📻 صوت نشست
«تجارب معماری معاصر در ایران؛ جستجویی برای یافتن زبان اختصاصی» به همراه گفت‌وگو دربارۀ کتاب «یک سَده معماری، ده عمارت تهران»

🗓 چهارشنبه ۲۳ آبان‌ماه ۱۴۰۳
🏢 تهران، دانشگاه تهران، دانشکدگان هنرهای زیبا، نگارخانۀ تهران


👥 سخنران‌ها:
حسین شیخ زین‌الدین - معمار و چهرۀ پیشکسوت حرفه و آموزش
حامد مظاهریان - عضو هیئت‌علمی دانشکدۀ معماری دانشگاه تهران
سعید خاقانی - عضو هیئت‌علمی دانشکدۀ معماری دانشگاه تهران
نگار منصوری - پژوهشگر میراث معاصر معماری و نویسندۀ کتاب

👤 میزبان:
وحید آقایی - دانشجوی دکتری معماری دانشگاه تهران


❇️ به همت انجمن علمی دانشجویی معماری و قطب علمی فناوری معماری دانشگاه تهران با همکاری مجمع مطالعات معماری ایران و رسانۀ کوبه



@aa_ut
@ceat_ir
@iascouncil
@koubeh

▪️ معرفی طرح لئون کری‌یر و جمشید سپهری برای تنب کوچک

🖋 هیئت‌تحریریۀ شبکۀ آسمانه

📑 [بازنشر از شبکۀ آسمانه]

به نظر می‌رسد ساخت‌وساز شهری ایران در جزایر سه‌گانه‌ی تنب کوچک و تنب بزرگ و ابوموسی می‌تواند از تنش‌ها بر سر این جزایر بکاهد. بر همین اساس، لئون کری‌یر، معمار و شهرساز اهل لوکزامبورگ، و جمشید سپهری، شهرساز ایرانی‌ـ آمریکایی، تصمیم گرفتند که طرحی آزمایشی را پدید آورند و با آن نشان دهند که ازنظر آن‌ها شکل شهری جدید و درعین‌حال سنتی در تنب کوچک، کوچک‌ترین جزیره‌ی خلیج‌فارس، چه می‌‌تواند باشد. آنان، که این پروژه‌ی آزمایشی را «هدیه» خود به ایران می‌دانند، باور دارند که این پروژه می‌تواند به کاهش خصومت علیه ایران و برانگیختن بحث‌هایی درباره‌ی معماری و شهرسازی آینده‌ی ایران کمک کند.
به اعتقاد طراحان این پروژه، ایران برای قرن‌ها پرچم‌دار ظرافت معماری بوده و بر کشورهایی از هند تا اسپانیا تأثیر گذاشته است. اینان باور دارند که ایران می‌تواند در این جزیره‌ی کوچک پروژه‌ای الهام‌بخش را به انجام برساند که به‌مثابه‌ی مدلی برای مقابله با توسعه‌های پرزرق‌وبرق دبی، ابوظبی، قطر و پروژه‌ی نیوم عربستان یا شهر جدید پایتخت مصر عمل کند.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/asm-11-15
https://koubeh.com/asm-11-15

