مبارزه همچنان ادامه دارد 🌱
نامه گلرخ ایرایی، ریحانه انصاری و وریشه مرادی از زندان قرچک:
مسیر مبارزه همچنان ادامه دارد رنج امروز خود را فراتر از آنچه بر مردم ایران تحمیل شد نمیدانیم. روز دوشنبه دوم تیر درحالیکه بیش از سه هزار نفر در #زندان_اوین در بندهای مختلف پشت درهای بسته محبوس بودند، راکتهای اسرائیل در محوطه زندان و بر ساختمانهای اوین فرود آمدند. علاوه بر کشتهشدگان از تعدادی از بازداشتشدگان که در سلولهای انفرادی محبوس بودند نیز تاکنون خبری در دست نیست. ما زنان اوین صبح سهشنبه با اعمال محدودیتهای شدید امنیتی به زندان قرچک ورامین منتقل و حدود سه هزار نفر مردان اوین نیز به زندان تهران بزرگ منتقل شدند. اگرچه نسبت به پیش از انتقال در شرایط نامساعدتری قرار گرفتهایم، اما همسو با رفقا و برادرانمان در زندان تهران بزرگ که همزمان با ما مورد حمله و اعمال فشار قرار گرفتهاند، اعلام میکنیم شرایط فعلی خللی در مبارزاتمان ایجاد نخواهد کرد. چرا که میدانیم «این مسیری نیست که در آن بی مکافات به مقصد رسید.» از زمان انقلاب مشروطه تاکنون، با بروز جنگهای متعدد، کودتای ضدمردمی، کشتار مردم بیدفاع و مخالفان سیاسی که بهدست حکومتهای استبدادی در یک قرن گذشته انجام شده و بسیاری فراز و فرودها که تاریخ بر آن گواه است، مسیر مبارزه همچنان ادامه دارد.
ما امروز در زندان قرچک هستیم و در شرایطی قرار گرفتهایم که بیش از هزار زن با جرائم مختلف سالها با آن مواجه و آن را زندگی کرده و میکنند. زنانی از اعماق با رنجهایی که در نهانخانهی چشمانشان نقش بسته است و گویای پرسههای بیدادی است که برای درهمشکستنشان پا به مسیر امروز گذاشتهایم. پرتشدگانی در انتهای دنیا که در هیچ یک از معادلات زندگی و مناسبات خبری و موجهای رسانهای جایی ندارند و در گزارشهای حقوقبشری، نامی و نشانی و ردی از رنجهایشان پدیده و شنیده نمیشود. آنچه در این چند روز ما را مبهوت کرده است حقیقت زندگی این زنان است. زنانی خمیده در تختهای کوتاه به ابعاد قبر، با حسرت برخوردار بودن از حداقل امکانات زیستی و بهداشتی. در میان دیوارهای چرکین و کبرهبسته از کثافت سالها زندگی مشقتبار، بسیاریشان بدون ریالی واریزی، برای پول سیگار روزانه خود را در اختیار همبندیان قرار میدهند. برای بهرهکشی. برای بهرهکشی جنسی. و تن به هر حقارتی میدهند. برای سیر کردن شکمشان. و برای برخورداری از حداقلِ آنچه بر دلهاشان حسرت شده است. در بخش کارگری زندان مشغول به کار میشوند و در ازای ساعتها کار سخت روزانه (از هل دادن گاری حمل غذا و زباله تا نظافت اتاق استراحت و کار زندانبانان) بدون دریافت مزد فقط از دقایقی زمان بیشتر برای تماس تلفنی برخوردار میشوند. در کارگاه زندان به بیگاری مشغول و به دوخت و دوز میپردازند تا از پاکتی سیگار در انتهای روز برخوردار شوند. زنانی که عموما مانع از همزیستی ما زندانیان سیاسی با آنان میشوند؛ مگر به قصد تنبیه و تبعیدمان به حکم قضایی. و حالا اگرچه در زندان قرچک و جدا از آنان اسکان داده شدهایم، اما مصائبمان جدا از آنان نیست.
