Forwarded from خيانت چپي ها
١٠٤
#سخن_پاياني_با _امثال محسن چروكهاي تواب ⬇️
وقتی پیکر رضاشاه بزرگ را در سال 1328 به ایران آوردند،
8 سال بود که او از ایران رفته و 5 سال بود که درگذشته بود.
پسرش در این سالها به زحمت در حال سفت نگه داشتن تاج خود بود تا همان را هم باد نبرد و اصلا فرصت دفاع از پدر را نداشت.
برعکس، به شدت تبلیغ میکرد که من مانند پدر نیستم و دلیل محبوبیت نسبی اش در آن سالها هم همین بود.
نخست وزیران آن سالها هم کسانی امثال قوام بودند که پدرکشتگی شان با رضاشاه بیشتر از کینه مصدق از او بود.
همه این سالها با تبلیغات رسمی و علنی دو گروه ضد "دیکتاتوری سابق" میگذشت.
✅نخست روحانیت که از لائیسیته رضاشاه عصبانی بود.
✅دوم روشنفکران و سیاسیون شامل چپ و راست که خطر بازگشت استبداد را خیلی جدی میدانستند و حمله به رضاشاه را نه یک کین ستانی که یک بایسته سیاسی میدانستند.
با اینحال، نظر مردم و افکار عمومی در عرض این 8 سال به رضاشاه برگشت.
منتقدان او از اکثریت قاطع به اقلیت تبدیل شدند.
مجلسی که قوام ترتیب داده بود(مجلس 15) لقب "کبیر" به رضاشاه بخشید و ورودش به کشور یک طوفان هیجان عمومی به سود خاطره او برپا کرد.
طبیعتا در عرض 8 سال نسل عوض نشده بود که بگوییم کاسبکاران سیاسی مردم را فریفتند.
محبوبیت رضاشاه در این دوره به قدری بود که تاریخدانان یکی از دلایل روگرداندن مردم از مصدق در روزهای آخر حکومتش را حرکت توده ایها در پایین کشیدن مجسمه های رضاشاه عنوان میکنند كه مصدقي ها هم باهاشون در اين راه همپيمان بودن ،
بنابراین، محسن چروكها باید دقت کنند⬅️ که افکار عمومی لزوما با تبلیغات جهت نمیگیرد. و امروز هم به نظر میرسد، پهلویسم نه صرفا یک حرکت واکنشی به حکومت اسلامی است و نه ناشی از چند تا شوی تلویزیون من و تو!
که اگر چنین بود، محسن چروكها ، اینقدر عصبی و دستپاچه نمیشد.⁉️
بله، بازگشت پادشاهی موروثی به ایران نه قطعی است، نه لازم. هر چه مردم راي بدهند فرداي ازادي همان هست ،
ولی "توبه نصوح" کردن از انقلاب ویرانگر و خونین 57 و طبیعتا قدرشناسی تاریخی نسبت به دو پادشاه پهلوی و توجه به خدمات بی همتای آن دوره در تاریخ چندهزار ساله ایران، لازم است و احتمالا چنین هم خواهد بود.
از مخملباف و دیگر رفقای چریک هم انتظار میرود⬅️ که از "سفر بی بازگشت قندهار" برگشته و گاهی "سکوت" را بیازمایند، چه "فریاد مورچه ها" دبگر شنیده نخواهد شد.
#سخن_پاياني_با _امثال محسن چروكهاي تواب ⬇️
وقتی پیکر رضاشاه بزرگ را در سال 1328 به ایران آوردند،
8 سال بود که او از ایران رفته و 5 سال بود که درگذشته بود.
پسرش در این سالها به زحمت در حال سفت نگه داشتن تاج خود بود تا همان را هم باد نبرد و اصلا فرصت دفاع از پدر را نداشت.
برعکس، به شدت تبلیغ میکرد که من مانند پدر نیستم و دلیل محبوبیت نسبی اش در آن سالها هم همین بود.
نخست وزیران آن سالها هم کسانی امثال قوام بودند که پدرکشتگی شان با رضاشاه بیشتر از کینه مصدق از او بود.
همه این سالها با تبلیغات رسمی و علنی دو گروه ضد "دیکتاتوری سابق" میگذشت.
✅نخست روحانیت که از لائیسیته رضاشاه عصبانی بود.
✅دوم روشنفکران و سیاسیون شامل چپ و راست که خطر بازگشت استبداد را خیلی جدی میدانستند و حمله به رضاشاه را نه یک کین ستانی که یک بایسته سیاسی میدانستند.
