#اطلاعیه

با عرض پوزش، جلسات حلقه‌ی مطالعاتی فیزیک‌خوانی، تا اطلاع ثانوی برگزار نخواهد شد.

———————
🆔: @philsharif

❇️ برنامه‌ی سخنرانی‌های گروه فلسفه علم دانشگاه صنعتی شریف در ترم پاییز 98

———————
🆔: @philsharif

#معرفی_مقاله

🔸 طبق تعریف سنتی که نشئت گرفته از تلقی ارسطو از دوستی است، دوستی یک فضیلت اخلاقی است. اما آیا واقعا دوستی یک فضیلت است؟ آیا ما هنگام انتخاب دوست صرفا جذب فضیلت‌‌های او ‌‌می‌‌شویم؟ آیا در فرآیند دوستی صرفا فضایل اخلاقی به اشتراک گذاشته می‌‌شوند؟ زندگی عملی نشان می‌‌دهد که چنین نیست. روابط دوستانه‌‌ای را مشاهده می‌‌کنیم که در آن دوستان نسبت به هم وفادارند و به هم کمک می‌‌کنند اما در عین حال ممکن است دست به جنایت یا بی‌‌اخلاقی نسبت به افراد خارج از این گروه دوستی بزنند. مثلا دو دوست وفادار به هم، که باهم دست به دزدی و زورگیری می‌‌زنند.
🔹 نیهاماس تصور می‌‌کند تلقی سنتی از دوستی را نمی‌‌توان جدی گرفت. از نظر وی دوستی یک مقوله مهم و مفید است، اما در چارچوب اخلاق نمی‌‌گنجد. اخلاق بر برابری انسان‌‌ها تأکید دارد و بحث‌‌های اخلاقی حول امور مشترک بین انسان‌‌ها صورت می‌‌گیرد. اما دوستی چنین نیست. وقتی عده‌‌ای را وارد گروه دوستی خود کرده‌‌اید یعنی این افراد را از سایرین جدا کرده‌‌اید. چرا؟ چون این افراد ویژگی‌‌هایی متفاوت از سایرین داشته‌‌اند. دوستی برخلاف اخلاق بر پایه تفاوت‌‌ها استوار است نه اشتراکات. دوستی می‌‌تواند با جرم و جنایت یا فضیلت همراه باشد. می‌‌تواند برای ما مفید یا مضر واقع شود. می‌‌تواند خطرناک باشد. اما چیزی که مسلم است ما برای گسترش ابعاد وجودی خود، به دوستی نیاز داریم. دوستی به ما امکان تجربه‌‌های مختلف و بودن(being)‌‌ به شیوه‌‌های مختلف را می‌‌دهد.
پرسش مهم دیگر این است که دوستان ما چه ویژگی‌‌هایی دارند؟ ما دوستانمان را دوست داریم اما دقیقا چه چیزی را در آن‌‌ها دوست داریم؟ احتمالا خواهیم گفت فلان ویژگی یا فلان طرز رفتار را، اما ممکن است کسان دیگری این ویژگی‌‌ها یا رفتارها را داشته باشند، آیا ما با آن‌‌ها نیز دوست هستیم یا آن‌‌ها را دوست داریم؟ پاسخ دیگر ممکن است این باشد که ما آن‌‌ها را به خاطر خودشان دوست داریم. اما این خود یا شخصیت چیست که ما بخاطر آن کسی را دوست داریم؟
🔸 هنگام بهم خوردن یک رابطه دقیقا چه اتفاقی می‌‌افتد؟ آیا دوست ما ویژگی‌‌های سابق را که زمانی دوست می‌‌داشتیم از دست داده‌‌است؟ نیهاماس سعی می‌‌کند در این مقاله علاوه بر نشان دادن اینکه دوستی امری اخلاقی نیست با آوردن مثال‌‌هایی از روابط دوستانه به این پرسش‌‌ها نیز پاسخ دهد.
🔹 پرسش دیگری که ممکن است در این رابطه به ذهن خطور کند این است که چرا ترک کردن یک دوست می‌‌تواند دردناک و عذاب آور شود؟ یقینا از دست دادن صرفِ یک همپای تنیس یا یک همراه برای تماشای فیلم یا تئاتر نباید تا این اندازه دردناک باشد. نیهاماس اشاره می‌‌کند که دوستان بخشی از شخصیت ما را می‌‌سازند و با از دست دادن آن‌‌ها آن بخشی از وجودمان که در ارتباط با آن‌‌ها شکل گرفته بود نیز از دست می‌‌رود و دلیل آزردگی ما نیز دقیقا همین است. وقتی دوستی را ترک می‌‌کنیم فقط او را ترک نمی‌‌کنیم بلکه آن بخش از وجودمان که با او ساخته بودیم را نیز ترک می‌‌کنیم.
🔸 نیهاماس تلاش کرده یک نگاه فلسفی و همه جانبه به بحث دوستی و رابطه داشته باشد، در عین حال مسائلی را مطرح کرده و به چالش کشیده‌‌است که همواره در زندگی روزمره خود با آن‌‌ها سروکار داریم، از این رو خواندن این مقاله می‌‌تواند به ما در تحلیل هرچه بهتر ارتباطمان با دوستان کمک کننده باشد.