ما در کنار مبارزات خستگیناپذیر مردم علیه دیکتاتوری، با اهدافی روشن و خطمشی محکم، مسیر مبارزه را تا سرنگونی و برچیدن هر شکلی از خودکامگی ادامه خواهیم داد. و در کنار این فراموششدگان که از چرخه زندگی بیرون گذاشته شدند، با عزمی راسختر از پیش مقاومت را دوره میکنیم. و به آنانی که صدایشان برای ما و شرایط نامساعدمان بلند است، با صدایی رساتر میگوییم آنچه امروز بر ما تحمیل شد، فراتر از رنج سالیان این زنان نیست. پس برای بهبود شرایط «ما» بدون در نظر گرفتن جرائممان و برای بهبود شرایط «ما» که به زندان قرچک و تهران بزرگ منتقل شدهایم، بدون در نظر گرفتن جنسیتمان تلاش کنید و بدانید آنان که در زیر آوارِ ناشی از حمله مفقود و آنانی که در چرخه بیرحم زندگی مترود شدهاند، بر ما ارجحاند. باشد که حلقهای باشیم در زنجیر مبارزات برابریطلبانه و آزادیخواهانه مردم ایران که بیش از یک قرن استبداد و استثمار را تاب آوردهاند و به پیش میروند.
گلرخ ایرایی، ریحانه انصاری، وریشه مرادی،
#زندان_قرچک_ورامین
تیر ماه ۱۴۰۴
نامه گلرخ ایرایی، ریحانه انصاری و وریشه مرادی از زندان قرچک:
مسیر مبارزه همچنان ادامه دارد رنج امروز خود را فراتر از آنچه بر مردم ایران تحمیل شد نمیدانیم. روز دوشنبه دوم تیر درحالیکه بیش از سه هزار نفر در #زندان_اوین در بندهای مختلف پشت درهای بسته محبوس بودند، راکتهای اسرائیل در محوطه زندان و بر ساختمانهای اوین فرود آمدند. علاوه بر کشتهشدگان از تعدادی از بازداشتشدگان که در سلولهای انفرادی محبوس بودند نیز تاکنون خبری در دست نیست. ما زنان اوین صبح سهشنبه با اعمال محدودیتهای شدید امنیتی به زندان قرچک ورامین منتقل و حدود سه هزار نفر مردان اوین نیز به زندان تهران بزرگ منتقل شدند. اگرچه نسبت به پیش از انتقال در شرایط نامساعدتری قرار گرفتهایم، اما همسو با رفقا و برادرانمان در زندان تهران بزرگ که همزمان با ما مورد حمله و اعمال فشار قرار گرفتهاند، اعلام میکنیم شرایط فعلی خللی در مبارزاتمان ایجاد نخواهد کرد. چرا که میدانیم «این مسیری نیست که در آن بی مکافات به مقصد رسید.» از زمان انقلاب مشروطه تاکنون، با بروز جنگهای متعدد، کودتای ضدمردمی، کشتار مردم بیدفاع و مخالفان سیاسی که بهدست حکومتهای استبدادی در یک قرن گذشته انجام شده و بسیاری فراز و فرودها که تاریخ بر آن گواه است، مسیر مبارزه همچنان ادامه دارد.
ما امروز در زندان قرچک هستیم و در شرایطی قرار گرفتهایم که بیش از هزار زن با جرائم مختلف سالها با آن مواجه و آن را زندگی کرده و میکنند. زنانی از اعماق با رنجهایی که در نهانخانهی چشمانشان نقش بسته است و گویای پرسههای بیدادی است که برای درهمشکستنشان پا به مسیر امروز گذاشتهایم. پرتشدگانی در انتهای دنیا که در هیچ یک از معادلات زندگی و مناسبات خبری و موجهای رسانهای جایی ندارند و در گزارشهای حقوقبشری، نامی و نشانی و ردی از رنجهایشان پدیده و شنیده نمیشود. آنچه در این چند روز ما را مبهوت کرده است حقیقت زندگی این زنان است. زنانی خمیده در تختهای کوتاه به ابعاد قبر، با حسرت برخوردار بودن از حداقل امکانات زیستی و بهداشتی. در میان دیوارهای چرکین و کبرهبسته از کثافت سالها زندگی مشقتبار، بسیاریشان بدون ریالی واریزی، برای پول سیگار روزانه خود را در اختیار همبندیان قرار میدهند. برای بهرهکشی. برای بهرهکشی جنسی. و تن به هر حقارتی میدهند. برای سیر کردن شکمشان. و برای برخورداری از حداقلِ آنچه بر دلهاشان حسرت شده است. در بخش کارگری زندان مشغول به کار میشوند و در ازای ساعتها کار سخت روزانه (از هل دادن گاری حمل غذا و زباله تا نظافت اتاق استراحت و کار زندانبانان) بدون دریافت مزد فقط از دقایقی زمان بیشتر برای تماس تلفنی برخوردار میشوند. در کارگاه زندان به بیگاری مشغول و به دوخت و دوز میپردازند تا از پاکتی سیگار در انتهای روز برخوردار شوند. زنانی که عموما مانع از همزیستی ما زندانیان سیاسی با آنان میشوند؛ مگر به قصد تنبیه و تبعیدمان به حکم قضایی. و حالا اگرچه در زندان قرچک و جدا از آنان اسکان داده شدهایم، اما مصائبمان جدا از آنان نیست.
