Forwarded from 👁 کتابخانه آزاد
📕#کوروش_نامه
کورش نامه یا “سیروپدیا” کتابی است پرارزش درباره ی شرح زندگی و کشورگشایی های کوروش، شاهنشاه بزرگ هخامنشی. در این کتاب گزنفون، مورخ و سردار معروف یونانی، به شرح زندگی کورش می پردازد و سرگذشت وی را از زمان تولد تا درگذشت، آمیخته با پند و افسانه، بیان می کند و اطلاعاتی گران بها درباره ی آداب و رسوم ایرانی، ترتیب جوانان، آیین جنگ آوری، وضع اجتماعی و تشکیلات سلطنتی هخامنشیان به دست می دهد. این کتاب، علاوه بر فایده های بی شمار تاریخی، از نظر اخلاقی نیز کتابی ارزنده و آموزنده است، و قهرمان کتاب، کورش بزرگ، نمونه ای است از انسان بافضیلتی که دارای سجایای اخلاقی انسانی است.
این کتاب رمانی سیاسی است درباره پرورش و آموزش فرمانروایی آرمانی که برای فرمانرانی و پیشبرد یک سرزمین با خودسرانگیِ نیک‌خواهانه و خردمندانه در برابر بندگانی فرمانبردار و ستایشگر آماده شده‌است. هر چند روشن است که گزنفون نمی‌خواسته تاریخ نگاری کند، ولی نمی‌توان بدرستی گونه ادبی این اثر را تمیز داد. آیا کورش نامه تاریخ خاندان هخامنشی را به درستی بازتاب می‌دهد؟ بسیاری در این باره تردید دارند. چرا که بسیاری از رخدادهای آن دوران پس و پیش شده‌اند یا با همتای تاریخی آن یگانگی ندارند. هم دوران نبودن گزنفون (۴۳۱ تا ۳۵۵ پیش از میلاد) و کوروش (۵۸۰ تا ۵۳۰ پیش از میلاد) به خوبی نشان می‌دهد چرا برخی رخدادها در کوروش نامه به دوره‌های پس از وی اشاره می‌کند.
چه بسا، خاور زمینان برای شناسایی زندگی کوروش به رمان گزنفون تکیه بسیار می‌کنند. هر چند تورات زندگینامه کوروش را به گونه دیگری نگاشته‌است، در آمریکا گروه سیاسی بنیانگذار جمهوری ایالات متحده (که در آنجا به پدران بنیانگذار مشهورند) آن را نمونه خوبی برای الهام گیری می‌دانستند. از همین رو “توماس جفرسون” نیز دو نسخه از آن را همواره با خود داشت. در آن دوران، خواندن “کورش نامه” اثر “گزنفون” و “شهریار” نوشته “نیکولو ماکیاولی” برای همه سران کشور اجباری بود. کورش نامه از آثار کلاسیک دوران یونان باستان شناخته شده‌است و برخی آن را پاسخی به رساله جمهور نوشته افلاطون می‌دانند.
مترجم در مقدمه کتاب آورده: «بدون تردید یکی از نوابغ مسلم تاریخ و بنیانگزاران بزرگ دوران گذشته، کوروش، سرسلسله سلطنت هخامنشی است، که در اندک زمانی با فعالیت، کیاست و اراده قابل تقدیری بساط امپراتوری‌های متزلزل آن عصر را، یکی بعد از دیگری، برچید و امپراتوری آریایی‌نژاد ایرانی را بنیان نهاد.» در ادامه مقدمه می‌خوانیم: «بهترین کتابی که از دوران قدیم، تاریخ را با پند و عبرت درآمیخته و دستورالعمل جامعی در کیفیت کارهای بزرگ کوروش داده، کتابی است به نام “سیروپدی یا تعلیم و تربیت کوروش”، که به قلم “گزنفون” یونانی تألیف شده و طی آن اخلاق و رفتار کوروش را سرمشق تدبیر و ملک‌داری و رعیت‌پروری قرار داده است که اکنون به عنوان “کورش نامه” متن کامل آن به طالبان دانش عرضه می‌شود.»
کورش نامه، کتابی است که در تدبیر و سیاست، اداره امور سپاه و کیفیت پیروزی بر خصم، ایجاد امپراتوری و استقرار نظم و اداره امور کشور در هشت فصل تنظیم شده است. تولد کوروش و دوران کودکی او، «کوروش دوستی» مادی‌ها را جلب کرد، گفتار کوروش و کریزانتاس و فرولاس درباره پاداش سربازان، مذاکره با نمایندگان هندی‌ها درباره جنگ، اولین نبرد در سرزمین دشمن، ضیافت بزرگ کوروش، مراجعت کوروش به پارس و ماد، اعزام استانداران و بازرسان به ایالات، گفتار کوروش در بستر مرگ و وضع پارسیان پس از کوروش از جمله مطالب این کتاب است.