🔰 مقاله The Good of Friendship، از الکساندر نیهاماس

———————
🆔: @philsharif

❇️ آن‌قدر که تاریخ فلسفه جزء فلسفه است، تاریخ علم جزء علم نیست، زیرا بدون آگاهی زیاد از تاریخ علم هم می‌توان دانشمند شایسته‌ای شد، اما اگر کسی اول مطالعاتی در تاریخ فلسفه نداشته باشد از تحقیقات فلسفی خویش چندان طرفی نخواهد بست. در واقع کتاب اول از « مابعدالطبیعه» ارسطو هم اولین تاریخ فلسفه یونانی است که می‌شناسیم و همچنان نمونه کاملی خواهد بود برای اینکه تاریخ فلسفه را چگونه باید نوشت زیرا این کتاب در واقع، تاریخ فلسفه است با شیوه فلسفی، در صورتی که تاریخ فلسفه‌های کاملا جدید با شیوه غیرفلسفی نگارش یافته‌اند.
اگر ثابت نشود که فلسفه در نهاد و ذاتِ خود معقول و قابل فهم است، سلسله‌ی پایان ناپذیرِ سیستم‌های ویرانگری که از تالس تا مارکس ادامه دارد، بیش از آن‌که منشأ امید باشد، مایه‌ی یأس و ناامیدی است.

🔰 از کتاب «نقد تفکر فلسفی غرب»، اثر اتین ژیلسون

—————————
🆔: @philsharif

❇️ شهود عقلی، یگانه نظرگاه پابرجای هرگونه فلسفه است. از این نظرگاه هر چیزی را که در آگاهی واقع می‌شود تبیین می‌توانیم کرد؛ و افزون بر آن، صرفاً از این نظرگاه [است که هر چیزی تبیین‌پذیر می‌شود]. بدون خودآگاهی هیچ‌گونه آگاهی در میان نیست؛ اما خودآگاهی تنها به اسلوبی که نشان داده شده است، ممکن است: [یعنی با این اسلوب که] من به راستی کنشگرم.

🔰از کتاب «بنیاد آموزه‌ی فراگیر دانش» اثر یوهان گوتلیب فیشته، ترجمه‌ی سید مسعود حسینی

—————————
🆔: @philsharif

❇️ برنامه هفتگی گروه فلسفه علم
🔰 ترم پاییز 1398

——————
🆔: @philsharif

#پاییز_98
🔰 معرفی درس «مقولات ویژه در فلسفه»
🔹 مدرس: دکتر ابراهیم آزادگان

——————
🆔: @philsharif

#پاییز_98
🔰 معرفی درس «فلسفه اخلاق پیشرفته»
🔹 مدرس: دکتر ابراهیم آزادگان

——————
🆔: @philsharif

#پاییز_98
🔰 معرفی درس «درآمدی بر فلسفه»
🔹 مدرس: سینا عزیزی

——————
🆔: @philsharif

❗️ گروه مطالعات علم موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران برگزار می‌کند
✅ این دوره با حضور فرزام پروا، روانکاو و روانپزشک برگزار خواهد شد. علاقه مندان به شرکت در دوره باید رزومه خود را به نشانی پست الکترونیکی lacan@irip.ir ارسال کنند.