ما در کنار مبارزات خستگیناپذیر مردم علیه دیکتاتوری، با اهدافی روشن و خطمشی محکم، مسیر مبارزه را تا سرنگونی و برچیدن هر شکلی از خودکامگی ادامه خواهیم داد. و در کنار این فراموششدگان که از چرخه زندگی بیرون گذاشته شدند، با عزمی راسختر از پیش مقاومت را دوره میکنیم. و به آنانی که صدایشان برای ما و شرایط نامساعدمان بلند است، با صدایی رساتر میگوییم آنچه امروز بر ما تحمیل شد، فراتر از رنج سالیان این زنان نیست. پس برای بهبود شرایط «ما» بدون در نظر گرفتن جرائممان و برای بهبود شرایط «ما» که به زندان قرچک و تهران بزرگ منتقل شدهایم، بدون در نظر گرفتن جنسیتمان تلاش کنید و بدانید آنان که در زیر آوارِ ناشی از حمله مفقود و آنانی که در چرخه بیرحم زندگی مترود شدهاند، بر ما ارجحاند. باشد که حلقهای باشیم در زنجیر مبارزات برابریطلبانه و آزادیخواهانه مردم ایران که بیش از یک قرن استبداد و استثمار را تاب آوردهاند و به پیش میروند.
گلرخ ایرایی، ریحانه انصاری، وریشه مرادی،
#زندان_قرچک_ورامین
تیر ماه ۱۴۰۴
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
نه به اعدام: فعالیتهای گسترده فعالین جنبش علیه اعدام
-پیام کمیته بین المللی علیه اعدام در خصوص حمایت از کنفرانس روز جهانی آزادی زندانیان سیاسی در ایران
۹ تیر ۱۴۰۴ - ۳۰ ژوئن ۲۰۲۵
شرکت کنندگان: مریم عادلخانی و مهرناز موسوی
تهیه و اجرا: شمیلا منفرد
مسئول فنی: جمیل فرزان
برنامهای از کمیته بین المللی علیه اعدام
تهیه شده در تلویزیون کانال جدید
#نه_به_اعدام
#اعدام_قتل_عمد_دولتی
#کارزار_جهانی_نه_به_اعدام
#stopexecutionsiniran
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام
تماس با کمیته ی بین المللی علیه اعدام؛
https://t.me/no_execution1
+46737896505
@NoToExecutions_Tamas
@hormozraha
-پیام کمیته بین المللی علیه اعدام در خصوص حمایت از کنفرانس روز جهانی آزادی زندانیان سیاسی در ایران
۹ تیر ۱۴۰۴ - ۳۰ ژوئن ۲۰۲۵
شرکت کنندگان: مریم عادلخانی و مهرناز موسوی
تهیه و اجرا: شمیلا منفرد
مسئول فنی: جمیل فرزان
برنامهای از کمیته بین المللی علیه اعدام
تهیه شده در تلویزیون کانال جدید
#نه_به_اعدام
#اعدام_قتل_عمد_دولتی
#کارزار_جهانی_نه_به_اعدام
#stopexecutionsiniran
#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام
تماس با کمیته ی بین المللی علیه اعدام؛
https://t.me/no_execution1
+46737896505
@NoToExecutions_Tamas
@hormozraha
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
نه به اعدام
موضوع:فعالیتهای گسترده فعالین جنبش علیه اعدام ، گفتگو با دو تن از فعالین کمیته بین المللی علیه اعدام
میهمانان برنامه: مریم عادلخانی و مهرناز موسوی
۹ تیرماه ۱۴۰۴ ۳۰ ژوئن ۲۰۲۵
تهیه و اجرا؛شمیلا منفرد
برنامه ای از کمیتهی بین المللی علیه اعدام تماس با کمیته ی بین المللی علیه اعدام؛
https://t.me/no_execution1