@koubeh

▪️ ایدئولوژی اسلامی-ایرانی در معماری: بازخوانی انتقادی مقالۀ حجت و آقالطیفی

🖋 حسین کاشانیان | کارشناس ارشد مطالعات معماری ایران

در مقالۀ «تأملی در نقش مخاطب در کیفیت معماری امروز ایران» که در سال ۱۳۸۹ توسط عیسی حجت و آزاده آقالطیفی نوشته و منتشرشده، نویسندگان با تحلیل نقش مخاطبان و عوامل اجتماعی و فرهنگی بر معماری، به دنبال یافتن راهکارهایی برای حفظ هویت معماری اسلامی-ایرانی در معماری معاصر هستند. مقالۀ موردنظر با نگاهی محافظه‌کارانه به معماری، نقش مخاطبان را در شکل‌گیری هویت معماری ایران موردبررسی قرار داده است و نویسندگان آن بر این باورند که معماری معاصر ایران باید ریشه در معماری سنتی و اسلامی این سرزمین داشته باشد و ورود معماری مدرن به ایران، باعث از دست رفتن هویت معماری شده است. به نظر آن‌ها، مخاطبان باید به‌سوی معماری با هویت اسلامی-ایرانی سوق داده شوند و آموزش‌های لازم در این زمینه ارائه شود. تحلیل عمیق مقالات و آثار متخصصان حوزۀ هنر و معماری، به درک بهتر ایده‌ها و تفکرات آن‌ها کمک شایانی می‌کند. به‌ویژه زمانی که این آثار در نشریات معتبر منتشر می‌شوند، اهمیت چنین تحلیلی دوچندان می‌شود. در این یادداشت، با تحلیل انتقادی مقالۀ «تأملی در نقش مخاطب در کیفیت معماری امروز ایران»، مشخص می‌شود که این مقاله به‌جای ارائۀ یک دیدگاه علمی و بی‌طرفانه، تلاش می‌کند تا یک ایدئولوژی خاص را در حوزۀ معماری ایران ترویج دهد و دیدگاه‌های دیگر را نادیده بگیرد. این مقاله که نمایندۀ طیف خاصی از جامعه معماری است، به‌جای ارائۀ راهکارهای جامع و مبتنی بر پژوهش، به دنبال تحمیل دیدگاه‌های خود بر معماری ایران است.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/hk1-11-21
https://koubeh.com/hk1-11-21

@koubeh

▪️جایگزینی برای کاروانسراها (ترجمۀ مقالۀ «In Place of Caravanserais» منتشرشده در شمارۀ بین‌الملل (شمارۀ ۱۸ – ۱۹) مجلۀ «هنر و معماری» – 1973 م/ ۱۳۵۲ ه.ش)

🖋 نویسنده: هیئت‌تحریریۀ مجلۀ هنر و معماری | 1973 م/ ۱۳۵۲ ه.ش
🖋 مترجم: پرنیان عبداللهی | دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه تهران

📑 [بازنشر از شبکۀ آسمانه]

