■ برای #مارکس اگاهی از توهم ،شرط ازادی و فعالیت انسانی است.

عذاب دینی ،توامان بیان عذاب واقعی و اعتراض علیه آن است.
دین ناله ی مخلوق مفلوک ،قلب جهان تهی از قلب و معنویت وضعیت عاری از معنویت است.
دین افیون مردم است.

■ #مارکس میگوید:

انسانها برای دستیابی به خوشبختی واقعی ،ناگزیر از امحای دین بعنوان خوشبختی خیالی اند.
نیاز به رهایی از توهم یک وضع،نیاز به رهایی از وضعی است که محتاج توهم است.
از اینرو نقد دین،در اصل نقد ورطه ی شوربختی است که دین هاله ی آنست.

📚 #فراسوی_زنجیرهای_پندار
👤 #اریک_فروم
🗓 صفحه 142

join us : | کانال فلسفه
@Philosophibisansoor