+46737896505
@NoToExecutions_Tamas
@hormozraha
موضوع:فعالیتهای گسترده فعالین جنبش علیه اعدام ، گفتگو با دو تن از فعالین کمیته بین المللی علیه اعدام
میهمانان برنامه: مریم عادلخانی و مهرناز موسوی
۹ تیرماه ۱۴۰۴ ۳۰ ژوئن ۲۰۲۵
تهیه و اجرا؛شمیلا منفرد
برنامه ای از کمیتهی بین المللی علیه اعدام تماس با کمیته ی بین المللی علیه اعدام؛
https://t.me/no_execution1
+46737896505
@NoToExecutions_Tamas
@hormozraha
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
پیام کمیته بین المللی علیه اعدام به کنفرانس روز جهانی آزادی زندانیان سیاسی
۹ تیرماه ۱۴۰۴ ۳۰ ژوئن ۲۰۲۵
شمیلا منفرد تماس با کمیته ی بین المللی علیه اعدام؛
https://t.me/no_execution1
+46737896505
@NoToExecutions_Tamas
@hormozraha
۹ تیرماه ۱۴۰۴ ۳۰ ژوئن ۲۰۲۵
شمیلا منفرد تماس با کمیته ی بین المللی علیه اعدام؛
https://t.me/no_execution1
+46737896505
@NoToExecutions_Tamas
@hormozraha
اهمیت تعطیلی برنامه هستهای جمهوری اسلامی
حسن صالحی
hasan.salehi2000@gmail.com
یکی از عوامل اصلی تشدید تنش و بروز جنگ میان دولت اسرائیل و جمهوری اسلامی، برنامههای هستهای رژیم است. در شرایط کنونی که آتشبسی شکننده برقرار است، توقف کامل پروژههای تهدیدآمیز جمهوری اسلامی میتواند نقش مهمی در جلوگیری از شعلهور شدن دوباره جنگ ایفا کند. مخالفت با برنامههای هستهای جمهوری اسلامی لازم است به یکی از خواستههای محوری مردم ایران تبدیل شود.
ضروری است که در دل مبارزه انقلابی برای سرنگونی جمهوری اسلامی، جامعه آشکارا اعلام کند که برای پایان دادن به سایه شوم جنگ بر سر مردم ایران، تمامی تأسیسات هستهای جمهوری اسلامی و پروژههای وابسته به آن باید برچیده شوند و روند غنیسازی اورانیوم فوراً متوقف گردد. برخلاف مصوبات مجلس جمهوری اسلامی، نهتنها نباید همکاری با آژانس بینالمللی انرژی اتمی متوقف شود، بلکه باید با نظارت این نهاد بینالمللی، پرونده برنامه هستهای جمهوری اسلامی بهطور کامل بسته شود.
برای جمهوری اسلامی، پروژههای اتمی و دستیابی به سلاح هستهای، ابزاری برای ارعاب جامعه، حفظ بقای خود در برابر جنبش انقلابی مردم و تحمیل جایگاهش به دولتهای غربی بهعنوان یک قدرت منطقهای است. اما این تهدیدات را تنها اراده و مبارزه مردم ایران میتواند خنثی کند و به حیات ننگین جمهوری اسلامی و ماجراجوییهای اتمی آن پایان دهد.
ما خواهان جنگ با هیچ کشوری نیستیم و عامل اصلی این وضعیت را هم جمهوری اسلامی می دانیم. به همین دلیل، هم عزم نابودی این رژیم را داریم و هم خواهان پایان فوری پروژههای تهدیدآمیز آن، از جمله برنامه هستهای و همینطور موشکی آن هستیم که با هزینه مردم و به بهای فقر و رنج جامعه انجام شده است. باید منابعی که صرف جنگافروزی و پروژههای اتمی و موشکی و نیابتی میشود، صرف رفاه و پاسخگویی به مطالبات برحق مردم ایران گردد.
