرد و بروز می‌یابد و با تعجب یا هیبت در ارتباط است و چیزی بیش از یک خیال گذراست.» - پروفسور هری فرانسیس مالگریو، کتاب معماری و تجسم (2013)
این تعریفی ابتدایی از ارتباط زیبایی، حس زیبایی‌شناسی و سیستم اعصاب ‌شناختی انسان است. این ارتباط به‌صورت ناخودآگاه طی سالیان سال رفتار تکاملی انسان و شبکه‌ی عصبی انسان پدید آمده است. در روند تکاملی بشر، بقا و لذت دو عنصر اصلی‌ست و ۹۵درصد از کنش‌های پردازش‌شده توسط ذهن ما ذاتی و نیمه‌آگاهانه و به‌سوی بقا و لذت است. فرایند بقا سیستم پیچیده‌ای در ذهن دارد که طی سالیان متمادی انسان درباره‌اش به تحقیق پرداخته است، اما فرایند لذت در سالیان اخیر به موضوع جدیدی برای مطالعه تبدیل شده‌ است و در حال حاضر فلاسفه، محققین علم روان‌شناسی و پزشکی، متخصصین علوم اعصاب و علوم شناختی به مطالعه‌ی‌ آن می‌پردازند.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/je4-10-22
https://koubeh.com/je4-10-22/

🔴 گفتار یازدهم: «ارتباط علوم شناختی با هنر و معماری»
🎙 جمال اسماعیل‌زاده | پژوهشگر و مدرس معماری و علوم شناختی

🗓 چهارشنبه ۱۰. آبان‌ماه. ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۳۰
🏛 خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچۀ نایبی، پلاک ۲۳، شبستان باشگاه اندیشه

🔺 ورود برای عموم آزاد است.
🔺 همچنین این گفتار به‌صورت لایو از صفحۀ اینستاگرام باشگاه اندیشه پخش خواهد شد.

@bashgahandishe
@koubeh

🔴 دربارۀ نشست:

در عصر ارتباطات و هوش مصنوعی و دنیایی که زندگی‌مان بیشتر مجازی‌ست تا حقیقی، مطالعات ذهن بشری هر روز پر رونق تر می شود و شناخت فرایند‌های عمل مغز در دانش‌های مختلف از فلسفه گرفته تا دانش‌های تجربی اعصاب، روانشناسی و حتی هنر و مهندسی پایه‌های مستحکم‌تری می‌یابد. دنیا به سمت دنیایی تصویری و واقعیت‌های مجازی راه می‌پیماید و شناخت این تصاویر پر رنگ و لعاب هر روز جذاب‌تر می‌شود.
اما حقیقت چیست؟ شناخت عملکرد مغز بشر می‌تواند آخرین دستاورد بشر در شناخت حقیقت باشد. تصاویری که در ذهن پدید می‌آید یا ادراکاتی که از دنیا در ذهن شکل می‌گیرد همه راهگشای شناخت بهتر تمام دانش‌های بشری است. علوم شناختی دانش بین رشته‌ای‌ست که سعی بر شناخت این موضوعات دارد، و با ارتباط آن با دیگر دیسیپلین‌ها از جمله هنر و معماری به شناخت بهتر محیط انسانی و خلق و طراحی پدیده‌های انسانی می‌توان دست یافت.
در این نشست اصول علوم شناختی مورد بررسی قرار می‌گیرد، ارتباط آن با هنر و معماری روشن می‌شود و کارکردها و مصداق‌های آن برای طراحی و معماری ارائه می‌شود.

