Forwarded from اقتصاد و نفت
صادرات نفت ایران در ماه اکتبر به تفکیک مقصد (هزار بشکه در روز)
منبع: هفته‌نامه تجارت فردا به نقل از آرگوس
🔴 @EconomicsandOil
#TEF #Argus #Oil #Iran
منبع: هفته‌نامه تجارت فردا به نقل از آرگوس
🔴 @EconomicsandOil
#TEF #Argus #Oil #Iran
Forwarded from اقتصاد و نفت
چرا رشد صادرات نفت اهمیت دارد؟
بخشی از نوشته اخیر در شماره 200 تجارت فردا:
در یک تحلیل ابتدایی، می‌توان گفت رشد صادرات نفت به ویژه در دورانی که قیمت نفت در محدوده 40 دلار قرار دارد، بازارها اشباع هستند، عربستان و عراق تولید خود را افزایش داده‌اند و بسیاری از کشورها نیز در رقابت برای تولید بیشتر هستند، به افزایش درآمدهای نفتی می‌انجامد که در شرایط تنگنای مالی دولت و محدودیت درآمدهای ارزی اهمیتی انکارناشدنی دارد. اما روی دیگر ماجرا، مساله مهم‌تری به نام رشد اقتصادی است. باوجود خروج از رکود، تخمین‌ها از رشد اقتصادی مثبت ولی ناچیز در سال 1394 حکایت می‌کنند و در سال 1395 نیز یکی از پیشران‌های رشد، و شاید مهم‌ترین آنها، بخش نفت باشد. بر اساس تحلیل اخیر مسعود نیلی، مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور، که در شماره 197 تجارت فردا منتشر شده، رشد اقتصادی فصل اول سال جاری 4 /4 درصد بوده و «اولین پدیده تاثیرگذار بر رشد اقتصادی سال 1395، رفع تحریم‌های نفتی است». به گفته نیلی، با عملی شدن افزایش تولید بود که رشد 50درصدی ارزش افزوده بخش نفت به عنوان یکی از عوامل اصلی رشد بهار 1395 ظاهر شد. نیلی از پیش‌بینی درآمدهای ارزی 36 میلیارد دلاری حاصل از صادرات نفت در سال 1395 خبر داده است؛ آن هم در حالی که «چنانچه تولید نفت با میزان تولیدشده پیش از اجرای برجام (معادل تولید 10ماهه نخست سال 1394) تداوم می‌یافت، در سال 1395 تنها در حدود 22 میلیارد دلار از محل صادرات نفت نصیب کشور می‌شد». این ارقام به خوبی نشان می‌دهند ابعاد رشد تولید و صادرات نفت را فراتر از صنعت نفت ایران می‌توان دید و اقتصاد کلان کشور را در دورانی بسیار حساس تحت تاثیر قرار داده است.
متن کامل:
http://tejarat.donya-e-eqtesad.com/fa/packagestories/details?service=political_economy&story=9908ba12-951c-45fb-90b3-75c51bdcf54e
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#TEF #Oil #Export #Iran #Economics
بخشی از نوشته اخیر در شماره 200 تجارت فردا:
در یک تحلیل ابتدایی، می‌توان گفت رشد صادرات نفت به ویژه در دورانی که قیمت نفت در محدوده 40 دلار قرار دارد، بازارها اشباع هستند، عربستان و عراق تولید خود را افزایش داده‌اند و بسیاری از کشورها نیز در رقابت برای تولید بیشتر هستند، به افزایش درآمدهای نفتی می‌انجامد که در شرایط تنگنای مالی دولت و محدودیت درآمدهای ارزی اهمیتی انکارناشدنی دارد. اما روی دیگر ماجرا، مساله مهم‌تری به نام رشد اقتصادی است. باوجود خروج از رکود، تخمین‌ها از رشد اقتصادی مثبت ولی ناچیز در سال 1394 حکایت می‌کنند و در سال 1395 نیز یکی از پیشران‌های رشد، و شاید مهم‌ترین آنها، بخش نفت باشد. بر اساس تحلیل اخیر مسعود نیلی، مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور، که در شماره 197 تجارت فردا منتشر شده، رشد اقتصادی فصل اول سال جاری 4 /4 درصد بوده و «اولین پدیده تاثیرگذار بر رشد اقتصادی سال 1395، رفع تحریم‌های نفتی است». به گفته نیلی، با عملی شدن افزایش تولید بود که رشد 50درصدی ارزش افزوده بخش نفت به عنوان یکی از عوامل اصلی رشد بهار 1395 ظاهر شد. نیلی از پیش‌بینی درآمدهای ارزی 36 میلیارد دلاری حاصل از صادرات نفت در سال 1395 خبر داده است؛ آن هم در حالی که «چنانچه تولید نفت با میزان تولیدشده پیش از اجرای برجام (معادل تولید 10ماهه نخست سال 1394) تداوم می‌یافت، در سال 1395 تنها در حدود 22 میلیارد دلار از محل صادرات نفت نصیب کشور می‌شد». این ارقام به خوبی نشان می‌دهند ابعاد رشد تولید و صادرات نفت را فراتر از صنعت نفت ایران می‌توان دید و اقتصاد کلان کشور را در دورانی بسیار حساس تحت تاثیر قرار داده است.
