🌐 @peydaopenhan
#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند
#قسمت_اول
تروری که توسط اشتازی انجام شد
و به دروغ به شاه نسبت داده شد.

🌐 @peydaopenhan
#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند

برگرفته از دست نوشته های یک انقلابی

ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻥ "
ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ، ﻣﻦ ﻫﻢ
ﺍﺯ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺷﮑﻮﻫﻤﻨﺪ ﺳﺮﺭﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻧﻪ ﺳﺮ ﭘﯿﺎﺯ
ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻧﻪ ﺗﻪ ﭘﯿﺎﺯ. ﺑﻠﯽ ﺩﺭﺳﺖ ﺣﺪﺱ ﺯﺩﯾﺪ ! ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺍﺯ
ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺷﮑﻮﻫﻤﻨﺪ،
ﻋﻘﺪﻩ ﮔﺸﺎﯾﯽ ﮐﻨﻢ.
ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺷﮑﻮﻫﻤﻨﺪ، ﺁﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺍﺩﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ، ﻫﻤﭽﯿﻦ " ﺧﻮﺩ
ﺟﻮﺵ " ﻫﻢ ﻧﺒﻮﺩ . ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﻣﺎ ﺷﻬﺮﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺎﯾﻨﺲ ‏( Mainz ‏)
ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺧﻮﺑﯽ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﺩ. ﺁﻧﻤﻮﻗﻊ ﮐﻪ
ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻥ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺕ ﻣﺪﯾﺪﯼ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﻣﺤﻤﺪ
ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺁﻟﻤﺎﻥ، ﺟﺎﻥ ﺟﺪﯾﺪﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻧﮑﯿﺰﯾﺴﯿﻮﻥ
ﻗﺮﻭﻥ ﻭﺳﻄﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺑﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺑﮕﺎﻩ ﻣﯿﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ
ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﺷﺎﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺍﮔﺮ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺷﺎﻩ ﻧﺒﻮﺩﯼ، ﺍﮔﺮ ﮐﺘﮑﺖ ﻧﻤﯿﺰﺩﻧﺪ، ﻻ ﺍﻗﻞ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎﻥ
ﺩﻭﺭﻩ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﺩﻣﺎﺭ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺕ ﺩﺭﻣﯿﺂﻭﺭﺩﻧﺪ . ﺷﺒﯽ ﺍﯾﻨﻬﺎ
ﺭﯾﺨﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺑﮕﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﻣﺤﻠﻪ Hechtsheim ﺷﻬﺮ ﻣﺎﯾﻨﺲ ﻭ ﺍﺯ
ﺍﺗﺎﻕ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﯿﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻗﺮﺍﺭ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﻨﺪ . ﺩﻭ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﻫﻢ ﮐﻪ
ﺍﺑﺪﺍ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ، ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺍﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﯿﺸﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﺯ ﺟﺮ ﻭ
ﺑﺤﺚ ﺑﻪ ﮐﺘﮏ ﮐﺎﺭﯼ ﺭﺳﯿﺪ. ﯾﮏ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯼ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ
ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﺮﺍﯼ ﻣﯿﺎﻧﺠﯿﮕﺮﯼ ﺑﻪ ﻭﺳﻂ ﺁﻣﺪ. ﻭﻟﯽ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ " ﺭﻓﻘﺎ " ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻨﺎﺭﯼ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﻟﮑﻦ
ﻃﺒﻘﻪ ﺩﻭﻡ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﺷﺪ ﻭ ﺭﯾﻖ ﺭﺣﻤﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮ ﮐﺸﯿﺪ.
ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺟﺮﯾﺎﻧﺎﺕ ﮐﻮﯼ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺑﯿﺎﻓﺘﺪ ﻭ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﻭﺭﺩ
ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺎﻟﮑﻦ ﻭ ﺑﺎﻡ ﺧﻮﺍﺑﮕﺎﻫﻬﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ
ﻣﯿﺎﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﯿﮑﺸﺘﻨﺪ، ﺑﺪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺎﻥ ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﯼ
ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ.
ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﺎﻡ ﺁﻥ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯼ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ، ﻟﻄﻔﺎ
ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﺮﺍ ﺿﻤﯿﻤﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎﺭ ﮐﻨﻢ.
ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻥ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ
ﺷﻮﺭﻭﯼ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺘﯽ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻮﺩ، ﻭﻟﯽ ﺑﻮﺩﺟﻪ ﻣﺎﻟﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ
ﺳﻔﺎﺭﺕ ﭼﯿﻦ ﺩﺭ ﺑﺮﻟﻦ ﻏﺮﺑﯽ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﯿﮑﺮﺩ. ﺳﺎﭘﻮﺭﺗﻬﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍ
ﻫﻢ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺨﻔﯽ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺷﺮﻗﯽ "ﺍﺷﺘﺎﺯﯼ " ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻣﯿﺪﺍﺩ.
ﺳﺎﺑﻘﻪ ﮐﻤﮑﻬﺎﯼ ﺍﺷﺘﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻥ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺮﯼ
ﺩﺍﺷﺖ.
ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ، ﺷﺎﻩ ﻭ ﻓﺮﺡ ﺑﻪ ﺳﺎﻝ 1967 ﺩﯾﺪﺍﺭﯼ ﺍﺯ
ﺑﺮﻟﯿﻦ ﻏﺮﺑﯽ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﺎﺕ ﻭ ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ ﺧﺸﻮﻧﺖ
ﺁﻣﯿﺰ ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻥ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﺩﺭ ﺭﻭﺯ 2 ﺟﻮﻥ
1967 ﯾﮏ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯼ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ Benno Ohnesorg ﺩﺭ
ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ ﺑﺎ ﺷﻠﯿﮏ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺳﺮﺵ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ . ﻗﺎﺗﻞ
ﺍﻭ ﭘﻠﯿﺴﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ Karl-Heinz Kurras ﺑﻮﺩ . ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ
ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﻠﯿﺲ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﮐﺸﺘﻦ ﯾﮏ ﺑﯿﮕﻨﺎﻩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ
ﺍﺷﺘﺎﺯﯼ ، ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺨﻔﯽ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺷﺮﻗﯽ، ﻭ ﺑﺎ ﺍﻃﻼﻉ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺍﺯ
ﺍﻋﻀﺎﯼ ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ! ﺑﻠﯽ، ﺍﯾﻦ ﺁﻗﺎ ﺟﺎﺳﻮﺱ
ﺍﺷﺘﺎﺯﯼ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺷﺮﻗﯽ ﺩﺭ ﺑﺮﻟﯿﻦ ﺑﻮﺩ .
ﺗﻬﻮﻉ ﺁﻭﺭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ، ﯾﮏ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﭼﭗ ﺍﻧﺪﯾﺶ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ، ﭘﺲ
ﺍﺯ ﮐﻠﯽ ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﻬﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﭼﭙﻬﺎﯼ
ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻗﺘﻞ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯼ ﻧﮕﻮﻧﺒﺨﺖ، ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ
ﯾﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﺍﻭ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺳﺖ، ﺟﻠﻮﯼ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ
ﺍﭘﺮﺍﯼ ﺑﺮﻟﯿﻦ ﻧﺼﺐ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﻣﺠﺴﻤﻪ، ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ ﺍﺵ،
ﻧﻤﺎﺩ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﭘﻠﯿﺲ ﺟﯿﺮﻩ ﺧﻮﺍﺭ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ .
ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎﻧﺎﺕ " ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ " ﻓﻬﻤﯿﺪﯾﺪ، ﺑﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ
ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ . ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ،
ﻭﻟﯽ ﻫﻨﻮﺯ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺳﺖ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻡ ﭼﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﮔﺬﺷﺖ .
ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺣﺴﺎﺏ ﮐﻨﯿﺪ ﺳﻮﺩ ﭘﺮﺗﻘﺎﻝ ﻓﺮﻭﺵ ﺭﺍ .
ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻧﯿﻬﺎﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ
ﺭﺍ ﻗﻠﻘﻠﮏ ﺩﻫﻢ . ﺍﺯ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺁﻥ ﺟﻮﺍﻧﮏ ﮐﻮﯼ
ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻣﺎﯾﻨﺲ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ . ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺑﺎ
ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﻻ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﭘﺎﯾﯿﻦ .
ﺑﻌﺪ ﺳﺌﻮﺍﻝ ﺩﻭﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻓﯿﻖ ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻧﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ : ﺷﻤﺎ ﭼﺮﺍ
ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺷﺎﻩ ﺑﻮﺩﯾﺪ؟ ﮔﻔﺖ : ﺁﺧﻪ ﺷﺎﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﺛﺮﻭﺕ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺭﺍ
به ... میداد!
ﺍﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﺭﺍ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯿﮕﻔﺖ. ﺷﺎﻩ ﺑﺎ ﭘﻮﻝ ﻣﻠﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺍﯾﻦ
" ﺭﻓﻘﺎ " ﺭﺍ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﺩﮐﺘﺮ ﻭ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﺷﻮﻧﺪ. ﻭﻟﯽ ﺩﺭ
ﻓﺮﺍﻧﮑﻔﻮﺭﺕ ﻭ ﺑﺮﻟﯿﻦ ﺍﮔﺮ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺳﻦ ﺑﺎﻻ ﭘﯿﺪﺍ
ﮐﻨﯿﺪ، ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻧﯿﻬﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﻮﻝ ﻣﻠﺖ
ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﻭ ﯾﺎ ﭘﯿﺸﺨﺪﻣﺖ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﺩﻡ ﻧﻤﺎﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺷﺮﻗﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪ
ﻓﻠﺴﻄﯿﻦ ﻭ ﻟﯿﺒﯽ ﻭ ﻋﺮﺍﻕ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﺮﻭﺭﯾﺴﺖ ﺷﺪﻥ،
ﮐﻤﮑﻬﺎﯼ ﺷﺎﯾﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ
ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ. ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻗﺎﯼ ﻧﺎﺻﺮ ﮐﺎﺧﺴﺎﺯ ﮐﻪ ﻋﻀﻮ ﮔﺮﻭﻩ
ﻓﻠﺴﻄﯿﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﯾﺎ ﻫﺴﺖ

#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند
🌐 @peydaopenhan

🌐 @peydaopenhan
#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند
#قسمت_دوم
تروری که توسط اشتازی انجام شد
و به دروغ به شاه نسبت داده شد.