@bashgahandishe
@koubeh

🔴 دربارۀ سخنران:

جمال اسماعیل‌زاده مدرس و پژوهشگر حوزۀ معماری و نقطه تلاقی آن با علوم شناختی (Cognitive Science) است. وی هم‌اکنون، در حال اخذ دکترای معماری و کارشناسی‌ارشد علوم شناختی در دانشگاه تهران است. اسماعیل‌زاده در سال ۲۰۲۱م نویسندۀ همکار یک فصل از کتاب Urban Experience and Design (Routledge,2021) بوده و در آن، معماری ایرانی را با رویکرد علوم‌شناختی مورد بررسی قرار داده است. وی همچنین مترجم کتاب «معماری شناختی» (فکر نو، ۱۴۰۱) است. اسماعیل‌زاده در زمینه‌های ذکرشده تاکنون مقاله‌هایی متعدد نوشته و در حال حاضر، مشغول به ترجمۀ کتابی دیگر در حوزۀ معماری و علوم اعصاب است.
نشست پیش‌رو مقدمه‌ای کوتاه خواهد بود از نسبت معماری و علوم شناختی تا وضعیت و جایگاه این علم در زیبایی‌شناسی و فضا مورد بررسی قرار گرفته و چشم‌انداز آن در ایران و معماری ایرانی نیز بررسی شود.

@bashgahandishe
@koubeh

▪️اِی‌دی‌یو (ADU) چیست؟ ترندی دیگر، یا آینده‌ی اسکان ؟

🖋 نویسنده: کِیلی اُوِرستریت | 17 سپتامبر 2022.
🖋 مترجم: مریم محمودی کاهکش| کارشناس‌ارشد مطالعات معماری ایران، دانشگاه هنر اصفهان

این روزها که قیمت­‌های مسکن دست­‌نیافتنی هستند و ساکنین بیش از هر زمان دیگری به‌­دنبال کاهش اندازه­ی خانه‌­های خود هستند، کانسپت اِی­‌دی­‌یو (ADU یا واحدهای مسکونی جانبی) وارد صحنه می­‌شود. این خانه­‌های کوچک و با قابلیتِ ­شخصی­‌سازیِ بسیار، که به­‌سرعت در حال تصاحب حیاط­‌پشتی خانه­‌ها در ایالات متحده هستند، صاحب­‌خانه‌­ها را قادر می­‌سازند تا بر روی زمین­ خود چندین خانه بسازند و آن­ها را به اجاره‌­نشین­‌ها اجاره دهند.
یک واحد اِی­‌دی­‌یو، یک واحد مسکن الحاقی است که بر روی زمینی که پیشتر یک خانه بر روی آن ساخته شده، ساخته می‌­شود. اِی­دی­یو، همان­طور که از نام آن برمی‌­آید، کوچک‌­تر از خانه‌­ی [از پیش] موجود است، که در هر جا، از ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ فوت مربع (حدود ۴۶ تا ۹۲ مترمربع) متغیر است. یک اِی­‌دی­‌یو، همانند یک خانه­ی استاندارد، تمامی فضاها و تسهیلات مورد نیاز برای یک مستأجر، برای این­که بتواند راحت و آسوده زندگی کند، را در خود دارد؛ از جمله یک آشپزخانه، حمام، فضاهای زندگی و خواب، و یک ورودی کاملا مجزا از واحد اصلی، که خلوت و حریم خصوصی را ممکن می­‌سازد. اگرچه اِی­‌دی‌­یوها در تمام شکل­‌ها و اندازه‌­ها وجود دارند، اما رایج‌­ترین فرم، یک سازه­‌ی غیرمتصل است. این واحدها گاهی گاراژهای پیشین هستند که به فضاهای زندگی تبدیل شده‌­اند، و گاهی نیز [ساختمان‌­های جدیدی هستند که] از ابتدا ساخته می­‌شوند. دیگر اِی­‌دی‌­یوها، سازه‌­های متصل هستند که همانند آپارتمان­‌های کوچکِ ساخته‌شده در پشت یک خانه هستند، که یک دیوارِ مشترک با واحد اصلی دارند.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/mmk8-10-31
https://koubeh.com/mm8-10-31/

@koubeh

▪️سرزمین ویترین‌ها؛ نگاهی به مجتمع‌های تجاری تهران در دهه‌های ۱۳۷۰ و ۱۳۸۰ خورشیدی