متن کامل:
http://tejarat.donya-e-eqtesad.com/fa/packagestories/details?service=political_economy&story=9908ba12-951c-45fb-90b3-75c51bdcf54e
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#TEF #Oil #Export #Iran #Economics
Forwarded from اقتصاد و نفت
پاسخ به سوالی درباره تفاهم‌نامه‌های نفتی:
آیا تفاهم‌نامه‌ها به قرارداد منجر می‌شوند؟
توتال رهبری کنسرسیومی را بر عهده گرفته است که شرکت‌های CNPC و پتروپارس نیز در آن حضور دارند. این کنسرسیوم در یک پروژه 4.8 میلیارد‌دلاری و طی دو مرحله قرار است فاز 11 پارس جنوبی را توسعه دهد. شرکت توتال در این پروژه 50.1 درصد سهم خواهد داشت و سهم CNPC، و پتروپارس، به ترتیب 30 و 19.9 درصد خواهد بود. فاز 11 پارس جنوبی بر این اساس روزانه 1800 میلیون فوت مکعب گاز طبیعی به وسیله 30 حلقه چاه تولید خواهد کرد. با آغاز توسعه فاز 11 پارس جنوبی، پرونده توسعه بزرگ‌ترین میدان گازی جهان به آخرین صفحه خواهد رسید؛ چراکه تمامی فازها، تعیین تکلیف شده و در فرآیند توسعه قرار خواهند گرفت. اما آیا این‌گونه خواهد بود یا توتال منصرف خواهد شد؟
متن کامل مطلب را از اینجا بخوانید:
http://tejarat.donya-e-eqtesad.com/fa/packagestories/details?service=iran_0&story=6fadbe4b-1aaa-4222-86b2-90d1fd11d54b
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#Note #TEF
#TOTAL #OIL #IRAN #SLB
آیا تفاهم‌نامه‌ها به قرارداد منجر می‌شوند؟
توتال رهبری کنسرسیومی را بر عهده گرفته است که شرکت‌های CNPC و پتروپارس نیز در آن حضور دارند. این کنسرسیوم در یک پروژه 4.8 میلیارد‌دلاری و طی دو مرحله قرار است فاز 11 پارس جنوبی را توسعه دهد. شرکت توتال در این پروژه 50.1 درصد سهم خواهد داشت و سهم CNPC، و پتروپارس، به ترتیب 30 و 19.9 درصد خواهد بود. فاز 11 پارس جنوبی بر این اساس روزانه 1800 میلیون فوت مکعب گاز طبیعی به وسیله 30 حلقه چاه تولید خواهد کرد. با آغاز توسعه فاز 11 پارس جنوبی، پرونده توسعه بزرگ‌ترین میدان گازی جهان به آخرین صفحه خواهد رسید؛ چراکه تمامی فازها، تعیین تکلیف شده و در فرآیند توسعه قرار خواهند گرفت. اما آیا این‌گونه خواهد بود یا توتال منصرف خواهد شد؟
متن کامل مطلب را از اینجا بخوانید:
http://tejarat.donya-e-eqtesad.com/fa/packagestories/details?service=iran_0&story=6fadbe4b-1aaa-4222-86b2-90d1fd11d54b
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#Note #TEF
#TOTAL #OIL #IRAN #SLB
Forwarded from اقتصاد و نفت
Oil.pdf
752.1 KB
Forwarded from اقتصاد و نفت
Forwarded from اقتصاد و نفت
منشور حقوق شهروندی، چه ارتباطی با سیاست‌گذاری اقتصادی دارد؟
منتشرشده در شماره 206 «تجارت فردا»
تمامی بندهای منشور حقوق شهروندی، مابه‌ازای اقتصادی نیز دارند؛ از جمله «حق حیات، سلامت و کیفیت زندگی» یا «حق کرامت و برابری انسانی». در عین حال مواردی همچون «حق مالکیت» (سرفصل ماده‌های 75 و 76) و «حق آزادی بیان و اندیشه» (سرفصل ماده‌های 25 تا 29) اغلب به عنوان مبانی موضوع، در تفسیر جریان اصلی اندیشه اقتصاد مطرح می‌شوند؛ چنان که امروزه تصور رشد و توسعه اقتصادی بدون دستیابی به رهیافت روشنی از سوی جامعه به این موضوع‌ها دشوار می‌نماید.