علاوه بر ابعاد سیاسی و نظامی خطرناک و ارتجاعی برنامههای هستهای جمهوری اسلامی، تجربه سالهای گذشته نشان داده است که موجودیت این رژیم همواره با فجایع انسانی و زیستمحیطی گسترده همراه بوده است. از انفجار اسکله رجایی در بندرعباس گرفته تا فرو ریختن ساختمان پلاسکو و فاجعه معدن یورت در طبس، همگی نمونههای آشکار از ناکارآمدی، فساد و بیمسئولیتی جمهوری اسلامی در مدیریت زیرساختهای حیاتی کشور هستند. این کارنامه سیاه، بهروشنی اثبات میکند که جمهوری اسلامی، نهتنها صلاحیت در اختیار داشتن تأسیسات هستهای برای تولید انرژی را ندارد، بلکه اساساً هرگونه بهرهبرداری از این امکانات، با توجه به لاقیدی رژیم به جان و زندگی مردم، بالقوه تهدیدی جدی برای ایران و منطقه است.
وجود نیروگاههای هستهای در دست جمهوری اسلامی، با توجه به سوءمدیریت گسترده، فقدان استانداردهای ایمنی و خطر بهرهبرداری سیاسی یا نظامی از این امکانات، تهدیدی جدی برای امنیت، سلامت و جان میلیونها شهروند در ایران و خاورمیانه است. این تهدید، چه ناشی از بیکفایتی و سهلانگاری باشد و چه حاصل تصمیمات عامدانه حکومت، تنها با توقف کامل پروژه هستهای آن و در نهایت، با سرنگونی این رژیم ضدبشری، میتواند از میان برداشته شود.
توقف فوری تمامی فعالیتهای هستهای جمهوری اسلامی، گامی است در مسیر سرنگونی این رژیم، اقدامی است برای پایان دادن به خطر جنگ، و ضرورتی است برای تأمین امنیت، سلامت و آیندهای بهتر برای مردم ایران و منطقه.
#زن_زندگی_آزادی
#جمهوری_اسلامی_سرنگون
https://t.me/no_execution1/22482
حسن صالحی
hasan.salehi2000@gmail.com
یکی از عوامل اصلی تشدید تنش و بروز جنگ میان دولت اسرائیل و جمهوری اسلامی، برنامههای هستهای رژیم است. در شرایط کنونی که آتشبسی شکننده برقرار است، توقف کامل پروژههای تهدیدآمیز جمهوری اسلامی میتواند نقش مهمی در جلوگیری از شعلهور شدن دوباره جنگ ایفا کند. مخالفت با برنامههای هستهای جمهوری اسلامی لازم است به یکی از خواستههای محوری مردم ایران تبدیل شود.
ضروری است که در دل مبارزه انقلابی برای سرنگونی جمهوری اسلامی، جامعه آشکارا اعلام کند که برای پایان دادن به سایه شوم جنگ بر سر مردم ایران، تمامی تأسیسات هستهای جمهوری اسلامی و پروژههای وابسته به آن باید برچیده شوند و روند غنیسازی اورانیوم فوراً متوقف گردد. برخلاف مصوبات مجلس جمهوری اسلامی، نهتنها نباید همکاری با آژانس بینالمللی انرژی اتمی متوقف شود، بلکه باید با نظارت این نهاد بینالمللی، پرونده برنامه هستهای جمهوری اسلامی بهطور کامل بسته شود.
برای جمهوری اسلامی، پروژههای اتمی و دستیابی به سلاح هستهای، ابزاری برای ارعاب جامعه، حفظ بقای خود در برابر جنبش انقلابی مردم و تحمیل جایگاهش به دولتهای غربی بهعنوان یک قدرت منطقهای است. اما این تهدیدات را تنها اراده و مبارزه مردم ایران میتواند خنثی کند و به حیات ننگین جمهوری اسلامی و ماجراجوییهای اتمی آن پایان دهد.