🖋 نویسنده: امیرحسین مقتدایی | کارشناس‌ارشد مطالعات معماری ایران، دانشگاه تهران

اگر خیابان لاله‌زار و فضاهایی که در آن وجود داشت را پیام‌آور مدرنیته‌ی شهری در ایران بدانیم، در کنار تئاتر و سینما، پاساژها نیز حضور پررنگی در این خیابان داشتند. شاید بتوان پاساژ را در پیوند با پرسه‌زنی که خود از ویژگی‌های بارز زندگی شهری معاصر است دانست. اتفاقاً در همین خیابان لاله‌زار با تمام تغییراتی که در صد سال گذشته در آن رخ داده و در نهایت تقریباً تمام فضاهای فرهنگی خیابان را به تعطیلی و دگرگونی کشانده، پاساژها مقاومت کرده‌ و هنوز به حیات خود ادامه می‌دهند و انبوهی از جمعیت را به سوی خود می‌کشانند؛ تا جایی که کوچه برلن در همین خیابانْ عملاً پاساژی بزرگ است. شاید برای ما که در سرزمین تجار بزرگ زندگی می‌کنیم و بازارهای شهرهای تاریخی‌مان بزرگ‌ترین و زنده‌ترین فضای شهری آن‌ها بوده، پاساژها بیش از هر فضای مدرن دیگری مورد توجه باشد. اما پاساژها تفاوتی با نیای خود پیدا کرده‌اند حتی مال‌ها و مجتمع های تجاری امروزی با پاساژهای دو نسل پیش تفاوت کارکردی داشته و استفاده‌کنندگان گسترده‌تری دارد.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/am19-12-21
https://koubeh.com/am19-12-21/

@koubeh

▪️ اهتمامی ناتمام در پی معنای متخصص بودن

🖋 امیرعباس علی‌یاری| دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران دانشگاه تهران

گمان نمی‌کنم ذکر خاطره‌ای در ابتدا خاطر کسی را مکدر کند: «همراه با دوست بسیار عزیزی به مسافرت رفته بودم. جایی که در آن چند روز سکونت داشتیم ویلایی بود متعلق به پدربزرگ دوستم. در اثنای سفر در ویلا کولر گازی نصب کردند که قاعدتا با تایید و هزینه‌ی پدربزرگ دوستم صورت گرفته بود. با این حال دوست من شاکی بود. شکایتش در مکالمه‌ای که با پدربزرگش داشت این بود که چرا پیش از خرید کولر گازی با او به عنوان یک متخصص که درس معماری خوانده مشورت نشده است.»

این برای من یک جرقه بود و در آن روز تا حدودی فکرم را مشغول کرد؛ این که حق با چه کسی است؟ مالک یا متخصص. این گذشت و من بارها و بارها در شرایط مختلف و وضعیت‌های گوناگون، جدال بین کسانی که ادعای تخصص می‌کنند با کسانی که تخصصی ندارند و می‌خواهند اقدامی انجام دهند را دیدم. این بود که آرام آرام این مسئله برایم پررنگ‌تر شد که اساسا چگونه می‌توان تشخیص داد که شخصی متخصص چیزی است. آغاز ماجرا بحثی بود در معماری اما قاعدتاً مناقشه در سطحی بسیار گسترده‌تر بود. البته من نتوانستم خودم را متقاعد کنم که آن چه به آن می‌اندیشم نقطه‌ی پایانی است برای این مناقشه اما همچنان سخت تردید دارم که در ایران این مناقشه‌ی کلیدی آن طور که باید جدی گرفته شده باشد و بدتر این که احتمال می‌دهم در نهایت نیز جدی گرفته نشود. آن چه هست این است که مدعیانی، ادعاهایی را طرح می‌کنند و هیچکس ککش هم نمی‌گزد که آن زمان که از متخصص صحبت می‌کنیم دقیقا از چه چیزی صحبت می‌کنیم؟ با این حال از آن‌جا که از بدِحادثه در دوره‌ی آزادی بیان زندگی می‌کنیم و بدتر از همه انسان‌ها توانایی اندیشیدن دارند؛ شخصی مثل من پیدا می‌شود که بخواهد کمی ساز ناکوک بزند و در ادعای اهل تخصص چون و چرا کند.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/aaa3-12-25
https://koubeh.com/aaa3-12-25