اما واقعاً این اصول چقدر اهمیت دارند؟ آیا می‌توان تصور کرد که بدون هیچ تغییری در به رسمیت شناختن اصول بنیادین، بتوان روش‌هایی را پیاده کرد و ابزارهایی را به کار گرفت که در بلندمدت رشد پایدار اقتصادی را رقم بزنند؟ برای مثال، آیا می‌توان صرفاً با اجرای یکسری طرح‌های خصوصی‌سازی، بدون آنکه مقدمات مورد اشاره را پذیرفت، به پیشرفت و توسعه اقتصادی دست پیدا کرد؟ پاسخ موسی غنی‌نژاد در کتاب «تجددطلبی و توسعه در ایران معاصر» به این سوال می‌تواند اهمیت موضوع را به شکلی عینی‌تر روشن کند: «مالکیت صنعتی در ایران از آغاز تاکنون با مالکیت دولتی عجین بوده است. حقوق مالکیت فردی، حلقه مفقوده نظام صنعتی و اقتصادی ماست.» اگرچه کتاب مذکور در نیمه دوم دهه 1370 شمسی و پس از تجربه خصوصی‌سازی در برنامه اول و دوم توسعه نگاشته شده است؛ به نظر می‌رسد گزاره‌های آن تطابق زیادی با وضعیت کشور پس از خصوصی‌سازی در دهه 1380 شمسی دارد: «سیاست‌های خصوصی‌سازی طی برنامه اول و دوم توسعه، به‌‌رغم نیات خیر مبتکران آن نتایج مورد انتظار و مطلوبی را به دنبال نیاورد. بررسی هرچند اجمالی علل شکست این سیاست‌ها، می‌تواند برای سیاستگذاری‌های آینده مفید باشد. شاید بتوان گفت یکی از مهم‌ترین این علل، غفلت از مساله مهم حقوق مالکیت فردی بوده... تا وقتی که بازار رقابتی سهام و بازار کار رقابتی مدیران، فارغ از هرگونه اعمال نفوذ و دست‌اندازی دولت و قدرت سیاسی حاکم، به وجود نیامده، هیچ مکانیسم بیرونی و درونی کنترل‌کننده برای بهبود بهره‌وری و کارایی بنگاه‌ها، به خصوص شرکت‌های سهامی، قابل تصور نیست... با چنین شدت و وسعت قدرت اقتصادی دولت، حقوق مالکیت فردی و بخش خصوصی، صورت‌های بی‌محتوایی بیش نیستند. خصوصی‌سازی در این شرایط به اهداف واقعی آن، که بالا بردن توان تولیدی و بهره‌وری بنگاه‌هاست، نمی‌تواند نائل آید، و عملاً به باز‌توزیع اموال عمومی و رانت‌های انحصاری به تعدادی از افراد نزدیک به قدرت سیاسی خواهد انجامید.»
متن کامل مطلب:
https://goo.gl/d5Mfi1
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#TEF #Note #Economics
منتشرشده در شماره 206 «تجارت فردا»
تمامی بندهای منشور حقوق شهروندی، مابه‌ازای اقتصادی نیز دارند؛ از جمله «حق حیات، سلامت و کیفیت زندگی» یا «حق کرامت و برابری انسانی». در عین حال مواردی همچون «حق مالکیت» (سرفصل ماده‌های 75 و 76) و «حق آزادی بیان و اندیشه» (سرفصل ماده‌های 25 تا 29) اغلب به عنوان مبانی موضوع، در تفسیر جریان اصلی اندیشه اقتصاد مطرح می‌شوند؛ چنان که امروزه تصور رشد و توسعه اقتصادی بدون دستیابی به رهیافت روشنی از سوی جامعه به این موضوع‌ها دشوار می‌نماید.