ما خواهان جنگ با هیچ کشوری نیستیم و عامل اصلی این وضعیت را هم جمهوری اسلامی می دانیم. به همین دلیل، هم عزم نابودی این رژیم را داریم و هم خواهان پایان فوری پروژههای تهدیدآمیز آن، از جمله برنامه هستهای و همینطور موشکی آن هستیم که با هزینه مردم و به بهای فقر و رنج جامعه انجام شده است. باید منابعی که صرف جنگافروزی و پروژههای اتمی و موشکی و نیابتی میشود، صرف رفاه و پاسخگویی به مطالبات برحق مردم ایران گردد.
علاوه بر ابعاد سیاسی و نظامی خطرناک و ارتجاعی برنامههای هستهای جمهوری اسلامی، تجربه سالهای گذشته نشان داده است که موجودیت این رژیم همواره با فجایع انسانی و زیستمحیطی گسترده همراه بوده است. از انفجار اسکله رجایی در بندرعباس گرفته تا فرو ریختن ساختمان پلاسکو و فاجعه معدن یورت در طبس، همگی نمونههای آشکار از ناکارآمدی، فساد و بیمسئولیتی جمهوری اسلامی در مدیریت زیرساختهای حیاتی کشور هستند. این کارنامه سیاه، بهروشنی اثبات میکند که جمهوری اسلامی، نهتنها صلاحیت در اختیار داشتن تأسیسات هستهای برای تولید انرژی را ندارد، بلکه اساساً هرگونه بهرهبرداری از این امکانات، با توجه به لاقیدی رژیم به جان و زندگی مردم، بالقوه تهدیدی جدی برای ایران و منطقه است.
وجود نیروگاههای هستهای در دست جمهوری اسلامی، با توجه به سوءمدیریت گسترده، فقدان استانداردهای ایمنی و خطر بهرهبرداری سیاسی یا نظامی از این امکانات، تهدیدی جدی برای امنیت، سلامت و جان میلیونها شهروند در ایران و خاورمیانه است. این تهدید، چه ناشی از بیکفایتی و سهلانگاری باشد و چه حاصل تصمیمات عامدانه حکومت، تنها با توقف کامل پروژه هستهای آن و در نهایت، با سرنگونی این رژیم ضدبشری، میتواند از میان برداشته شود.
توقف فوری تمامی فعالیتهای هستهای جمهوری اسلامی، گامی است در مسیر سرنگونی این رژیم، اقدامی است برای پایان دادن به خطر جنگ، و ضرورتی است برای تأمین امنیت، سلامت و آیندهای بهتر برای مردم ایران و منطقه.
#زن_زندگی_آزادی
#جمهوری_اسلامی_سرنگون
https://t.me/no_execution1/22482
Telegram
کمیته بینالمللی علیه اعدام
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سخنرانی پریسا پوینده دبیر کمیته آزادی زندانیان سیاسی و از خانواده دادخواه دهه شصت در پانزدهمین کنفرانس روز جهانی حمایت از زندانیان سیاسی (دادخواهی از دهه شصت تا به امروز)
۲۸ ژوئن -۷ تیر، فرانکفورت-آلمان
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#روز_جهانی_حمایت_از_زندانیان_سیاسی
#بیست_جون
#Iran20June
آدرس ایمیل: cfppiiran2006@gmail.com
وبسایت: cfppi.org
۲۸ ژوئن -۷ تیر، فرانکفورت-آلمان
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#روز_جهانی_حمایت_از_زندانیان_سیاسی
#بیست_جون
#Iran20June
آدرس ایمیل: cfppiiran2006@gmail.com
وبسایت: cfppi.org
گزارش تصویری از کنفرانس روز جهانی حمایت از زندانیان سیاسی در ایران
۲۸ جون ۲۰۲۵
دانشگاه گوته فرانکفورت آلمان
#جان_زندانیان_سیاسی_درخطر_است
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#زندانی_ما_کجاست
۲۸ جون ۲۰۲۵
دانشگاه گوته فرانکفورت آلمان
#جان_زندانیان_سیاسی_درخطر_است
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#زندانی_ما_کجاست
💥
💥اطلاعیه مطبوعاتی پایانی کنفرانس روز جهانی حمایت از زندانیان سیاسی در ایران
کمیته آزادی زندانیان سیاسی افتخار دارد اعلام کند کنفرانس روز جهانی حمایت از زندانیان سیاسی را روز ۲۸ ژوئن در دانشگاه گوته شهر فرانکفورت با حمایت ۱۱ نهاد و سازمان حقوق بشری برگزار کرد.