ایران، همانند بسیاری از کشورهایی که به‌سرعت در‌حال‌توسعه هستند، دریافته‌ است که غنای مکان‌های رنگارنگ و باستانی آن، جاذبۀ زیادی برای گردشگران خارجی و ارز خارجی آن‌ها دارد. همچنین می‌آموزد که مدت‌زمان اقامت آن گردشگران و میزان هزینه‌ای که صرف می‌کنند و دفعات بازگشت آن‌ها تا حد زیادی به کیفیت و کمیت امکانات و اقامتگاه‌هایی که به آن‌ها ارائه می‌شود، بستگی دارد. ایران درس دیگری نیز می‌آموزد و آن این است که رشد گردشگری یک موهبت تماماً رو به رشد نیست. محیطی که صدها سال به آرامش و سکوت عادت کرده است، همیشه برای پذیرش هجوم سالانۀ هزاران بازدیدکننده آماده نیست. نقاطی که در نگاه اول برای توسعۀ گردشگری ایده‌آل به نظر می‌رسند، ممکن است ازنظر اکولوژیکی قابل‌قبول نباشند. «مرکز گردشگری» اولین بار در زمان رضاشاه پهلوی، پدر شاه کنونی، راه‌اندازی شد. در سال ۱۳۴۲ در آغاز برنامۀ سوم توسعۀ کشور به «سازمان ملی گردشگری(اینتو)» تبدیل شد و به‌طورجدی ساخت تسهیلات گردشگری در سراسر کشور را آغاز کرد. اکنون‌که سازمان «اینتو» یک «زیرساخت» اوّلیه از اقامتگاه‌های توریستی در سراسر ایران ایجاد کرده است، در نظر دارد بخش خصوصی را تشویق کند تا مابقی ساخت‌وساز پروژه‌ای را که در دهۀ گذشته انجام‌شده، به عهده بگیرد. بیشتر مسافرخانه‌های «اینتو» حدود ۱۰ اتاق دارند و دارای ویژگی‌های مسکن کوچک‌مقیاس هستند که به‌راحتی با شهرهای کوچک هماهنگ می‌شود. مصالح بنایی رایج امروزه ایران ازجمله آجر، سنگ تراورتن و سنگ مرمر و گاهی بتن، و همچنین اضافه کردن مداوم بالکن‌ها امکان تغییراتی در سبک طراحی را فراهم می‌کند که اگرچه نوآورانه نیست، اما در سراسر کشور یافته و پذیرفته‌شده است. البته هتل‌های درجه‌یک به سبک متداول «بین‌المللی» در تهران و سایر شهرهای بزرگ وجود دارد، هرچند که بیشتر و بیشتر توسط شرکت‌های خصوصی اداره می‌شود. یکی از استثناهای قابل‌توجه ازنظر طراحی، هتل شاه‌عباس اصفهان است که از یک کاروانسرای قدیمی ساخته‌شده است. این کاروانسراها البته درگذشته کاروانسراهای اصیل ایرانی برای مسافران بوده و با طراحی و اجرای جزئیات به شیوه‌های سنتی، زیبایی این مکان در چشم گردشگران جلوه‌گر شده است.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/pa01-11-25
https://koubeh.com/pa01-11-25

@koubeh

▪️سازندگی بالاتر از حرف ... (آثار جهانگير درويش،‌ آرشيتكت)

🖋 نویسنده: جهانگیر درویش | آرشیتکت - بازنشر به کوشش هیئت‌تحریریۀ رسانۀ کوبه

📑 [بازنشر از مجلۀ هنر و معماری]

بیان فلسفه‌های مختلف معماری بصورت بحث و انتقاد در حرفه معماری ده‌ها و ده‌ها سال متداول است و منتقدین مزبور ‌به‌عنوان یک وظیفه اساسی درجه اول خود این کار را کرده‌اند و می‌کنند حرف‌ها و بحث‌های طولانی کار را بجائی رسانیده‌اند که اغلب جای خود معماری را هم اشغال کرده‌اند و گاهی چنین استنباط می‌شود که کمپوزیسیون معماری چیزی جز هر نوع کمپوزیسیون، چه از نوع بصری و چه از نوع سمعی و یا هر نوع دیگر آن می‌باشد و معنی به‌خصوص ندارد. خوشبختانه حقیقت زندگی این است که فقط عده معدودی می‌توانند از حرف زدن بحث‌های بی‌انتها درباره مسائل فرضی و خیالی نان بخورند و در مقابل آنها یک‌دنیا آدم‌های دیگر وجود دارند که وظیفه عمده خود را در ساختن و ایجاد کردن آنچه احتیاج روح و جسم بشر است دریافته‌اند باین دلیل در مقابل میلیون‌ها لغت‌های خشک و نامفهوم خوشبختانه کارکردن و طرح‌دادن و ساختن هنوز زنده است و عمر آن هم خیلی از حرف‌ها و بحث‌ها طولانی‌تر. با این مقدمه کوتاه - که ترجیح می‌دادم خیلی هم طولانی باشد. مطلبی که در وظیفه دارم و قبول کرده‌ام آن را به‌انجام برسانم مربوط به تقديم یک سرى طرح‌های اجراء شده یا طراحی شده است که در زمینه یک فلسفه کاری و نه فلسفه بحثی و حرفی - که در مدت سیزده سال کار انجام گردیده تقدیم مجله هنر و معماری کنم.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/jdk1-12-06
https://koubeh.com/jdk1-12-06