@Ketabkhaneh_azad
👇👇👇👇👇👇👇👇
کورش نامه یا “سیروپدیا” کتابی است پرارزش درباره ی شرح زندگی و کشورگشایی های کوروش، شاهنشاه بزرگ هخامنشی. در این کتاب گزنفون، مورخ و سردار معروف یونانی، به شرح زندگی کورش می پردازد و سرگذشت وی را از زمان تولد تا درگذشت، آمیخته با پند و افسانه، بیان می کند و اطلاعاتی گران بها درباره ی آداب و رسوم ایرانی، ترتیب جوانان، آیین جنگ آوری، وضع اجتماعی و تشکیلات سلطنتی هخامنشیان به دست می دهد. این کتاب، علاوه بر فایده های بی شمار تاریخی، از نظر اخلاقی نیز کتابی ارزنده و آموزنده است، و قهرمان کتاب، کورش بزرگ، نمونه ای است از انسان بافضیلتی که دارای سجایای اخلاقی انسانی است.
این کتاب رمانی سیاسی است درباره پرورش و آموزش فرمانروایی آرمانی که برای فرمانرانی و پیشبرد یک سرزمین با خودسرانگیِ نیک‌خواهانه و خردمندانه در برابر بندگانی فرمانبردار و ستایشگر آماده شده‌است. هر چند روشن است که گزنفون نمی‌خواسته تاریخ نگاری کند، ولی نمی‌توان بدرستی گونه ادبی این اثر را تمیز داد. آیا کورش نامه تاریخ خاندان هخامنشی را به درستی بازتاب می‌دهد؟ بسیاری در این باره تردید دارند. چرا که بسیاری از رخدادهای آن دوران پس و پیش شده‌اند یا با همتای تاریخی آن یگانگی ندارند. هم دوران نبودن گزنفون (۴۳۱ تا ۳۵۵ پیش از میلاد) و کوروش (۵۸۰ تا ۵۳۰ پیش از میلاد) به خوبی نشان می‌دهد چرا برخی رخدادها در کوروش نامه به دوره‌های پس از وی اشاره می‌کند.
چه بسا، خاور زمینان برای شناسایی زندگی کوروش به رمان گزنفون تکیه بسیار می‌کنند. هر چند تورات زندگینامه کوروش را به گونه دیگری نگاشته‌است، در آمریکا گروه سیاسی بنیانگذار جمهوری ایالات متحده (که در آنجا به پدران بنیانگذار مشهورند) آن را نمونه خوبی برای الهام گیری می‌دانستند. از همین رو “توماس جفرسون” نیز دو نسخه از آن را همواره با خود داشت. در آن دوران، خواندن “کورش نامه” اثر “گزنفون” و “شهریار” نوشته “نیکولو ماکیاولی” برای همه سران کشور اجباری بود. کورش نامه از آثار کلاسیک دوران یونان باستان شناخته شده‌است و برخی آن را پاسخی به رساله جمهور نوشته افلاطون می‌دانند.
مترجم در مقدمه کتاب آورده: «بدون تردید یکی از نوابغ مسلم تاریخ و بنیانگزاران بزرگ دوران گذشته، کوروش، سرسلسله سلطنت هخامنشی است، که در اندک زمانی با فعالیت، کیاست و اراده قابل تقدیری بساط امپراتوری‌های متزلزل آن عصر را، یکی بعد از دیگری، برچید و امپراتوری آریایی‌نژاد ایرانی را بنیان نهاد.» در ادامه مقدمه می‌خوانیم: «بهترین کتابی که از دوران قدیم، تاریخ را با پند و عبرت درآمیخته و دستورالعمل جامعی در کیفیت کارهای بزرگ کوروش داده، کتابی است به نام “سیروپدی یا تعلیم و تربیت کوروش”، که به قلم “گزنفون” یونانی تألیف شده و طی آن اخلاق و رفتار کوروش را سرمشق تدبیر و ملک‌داری و رعیت‌پروری قرار داده است که اکنون به عنوان “کورش نامه” متن کامل آن به طالبان دانش عرضه می‌شود.»
کورش نامه، کتابی است که در تدبیر و سیاست، اداره امور سپاه و کیفیت پیروزی بر خصم، ایجاد امپراتوری و استقرار نظم و اداره امور کشور در هشت فصل تنظیم شده است. تولد کوروش و دوران کودکی او، «کوروش دوستی» مادی‌ها را جلب کرد، گفتار کوروش و کریزانتاس و فرولاس درباره پاداش سربازان، مذاکره با نمایندگان هندی‌ها درباره جنگ، اولین نبرد در سرزمین دشمن، ضیافت بزرگ کوروش، مراجعت کوروش به پارس و ماد، اعزام استانداران و بازرسان به ایالات، گفتار کوروش در بستر مرگ و وضع پارسیان پس از کوروش از جمله مطالب این کتاب است.
@Ketabkhaneh_azad
👇👇👇👇👇👇👇👇