این کنفرانس با شرکت بیش از دویست شرکت کننده که به شکل حضوری و آنلاین در آن شرکت کردند و سخنرانی فعالین حقوق بشر و فعالین سیاسی، زندانیان سیاسی سابق، فعالین اقلیتهای دینی و اتنیکی، جامعه ال جی بی تی کیو پلاس، خانواده های دادخواه و خانواده های زندانیان سیاسی ، آسیب دیدگان چشمی انقلاب "زن، زندگی، آزادی"، حقوق دانان بین الملل و اعضای جامعه پزشکی با سخنرانی های به روز و زنده در ارتباط با شرایط سیاسی پس از جنگ و جنبش دادخواهی از دهه شصت تا به امروز با هدف متحدتر شدن و قویتر شدن صدای عدالتخواهی و حقیقت، برگزار شد.
سخنرانان حول موضوعاتی از جمله، حمله به زندان های دیزل آباد و زندان اوین، انتقال امنیتی همراه با خشونت زندانیان سیاسی زندان اوین، شرایط غیر انسانی و خطرناک زندانیان بیمار در پی این تبعید و بررسی حقوق بین الملل و پزشکی زندانیان در شرایط جنگی و پس از انتقال آنان، بی خبری از سلامت زندانیانی که در سلولهای انفرادی بسر میبردند، سرکوب و بازداشت مردم و خانواده های دادخواه، اعتراض زندانیان در سه شنبه های نه به اعدام و خانواده ها در ایران در همراهی با این سه شنبه ها و علیه اعدام، سرکوب و بازداشت اقلیتهای اتنیکی، دینی و جامعه ال جی بی تی کیو پلاس و خطرات جانی که زندانیان سیاسی و عقیدتی در پی سیاست های ضد بشری رژیم با آنها روبرو هستند و هم چنین راهکارها در زمینه های حقوقی و پزشکی، سخنرانی کردند.
این کنفرانس گامی مهم جهت همبستگی و اتحاد قویتر فعالین جنبش آزادی زندانیان سیاسی و جنبش دادخواهی بود. کمیته آزادی زندانیان سیاسی تمام تلاش خود را جهت دست یابی به این همبستگی و هر چه قویتر کردن جنبش دادخواهی جهت سرنگونی رژیم اسلامی به کار خواهد گرفت.
کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران
اول جولای ۲۰۲۵
ده تیر ۱۴۰۴
💥اطلاعیه مطبوعاتی پایانی کنفرانس روز جهانی حمایت از زندانیان سیاسی در ایران
کمیته آزادی زندانیان سیاسی افتخار دارد اعلام کند کنفرانس روز جهانی حمایت از زندانیان سیاسی را روز ۲۸ ژوئن در دانشگاه گوته شهر فرانکفورت با حمایت ۱۱ نهاد و سازمان حقوق بشری برگزار کرد.
این کنفرانس با شرکت بیش از دویست شرکت کننده که به شکل حضوری و آنلاین در آن شرکت کردند و سخنرانی فعالین حقوق بشر و فعالین سیاسی، زندانیان سیاسی سابق، فعالین اقلیتهای دینی و اتنیکی، جامعه ال جی بی تی کیو پلاس، خانواده های دادخواه و خانواده های زندانیان سیاسی ، آسیب دیدگان چشمی انقلاب "زن، زندگی، آزادی"، حقوق دانان بین الملل و اعضای جامعه پزشکی با سخنرانی های به روز و زنده در ارتباط با شرایط سیاسی پس از جنگ و جنبش دادخواهی از دهه شصت تا به امروز با هدف متحدتر شدن و قویتر شدن صدای عدالتخواهی و حقیقت، برگزار شد.