@koubeh

▪️ بهشت خاکستری (تأملی بر شهرکتاب «بهشت خاکستری»، نوشتۀ سید عطاءالله مهاجرانی)

🖋 محمدمهدی بغدادی | دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران دانشگاه تهران

در بهشت خاکستری ما به‌عنوان خواننده یک داستان با یک تفکر حاکم بر شهر روبه‌رو هستیم، تفکری که به ظن خود در حال ساخت و تدوین یک آرمان‌شهر است؛ شهری مملو از تفکرات که با افراط درهم‌آمیخته‌اند و هر از چند گاهی به خواننده طعن‌های طنزگونه می‌زند، طنزی مملو از ناراحتی و تلخی. کتاب بهشت خاکستری «بیانیه‌ی سیاسی شاخصی در رد کمونیسم و نظام‌های توتالیتر شمرده می‌شود و کتابی خراب‌آبادی (دیستوپیایی) به شمار می‌آید». که علاوه‌ بر بیان تفکرات حاکمان این مدینۀ جاهله، به شرح عناصر معماری خانه و شهرها می‌پردازد.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/mmb01-12-11
https://koubeh.com/mmb01-12-11

@koubeh

▪️ نئوعثمانیسم و معماری؛ بخش اول: ایاصوفیه: آیینه‌ای از قدرت، هویت و سیاست در ترکیه

🖋 مهدی فرجی | پژوهشگر هنر و معماری ایران و ترکیه

شاهزادۀ عثمانی عکسی از قلعۀ حلب که پرچم ترکیه به آن آویخته شده است را به اشتراک می‌گذارد و باافتخار می‌نویسد: «ما گفتیم اگر ما به گذشته بازگردیم، شما دیوانه خواهید شد. آن‌ها ناراحت شدند. چه کسانی هستند که وقتی نام عثمانی را می‌شنوند، مثل این است که شیطان را دیده‌اند؟ آیا آلمانی‌ها در مقابل وین؟ صرب‌ها در دشت کوزوو؟ یا شیعیان در چالدران؟ آن‌ها برای اینکه ما را با خودمان ضربه بزنند، از هر چه در توانشان بود استفاده کردند! بله، ما فرزندان عثمانی هستیم. سلجوقیان، قراخانیان، گوک‌ترک‌ها، اویغورها و نوه‌های هون‌ها. آن‌که گذشته‌اش را نمی‌شناسد، سرگردان می‌شود. همان‌طور که پدرمان عبدالحمید گفت، ما به اجدادمان افتخار می‌کنیم. گاه در صحراهای عرب، گاه در مقابل وین، پرچم ترک‌ها را برای قرن‌ها به دوش کشیده‌ایم و هنوز هم پرچم را در مقابل حلب به دست دلاوران می‌دهیم.» این جمله مرا متحیر می‌کند. فکر می‌کنم و به یاد می‌آورم که نئوعثمانی‌گرایی و سیاست‌های اردوغان، عامل شکل‌گیری چنین رویدادهایی هستند. اما این سیاست و بازی با گذشتۀ باشکوه ازدست‌رفته، تنها در میدان‌های جنگ منطقه‌ای محدود نمی‌شود؛ بلکه در قلب ترکیه نیز نئوعثمانی‌گرایی موج می‌زند. این رویکرد را نه‌تنها می‌توان در سیاست‌های دولت مرکزی و حزب عدالت و توسعه مشاهده کرد، بلکه تأثیر آن به‌وضوح در معماری معاصر ترکیه نیز دیده می‌شود. چراکه معماری و سیاست از یکدیگر جدا نیستند. هر حکومتی برای بیان کالبدی ایدئولوژی خود نیازمند محلی برای نمایش است. چه جایی بهتر از معماری بناهای بزرگ‌مقیاس و مانیومنتال، مانند مساجد اصلی شهر که هم نماد دین هستند و هم فضایی عمومی که مردم هر روز با آن در ارتباط‌اند؟