🌐 @peydaopenhan
" ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﻠﺖ "

#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند

برگرفته از دست نوشته های یک انقلابی

ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﻠﺖ، ﻣﺤﺒﻮﺑﯿﺖ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﻩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ .
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺧﺎﻭﺭﻣﯿﺎﻧﻪ ﻭ ﺩﺭ ﯾﮏ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﺳﻼﻣﯽ، ﯾﮏ ﻧﻔﺮ،
ﯾﮏ ﻣﻠﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﺧﺎﻥ ﻭ ﺧﺎﻧﺒﺎﺯﯼ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩ.
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺷﺎﻩ، ﭘﺪﺭﺑﺰﺭﮒ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ . ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ
ﭘﺪﺭﺵ، ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺳﺮﺷﻨﺎﺱ ﺗﺮﯾﻦ ﺧﻮﺍﻧﯿﻦ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻫﻤﺪﺍﻥ
ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﻠﺖ، ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﭘﺪﺭﺑﺰﺭﮔﻢ ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ
ﻣﻔﺖ ﺧﻮﺭ ﻭ ﻋﻼﻑ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﻠﺖ، ﺍﯾﺸﺎﻥ
ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪﻧﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﻬﺎﯼ ﻋﻼﻑ .
ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻋﻘﺪﻩ، ﺑﻪ ﻫﺮﮐﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪﻧﺪ، ﺑﺎ ﺁﺏ ﻭ ﺗﺎﺏ ﺗﻌﺮﯾﻒ
ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ "ﺧﺎﻥ " ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﮐﺴﯽ ﺗﺤﻮﯾﻠﺸﺎﻥ ﻧﻤﯿﮕﺮﻓﺖ ﻭ
ﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺩﻭﭼﻨﺪﺍﻥ ﻣﯿﺎﻓﺰﻭﺩ. ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮔﻢ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ
ﺑﺎ ﯾﮏ ﻋﻼﻗﻪ ﺧﺎﺻﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ " ﺭﻋﯿﺖ " ﺭﺍ
ﺷﻼﻕ ﻣﯿﺰﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻮﺩﺍﻟﯽ ﻣﯿﺎﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﯿﺎﻫﭽﺎﻝ ﻧﺎﻡ
ﺩﺍﺷﺖ. ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﭘﺪﺭﻡ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎﯾﺶ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺍﺯ
ﮐﻮﺭﻩ ﺩﺭﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮔﻢ ﮔﻔﺖ : "ﺧﺎﻧﻢ ﺷﻤﺎ ﻏﻠﻂ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﺪ
ﮐﻪ ﻣﻠﺖ ﺭﺍ ﮐﺘﮏ ﻣﯿﺰﺩﯾﺪ ".
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﺯ ﻓﮑﺮ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﭘﯽ ﺑﺒﺮﯾﺪ، ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ
ﭘﺪﺭﺑﺰﺭﮔﻢ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﺗﺮﺷﺢ ﻣﯿﮑﺮﺩ. ﺍﻭ ﻋﻤﯿﻘﺎ
ﻋﻘﯿﺪﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﮔﻮﮔﻮﺵ ﺭﺍ "ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯿﻬﺎ " ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻠﺖ ﺭﺍ
ﺳﺮﮔﺮﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺗﺎ ﻣﻠﺖ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﮐﻤﺒﻮﺩﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﻧﯿﺎﻓﺘﺪ . ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺍﺩﻋﺎ
ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺧﻤﯿﻨﯽ ﺭﺍ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯿﻬﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻠﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺷﺎﺩ
ﻧﺒﺎﺷﺪ !
ﻋﻠﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﮔﺮ ﺟﻮﯾﺎ ﻣﯿﺸﺪﯼ، ﻣﯿﮕﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﺍﺵ
ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺎ ﺯﯾﺎﺩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﺮ ﺩﺭ ﻧﻤﯿﺂﻭﺭﯾﻢ. ﺣﺎﻻ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ
ﮐﻪ ﺳﺮﮐﺮﺩﮔﺎﻥ ﺣﺰﺏ ﺗﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﻫﻤﮕﯽ ﺩﺭ ﻗﺪﯾﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﻧﯿﻦ ﻭ
ﻣﻠﻮﮎ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺑﺎ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﭘﻮﻝ ﺧﻮﺩ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺯ ﺷﺎﻩ
ﻧﻔﺮﺕ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ .
ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﺎﻩ ﺳﻮﺍﺭ ﯾﮏ ﺟﯿﭗ ﻋﺎﺩﯼ ﻭ
ﯾﺎ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﮐﺮﻭﮐﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﻭ ﻭ ﺑﺎ
ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺗﻤﺎﺱ ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ . ﺗﻤﺎﺱ ﻣﻠﺖ ﺑﺎ ﺷﺎﻩ ﮐﺎﺭﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ .
722
ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﻋﻀﺎﯼ ﺣﺰﺏ ﺗﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻌﺪﻫﺎ، ﻣﯿﺎﻥ
ﺍﻋﻀﺎﯼ ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻥ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ : ﺗﺨﺮﯾﺐ ﭼﻬﺮﻩ
ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺷﺎﻩ، ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﻓﺎﺻﻠﻪ
ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﻭ ﻭ ﻣﻠﺖ.
ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﻪ ﺗﺮﻭﺭ ﺷﺎﻩ ﻭ ﺗﺨﻄﺌﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺭﻓﺮﻣﻬﺎﯼ ﻣﺜﺒﺖ ﺍﻭ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﺷﺪ. ﺗﺮﻭﺭ ﺷﺎﻩ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺗﺪﺍﺑﯿﺮ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﻣﺴﺨﺮﻩ، ﺳﺎﺩﻩ ﺗﺮﯾﻦ ﺭﺍﻩ
ﺑﻮﺩ . ﺷﺎﻩ 3 ﺑﺎﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺮﻭﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺗﺪﺍﺑﯿﺮ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ
ﺷﺪﯾﺪ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﺪ ﻭ ﺗﻤﺎﺱ ﺷﺎﻩ ﺑﺎ ﺗﻮﺩﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯿﮕﺮﺩﯾﺪ.
ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻥ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﻭ ﺣﺰﺏ ﺗﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ، ﭼﻬﺮﻩ ﺷﺎﻩ ﻭ ﺭﺍ
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﻭ ﺧﺎﺭﺟﯿﺎﻥ ﻣﺨﺪﻭﺵ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ .
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺗﺮﯾﻦ ﺍﺩﻋﺎﻫﺎ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺭﻋﯿﺖ ﻭ ﺩﺍﺩﻥ
ﺯﻣﯿﻦ ﺑﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﺍﻧﺠﺎﻣﯿﺪﻩ ﻭ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﻟﻄﻤﻪ
ﺯﺩﻩ. ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻋﻠﻞ ﺁﻥ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻫﻘﺎﻧﺎﻥ ﺯﻣﯿﻦ
ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ، ﭼﺮﺍ ﺑﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺁﺏ ﻭ ﺗﺮﺍﮐﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ !
ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺳﺖ ﮐﺸﻮﺭﯼ ﺭﺍ ﺳﺮﺍﻍ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻫﻘﺎﻧﺎﻥ
ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺠﺎﻧﯽ ﺗﺮﺍﮐﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ . ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﮐﻠﺨﻮﺯﻫﺎ
ﻫﻢ، ﺑﺎ ﺩﺭﺁﻣﺪ ﮐﻠﺨﻮﺯ، ﺗﺮﺍﮐﺘﻮﺭ "ﺧﺮﯾﺪﺍﺭﯼ " ﻣﯿﺸﺪ . ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺩﻧﯿﺎ
ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻫﻘﺎﻥ ﺑﺎ ﺳﻮﺩ ﻓﺮﻭﺵ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﺧﻮﺩ، ﺗﺮﺍﮐﺘﻮﺭ ﻭ ﮐﻮﺩ
ﺭﺍ "ﺑﺨﺮﺩ ." ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺗﺎﮐﺴﯿﺮﺍﻥ ﻭ ﯾﺎ
ﺍﺗﻮﺑﻮﺳﺮﺍﻥ ﯾﮏ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﻭ ﯾﮏ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﻣﺠﺎﻧﯽ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺁﻥ ﮐﺎﺭ
ﮐﻨﻨﺪ ! ﻫﺮ ﻋﮑﺎﺱ ﺑﺎﺷﯽ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺩﻭﺭﺑﯿﻦ ﻣﺠﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﻟﺖ
ﺑﮕﯿﺮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺩﺍﺭ ﻫﻢ ﯾﮏ ﻣﻐﺰﻩ ﺩﻭ ﺩﻫﻨﻪ ﻣﺠﺎﻧﯽ !
ﺟﺎﻟﺐ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺩﻋﺎﻫﺎ، ﻫﻢ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﻭ ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ،
ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺑﯽ ﺩﺍﺷﺖ. ﭼﭗ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻧﻤﯿﮕﻔﺖ ﮐﻪ ﭼﻄﻮﺭ
ﺩﻫﻘﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ، ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﻠﺖ "ﺁﺏ " ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ
ﺩﺍﺷﺖ، ﻭﻟﯽ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺭﻓﺮﻣﻬﺎﯼ ﺷﺎﻩ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﺁﻧﻬﻢ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﻤﻪ
ﻟﻮﻟﻪ ﮐﺸﯽ ﻭ ﺳﺪﺳﺎﺯﯼ ﻭ ﺁﺑﺎﺩﺳﺎﺯﯼ.
ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻟﺒﺘﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻼﺕ، ﺑﺪﻭﻥ
ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﺑﺎﻭﺭ ﺩﺍﺷﺘﻢ.
#ﺍﺩﺍﻣﻪ_ﺩﺍﺭﺩ..
🌐 @peydaopenhan