@Koubeh

▪️فارغ از معماری قدیم: منظور واقعی لوکوربوزیه چه بود؟

🖋 نویسنده: مارک آلن هویت | 5 می 2023.
🖋 مترجمان: مرجان عمرانی ریزی| کارشناس‌ارشد مطالعات معماری ایران، دانشگاه هنر اصفهان - مریم محمودی کاهکش| کارشناس‌ارشد مطالعات معماری ایران، دانشگاه هنر اصفهان

از میان چهار استاد بزرگ معماری مدرن (فرانک لوید رایت، والتر گروپیوس، لودویگ میس ون ­در روهه و لوکوربوزیه) شارل-ادوارد آ.ک.آ لو کوربوزیه، معمار سوئیسی‌تبار بیش از دیگران تأثیرگذار بود و همواره نقد، تحسین و الگوبرداری می‌شد. نقاش، مجسمه‌ساز، معمار و شاعری که مانند میکل آنژ توانست عصر خود را بیان کند. از دید مجله‌­ی تایم بزرگ‌ترین و خلاق‌ترین معمار قرن بیستم بود. لوکوربوزیه را می‌توان به­‌نوعی رهبر معنوی معماری مدرن دانست. او با انتشار دیدگاه‌های خود در مقاله‌هایی در نشریه‌­ی «روح نو» با همکاری «آمِدِه اوزانفان» و کتاب «به سوی یک معماری» و «شهر آینده» ، به آن‌ها صورتی جهانی بخشید. کتاب «به سوی یک معماری» را می‌توان مهم‌ترین کتاب معماری قرن دانست. این کتاب که مجموعه­‌ی مقالات او از مدرنیسم تا پست‌مدرنیسم است در واقع بیانیه‌ای برای تبیین اصول فکری او بود. لوکوربوزیه با اشتیاق سبک جدید را معرفی کرد که در آن خانه در دوران مدرن به عنوان ماشینی برای زندگی توصیف می‌شود. در یکصدمین سالگرد انتشار این کتاب ، مارک آلن هویت در مقاله‌ای به بررسی آن می‌پردازد که اولین بار در وبسایت کامن‌اج و سپس در وبسایت آرک‌دیلی منتشر شد. به همین مناسبت در ادامه ترجمه­‌ی این مقاله را می‌خوانید.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/mm9-12-31
https://koubeh.com/mm9-12-31/

@koubeh

📣 فراخوان ارسال مقاله برای بخش ویژۀ سمپوزیوم بین‌المللی «شبکه‌ها، بازارها و مردم»

دانشگاه مدیترانه‌ای رجیو کالابریا، ایتالیا
۲۲ تا ۲۴. می. ۲۰۲۴| ۲ تا ۴. خرداد. ۱۴۰۳

• موضوع ویژه:
راهبردهای بازاستفادۀ وقفی محوطه‌های صنعتی جهت کاهش تغییرات اقلیمی و پایداری شهری

• کرسی جلسه:
دکتر اسما مهان، مهندس سید علیرضا سیدی

• مهلت ارسال مقاله:
۲۲. ژانویه. ۲۰۲۴| ۲. بهمن. ۱۴۰۲

▪️ مقالات پذیرفته‌شده توسط اسکوپوس(Scopes) نمایه و توسط اشپرینگر (Springer) منتشر خواهند شد.

▫️اطلاعات بیشتر دربارۀ سمپوزیوم و ارسال مقاله:
- https://www.nmp.unirc.it/
- https://www.nmp.unirc.it/wp-content/uploads/2023/11/TS_32_Asma.pdf


@koubeh

▪️ کارگران مشغول کار هستند!