اما واقعاً این اصول چقدر اهمیت دارند؟ آیا می‌توان تصور کرد که بدون هیچ تغییری در به رسمیت شناختن اصول بنیادین، بتوان روش‌هایی را پیاده کرد و ابزارهایی را به کار گرفت که در بلندمدت رشد پایدار اقتصادی را رقم بزنند؟ برای مثال، آیا می‌توان صرفاً با اجرای یکسری طرح‌های خصوصی‌سازی، بدون آنکه مقدمات مورد اشاره را پذیرفت، به پیشرفت و توسعه اقتصادی دست پیدا کرد؟ پاسخ موسی غنی‌نژاد در کتاب «تجددطلبی و توسعه در ایران معاصر» به این سوال می‌تواند اهمیت موضوع را به شکلی عینی‌تر روشن کند: «مالکیت صنعتی در ایران از آغاز تاکنون با مالکیت دولتی عجین بوده است. حقوق مالکیت فردی، حلقه مفقوده نظام صنعتی و اقتصادی ماست.» اگرچه کتاب مذکور در نیمه دوم دهه 1370 شمسی و پس از تجربه خصوصی‌سازی در برنامه اول و دوم توسعه نگاشته شده است؛ به نظر می‌رسد گزاره‌های آن تطابق زیادی با وضعیت کشور پس از خصوصی‌سازی در دهه 1380 شمسی دارد: «سیاست‌های خصوصی‌سازی طی برنامه اول و دوم توسعه، به‌‌رغم نیات خیر مبتکران آن نتایج مورد انتظار و مطلوبی را به دنبال نیاورد. بررسی هرچند اجمالی علل شکست این سیاست‌ها، می‌تواند برای سیاستگذاری‌های آینده مفید باشد. شاید بتوان گفت یکی از مهم‌ترین این علل، غفلت از مساله مهم حقوق مالکیت فردی بوده... تا وقتی که بازار رقابتی سهام و بازار کار رقابتی مدیران، فارغ از هرگونه اعمال نفوذ و دست‌اندازی دولت و قدرت سیاسی حاکم، به وجود نیامده، هیچ مکانیسم بیرونی و درونی کنترل‌کننده برای بهبود بهره‌وری و کارایی بنگاه‌ها، به خصوص شرکت‌های سهامی، قابل تصور نیست... با چنین شدت و وسعت قدرت اقتصادی دولت، حقوق مالکیت فردی و بخش خصوصی، صورت‌های بی‌محتوایی بیش نیستند. خصوصی‌سازی در این شرایط به اهداف واقعی آن، که بالا بردن توان تولیدی و بهره‌وری بنگاه‌هاست، نمی‌تواند نائل آید، و عملاً به باز‌توزیع اموال عمومی و رانت‌های انحصاری به تعدادی از افراد نزدیک به قدرت سیاسی خواهد انجامید.»
متن کامل مطلب:
https://goo.gl/d5Mfi1
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#TEF #Note #Economics
Forwarded from اقتصاد و نفت
وضعیت اجرای ابعاد اقتصادی منشور حقوق شهروندی چگونه است؟
منتشرشده در هفته‌نامه «تجارت فردا»
متن کامل: https://goo.gl/d5Mfi1
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#TEF #Note #Economics
منتشرشده در هفته‌نامه «تجارت فردا»
متن کامل: https://goo.gl/d5Mfi1
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#TEF #Note #Economics
Forwarded from اقتصاد و نفت
سیاهه یک دهه
مروری بر سرگذشت متولدین دهه 60 به روایت آمار جمعیتی
بر اساس نتایج سرشماری سال 1385، یک‌چهارم جمعیت ایران در بازه‌های سنی 19-15ساله و 24-20 سال قرار داشتند. این رقم تقریباً معرف متولدین دهه 1360 شمسی کشور است و اگر با ارقام سال‌های پیش از آن مقایسه شود، می‌تواند نشان دهد که روند تولد در این دهه چقدر با دوران قبل و بعد متفاوت بوده است. در سال 1365، کمتر از 19 درصد جمعیت ایران در بازه‌های سنی مذکور سرشماری شدند. این نسبت در سال 1355 نیز کمتر از 19 درصد بود. این رشد شش‌درصدی، تحولات اساسی را در اقتصاد کشور رقم زد که مشهورترین آن به بازار کار مربوط است.