با اینحال، نظر مردم و افکار عمومی در عرض این 8 سال به رضاشاه برگشت.
منتقدان او از اکثریت قاطع به اقلیت تبدیل شدند.
مجلسی که قوام ترتیب داده بود(مجلس 15) لقب "کبیر" به رضاشاه بخشید و ورودش به کشور یک طوفان هیجان عمومی به سود خاطره او برپا کرد.
طبیعتا در عرض 8 سال نسل عوض نشده بود که بگوییم کاسبکاران سیاسی مردم را فریفتند.
محبوبیت رضاشاه در این دوره به قدری بود که تاریخدانان یکی از دلایل روگرداندن مردم از مصدق در روزهای آخر حکومتش را حرکت توده ایها در پایین کشیدن مجسمه های رضاشاه عنوان میکنند كه مصدقي ها هم باهاشون در اين راه همپيمان بودن ،
بنابراین، محسن چروكها باید دقت کنند⬅️ که افکار عمومی لزوما با تبلیغات جهت نمیگیرد. و امروز هم به نظر میرسد، پهلویسم نه صرفا یک حرکت واکنشی به حکومت اسلامی است و نه ناشی از چند تا شوی تلویزیون من و تو!
که اگر چنین بود، محسن چروكها ، اینقدر عصبی و دستپاچه نمیشد.⁉️
بله، بازگشت پادشاهی موروثی به ایران نه قطعی است، نه لازم. هر چه مردم راي بدهند فرداي ازادي همان هست ،
ولی "توبه نصوح" کردن از انقلاب ویرانگر و خونین 57 و طبیعتا قدرشناسی تاریخی نسبت به دو پادشاه پهلوی و توجه به خدمات بی همتای آن دوره در تاریخ چندهزار ساله ایران، لازم است و احتمالا چنین هم خواهد بود.
از مخملباف و دیگر رفقای چریک هم انتظار میرود⬅️ که از "سفر بی بازگشت قندهار" برگشته و گاهی "سکوت" را بیازمایند، چه "فریاد مورچه ها" دبگر شنیده نخواهد شد.
Forwarded from محسن ماركيست مخملباف كيست ؟
59
#سخن_پاياني_با _امثال محسن چروكهاي تواب ⬇️
وقتی پیکر رضاشاه بزرگ را در سال 1328 به ایران آوردند،
8 سال بود که او از ایران رفته و 5 سال بود که درگذشته بود.
پسرش در این سالها به زحمت در حال سفت نگه داشتن تاج خود بود تا همان را هم باد نبرد و اصلا فرصت دفاع از پدر را نداشت.(( نابساماني و دشمني اجنبي و داخلي در اوج خود بود )))
برعکس، به شدت تبلیغ میکرد که من مانند پدر نیستم و دلیل محبوبیت نسبی اش در آن سالها هم همین بود.
نخست وزیران آن سالها هم کسانی امثال قوام بودند که پدرکشتگی شان با رضاشاه بیشتر از کینه مصدق از او بود.
همه این سالها با تبلیغات رسمی و علنی دو گروه ضد "دیکتاتوری سابق" میگذشت.
✅نخست روحانیت که از لائیسیته رضاشاه عصبانی بود.
✅دوم روشنفکران و سیاسیون شامل چپ و راست که خطر بازگشت استبداد را خیلی جدی میدانستند و حمله به رضاشاه را نه یک کین ستانی که یک بایسته سیاسی میدانستند.
با اینحال، نظر مردم و افکار عمومی در عرض این 8 سال به رضاشاه برگشت.
منتقدان او از اکثریت قاطع به اقلیت تبدیل شدند.
مجلسی که قوام ترتیب داده بود(مجلس 15) لقب "کبیر" به رضاشاه بخشید و ورودش به کشور یک طوفان هیجان عمومی به سود خاطره او برپا کرد.
طبیعتا در عرض 8 سال نسل عوض نشده بود که بگوییم کاسبکاران سیاسی مردم را فریفتند.
محبوبیت رضاشاه در این دوره به قدری بود که تاریخدانان یکی از دلایل روگرداندن مردم از مصدق در روزهای آخر حکومتش را حرکت توده ایها در پایین کشیدن مجسمه های رضاشاه عنوان میکنند كه مصدقي ها هم باهاشون در اين راه همپيمان بودن ،
بنابراین، محسن چروكها باید دقت کنند⬅️ که افکار عمومی لزوما با تبلیغات جهت نمیگیرد. و امروز هم به نظر میرسد، پهلویسم نه صرفا یک حرکت واکنشی به حکومت اسلامی است و نه ناشی از چند تا شوی تلویزیون من و تو و غيره ،،!