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/mf06-12-14
https://koubeh.com/mf06-12-14

@koubeh

▪️ گنبدخانه‌های سلجوقی در شمال غرب ایران

🖋 نویسنده: رابرت هیلن‌برند | 1976
🖋 مترجمان: ماهان لایقی | کارشناس ارشد مرمت ابنیه و احیاء بافت‌های تاریخی دانشگاه تهران - امیرحسین مقتدایی | کارشناس ارشد مطالعات معماری ایران دانشگاه تهران

به نظر می‌رسد بهتر است بحثی مفصل درباره‌ی مساجد سلجوقی در شمال غرب ایران را با تحلیل کلی مساجد سلجوقی آغاز کنیم. از دهه‌ی ۱۹۳۰م. که مطالعه‌ی عمیق معماری قرون میانی ایران آغاز شد، تلاش‌هایی برای تعریف مسجد سلجوقی نوعی در ایران صورت گرفته است. در ابتدا چنین تعاریفی را می‌توان آزمایشی دانست، زیرا تعداد کمی از مساجد سلجوقی شناخته‌شده بودند و این تنها مشکل نبود. در مورد برخی مساجد، تشخیص عناصر سلجوقی از عناصر دوره‌های بعد دشوار بود. در مورد ساختمان‌های دیگر نیز جای تردید بود که آیا اصلاً مسجد بودند یا خیر. علاوه بر این، هیچ کاوشی در هیچ‌یک از مساجد دارای عناصر شناخته‌شده‌ی سلجوقی صورت نگرفته بود، به‌طوری‌که تاریخ اولیه‌ی آن‌ها را تنها می‌توان از بقایای برجای‌مانده استنباط کرد. به‌طورکلی، باوجود حفاری‌های مجزا و چند مطالعه‌ی دقیق در مورد مساجد منفرد، این کمبودهای مختلف همچنان پابرجا است. اما شماری از معماری سلجوقی که اکنون شناخته‌شده‌اند نسبت به یک نسل پیش بسیار بیشتر است و مساجدی که تاکنون اطلاعاتی از آن‌ها نبود به‌طور مدام آشکار می‌شوند. بنابراین، درحالی‌که عدم قطعیت تاریخ بناهای منفرد را مخدوش می‌کند، داده‌های موجود کنونی، برای توجیه نظرات کلی پیرامون مساجد سلجوقی کفایت می‌کند. بااین‌حال، تصویر کلی که از بررسی مساجد موجود سلجوقی به دست می‌آید، به‌ناچار نامتوازن است، زیرا منابع ادبی مساجدی را توصیف می‌کنند که هیچ همتایی برای آن‌ها باقی نمانده است – برای مثال مسجد ساوه، که به گفته‌ی حمدالله مستوفی دارای تاق سردری که با تاق کسری هم آوردی می‌کند. نمونه‌هایی از آتشکده‌های بزرگی که به مسجد تبدیل‌شده‌اند نیز باقی نمانده است، هرچند ممکن است این رسم تا دوره‌ی سلجوقی ادامه پیداکرده باشد.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/am24-01-12-17
https://telegra.ph/am24-02-12-17
https://koubeh.com/am24-01-12-17/

@koubeh

انجمن علمی دانشجویی مطالعات معماری ایران دانشگاه تهران با همکاری رسانۀ کوبه برگزار می‌کند:

🔴 سلسله وبینار پایان‌نامه‌های دانش‌آموختگان مطالعات معماری ایران دانشگاه تهران

📢 نشست چهارم:
جستجویی در پیدایی پیش‌متن و الگو‌های معماری ایرانی در بناهای قلمرو عثمانی؛ با نگاهی به سیاق معمارانۀ معمار علی تبریزی (اسیرعلی‌ - عجم‌علی)

🎙 مهدی فرجی

🗓 چهارشنبه ۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۰۰
🖥 به صورت مجازی در پلتفرم گوگل‌میت به نشانی:
https://meet.google.com/xec-dwej-pya

▪️حضور برای عموم آزاد و رایگان است.