🌐 @peydaopenhan
#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند
#قسمت_سوم
همسایه ساواکی ما

🌐 @peydaopenhan
"ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺳﺎﻭﺍﮐﯽ ﻣﺎ "

#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند!!!

برگرفته از دست نوشته های یک انقلابی

ﮔﺮﻣﺎﮔﺮﻡ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﻮﺩ. ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻣﺴﻠﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ " ﺳﺎﻭﺍﮎ " ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ به نظر مخالفین ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺑﺪﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ
ﻣﯿﺪﻫﺪ. ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺎﺭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ، ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﻋﺠﯿﺐ
ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﻭﺍﮎ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ، ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﻨﺪ . ﺍﯾﻦ ﺩﯾﮕﺮ
ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺒﻮﺩ . ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯾﯽ ﺩﺭ
ﺣﺪ ﺷﺄﻥ ﺷﻌﻮﺭﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﺎﺯﻧﺪ.
ﺩﺭ ﻫﻤﺴﺎﯾﮕﯽ ﻣﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻣﺤﺘﺮﻣﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﺳﺮﺵ ﺩﺭ
ﻻﮎ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻮﺩ. ﯾﺎﺩﻡ ﻣﯿﺂﯾﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺗﻮﯾﻮﺗﺎﯼ ﺁﺑﯽ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ .
ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﻫﻢ ﺗﻤﺎﺱ ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ . ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻫﻢ، ﮐﺴﯽ
ﺑﺎ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﮐﺎﺭﯼ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ.
ﺍﺻﻼ ﮐﺴﯽ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺴﺖ، ﻭﻟﯽ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯿﺸﺪ ﮐﻪ ﭘﺪﺭ
ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺳﺎﻭﺍﮐﯽ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ . ﺍﮔﺮ ﻧﺒﻮﺩ، ﭘﺲ ﭼﻪ ﮐﺎﺭﻩ ﺑﻮﺩ؟ ﮐﺴﯽ
ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺎﺭ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﻭ
ﮐﺴﯽ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺳﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏ ﺩﺭﺳﺖ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﭘﺲ
ﺣﺘﻤﺎ ﺳﺎﻭﺍﮐﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ !
ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ 17 ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ، ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺷﺎﯾﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺪﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ
ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺎﻭﺍﮐﯽ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺯ ﺟﻼﺩﺍﻥ " ﻣﻌﺮﻭﻑ "
ﺳﺎﻭﺍﮎ ﺍﺳﺖ. ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺧﺎﻧﻤﯽ ﺩﺭ ﻫﻤﺴﺎﯾﮕﯽ ﻣﺎ، ﮔﻮﯾﺎ
ﭘﺴﺮﺑﭽﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺸﺘﻬﺎﯼ ﮔﺮﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺩﺭ
ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯿﺮﻓﺘﻪ ﻭ " ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﺷﺎﻩ " ﻣﯿﮕﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﭘﺪﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ،
ﺍﯾﻦ ﺟﻼﺩ ﺳﺎﻭﺍﮎ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮ ﺩﺳﺖ ﭘﺴﺮﺑﭽﻪ ﺭﺍ
ﺑﺮﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎ، ﺑﻠﮑﻪ ﻫﻤﻪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ
ﮐﺮﺩﻧﺪ.
ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪ :
- ﻧﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮﺑﭽﻪ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ؟
- ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻣﺪ؟
- ﭼﻄﻮﺭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻫﻮﺱ ﮐﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺗﻨﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ
ﺑﺰﻧﺪ.
- ﺧﻮﻧﺶ ﮐﺠﺎﯼ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺗﻨﮓ ﻭ ﺑﺎﺭﯾﮏ ﻣﺎ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪ؟
- ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﺶ ﭼﻪ ﺷﺪ؟
- ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﻮﺩﻩ؟
- ﺍﯾﻦ ﺷﺎﻫﺪ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﻧﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺷﺎﻫﺪ ﭼﯿﺴﺖ؟
...-
ﺟﻨﺎﯾﺖ ﺩﻭﻡ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﺖ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻣﺎ ﻋﺠﯿﺐ ﺗﺮ ﻭ
ﺗﺮﺳﻨﺎﮎ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ. ﺍﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺖ ﺩﻭﻡ، ﺩﯾﮕﺮ ﻣﻠﺖ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﯾﻦ
"ﺳﺎﻭﺍﮐﯽ ﺧﻮﻥ ﺁﺷﺎﻡ " ﺑﺴﯿﺞ ﮐﺮﺩ .
ﺭﻭﺯﯼ، ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﻦ ﺑﻪ ﭘﺪﺭﻡ ﮔﻔﺖ : " ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ ﺍﯾﻦ
ﺳﺎﻭﺍﮐﯽ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﻩ؟ "
ﭘﺪﺭﻡ : ﻧﻪ !
ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ : " ﻣﺮﺗﯿﮑﻪ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﻣﺎﺷﯿﻨﺶ ﺭﺍ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺍﺭﺩ
ﻗﻄﻌﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﯿﻔﺮﻭﺷﺪ ﺗﺎ ﻓﻠﻨﮕﺶ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﺩ ."
ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﻓﻠﻨﮕﺶ
ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﺩ ﻭ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﻨﺪ، ﺩﯾﮕﺮ ﭼﺮﺍ ﻣﺎﺷﯿﻨﺶ ﺭﺍ ﯾﮑﺠﺎ ﻧﻤﯿﻔﺮﻭﺷﺪ ﺗﺎ
ﮐﺎﺭﺵ ﺳﺮﯾﻌﺘﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﺩ.
ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ ﻭ ﯾﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺷﺎﻫﺪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻩ
ﺍﺳﺖ؟
ﺭﺍﺳﺘﯽ ﻣﮕﺮ ﻓﺮﻭﺧﺘﻦ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺨﺼﯽ، ﮐﺎﺭﯼ ﻓﺮﺍﺳﻮﯼ ﺍﻋﻤﺎﻝ
ﻋﺎﺩﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ؟
ﻣﻠﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﺖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﻪ ﻋﮑﺲ ﺍﻟﻌﻤﻞ
ﮔﺮﻓﺖ . ﯾﺎﺩﻡ ﻣﯿﺂﯾﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻧﺠﯿﺐ
ﻣﯿﺎﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ : ﺳﺎﻭﺍﮐﯽ ﺧﻮﻥ ﺁﺷﺎﻡ، ﺧﻮﻧﺖ ﺩﯾﮕﻪ ﺣﻼﻟﻪ ."
ﺟﺎﻟﺐ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﻠﻪ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻣﺤﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺳﻮﺍﺩ ﻭ ﺗﺤﺼﯿﻞ
ﮐﺮﺩﻩ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ.
ﻣﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺭﺍ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﯾﺪﻡ .
ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺳﺎﻝ، ﮔﺎﻫﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ
ﮐﻮﭼﮑﺸﺎﻥ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ ...
🌐 @peydaopenhan

🌐 @peydaopenhan
#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند
#قسمت_چهارم
چهره پلید سیا
دروغ های و صحنه سازی های چپ

🌐 @peydaopenhan
#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند
#قسمت_پنجم
آی صلوات
همکاری اتحاد سرخ و سیاه

🌐 @peydaopenhan
"ﺁﯼ ﺻﻠﻮﺍﺕ"!

#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند!!!

