فرامرز آصف با آهنگ

جنوبی، آبادان


فرامرز آصف آهنگ جنوبی خود را تقدیم مردم آبادان و خانواده‌های داغدار کرد

#هنرمند__در__صحنه

https://www.youtube.com/watch?v=PZJeritOzfQ

@poshtpardeha

سعید محمدی #هنرمند مردمی با انتشار این ویدیو نوشت :

من نه میخواهم و نه نیازی دارم که نقش معلم را برای خودم و شما بازی کنم، اما نیاز زیادی دارم که با مردم صادق باشم و مانند تمام سال های گذشته در پیشگاه خلق حرف حق را بزنم... ما همه برای خود زندگی هایی داریم که مال خودمان است و حق داریم هر طور دلمان میخواهد زندگی کنیم، اما نمیتوانیم بر روی شانه های یک ملت، مشهور و مرفه و «سلبریتی» بشویم ، اما نسبت به تمام بلایا و فجایعی که هر روز و هر لحظه به سر همان مردم آوار میشود، بی‌تفاوت باشیم و بیخیالی طی کنیم و حتی با ایشان همدردی هم نکنیم…
گرچه بتدریج عده انگشت شماری بقول شاعر اندک اندک جمع مستان گردهم میایند… اما تا یک جبهه وسیع متحد از هنرمندان که در جهت خواست مردم در چار چوبی ملی گرایانه و دمکراتیک، به وجود نیاید، راه بجای خاصی نخواهیم برد و این همان چیزی است که من و ما در این سالیان طولانی خواستارش بوده ایم… برخورد و تلاش من و تو مخاطب در این راستاء قابل تامل است.

@poshtpardeha

🔴 چیزی که هنرمند رو در یاد مردم‌ زنده نگاه میداره، بیش از هنرش، همصداییش با مردمه. همصدایی که شاهرخ دریغ نکرد.

روانش شاد 💐

#شاهرخ_شاهید #هنرمند_مردمی

🔥من هنوز نفس می‌کشم... از دل خاک، از میان فریادها
من کیمیا مقدسی‌ام. فقط ۲۰ سالم بود...
دخترِ تهران، عاشق موسیقی، کامپیوتر و زندگی.
من دنیا را با نت‌ها و کُدها می‌دیدم، نه با نفرت و سرکوب.
اما در سرزمین من، نبوغ و عشق و زن بودن، جرم است.
من مجرم بودم، چون #هنرمند بودم، معترض بودم، «زن» بودم.
روز سوم آبان ۱۴۰۱، گلوله‌ای پیشانی‌ام را شکافت.
پیکرم را ربودند، قلبم را هم...
حتی بعد از مر.گ، از من ترسیدند…
از تپش قلبی که هنوز برای آزادی می‌تپید.
به خانواده‌ام گفتند بنویسند: «سکته قلبی».
اما شما می‌دانید، من را سکته نکشت — گلوله کشت، ظلم کشت.
امروز در قطعه ۴، ردیف ۱۶۶، شماره ۴۰ آرمیده‌ام.
اما من هنوز زنده‌ام...
در صدای #دختران خیابان، در فریاد #دانشجوها ،

صدایم را می‌شنوید؟