موج جمعیتی که در دهه 1360 متولد شد، با زیرساخت‌های ناکافی آموزش ابتدایی و راهنمایی به تحصیل پرداخت، برای ورود به دانشگاه‌ها صف کشید و بعدتر با بیکاری و عدم تعادل در بازار ازدواج دست‌وپنجه نرم کرد، تا چند سال دیگر به تدریج وارد دوران میانسالی می‌شود. این تحول جمعیتی، البته یک فرصت برای نیمی از متولدین دهه 1360 یعنی مردان به وجود آورد و آن کاهش محدودیت‌ها و افزایش معافیت‌های خدمت نظام وظیفه برای دوره‌ای محدود بود. با ورود متولدین دهه 1360 به میانسالی، همزمان با افزایش امید به زندگی در کشور، نیازهای تازه‌ای به وجود خواهد آمد که مدیریت آن به مراتب دشوارتر از گذشته خواهد بود.
چشم‌انداز بیمه‌ها و صندوق‌های بازنشستگی برای پاسخ‌گویی به تقاضای این موج چندان امیدوارکننده نیست و از سوی دیگر با افزایش سن، به تدریج نیاز به خدمات بهداشتی، درمانی و حمایتی افزایش می‌یابد. همه اینها در حالی است که زیرساخت‌ها و امکانات موجود، حتی برای پاسخ‌گویی به نیازهای متولدین دهه‌های پیشتر نیز کافی به نظر نمی‌رسد. بنابراین از هم‌اکنون می‌توان پیش‌بینی کرد که صف‌های آشنای مدرسه و کنکور و بازار کار، بار دیگر نیز تکرار شوند و اگر امروز اشتغال مساله اصلی است، در روزگاری نه‌چندان دور شاغلان و بیکاران امروز، هر دو با مشکلات دیگر و شدیدتری دست‌وپنجه نرم خواهند کرد.
متن کامل: https://goo.gl/IGlNzc
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#TEF
#Note #Economics
مروری بر سرگذشت متولدین دهه 60 به روایت آمار جمعیتی
بر اساس نتایج سرشماری سال 1385، یک‌چهارم جمعیت ایران در بازه‌های سنی 19-15ساله و 24-20 سال قرار داشتند. این رقم تقریباً معرف متولدین دهه 1360 شمسی کشور است و اگر با ارقام سال‌های پیش از آن مقایسه شود، می‌تواند نشان دهد که روند تولد در این دهه چقدر با دوران قبل و بعد متفاوت بوده است. در سال 1365، کمتر از 19 درصد جمعیت ایران در بازه‌های سنی مذکور سرشماری شدند. این نسبت در سال 1355 نیز کمتر از 19 درصد بود. این رشد شش‌درصدی، تحولات اساسی را در اقتصاد کشور رقم زد که مشهورترین آن به بازار کار مربوط است.
موج جمعیتی که در دهه 1360 متولد شد، با زیرساخت‌های ناکافی آموزش ابتدایی و راهنمایی به تحصیل پرداخت، برای ورود به دانشگاه‌ها صف کشید و بعدتر با بیکاری و عدم تعادل در بازار ازدواج دست‌وپنجه نرم کرد، تا چند سال دیگر به تدریج وارد دوران میانسالی می‌شود. این تحول جمعیتی، البته یک فرصت برای نیمی از متولدین دهه 1360 یعنی مردان به وجود آورد و آن کاهش محدودیت‌ها و افزایش معافیت‌های خدمت نظام وظیفه برای دوره‌ای محدود بود. با ورود متولدین دهه 1360 به میانسالی، همزمان با افزایش امید به زندگی در کشور، نیازهای تازه‌ای به وجود خواهد آمد که مدیریت آن به مراتب دشوارتر از گذشته خواهد بود.
چشم‌انداز بیمه‌ها و صندوق‌های بازنشستگی برای پاسخ‌گویی به تقاضای این موج چندان امیدوارکننده نیست و از سوی دیگر با افزایش سن، به تدریج نیاز به خدمات بهداشتی، درمانی و حمایتی افزایش می‌یابد. همه اینها در حالی است که زیرساخت‌ها و امکانات موجود، حتی برای پاسخ‌گویی به نیازهای متولدین دهه‌های پیشتر نیز کافی به نظر نمی‌رسد. بنابراین از هم‌اکنون می‌توان پیش‌بینی کرد که صف‌های آشنای مدرسه و کنکور و بازار کار، بار دیگر نیز تکرار شوند و اگر امروز اشتغال مساله اصلی است، در روزگاری نه‌چندان دور شاغلان و بیکاران امروز، هر دو با مشکلات دیگر و شدیدتری دست‌وپنجه نرم خواهند کرد.
متن کامل: https://goo.gl/IGlNzc
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#TEF
#Note #Economics