برگرفته از دست نوشته های یک انقلابی

ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﻮﺩ. ﺑﺎ ﭘﺪﺭﻡ ﺩﺭ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ
ﮐﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﭘﺮﺳﻪ ﺯﺩﻥ ﺑﻮﺩﯾﻢ . ﺭﻭﺍﻧﺸﺎﺩ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭ ﺳﺎﻭﺍﮎ ﺭﺍ
ﻣﻨﺤﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ . ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺁﺯﺍﺩﯾﻬﺎﯼ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ
ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﻫﻢ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ. ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﻬﺎ ﻭﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ.
ﺍﮐﯿﺪﺍً ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻧﺤﻮﯼ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮ
ﻧﮑﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻠﺖ ﺟﺮﯼ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﺸﻮﻧﺪ. ﺧﺐ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺗﺎ ﺣﺪﯼ
ﺁﺗﺶ ﺯﺩﻥ ﻣﺎﺷﯿﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺟﻬﺖ ﻭﻗﺖ ﮔﺬﺭﺍﻧﯽ ﻭ ﺗﻔﺮﯾﺢ ﺁﺯﺍﺩ
ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﻻﺗﻬﺎ ﻭ ﺍﻭﺑﺎﺵ " ﺳﺒﯿﻠﺪﺍﺭ " ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻭ
ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ، ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻭ ﯾﺎ ﯾﮏ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺭﺍ ﺁﺗﺶ ﻣﯿﺰﺩﻧﺪ . ﺍﯾﻦ ﺍﻭﺍﺧﺮ
ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺁﺗﺶ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﻧﻤﯿﺂﻣﺪ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺳﻨﮓ ﭘﺮﺗﺎﺏ
ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ . ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﻬﺮ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﻣﺄﻣﻮﺭﺍﻥ ﺁﺗﺶ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺭﺍ
ﮐﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺧﺐ ﻣﻠﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ " ﺧﻠﻖ " ﺣﻖ
ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ. ‏(ﻻﺑﺪ ﺣﻖ ﺧﻠﻖ، ﺧﻮﻥ ﺁﻥ ﻣﺎﻣﻮﺭ ﺁﺗﺶ
ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ‏).
ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﭼﺎﺩﺭ ﺳﺒﺰ ﺭﻧﮓ ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺻﺪﺍﯼ
ﻗﺮﺁﻥ ﻣﯿﺂﻣﺪ. ﺩﺍﺧﻞ ﭼﺎﺩﺭ ﺷﺪﯾﻢ . ﻭﻟﯽ ﺑﺮﺧﻼﻑ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ، ﺁﺧﻮﻧﺪﯼ
ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﻧﺒﻮﺩ . ﺭﻓﻘﺎﯼ ﺣﺰﺏ ﺗﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﻋﮑﺲ
" ﺍﻣﺎﻡ " ﻭ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﻗﺮﺁﻥ، ﻣﻠﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺭﺍﺩﯾﮑﺎﻝ ﺷﺪﻥ ﺳﻮﻕ
ﻣﯿﺪﺍﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭ ﺭﺍ ﺧﻨﺜﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
ﺁﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﻋﻠﻨﯽ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺣﺰﺏ ﺗﻮﺩﻩ ﻭ ﯾﺎ
ﻓﺪﺍﺋﯿﺎﻥ ﺧﻠﻖ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻡ. ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﻋﻠﻨﯽ، ﭘﺲ ﺍﺯ
ﺑﺮﺩﻥ ﻧﺎﻡ ﺧﻤﯿﻨﯽ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ %100 ﺳﻪ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ
ﻣﯿﺸﺪ. ﺍﯾﻦ ﺑﺮﻭ ﺑﺮگرﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﻭ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻧﻤﯿﻔﺮﺳﺘﺎﺩ،
ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﻬﺎﯾﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﺲ ﮔﺮﺩﻧﯽ ﻣﯿﺰﺩﻧﺪ.
ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺎﻥ ﺍﻣﺎﻡ، ﺑﻪ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ "ﺍﺳﻼﻣﯽ " ﺩﺭ ﺭﻭﺯ
12 ﻓﺮﻭﺭﺩﯾﻦ 1357 " ﺁﺭﯼ " ﮔﻔﺘﻨﺪ . ﻫﻤﺎﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺩﯾﻦ ﺭﺍ ﺍﻓﯿﻮﻥ
ﺗﻮﺩﻩ ﻫﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻨﺪ . ﻭ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﻮﻝ ﺯﺩﻧﺪ.
ﺣﺘﯽ ﯾﮑﯽ ﻧﮕﻔﺖ ﮐﻪ ﭼﻄﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﺭﻓﺮﺍﻧﺪﻡ 12
ﻓﺮﻭﺭﺩﯾﻦ، ﮔﺰﯾﻨﻪ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺘﯽ، ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﻣﺮﯾﺨﯽ ﻭ ﯾﺎ
ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﺩﻣﮑﺮﺍﺗﯿﮏ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻔﻆ ﻇﺎﻫﺮ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺩﺭ
ﻓﺮﺩﺍﯾﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻓﺮﺍﻧﺪﻡ ﮐﺬﺍﯾﯽ، ﺭﯾﺶ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻧﮕﯿﺮﻧﺪ .
ﺧﺐ ﺍﻧﺸﺎﺍﻟﻠﻪ ﺩﻓﻌﻪ ﺩﯾﮕﺮ
🌐 @peydaopenhan

🌐 @peydaopenhan
#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند
#قسمت_ششم
حماسه خون و تخمه
خونهایی که از کشتارگاه ها به کفه خیابان آمدند.

🌐 @peydaopenhan
#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند
#قسمت_هفتم
هفده شهریور
واقعیت چه بود؟

🌐 @peydaopenhan
" ﻫﻔﺪﻩ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ "

#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند!!!

برگرفته از دست نوشته های یک انقلابی

ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣﺎﯾﻞ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻭﻗﺎﯾﻊ ﻫﻔﺪﻩ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ
ﻗﻠﻤﻔﺮﺳﺎﯾﯽ ﮐﻨﻢ. ﺍﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎﻥ، ﻣﯿﺨﯽ ﺑﺮ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﺭﮊﯾﻢ ﺷﺎﻩ ﺑﻮﺩ .
ﯾﻌﻨﯽ ﻧﺎﺑﻮﺩﯼ ﺭﮊﯾﻢ ﺍﻣﺮﯼ ﻣﺤﺮﺯ ﺑﻮﺩ .
ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﻨﻢ، ﺳﻮﺍﯼ ﺩﺭﻭﻏﻬﺎ ﻭ
ﺍﻏﺮﺍﻗﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﺷﺪ، ﺍﺑﻬﺎﻣﺎﺗﯽ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ
ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ، ﺣﺘﯽ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ ﺭﮊﯾﻢ ﮔﺸﺘﻪ ﻧﯿﺰ ﺳﺮﺳﺮﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ.
- ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺷﺎﻫﺪﺍﻥ ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺑﺎ ﻫﺎﺝ ﻭ
ﻭﺍﺝ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺧﻮﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ .
- ﺩﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ، ﺻﺤﺒﺖ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ
ﺗﻈﺎﻫﺮﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺷﻠﯿﮏ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
- ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ، ﺣﺘﯽ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻥ ﭘﭻ ﭘﭻ
ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺗﯿﺮ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ.
- ﯾﺎﺳﺮ ﻋﺮﻓﺎﺕ ﺍﺩﻋﺎ میکرد ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ 50 ﺭﺯﻣﻨﺪﻩ ﺩﺭ
ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺳﺎﻭﺍﮎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﯽ ﺍﻃﻼﻉ ﺑﻮﺩﻩ . ﻧﻘﺶ
ﻓﻠﺴﻄﯿﻨﯿﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﺎﻥ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ؟چرا در ان وقت باید در ایران حضور میداشتند؟
- ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﮊﺍﻟﻪ 9 ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺑﺎ ﺗﯿﺮ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ؟
ﻣﮕﺮ ﻏﯿﺮﻧﻈﺎﻣﯿﺎﻥ، ﻏﯿﺮﻣﺴﻠﺢ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ؟
چرا سربازان گیج و گنگ بودند در شروع تیراندازی؟
ﺳﺌﻮﺍﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ : ﭼﺮﺍ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺖ
ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻝ، ﺟﺮﺍﺋﺪ، ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻧﻬﺎﯼ ﺍﭘﻮﺯﯾﺴﯿﻮﻥ،
ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﺩﺭ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﮊﺍﻟﻪ ﺑﺮﻧﯿﺎﻣﺪﻩ
ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺍﯼ ﮐﻨﻨﺪ؟ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﯾﮏ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ
ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﺩﺭ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺍﮐﻨﻮﻥ
ﮐﺠﺎﯾﻨﺪ؟ ﭼﺮﺍ ﺑﺎ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻧﻤﯿﮑﻨﻨﺪ؟
ﻧﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺎﺷﺪ. ﻟﯿﺴﺘﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮﺟﻮﺩ
ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﮐﺠﺎﯾﻨﺪ؟ ﭼﺮﺍ ﭘﯿﺪﺍﯾﺸﺎﻥ ﻧﻤﯿﮑﻨﻨﺪ .
ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ
ﺧﺎﺭﺝ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﺎ ﺟﺮﺍﺋﺪ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﻭﺭﻧﺪ.
ﻣﻦ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ
ﻧﯿﺎﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ، ﺍﻭﻟﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ
ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺷﻮﺩ، ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺍﺻﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﮐﺬﺍﯾﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻮﯾﺖ ﺍﯾﻦ ﺷﺨﺺ ﺣﻘﯿﻘﯿﺴﺖ.
ﺍﮔﺮ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﺸﺪ، ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﯾﮏ ﭘﺰﺷﮏ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ
ﺯﻣﺎﻥ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ. ﺑﺎﻵﺧﺮﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﯾﮏ ﺷﺎﻫﺪ ﻓﻨﯽ ﺭﺍ ﺑﺘﻮﺍﻥ
ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﯾﺎ ﻧﻪ؟
- ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﮊﺍﻟﻪ 4000 ﻧﻔﺮ
ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ.
- ﻣﯿﺸﻞ ﻓﻮﮐﻮ، ﻓﯿﻠﺴﻮﻑ ﻭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭ ﻓﺮﺍﻧﺴﻮﯼ ﺍﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩ
ﮐﻪ 4000 ﻧﻔﺮ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ.
- ﺑﻨﯽ ﺻﺪﺭ ﺍﺯ ﭘﺎﺭﯾﺲ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ 3000 ﻧﻔﺮ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ.
ﺍﻭ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺍﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻨﯿﻦ ﺣﺮﻓﯽ ﺭﺍ ﻧﺰﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
- ﺑﻌﻀﯽ ﺍﻧﻘﻼﺑﯿﻮﻥ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ 500 ﻧﻔﺮ ﺩﺭ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﮊﺍﻟﻪ
ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ.
- ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ 87 ﻧﻔﺮ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ .
- ﻋﻤﺎﺩﺍﻟﺪﯾﻦ ﺑﺎﻗﯽ، ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻌﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺑﻨﯿﺎﺩ ﺷﻬﯿﺪ
ﮔﻔﺖ ﮐﻪ 88 ﻧﻔﺮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ

#ادامه_دارد...
🌐 @peydaopenhan

🌐 @peydaopenhan
#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند
#قسمت_هشتم
بختیار نوکر بی اختیار!!!
از روح او طلب آمرزش داریم

🌐 @peydaopenhan
" ﻧﻮﮐﺮ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ "

#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند!!!

برگرفته از دست نوشته های یک انقلابی

ﺷﺎﺩﺭﻭﺍﻥ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭ ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺳﯽ ﺍﺯ ﺷﺮﻑ، ﻣﺘﺎﻧﺖ ﻭ ﻣﻌﺮﻓﺖ
ﺑﻮﺩ . ﻭﻟﯽ ﺁﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻪ ﺍﻭ " ﻧﻮﮐﺮ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ " ﻣﯿﮕﻔﺘﯿﻢ .
ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺧﺮﺩﻩ ﻧﮕﯿﺮﯾﺪ. ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺳﻄﺢ ﻓﮑﺮ ﻣﺎ
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻭ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻧﺒﻮﺩ. ﺗﺎﺯﻩ ﻣﺎ ﻗﺸﺮ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ
ﺧﺎﺭﺝ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﯾﻦ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﻮﺩﯾﻢ.
ﺩﻭ ﻣﺎﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺷﮑﻮﻫﻤﻨﺪ، ﺑﺨﺘﯿﺎﺭ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺁﺯﺍﺩﯾﻬﺎﯼ
ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺫﻫﻦ ﺑﺸﺮﯼ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﮐﺮﺩ. ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺷﻤﺎ
ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺳﻄﻮﺭ، ﺷﯿﺮﻓﻬﻢ ﺷﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﺰﺭﮔﻤﺮﺩ ﭼﻪ
ﮐﺮﺩ، ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺘﺎﻥ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﻨﻢ : ﺷﺎﺩﺭﻭﺍﻥ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭ
ﻟﺰﻭﻡ ﻭ ﭘﺎﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺷﻮﺭﺵ ﻭ ﯾﺎ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺭﺍ ﻣﻨﺘﻔﯽ ﮐﺮﺩ. ﺍﺯ
ﻫﻤﻪ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻭ، ﺳﺎﻭﺍﮎ ﺭﺍ ﻣﻨﺤﻞ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﮐﺮ ﻭ ﮐﻮﺭ ﮐﺮﺩ. ﻭﻟﯽ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺑﯿﻮﻥ
ﺷﮑﻮﻫﻤﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ.
ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﮐﺎﺭ ﻭ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﻭ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺑﻪ
ﺍﯾﻦ ﻣﻬﻤﯽ ﺭﺍ ﺟﺸﻦ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ، ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺍﺯ ﮐﺎﺩﺭ ﺑﺎﻻﯼ ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻥ
ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ":ﺟﻨﺒﺶ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ ."
ﺧﺐ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺟﻨﺒﺶ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩﯾﻢ. ﻧﻮﮐﺮ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ
ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ " ﻧﻮﮐﺮﻭﺍﻓﻮﺭﯼ ." ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﺰﺭﮔﻤﺮﺩ
ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﻄﻠﻖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻈﺎﻫﺮﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﺣﺘﯽ ﻣﺘﺨﻠﻔﯿﻦ
ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻧﮑﻨﻨﺪ، ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﺯﺩﻥ ﻭ ﺁﺗﺶ ﺯﺩﻥ
ﺍﺗﻮﺑﻮﺳﻬﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯿﺪﺍﺩﯾﻢ . ﻣﺎ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﻬﺎ ﻭﻝ
ﺑﻮﺩﯾﻢ. ﺍﺯ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺗﺎ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﯽ، ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﭘﺎﺳﺒﺎﻥ ﻧﻤﯿﺪﯾﺪﯼ .
ﻣﺎ ﺍﺗﻮﺑﻮﺳﻬﺎ ﺭﺍ ﺁﺗﺶ ﻣﯿﺰﺩﯾﻢ، ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﭼﻔﯿﻪ ﭘﻮﺵ ﺯﺣﻤﺖ
ﻣﯿﮑﺸﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﺳﯿﻨﻤﺎﻫﺎ ﻭ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪﻧﺪ.
ﭼﻪ ﺩﺯﺩﯾﻬﺎ ﻭ ﺳﺮﻗﺘﻬﺎ ﻭ ﺗﺠﺎﻭﺯﻫﺎ ﻧﻤﯿﺸﺪ. ﻫﺮ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ
ﻣﯿﺎﻓﺘﺎﺩ، ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﻘﺼﺮ ﺍﺻﻠﯽ ﺁﻥ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭ ﺑﻮﺩ . ‏( ﮐﻪ ﺑﻮﺩ (!
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﻠﺖ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻧﻬﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﭼﻮﻥ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ
ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﻓﻘﻂ ﻣﺘﺠﺎﻭﺯﯾﻦ ﻭ ﺩﺯﺩﺍﻥ ﻭ ﻗﺎﺗﻠﯿﻦ ﺭﺍ
ﻓﺮﺍﺭﯼ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﺑﻌﺪﺍً ﺩِﯾﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ....
ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﺮ- ﺍﻧﻘﻼﺑﯿﻮﻥ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﺎﻗﯽ
ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻭﻟﯽ ﺁﻥ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻓﺴﯿﻠﯽ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﺑﻪ
ﺧﺎﻃﺮ ﺳﻄﺢ ﺷﻌﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﻭ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺩﺭﮎ ﺍﺯ ﺟﻨﺎﯾﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ
ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﻫﻨﻮﺯ ﻣﺼﺮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺷﮑﻮﻫﻤﻨﺪ
ﺧﻮﺩ ﭼﺴﺒﯿﺪﻩ ﺍﻧﺪ . ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺭﺍ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺧﯿﺎﻧﺘﮑﺎﺭ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻪ
ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ . ﭼﺮﺍﮐﻪ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﻣﻘﺪﺍﺭ
ﻣﻌﯿﻨﯽ ﺷﻌﻮﺭ ﺩﺍﺩﻩ. ﺍﯾﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺷﻌﻮﺭ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻦ
ﺳﻦ، ﮐﻤﺘﺮ ﻫﻢ ﻣﯿﺸﻮﺩ.
ﭘﺎﺷﻨﻪ ﺁﺷﯿﻞ ﻭ ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒ ﻫﺮ ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﺷﮑﻮﻫﻤﻨﺪ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺩﺭ
ﺩﻭ ﻧﮑﺘﻪ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ :
-1 " ﺷﺎﻩ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﮐﻨﯿﻢ "
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺁﯾﺎ ﺷﺎﻩ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﻘﻼﺑﯿﻮﻥ ﺷﮑﻮﻫﻤﻨﺪ ﺭﺍ " ﻣﺠﺒﻮﺭ " ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﯼ
ﺍﯾﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩ، ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎﺭﯾﺨﺪﺍﻧﺎﻥ ﺟﻮﺍﺑﺶ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﻨﺪ. ﻭﻟﯽ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭ ﮐﻪ
ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﻧﻘﻼﺑﯿﻮﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ؟ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﻧﻘﻼﺏ
ﭼﺮﺍ؟ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺁﻥ، 2 ﻣﺎﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻪ 22 ﺑﻬﻤﻦ 1357 ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎ
ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﭼﻪ ﺭﺑﻄﯽ ﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﺳﺎﻟﻢ ﺩﺍﺷﺖ؟ ﺍﻭ
ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺑﺰﻫﮑﺎﺭﺍﻥ ﺳﯿﺎﺳﯽ، ﻋﻔﻮ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﺍﻭ ﮐﻪ
ﺳﺎﻭﺍﮎ ﺭﺍ ﻣﻨﺤﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﺍﻭ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﺮﺍﺋﺪ ﻭ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ
ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﺍﻭ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺍﺟﺎﺯﻩ
ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺮﺯ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ . ﮐﺪﺍﻡ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﻧﻘﻼﺑﯿﻮﻥ
ﺷﮑﻮﻫﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮔﻤﺮﺩ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭ ﺑﺪﻭﻥ ﺟﻮﺍﺏ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ؟
-2 "ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺩﺯﺩﯾﺪﻧﺪ "
ﺍﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﯿﺸﺮﻣﯿﺴﺖ. ﺭﻓﺮﺍﻧﺪﻡ 12 ﻓﺮﻭﺭﺩﯾﻦ
1358 ﻧﺎﻗﺾ ﺻﺮﯾﺢ ﺍﯾﻦ ﺍﺩﻋﺎﺳﺖ . ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺍﺣﺰﺍﺏ
ﺩﺭ ﻧﺸﺴﺘﻬﺎﯼ ﻣﺸﺘﺮﮎ، ﺑﺮ ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﺭﻓﺮﺍﻧﺪﻡ ﺑﻪ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﺭﺳﯿﺪﻩ
ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﻧﺤﻮﻩ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﯼ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺭﻓﺮﺍﻧﺪﻡ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ
ﻫﻤﻪ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻬﺎﯼ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺭﺳﯿﺪ . ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ
" ﯾﮏ ﮔﺰﯾﻨﻪ " ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﺁﻥ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﺧﺒﺮ
ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺁﻥ ﮔﺰﯾﻨﻪ ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ
ﺑﻮﺩ ": ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺁﺭﯼ ﯾﺎ ﻧﻪ ."
ﻫﻤﻪ ﮔﺮﻭﻫﻬﺎﯼ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ "ﺍﺳﻼﻣﯽ " ﺑﻠﻪ
ﮔﻔﺘﻨﺪ. ﻫﯿﭻ ﯾﮏ ﺣﺘﯽ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮔﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﻫﻢ
ﻧﺪﺍﺩ. ﻣﺜﻼ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺷﻌﻮﺭ ﺳﯿﺎﺳﯽ، ﮔﺰﯾﻨﻪ
ﻫﺎﯾﯽ ﻧﻈﯿﺮ "ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺘﯽ " ﻭ ﯾﺎ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ " ﺁﺑﻨﺒﺎﺕ
ﭼﻮﺑﯽ " ﻭ ﯾﺎ " ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﮐﺒﺎﺏ ﺧﻮﺭﯼ " ﻭ ﯾﺎ ﺍﻣﺜﺎﻟﻬﻢ ﻫﻢ ﺍﺿﺎﻓﻪ
ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻮﺍﺩﮔﺎﻧﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻫﯿﮑﻞ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺧﺮﺍﺏ ﻧﻨﻤﺎﯾﻨﺪ .
ﺣﺎﻻ ﻫﻤﺎﻧﻬﺎ ﺍﺩﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺯﺩﯾﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ
ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻈﺎﻡ، " ﺍﺳﻼﻣﯽ " ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﮐﺎﺭ
ﺍﯾﻦ ﻓﺴﯿﻠﻬﺎ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﺣﺖ ﻫﻢ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻨﻮﻥ ﺳﻠﺐ
ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺭﺳﯿﺪﻩ.
ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺷﺎﺩﺭﻭﺍﻥ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭ ، ﺳﻤﺒﻞ ﯾﮏ ﭼﮑﺶ
ﺍﺧﻼﻗﯽ ﺑﺮ ﻓﺮﻕ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﯿﺨﻮﺩ ﯾﮏ ﻧﺴﻞ ﻭ ﻭﻗﺎﺣﺖ ﻧﺎﺩﺍﻧﯽ
ﺫﺍﺗﯽ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ . ﺑﯿﺨﻮﺩ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﺴﯿﻠﻬﺎﯼ ﺳﯿﺎﺳﯽ
ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ 36 ﺳﺎﻝ ﺳﻌﯽ ﺩﺭ ﻣﺨﺪﻭﺵ ﮐﺮﺩﻥ ﭼﻬﺮﻩ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭ
ﺩﺍﺭﻧﺪ.
ﺍﺯ ﺭﻭﺡ ﺍﻭ ﻃﻠﺐ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺩﺍﺭﻡ
🌐 @peydaopenhan