🕰 این دوره روزهای یکشنبه هر هفته از ساعت ۱۵:۰۰ الی ۱۷:۰۰ برپا می‌شود.
📞 علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند با شماره ۶۶۴۰۰۸۸۸ روابط عمومی موسسه تماس حاصل کنند.

———————
✅: @philsharif

#CrashCourse
#کرش‌_کورس

⁉️ تشخص(Personhood) و هوش مصنوعی
🖌 ترجمه و زیرنویس: بهزاد خداقلیزاده

————————
🆔: @ethics_technology

#پاییز_98
🔰 معرفی درس «فلسفه غرب دو»
🔹 مدرس: دکتر آرش اباذری

——————
🆔: @philsharif

🗒 یادداشت کوتاه
❗️ علامتی که هست، کربلایی که نیست
✅ نگاهی به تاثیر شبکه‌های اجتماعی بر هیات‌های مذهبی

🖌 ابوطالب صفدری
📍 دکتری فلسفه علم و فناوری

⏱ مدت زمان تقریبی مطالعه: پنج دقیقه

📎 یادداشت را در instant view بخوانید.
#تکنولوژی_و_دین

———————
🆔: @ethics_technology
✅: @philsharif

#پاییز_98
🔰 معرفی درس «فلسفه زبان»
🔹 مدرس: دکتر ساجد طیبی

——————
🆔: @philsharif

🔸 فایل‌های صوتی مدرسۀ تابستانی «نسبی‌انگاری و منتقدانش؛ علم، فلسفه، اخلاق»
🏢 مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران
🗓 شهریور 1398
👇👇👇

🔹 سخنرانی اول
🔹 دکتر امیراحسان کرباسی‌زاده
🔸 نسبی‌انگاری، تاریخچه، تعاریف و انواع
https://t.me/STS_Iran/57

🔹 سخنرانی دوم
🔹 دکتر علی حسین‌خانی
🔸 نسبی‌انگاری مفهومی
https://t.me/STS_Iran/62

🔹 سخنرانی سوم
🔹 دکتر میثم محمدامینی
🔸 نسبی‌انگاری صدق (1)
https://t.me/STS_Iran/63

🔹 سخنرانی چهارم
🔹 دکتر حامد بیکران‌بهشت
🔸 نسبی‌انگاری صدق (2)
https://t.me/STS_Iran/64

🔹 سخنرانی پنجم
🔹 دکتر سعید زیباکلام
🔸 نسبی‌انگاری در مقابل مطلق‌انگاری
https://t.me/STS_Iran/65

🔹 سخنرانی ششم
🔹 دکتر ابوتراب یغمایی
🔸 نسبی‌انگاری و مدل‌سازی در علم
https://t.me/STS_Iran/66

🔹 سخنرانی هفتم
🔹 دکتر مهدی هاتف
🔸 نسبی‌انگاری روش علمی (1)
https://t.me/STS_Iran/67

🔹 سخنرانی هشتم
🔹 دکتر حسن امیری‌آرا
🔸 نسبی‌انگاری روش علمی (2)
https://t.me/STS_Iran/68

🔹 سخنرانی نهم
🔹 دکتر محمدرضا اسمخانی
🔸 نسبی‌انگاری عقلانیت
https://t.me/STS_Iran/69

🔹 سخنرانی دهم
🔹 دکتر شهرام شهریاری
🔸 نسبی‌انگاری و برنامۀ قوی
https://t.me/STS_Iran/70

🔹 سخنرانی یازدهم
🔹 دکتر غلامرضا زکیانی
🔸 نسبی‌انگاری و منطق
https://t.me/STS_Iran/71

🔹 سخنرانی دوازدهم
🔹 دکتر امیرحسین خداپرست
🔸 نسبی‌انگاری اخلاقی
https://t.me/STS_Iran/72

🔹 سخنرانی سیزدهم
🔹 دکتر امیر مازیار
🔸 نسبی‌انگاری زیبایی
https://t.me/STS_Iran/73

🔹 سخنرانی چهاردهم
🔹 دکتر حسین شیخ‌رضایی
🔸 نسبی‌انگاری و زندگی روزمره
https://t.me/STS_Iran/74

🔹 سخنرانی پانزدهم
🔹ـProfessor Maria Baghramian
🔸ـThe Value of Relativism
https://t.me/STS_Iran/75

——————————
🆔: @STS_Iran
✅: @philsharif

❗️ گروه مطالعات علم مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران برگزار می‌کند

—-—————————————🔖
مفاهیم فلسفی در روان شناسی معاصر
———————————————

✅ این دوره توسط: مهدی نسرین
و از طریق اسکایپ برگزار خواهد شد.