🖋 محدثه انصاری| دانشجوی کارشناسی‌ارشد مرمت و احیای ابنیه و بافت های تاریخی دانشگاه تهران و نایب‌دبیر سمن همبود نصف جهان

📑 [بازنشر از پایگاه خبری_تحلیلی روزن آنلاین]

نوشته‌ای بزرگ روی بنری ابتدای کوچۀ ابواسحاقیه اصفهان، محله‌ای تاریخی که امروزه بخشی از محلۀ دردشت و شهشهان است و از نام کهن آن تنها نام یک کوچه باقی‌ مانده و در سالیان اخیر دستخوش تخریب‌هایی بی‌مهابا در بافت تاریخی ارزشمند و مهم خود شده است. محله‌ای که در سال‌های گذشته، به‌واسطۀ خانه‌های ارزشمند صفوی و قاجاری آن که چشم به راه ثبت در فهرست آثار ملّی‌اند، در رسانه‌ها خبر ساز بوده است.
پرسش اصلی این است: کارگران مشغول چه کاری هستند؟ آن هم در محله‌ای که در حریم ثبت جهانی مسجد جامع اصفهان واقع است، از محله‌های مهم اصفهان کهن و شاه‌نشین دوران سلجوقی، تیموری و صفوی بوده، علامه مجلسی و خاندان ایشان در خانه‌های در حال تخریب آن ساکن بوده‌اند و به نوعی بخشی از میراث تشیع اصفهان است و امروزه روز به روز مداخلات ما و بی‌عمل نهادهای متولی امر حفاظت و مرمت برای عدم آسیب به منافع عده‌ای که از تخریب سود می‌برند، میراث کمتری از آن برای آیندگان باقی می‌گذارد.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/ma01-01-26
https://koubeh.com/ma01-01-26/

@koubeh

▪️ اسطوره و شهر

🖋 محمد امیر مطوری| دانشجوی کارشناسی‌ارشد مطالعات معماری ایران دانشگاه هنر اصفهان

تاریخ اساطیر به گونه‌ای است که ما را در سفری عمیق به داخل ذهن انسان و ادراکات فرهنگی می‌برد. اسطوره شیوه‌ای خاص در عینیت بخشیدن به جهان است و اسطوره را باید به منزله فرم سمبلیک دانست. یعنی باید آن را شکل معینی از تجربه دانست و تفسیر کرد. اسطوره‌شناسان معتقدند که در دوران باستان یا در گذشته‌های دور شهرها را به عنوان جهان‌هایی خرد مطابق طرح و نقشه‌ای آرمانی که به اعتقاد انسان‌کهن نظام بخش جهان کبیر است می‌ساختند، لذا پی افکندن شهر همواره همراه با برگزاری آئین‌هایی خاص همچون« قربانی کردن انسان یا حیوانی» و به شکلی خاص« مثلا دایره‌وار، ماندالا» بود که این برپایی آئین خود مضمونی اسطوره‌ای داشت. به مفهوم اسطوره در پی افکندن شهر نیز از دو منظر می‌توان توجه کرد و بدان پرداخت. در برخی موارد شهر، ریشه و بنیانی اسطوره‌ای دارد و معماران، بنایان و مساحان آن را طبق الگو و صورتی مثالی پی‌افکنده‌اند. گاهی نیز شهری بی هیچ ریشه و خاستگاه اسطوره‌ای، از دولت تخیل نویسندگان، ساحتی اسطوره‌گون پیدا می‌کند. ریشه این موضوع را می‌توان تحت تاثیر مدرنیته دانست، یعنی رمان مدرن، نقاشی، فیلم و تئاتر مدرن برخی شهرهای بی اصل و نسب اما عظیم و پر جوش و خروش را که عمدتا مراکز تجاری و اقتصادی در جهان امروز هستند را نمایی اسطوره‌ای می‌بخشند. در این موارد اسطوره ساحت مینویش را از دست می‌دهد و عرفی دنیایی و ناسوتی به خود می‌گیرد.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/mam01-01-30
https://koubeh.com/mam01-01-30

@koubeh