@iasa_ut
@koubeh

📻 صوت نشست مجازی
درآمدی بر مفهوم تاریخ از منظر روشنفکران ایرانی و پیامدهای آن برای معماری ایران (دورۀ مشروطه و رضاشاه)

🗓 سه‌شنبه ۲۷ شهریور ۱۴۰۳


👤 سخنران‌:
پوریا محمودی - دانش‌آموختۀ کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران دانشگاه تهران


❇️ به همت انجمن علمی دانشجویی مطالعات معماری ایران دانشگاه تهران با همکاری رسانۀ کوبه



@iasa_ut
@koubeh

▪️ گذشته‌ی نزدیک: معماری مدرنیستی لار (بخش سوم)

🖋 حبیب طالبی | معمار و پژوهشگر

شهر لار ازلحاظ کالبدی به دو دوره‌ی مهم با مرزی مشخص تقسیم می‌شود؛ لارِ قدیم ِ پیشازلزله و لار جدید پسازلزله. لار جدیدی که در متون از آن به‌عنوان «شهر نو پا» یاد می‌شود، در مقام تحلیل می‌توان شهر جدید را شهرِ «پساسانحه» نیز نام نهاد. لار قدیم خصوصیات و ویژگی‌های جهانی را با خود دارد که ما به‌عنوان جهان سنت یا معماری و شهرسازی قدیم ایران می‌شناسیم. این متن در ادامه‌‌‌ی دو متن قبلی «گذشته‌‌‌ی نزدیک» به لارِ مدرنیستی می‌پردازد و مشخصاً بر دانه‌‌‌‌های معماری مدرنیستی ِپسازلزله یا شهر پساسانحه تمرکز دارد. در متن سوم به بانک ملی لار ‌‌‌‌به‌عنوان یکی دیگر از لکه‌‌‌‌های شهر نوپا پرداخته می‌شود و در این مرحله سیمای بنا و طراحی نمای آن مدنظر خواهد بود و سعی می‌شود به روشی توصیفی دلایلی بر اهمیتِ معمارانه آن بیان گردد. بانک ملی لار را می‌توان به دلایل متعددی واجد اهمیت و ارزش دانست.

⭕️ ادامۀ مطلب را می‌توانید در Instant View یا در وب‌سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:

https://telegra.ph/ht03-01-01
https://koubeh.com/ht03-01-01

@koubeh

📻 صوت نشست
فرآیند معماری کردن و تولید فضا در سکونتگاه‌های غیررسمی

🗓 سه‌شنبه ۱۶ آبان ۱۴۰۳


👤 سخنران‌:
مسعود تقوی - دانش‌آموختۀ کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران دانشگاه تهران


❇️ به همت انجمن علمی دانشجویی مطالعات معماری ایران دانشگاه تهران با همکاری رسانۀ کوبه



@iasa_ut
@koubeh

انجمن علمی دانشجویی مطالعات معماری ایران دانشگاه تهران با همکاری رسانۀ کوبه برگزار می‌کند:

🔴 سلسله وبینار پایان‌نامه‌های دانش‌آموختگان مطالعات معماری ایران دانشگاه تهران

📢 نشست پنجم:
بازخوانی الگوی خانه‌های پهلوی دوم آذربایجان با توجه به سبک زندگی؛ نمونه‌های موردی: ملکان، مراغه، بناب

🎙 ندا عباسی ملکی

🗓 چهارشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۰۰
🖥 به صورت مجازی در پلتفرم گوگل‌میت به نشانی:
https://meet.google.com/adx-zuto-rsu

▪️حضور برای عموم آزاد و رایگان است.


@iasa_ut
@koubeh