🌐 @peydaopenhan
#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند
#قسمت_نهم
کارخانجات،راه آهن،خدمت سربازی،
کشاورزی

🌐 @peydaopenhan
راه آهن

#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند!!!

برگرفته از دست نوشته های یک انقلابی

ﺭﺍﻩ ﺁﻫﻦ، ﺳﻨﮓ ﺑﻨﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﺪﺭﻥ ﺑﻮﺩ. ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻧﮓ ﺯﺩﻧﻬﺎ
ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﺭﺍﻩ ﺁﻫﻦ ﺭﺍ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻭ ﯾﺎ ﻧﻈﺎﻣﯽ
ﺟﻠﻮﻩ ﺩﻫﻨﺪ، ﺧﻂ ﺍﯾﺪﺋﻮﻟﮋﯼ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺳﺎﺧﺖ ﺭﺍﻩ ﺁﻫﻦ ﮐﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩ
ﺍﯼ ﻧﺒﻮﺩ. ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺭﺍﻩ ﺁﻫﻦ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﯼ ﺑﺎﻻ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺨﺸﻬﺎﯾﯽ
ﺍﺯ ﺭﯾﻠﻬﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﻫﻨﻮﺯ ﻣُﻬﺮ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ . ﺁﻧﻬﻢ ﺑﺎ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻓﻘﻂ
ﯾﮏ ﺭﯾﺎﻝ ﺑﺮﺭﻭﯼ ﻗﯿﻤﺖ ﺷﮑﺮ.
تصویر
ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﻭﺭﯾﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺸﺎﯾﺶ ﺧﻂ ﺭﺍﻩ ﺁﻫﻦ ﺷﯿﺮﺍﺯﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ
ﺍﺣﻤﺪﯼ ﻧﮋﺍﺩ، ﺍﯾﻦ ﺧﻂ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ، ﺻﺪﻣﺎﺕ
ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺩﯾﺪ.

" ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﺠﺎﺕ "

ﺷﺎﻩ، ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﯿﻤﻪ ﮐﺮﺩ. ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺩﺭ
ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺳﻬﺎﻣﯽ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﻮﺭﺳﯽ ﺳﻬﯿﻢ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺭﺍ
ﺩﺭ ﺳﻮﺩ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺳﻬﯿﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ
ﺩﻭﻟﺘﯽ ﻭ ﻧﯿﻤﻪ ﺩﻭﻟﺘﯽ، ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﻗﯿﻤﺖ ﺑﺎ ﺍﻗﺴﺎﻁ
ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺳﺎﺧﺖ . ﺑﻪ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺩﻭﻟﺘﯽ " ﺑُﻦ " ﻣﯿﺪﺍﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺼﻮﺹ، ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺍﺭﺯﺍﻧﺘﺮ ﺍﺯ ﺟﺎﻫﺎﯼ
ﺩﯾﮕﺮ ﺧﺮﯾﺪﺍﺭﯼ ﮐﻨﻨﺪ.
ﮐﺎﺭ ﺑﺮ ﻭ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺘﯿﻨﮕﻬﺎ ﻭ ﺗﻤﺎﺳﻬﺎﯼ
ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺑﺎ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻭ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎﻥ ﮐﺎﺭﮔﺮﯼ، ﺣﺲ ﺣﺮﺹ
ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻗﻠﻘﻠﮏ ﺑﺪﻫﻨﺪ . ﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻣﯿﮕﻔﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺜﻼ ﺍﯾﻦ
ﮐﻔﺶ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺖ
20 ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻓﺮﻭﺵ ﻣﯿﺮﺳﺪ، ﺗﻮ ﺑﺎﺑﺖ ﺁﻥ ﻓﻘﻂ 3 ﺭﯾﺎﻝ
ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ. ﺁﺧﺮ ﺍﯾﻦ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺍﺳﺖ؟ ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﻤﯿﮕﻔﺘﯿﻢ ﮐﻪ
ﺻﺎﺣﺐ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﻮﻝ ﺑﺮﻕ ﻭ ﺁﺏ ﻭ ﺗﻠﻔﻦ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﺪ . ﺍﻭ ﺑﺎﯾﺪ
ﻣﻮﺍﺩ ﺧﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﺨﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺁﻥ ﮐﻔﺶ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﻮﺩ. ﺍﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺎﻟﯿﺎﺕ
ﺑﺪﻫﺪ . ﺍﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﯿﻤﻪ ﮐﻨﺪ. ﺍﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﻮﻝ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﺍﯾﻤﻨﯽ ﺗﻮ
ﺭﺍ ﺑﺪﻫﺪ. ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮ، ﺍﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﻮﻝ ﺣﻘﻮﻕ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ
ﺑﺪﻫﺪ . ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ، ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﺑﻮﺩ. ﻭ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﯾﮏ
ﮐﺎﺭﮔﺮ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﮐﺎﺭﯼ ﺑﺴﺎﻥ ﺭﺍﺣﺘﺘﺮ.

" ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ "

ﺷﺎﻩ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﯾﻮﻍ ﺧﺎﻥ ﻭ ﺧﺎﻧﺒﺎﺯﯼ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩ،
ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﺍﺩ. ﺍﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﺠﺎﺩ " ﺗﻌﺎﻭﻧﯽ ﺷﻬﺮ ﻭ ﺭﻭﺳﺘﺎ "
ﺩﺳﺖ ﺳﻠﻔﻪ ﺧﺮﻫﺎ ﻭ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺟﺪﯼ ﺍﺯ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ
ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﺩﻭﺭ ﮐﺮﺩ . ﺩﺭ ﻣﺤﻠﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ " ﺗﻌﺎﻭﻧﯿﻬﺎ "
ﺑﻮﺩ . ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﺸﺘﺮﯼ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﻣﻠﺖ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﻌﺎﻭﻧﯿﻬﺎ
ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ. ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺑﺲ ﻗﯿﻤﺖ ﺍﯾﻦ ﺗﻌﺎﻭﻧﯿﻬﺎ ﭘﺎﯾﯿﻦ
ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﻻﺑﺪ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ! ﻣﺎ ﻫﻢ ﮔﺎﻫﮕﺎﻫﯽ، ﺩﺭ
ﺻﻮﺭﺕ ﺧﺮﯾﺪﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯿﺮﻓﺘﯿﻢ. ﻗﯿﻤﺘﻬﺎ ﺍﺻﻼ ﻣﺴﺨﺮﻩ
ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺟﻨﺴﻬﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻨﺪﯼ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺍﺧﻞ ﺳﻄﻠﻬﺎ ﻭ ﮔﻮﻧﯿﻬﺎﯼ
ﺑﺰﺭﮒ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﯿﺸﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﯿﻤﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯿﮑﺎﻫﯿﺪ. ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﻪ
ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺎﻻﻫﺎ " ﺳﻮﺑﺴﯿﺪ " ﺩﺍﺩﻩ ﻧﻤﯿﺸﺪ .
ﮐﺎﻻﻫﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﻭ ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺘﯽ ﻋﺎﺩﻻﻧﻪ ﺍﺯ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯ ﺧﺮﯾﺪﺍﺭﯼ
ﻭ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎً ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﻭﺵ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ. ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺑﺎ ﭘﻮﻟﻬﺎﯼ
ﺣﺎﺻﻠﻪ ﻣﯿﺮﻓﺘﻨﺪ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﮐﺮﺑﻼ ﻭ ﻣﮑﻪ، ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﭘﻮﻝ ﺁﻥ ﺭﺍ
ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺮﯾﺪ ﯾﮏ ﺗﺮﺍﮐﺘﻮﺭ ﻭ ﯾﺎ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺸﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﻧﺪﺍﺯ
ﮐﻨﻨﺪ.

"ﺧﺪﻣﺖ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ "

ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺭﻭﭘﺎ، ﻣﯿﺸﺪ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﺪﻣﺖ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﻭ ﯾﺎ " ﺧﺪﻣﺖ
ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ " ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺮﺩ . "ﺳﭙﺎﻩ ﺩﺍﻧﺶ " ﺑﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎﺋﯿﺎﻥ ﺳﻮﺍﺩ
ﻣﯿﺂﻣﻮﺧﺖ. "ﺳﭙﺎﻩ ﺁﺑﺎﺩﺍﻧﯽ " ﺯﻣﯿﻦ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﺨﻢ ﻣﯿﺰﺩ ﻭ
ﺭﺍﻫﻬﺎﯼ ﺻﺤﯿﺢ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﯾﺎﺩ ﻣﯿﺪﺍﺩ. "ﺳﭙﺎﻩ
ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ " ﺩﺭ ﺟﺎﻫﺎﯼ ﺻﻌﺐ ﺍﻟﻌﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺭﻭﺳﺘﺎﺋﯿﺎﻥ
ﻣﯿﭙﺮﺩﺍﺧﺖ . ﺭﻭﺳﺘﺎﺋﯿﺎﻥ ﻫﻢ ﭼﭙﻖ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﯾﺎﺭﺕ
ﮐﺮﺑﻼ ﻧﻘﺸﻪ ﻣﯿﺮﯾﺨﺘﻨﺪ.
🌐 @peydaopenhan

🌐 @peydaopenhan
#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند
#قسمت_دهم
معتادان،فواحش، حلبی آباد،مدارس دانشگاه

🌐 @peydaopenhan
ﻣﻌﺘﺎﺩﺍﻥ "

#خاطرات_یک_انقلاب_شکوهمند!!!

برگرفته از دست نوشته های یک انقلابی

ﻣﻌﺰﻝ ﺍﻋﺘﯿﺎﺩ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﻬﻠﻮﯾﻬﺎ ﺑﻪ ﺍﺭﺙ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ.
ﺩﻭﻟﺖ ﺑﺎ ﺗﺪﺍﺑﯿﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﺪﺭﻧﯽ، ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﻣﻬﺎﺭ ﻭ ﻋﻘﺐ ﺭﺍﻧﺪﻥ
ﺍﻋﺘﯿﺎﺩ ﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﺗﺪﺍﺑﯿﺮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻫﻢ ﻧﺒﻮﺩ . ﺍﺯ
ﺁﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ " ﻣﺘﺎﺩﻭﻥ " ﺭﻭﺍﺝ ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﺩﻭﻟﺖ ﺑﻪ
ﻣﻌﺘﺎﺩﺍﻥ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺩﺭﻣﺎﻥ، ﺗﺮﯾﺎﮎ ﺳﻬﻤﯿﻪ ﺍﯼ ﭘﺎﮎ ﻣﯿﺪﺍﺩ، ﺗﺎ ﺑﺎ
ﺍﺭﺿﺎﺀ ﺍﻋﺘﯿﺎﺩ ﺧﻮﺩ، ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻗﺘﻞ ﻭ ﺩﺯﺩﯼ ﻧﺮﻭﻧﺪ . ﺍﯾﻦ ﺑﺎ ﺗﺄﯾﯿﺪ
ﯾﮏ ﭘﺰﺷﮏ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯿﺸﺪ. ﺗﻮﺿﯿﻊ ﺗﺮﯾﺎﮎ ﺩﻭﻟﺘﯽ، ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺍﺭﺍﺋﻪ
ﯾﮏ ﮐﺎﺭﺕ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮﺩ . ﺑﻘﯿﻪ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﻪ ﺧﺮﺝ
ﺧﻮﺩ ﺗﺮﮎ ﺍﻋﺘﯿﺎﺩ ﻣﯿﺪﺍﺩ.
ﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﺷﺎﯾﻌﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ
ﮐﺎﺭﺵ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ "ﺧﻠﻖ ﺍﯾﺮﺍﻥ " ﺭﺍ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺣﺲ ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﮕﯿﺮﺩ . ﺍﻟﺤﻖ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭ ﺷﺎﯾﻌﺎﺕ، ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻣﻊ
ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﺧﻮﺏ ﺑﻪ ﺑﺴﺘﺮ ﻧﺸﺴﺖ. ﺩﺭ ﺁﻟﻤﺎﻥ، ﺍﯾﻦ ﺍﯾﺪﻩ، ﺗﺎﺯﻩ
ﺍﻭﺍﺋﻞ ﺩﻫﻪ 90 ﻣﯿﻼﺩﯼ ﺑﻪ ﻣﻐﺰ ﺩﻭﻟﺖ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ.

"ﻓﻮﺍﺣﺶ "