سخنرانان حول موضوعاتی از جمله، حمله به زندان های دیزل آباد و زندان اوین، انتقال امنیتی همراه با خشونت زندانیان سیاسی زندان اوین، شرایط غیر انسانی و خطرناک زندانیان بیمار در پی این تبعید و بررسی حقوق بین الملل و پزشکی زندانیان در شرایط جنگی و پس از انتقال آنان، بی خبری از سلامت زندانیانی که در سلولهای انفرادی بسر میبردند، سرکوب و بازداشت مردم و خانواده های دادخواه، اعتراض زندانیان در سه شنبه های نه به اعدام و خانواده ها در ایران در همراهی با این سه شنبه ها و علیه اعدام، سرکوب و بازداشت اقلیتهای اتنیکی، دینی و جامعه ال جی بی تی کیو پلاس و خطرات جانی که زندانیان سیاسی و عقیدتی در پی سیاست های ضد بشری رژیم با آنها روبرو هستند و هم چنین راهکارها در زمینه های حقوقی و پزشکی، سخنرانی کردند.
این کنفرانس گامی مهم جهت همبستگی و اتحاد قویتر فعالین جنبش آزادی زندانیان سیاسی و جنبش دادخواهی بود. کمیته آزادی زندانیان سیاسی تمام تلاش خود را جهت دست یابی به این همبستگی و هر چه قویتر کردن جنبش دادخواهی جهت سرنگونی رژیم اسلامی به کار خواهد گرفت.
کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران
اول جولای ۲۰۲۵
ده تیر ۱۴۰۴
گزارش هفتاد و پنجمین سهشنبه اعتراضی «نه به اعدام» در واشنگتن دیسی
🔹 واشنگتن دیسی – سهشنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۴ (۱ ژوئیه ۲۰۲۵)
هفتاد و پنجمین هفتهٔ متوالی است که جمعی از کنشگران و مخالفان حکم اعدام در جمهوری اسلامی ایران، مقابل دفتر حفاظت منافع جمهوری اسلامی در واشنگتن دیسی گرد هم میآیند.
این تجمعات که به «سهشنبههای اعتراضی» شهرت یافته، همبستگی با زندانیان سیاسی در ایران را نشان میدهد؛ زندانیانی که هر سهشنبه در زندانهای جمهوری اسلامی دست به اعتصاب غذا میزنند تا جلوی اجرای احکام اعدامی را بگیرند که معمولاً در نخستین ساعات بامداد چهارشنبهها اجرا میشود.
شرکتکنندگان در این حرکت اعتراضی با در دست داشتن پلاکاردهایی با شعار «نه به اعدام» و «صدای زندانیان باشیم»، تأکید کردند که دفاع از جان زندانیان سیاسی و عقیدتی وظیفه هر انسان آزادیخواهی مخصوصا در این روزها است. آنها معتقدند در حالی که حکومت با استفاده از بودجه و مالیات مردم فقط ماشین سرکوب و امنیت نظام حاکم را تأمین میکند، این مردم هستند که باید برای دفاع از حقوق یکدیگر به پا خیزند.
#نه_به_اعدام
🔹 واشنگتن دیسی – سهشنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۴ (۱ ژوئیه ۲۰۲۵)
هفتاد و پنجمین هفتهٔ متوالی است که جمعی از کنشگران و مخالفان حکم اعدام در جمهوری اسلامی ایران، مقابل دفتر حفاظت منافع جمهوری اسلامی در واشنگتن دیسی گرد هم میآیند.
این تجمعات که به «سهشنبههای اعتراضی» شهرت یافته، همبستگی با زندانیان سیاسی در ایران را نشان میدهد؛ زندانیانی که هر سهشنبه در زندانهای جمهوری اسلامی دست به اعتصاب غذا میزنند تا جلوی اجرای احکام اعدامی را بگیرند که معمولاً در نخستین ساعات بامداد چهارشنبهها اجرا میشود.
شرکتکنندگان در این حرکت اعتراضی با در دست داشتن پلاکاردهایی با شعار «نه به اعدام» و «صدای زندانیان باشیم»، تأکید کردند که دفاع از جان زندانیان سیاسی و عقیدتی وظیفه هر انسان آزادیخواهی مخصوصا در این روزها است. آنها معتقدند در حالی که حکومت با استفاده از بودجه و مالیات مردم فقط ماشین سرکوب و امنیت نظام حاکم را تأمین میکند، این مردم هستند که باید برای دفاع از حقوق یکدیگر به پا خیزند.
#نه_به_اعدام