هزار سال حکما ادعا می‌کردند که می‌توان وجودِ #خدا، #روح و #جاودانی را صرفاً با استدلال‌های #عقلانی و بدون توسل به #مرجعیت اثبات کرد؛ و حتی پس از اینکه #کانت ثابت کرد چنین کاری هرگز امکان ندارد، باز به طرح برهان‌هایشان ادامه می‌دادند. کلیسا هرگاه موقعیتش را داشته، از فلاسفه خواسته است که استنتاجاتشان را با عقاید کلیسا #تطبیق دهند.

#شوپنهاور به طرز جالبی این را موردِ استهزا قرار می‌دهد:

"چرا دینی باید رای #فلسفه ای را بخواهد؟ دین عملاً همه چیز را در کنارِ خودش دارد، از وحی و شواهد و معجزات و رسالت گرفته تا حمایت حکومتی و بالاترین شأن و مقام، رضایت و احترامِ عموم، هزاران عبادتگاهی که در آنها وعظ و عبادت می‌شود، لشکرِ روحانیونِ قسم خورده و، بیش از همه‌ی اینها، امتیازِ ارزشمندِ #تلقینِ عقاید خود به ذهن افراد در دوران حساسِ #طفولیت، که سبب می‌گردد این #عقاید تقریبا به آرای #فطری بدل شوند. با وجود این تعددِ وسایل، باز هم تلاش برای جلبِ حمایتِ فیلسوفانِ مفلوک، رویکردی طمعکارانه‌تر - یا با توجه به مخالف‌خوانیِ آنها، واکنشی وحشت‌زده‌تر، از آن است که با حسن نیت سازگاری داشته باشد."*


* #جهان_همچون_اراده_و_تصور
ص۶۵۵

#فلسفه_ی_شوپنهاور
#برایان_مگی

📖 @philosophibisansoor