که اگر چنین بود، محسن چروكها ، اینقدر عصبی و دستپاچه نمیشد.⁉️
❇️ #توجه_كنيد ⬅️بله، بازگشت پادشاهی موروثی به ایران نه قطعی است، نه لازم. #هر_چه_مردم_راي بدهند فرداي ازادي همان هست ،
ولی "توبه نصوح" کردن از انقلاب ویرانگر و خونین 57 و طبیعتا قدرشناسی تاریخی نسبت به دو پادشاه پهلوی و توجه به خدمات بی همتای آن دوره در تاریخ چندهزار ساله ایران، لازم است و احتمالا چنین هم خواهد بود.
از مخملباف و دیگر رفقای چریک هم انتظار میرود⬅️ که از "سفر بی بازگشت قندهار" برگشته
و گاهی "سکوت" را بیازمایند،
چون "فریاد مورچه ها" دبگر شنیده نخواهد شد.
#سخن_پاياني_با _امثال محسن چروكهاي تواب ⬇️
وقتی پیکر رضاشاه بزرگ را در سال 1328 به ایران آوردند،
8 سال بود که او از ایران رفته و 5 سال بود که درگذشته بود.
پسرش در این سالها به زحمت در حال سفت نگه داشتن تاج خود بود تا همان را هم باد نبرد و اصلا فرصت دفاع از پدر را نداشت.(( نابساماني و دشمني اجنبي و داخلي در اوج خود بود )))
برعکس، به شدت تبلیغ میکرد که من مانند پدر نیستم و دلیل محبوبیت نسبی اش در آن سالها هم همین بود.
نخست وزیران آن سالها هم کسانی امثال قوام بودند که پدرکشتگی شان با رضاشاه بیشتر از کینه مصدق از او بود.
همه این سالها با تبلیغات رسمی و علنی دو گروه ضد "دیکتاتوری سابق" میگذشت.
✅نخست روحانیت که از لائیسیته رضاشاه عصبانی بود.
✅دوم روشنفکران و سیاسیون شامل چپ و راست که خطر بازگشت استبداد را خیلی جدی میدانستند و حمله به رضاشاه را نه یک کین ستانی که یک بایسته سیاسی میدانستند.
با اینحال، نظر مردم و افکار عمومی در عرض این 8 سال به رضاشاه برگشت.
منتقدان او از اکثریت قاطع به اقلیت تبدیل شدند.
مجلسی که قوام ترتیب داده بود(مجلس 15) لقب "کبیر" به رضاشاه بخشید و ورودش به کشور یک طوفان هیجان عمومی به سود خاطره او برپا کرد.
طبیعتا در عرض 8 سال نسل عوض نشده بود که بگوییم کاسبکاران سیاسی مردم را فریفتند.
محبوبیت رضاشاه در این دوره به قدری بود که تاریخدانان یکی از دلایل روگرداندن مردم از مصدق در روزهای آخر حکومتش را حرکت توده ایها در پایین کشیدن مجسمه های رضاشاه عنوان میکنند كه مصدقي ها هم باهاشون در اين راه همپيمان بودن ،
بنابراین، محسن چروكها باید دقت کنند⬅️ که افکار عمومی لزوما با تبلیغات جهت نمیگیرد. و امروز هم به نظر میرسد، پهلویسم نه صرفا یک حرکت واکنشی به حکومت اسلامی است و نه ناشی از چند تا شوی تلویزیون من و تو و غيره ،،!
که اگر چنین بود، محسن چروكها ، اینقدر عصبی و دستپاچه نمیشد.⁉️
❇️ #توجه_كنيد ⬅️بله، بازگشت پادشاهی موروثی به ایران نه قطعی است، نه لازم. #هر_چه_مردم_راي بدهند فرداي ازادي همان هست ،
ولی "توبه نصوح" کردن از انقلاب ویرانگر و خونین 57 و طبیعتا قدرشناسی تاریخی نسبت به دو پادشاه پهلوی و توجه به خدمات بی همتای آن دوره در تاریخ چندهزار ساله ایران، لازم است و احتمالا چنین هم خواهد بود.
از مخملباف و دیگر رفقای چریک هم انتظار میرود⬅️ که از "سفر بی بازگشت قندهار" برگشته
و گاهی "سکوت" را بیازمایند،
چون "فریاد مورچه ها" دبگر شنیده نخواهد شد.