ﻓﺮﺡ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﺭﺃﺳﺎً ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ و مددرسانی به ﻓﺎﺣﺸﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ. ﮐﺎﺭ
ﺟﺎﮐﺸﻬﺎ ﺍﯾﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﯼ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ
ﺟﺮﯾﺎﻧﺎﺕ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺟﻮﺍﻫﺮﺍﺕ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﻣﯿﺨﺮﯾﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ
ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺑﺪﻫﯽ ﻣﯿﮑﺮﺩ . ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻫﻢ ﻣﯿﺒﺎﯾﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ
ﻓﺎﺣﺸﮕﯽ، ﺑﺪﻫﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﺲ ﻣﯿﺪﺍﺩﻧﺪ . ﺩﺭ ﻗﺪﻡ ﺍﻭﻝ، ﻓﺮﺡ
ﭘﻬﻠﻮﯼ ﻓﺎﺣﺸﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺻﺎﺣﺐ ﮐﺎﺭﺕ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻫﻤﮕﯽ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﻣﮑﺎﻧﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ "ﺷﻬﺮﻧﻮ " ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩ . ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺩﺭ
ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﻬﺎ ﻓﺎﺣﺸﻪ ﺍﯼ ﺩﯾﺪﻩ ﻧﻤﯿﺸﺪ. ﺩﺭ ﻗﺪﻡ ﺩﻭﻡ ﺑﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻥ
ﭘﺰﺷﮏ، ﻓﺎﺣﺸﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﻭﯾﺰﯾﺖ ﻫﻔﺘﮕﯽ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ
ﺳﻼﻣﺘﺸﺎﻥ ﺗﺎ ﺣﺪﯼ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﺷﻮﺩ . ﺩﺭ ﻗﺪﻡ ﺳﻮﻡ، ﺩﻭﻟﺖ ﺑﺎ ﻧﻔﻮﺫ
ﻓﺮﺡ ﭘﻬﻠﻮﯼ، ﺑﺪﻫﯿﻬﺎﯼ ﻓﺎﺣﺸﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﻮﺍﻧﺘﺮ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﺮﯾﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﻗﯿﺪ ﺟﺎﮐﺸﻬﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﻫﺎ ﻣﯿﮑﺮﺩ. ﺩﺭ ﺁﻣﻮﺯﺷﮕﺎﻫﻬﺎﯼ ﻧﻈﯿﺮ
ﺧﯿﺎﻃﯽ ﻭ ﺳﻠﻤﺎﻧﯽ، ﺑﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻣﺠﺎﻧﺎً ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯿﺸﺪ ﺗﺎ
ﺳﺮﭘﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﯾﺴﺘﻨﺪ.
ﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺷﺎﯾﻌﻪ ﭘﺨﺶ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﻓﺮﺡ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ
ﮐﺎﺭﺵ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﺍﺯ ﻧﺴﻞ ﺟﻮﺍﻥ ﻣﺎ ج‌...ده ﺑﺴﺎﺯﺩ. ﺟﺎﻟﺐ ﺍﯾﻨﮑﻪ
ﺍﯾﻦ ﺍﺩﻋﺎﻫﺎ، ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺗﺤﺼﯿﻠﮑﺮﺩﻩ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺗﺎ ﺟﺎﯼ
ﺩﯾﮕﺮ !
ﻣﻼﻫﺎی بیشرف ﻫﻢ ﺷﺎﯾﻊ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺡ، ﺳﺎﺑﻘﺎ ﺩﺭ ﺳﻮﺋﯿﺲ ﺑﺪﮐﺎﺭﻩ
ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺗﺮﻭﯾﺞ ﺩﻫﺪ. ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺸﺘﺮﯾﺎﻥ
ﻓﺎﺣﺸﻪ ﻫﺎ، ﺑﻌﺪﺍً ﻓﺎﺣﺸﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯿﮑﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺁﺗﺶ ﻣﯿﺰﺩﻧﺪ. ﺑﺎﯾﺪ
ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻣﻠﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺑﺎ ﺁﻥ ﺷﮑﻢ ﺳﯿﺮﺷﺎﻥ، ﻧﻪ ﺩﺭ ﻗﺸﺮ
ﺗﺤﺼﯿﻠﮑﺮﺩﻩ ﻭ ﻧﻪ ﺩﺭ ﻗﺸﺮ ﺑﯿﺴﻮﺍﺩ ﮐﺎﺭ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺒﻮﺩ.

"ﺣﻠﺒﯽ ﺁﺑﺎﺩ "

ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺣﻠﺒﯽ ﺁﺑﺎﺩﻫﺎ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﻋﺒﻮﺭ ﮐﺮﺩﻩ
ﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﻋﺼﺮ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯿﺸﻮﺩ، ﮐﺎﺭﯼ ﻋﺎﺩﯾﺴﺖ. ﺍﻭﻟﯿﻦ
ﺣﻠﺒﯽ ﺁﺑﺎﺩﻫﺎ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻟﻨﺪﻥ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﮔﺬﺭ ﺍﺯ ﻋﺼﺮ
ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ، ﺳﯿﻞ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺭﻭﺍﻥ ﻣﯿﺴﺎﺯﺩ. ﭼﺮﺍ ﮐﻪ
ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﮔﺎﻫﻬﺎﯼ ﺗﻮﻟﯿﺪﯼ، ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﭘﻮﻝ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ. ﻭﻟﯽ ﺣﻠﺒﯽ ﺁﺑﺎﺩﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ، ﻓﻘﻂ ﻧﻘﺶ
" ﺗﺮﺍﻧﺰﯾﺖ " ﺭﺍ ﺑﺎﺯﯼ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﻮﻝ
ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻥ، ﺧﺎﻧﻪ ﮐﺮﺍﯾﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﯾﮕﺮ
ﻣﯿﺪﻫﺪ. ﻭﻟﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﯿﺘﻔﺎﻭﺕ، ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ . ﻗﺸﺮ
ﺗﺤﺼﯿﻠﮑﺮﺩﻩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﻓﻘﻂ
ﺯﺷﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺭﺍ ﻣﯿﺪﯾﺪ . ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻫﻢ ﺣﻠﺒﯽ ﺁﺑﺎﺩ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ
ﺗﺮﺍﻧﺰﯾﺖ ﺑﻮﺩ. ﮐﺸﻮﺭ ﺩﺭ ﺑﺮﻫﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﯼ ﺑﻪ ﻧﯿﺮﻭﯼ
ﮐﺎﺭ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ 1 ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﮐﻔﺎﻑ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺩ ﻭ ﺑﺎﯾﺪ
ﺍﺯ ﻓﯿﻠﯿﭙﯿﻦ، ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ، ﺑﻨﮕﻼﺩﺵ ﻭ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻥ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﻣﯿﺂﻣﺪ. ﻣﺎ
ﻭﻟﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻣﺮﺩﻡ، ﺍﺩﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﻠﺖ ﻓﻘﯿﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ
ﺍﯾﻦ ﻓﻘﺮﺍ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﻠﺒﯽ ﺁﺑﺎﺩﻫﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺍﺵ
ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺷﺎﻩ ﺍﺳﺖ.

"ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﻬﺎ "

ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﻬﺎ ﺍﺻﻮﻻً ﻣﺠﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺭﺑﻄﯽ ﺑﻪ
ﻗﺸﺮ ﺑﺨﺼﻮﺻﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﺑﺎ ﺭﺷﺪ ﺛﺮﻭﺕ، ﺭﺷﺪ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺗﺸﺪﯾﺪ
ﯾﺎﻓﺖ . ﻭ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﻬﺎ، ﮐﻔﺎﻑ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺭﺍ
ﻧﻤﯿﺪﺍﺩ. ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺭﺍ ﺩﻭﻟﺖ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎ
ﺳﺮﻋﺖ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﮐﻨﺪ . ﻗﯿﻤﺖ ﻧﻔﺖ ﻧﯿﺰ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺭﮊﯾﻢ ﺷﺎﻩ ﺑﺎﻻ
ﺭﻓﺖ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺳﻘﻮﻁ ﺭﮊﯾﻢ ﺷﺎﻩ ﻧﯿﺰ ﺷﺪ. ﻣﺎ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ
ﺍﯾﻦ ﮐﻤﺒﻮﺩﻫﺎ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻣﯿﮕﺬﺍﺷﺘﯿﻢ ﻭ ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﻫﻢ ﻗﺸﺮ
ﺗﺤﺼﯿﻠﮑﺮﺩﻩ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺎ ﺑﻮﺩ . ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺍﯾﺮﺍﺩ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﯿﻢ، ﻭﻟﯽ ﺭﺍﻩ
ﺣﻞ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻧﻤﯿﺪﺍﺩﯾﻢ . ﻫﺪﻑ ﻓﻘﻂ ﺳﻘﻮﻁ ﺷﺎﻩ ﺑﻮﺩ. ﻫﺪﻑ ﻭﺳﯿﻠﻪ
ﺭﺍ ﺗﻮﺟﯿﺢ ﻣﯿﮑﺮﺩ . ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺟﺸﻨﻬﺎ 2500
ﺳﺎﻟﻪ ﻣﯿﮕﺬﺍﺷﺘﯿﻢ. ﻣﻠﯽ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻫﻢ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ
ﺩﻭﻟﺖ ﺷﺎﻩ 2500 ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺭﺍ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﮐﺮﺩ . ﺁﻥ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﻪ
ﺟﻨﺒﺶ ﻣﺎ ﮐﻤﮑﯽ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩ . ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ
ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩﯾﻢ .
ﺍﺻﻮﻻ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﮊﯾﻢ ﻫﻢ ﻣﻘﺼﺮ ﺑﻮﺩ. ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻋﻤﻮﻣﯽ
ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺿﻌﯿﻒ ﻋﻤﻞ ﻣﯿﮑﺮﺩ. ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺳﺎﺯﯼ ﻭ
ﺁﺑﺎﺩﺍﻧﯽ ﻭ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﻮﺩ ﺭﮊﯾﻢ ﺑﺴﯿﺎﺭ
ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯿﺸﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ "ﺗﺒﻠﯿﻎ " ﻧﻤﯿﮑﺮﺩ. ﺧﺐ ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﯽ
ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩ ! ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺗﺒﻠﯿﻎ ﺑﮑﻨﻨﺪ !
ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻠﺖ ﻭ ﻣﻤﻠﮑﺖ، ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﺷﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ
میهن دوست یا حتی سوسیالست ﺑﻮﺩ ﻭ ﯾﺎ ﻣﺎ، ﭼﭙﻬﺎﯼ ﻭﻃﻨﯽ ...
ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﭼﻮﻥ ﺩﺍﺭﺩ
ﺣﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺷﮑﻮﻫﻤﻨﺪﻡ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ.
🌐 @peydaopenhan