📬علاقه مندان به شرکت در دوره لطفا رزومه خود را به نشانی پست الکترونیکی PCCP@irip.ir ارسال کنند.

🕰 این دوره روزهای یکشنبه هر هفته از ساعت ۱۷:۰۰ الی ۱۹:۰۰ برپا می‌شود.

☎️علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند با شماره ۶۶۴۰۰۸۸۸ روابط عمومی مؤسسه تماس حاصل کنند.

#پاییز_98
🔰 معرفی درس «فلسفه ذهن»
🔹 مدرس: دکتر ابراهیم آزادگان

——————
🆔: @philsharif

❇️ ما در فلسفه با آمیزه‌ای از اسطوره و دانش سروکار داریم. درست است که گرایش فلسفه در اصل به دانش است، اما بستر و خاستگاه آن یعنی اسطوره را هرگز نباید از یاد برد. اسطوره، دانش و فلسفه را باید سه زمینه و پویه مرتبط در حرکت اندیشه آدمی به شمار آورد. هر یک از این سه، زمینه فهمِ آدم و عالم را به شیوه‌ای خاص برای انسان فراهم ساخته و در این رهگذر سودمند افتاده‌اند.
در این میان، اسطوره درونی‌ترین و بنیادی‌ترین قلمرو داناییِ بشر است. انسانِ اساطیری از درون به پدیده‌های هستی می‌نگرد و خود را میانِ آن‌ها جست‌و‌جو می‌کند و هستی را در خود می‌یابد. برخوردِ وی با هستی هم‌چون برخورد فیلسوف و دانشمند، برخوردی از سرِ بیگانگی نیست، بلکه آنچه را مورد کاوش قرار می‌دهد و به آن می‌اندیشد، زیستگاهِ او نیز هست.
در رویکردِ اسطوره‌ای، پیوندی تنگاتنگ میانِ شناسنده و شناخته برقرار است. یعنی این دو عینِ یکدیگر می‌شوند و آن مرزی که در فلسفه و دانش، عرصه ذهن (شناسنده) را از محدوده‌ی عین (شناخته) جدا می‌سازد، در اسطوره وجود ندارد.

🔰 از کتاب «گذار از جهان اسطوره به فلسفه»، اثر محمد ضیمران

——————
🆔: @philsharif

موسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفه ایران

دوره آزاد آموزشی

🔸فلسفۀ علوم اجتماعی🔸

مدرس: محمد مهدی هاتف

در این دوره به مساله‌های فلسفی ناظر به علوم اجتماعی در معنای عام آن خواهیم پرداخت. مسالۀ پیشرفت در علوم اجتماعی، تبیین و انواع آن, فهم و تفسیر در این علوم، انتولوژی علوم اجتماعی، نسبت میان امور خرد و کلان، نسبت میان واقعیت و ارزش، و نیز اشاراتی به سوسیوبیولوژی موضوعات اصلی بحث را تشکیل می‌دهند.

منبع اصلی کتاب زیر خواهد بود:
Rosenberg, A. (2012), Philosophy of Social Science, Westview Press.
و منبع تکمیلی:
Bohman, J. (1993), New Philosophy of Social Science, MIT Press.

#اطلاعیه

از عزیزانی که از خارج دانشگاه قصد شرکت در کلاسهای گروه فلسفه علم را دارند، تقاضا می‌شود که جهت ثبت نام از لینک زیر اقدام نمایند. خواهشمند است، قبل از ثبت نام، طرح درسِ کلاس مورد نظر را مطالعه بفرمایید.

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSev_mvp8yelaKzePtxtKoBZSHmhg3GFzkRyj3o0EIorvRNE1A/viewform?usp=sf_link

——————
🆔: @philsharif