نام #ژول_ورن چنان با #ادبیات علمی ـ تخیلی و داستان‌هایی که نگاهی پیشگویانه نسبت به آینده دارند پیوند خورده که شاید به‌نظر برسد #رمان_تاریخی #میشل_استروگف فرزندی ناهمگون در میان دیگر فرزندان طبع اوست: در #جزیره‌_اسرارآمیز‌، #بیست_هزار_فرسنگ_زیر_دریا‌، #سفر_به_ماه‌، #پنج_هفته_پرواز_در_بالن‌، #شکار_شهاب‌، #تونل_زیردریایی‌، #جنگل_های_تاریک_آمازون‌، #دور_دنیا_در_هشتاد_روز و بسیاری دیگر از کارهای ورن صحبت از ماشین‌های خارق‌العاده و #تخیلی‌ای است که در انتظار هستمندی تکنولوژیک هستند، مثلاً #زیردریایی عظیم کاپیتان نمو و# موشک پرواز به ماه. اما جالب این است که ورن در میشل استروگف دغدغه‌های مدرن علمی را کنار نگذاشته و درست وسط میدان اردوگاه تاتارها پای یک پدیده‌ علمی را وسط می‌کشد: لیدن‌فراست یا جوش فیلم، وقتی که بخار مایع مانند لایه‌ای محافظ مانع جوشش سریع مایع می‌شود. لایه‌ بخار اشک چشم میشل استروگف بین تیغه‌ی سوزان شمشیر تاتاری و قطره‌های اشک قرار می‌گیرد و بر خلاف تصور همه پیک افسانه‌ای بینایی‌اش را از دست نمی‌دهد. چه در جزیره‌ی دورافتاده‌ی متروکی تنها مانده‌باشی و چه به دست تاتارها شکنجه شوی، حتی بی آن‌که بدانی در عصر تغییر و تحول‌های بی‌بدیل، علم به یاری‌ات می‌شتابد تا بتوانی بر طبیعت فائق بیایی و در نهایت حتی دنیا را مستعمره‌ خود کنی! نقش حیاتی تکنولوژی را هم از یاد نبریم، خط تلگراف (اینترنت ویکتوریایی!) اگر نبود اطلاعات چه‌طور به‌سرعت بین #مسکو و ایرکوتسک ردوبدل می‌شد؟ نقش خط تلگراف در اداره‌ امپراتوری و حفظ امنیت و تمامیت آن به قدری مهم است که با قطع‌شدن آن تنها میشل استروگف که قدرت بدنی و توان و سرعت افسانه‌ای‌ و شجاعت و درایت فوق‌بشری دارد می‌تواند جانشین سیستم ارتباطی ‌شود تا هشدار تزار را به برادرش برساند و داستان پرالتهاب و هیجان این مرد آهنین و یاقون مناطق شمالی این چنین است که شکل می‌گیرد.
#جامعه_تحلیلی_خبری_الف

#انتشارات_آفرینگان #انتشارات_ققنوس
#رمان #رمان_علمی_تخیلی
شومیز / رقعی/ 480 ص / 55000 تومان
#پخش_ققنوس
@qoqnoosp