تجدیدچاپ شد
یکی از مهم‌ترین موانعی که اغلب مردم را از نزدیک شدن به کتب فلسفی باز می‌دارد این است که مضامین و نحوهٔ ایده‌پردازی در این آثار به حدی غامض جلوه می‌کند که در همان سطور ابتدایی و یا در بهترین حالت صفحات نخستین کتاب افراد را از ادامهٔ مطالعه منصرف می‌سازد.
به همین دلیل رابرت ام. مارتین می‌خواهد به خواننده نشان دهد که تا چه حد می‌توان با فلسفه خوش‌گذرانی کرد؛ و از این مجرا آشکار سازد که چگونه می‌توان این دیدگاه مرسوم را که فلسفه چیزی بی‌روح و کسل‌کننده و به شدت خشک و جدی است را به کناری نهاد.
اما داستان به همین‌جا ختم نمی‌شود.
نویسنده در گام بعدی تلاش می‌کند تا نشان دهد آن سوالات و تناقضات عالم فلسفه، که در اغلب موارد برای مردم حل‌نشدنی و سخت جلوه می‌کنند، می‌توان به یاری پویایی ذهن و چابکی تفکر فلسفی مرتفع ساخت و از فلسفیدن، مجرایی برای تفکری امیدبخش و سازنده ساخت.
#دو_خطا_در_عنوان_این_کتاب_وجود_دارد
@qoqnoospublication
یکی از مهم‌ترین موانعی که اغلب مردم را از نزدیک شدن به کتب فلسفی باز می‌دارد این است که مضامین و نحوهٔ ایده‌پردازی در این آثار به حدی غامض جلوه می‌کند که در همان سطور ابتدایی و یا در بهترین حالت صفحات نخستین کتاب افراد را از ادامهٔ مطالعه منصرف می‌سازد.
به همین دلیل رابرت ام. مارتین می‌خواهد به خواننده نشان دهد که تا چه حد می‌توان با فلسفه خوش‌گذرانی کرد؛ و از این مجرا آشکار سازد که چگونه می‌توان این دیدگاه مرسوم را که فلسفه چیزی بی‌روح و کسل‌کننده و به شدت خشک و جدی است را به کناری نهاد.
اما داستان به همین‌جا ختم نمی‌شود.
نویسنده در گام بعدی تلاش می‌کند تا نشان دهد آن سوالات و تناقضات عالم فلسفه، که در اغلب موارد برای مردم حل‌نشدنی و سخت جلوه می‌کنند، می‌توان به یاری پویایی ذهن و چابکی تفکر فلسفی مرتفع ساخت و از فلسفیدن، مجرایی برای تفکری امیدبخش و سازنده ساخت.
#دو_خطا_در_عنوان_این_کتاب_وجود_دارد
@qoqnoospublication
تجدید چاپ شد
کتاب «تجدد آمرانه» مشتمل بر مجموعه مقالاتی است از برخی از برجسته‌ترین صاحب‌نظران در حوزهٔ «مطالعات تاریخ معاصر ایران و ترکیه» همچون محمد‌علی همایون کاتوزیان، تورج اتابکی، متیو الیوت، هوشنگ شهابی و دیگران که به همت تورج اتابکی گردآوری شده.
#تجدد_آمرانه
@qoqnoospublication
کتاب «تجدد آمرانه» مشتمل بر مجموعه مقالاتی است از برخی از برجسته‌ترین صاحب‌نظران در حوزهٔ «مطالعات تاریخ معاصر ایران و ترکیه» همچون محمد‌علی همایون کاتوزیان، تورج اتابکی، متیو الیوت، هوشنگ شهابی و دیگران که به همت تورج اتابکی گردآوری شده.
#تجدد_آمرانه
@qoqnoospublication
انتشارات ققنوس
تجدید چاپ شد کتاب «تجدد آمرانه» مشتمل بر مجموعه مقالاتی است از برخی از برجسته‌ترین صاحب‌نظران در حوزهٔ «مطالعات تاریخ معاصر ایران و ترکیه» همچون محمد‌علی همایون کاتوزیان، تورج اتابکی، متیو الیوت، هوشنگ شهابی و دیگران که به همت تورج اتابکی گردآوری شده. …
.
بنیان کتاب «تجدد آمرانه»بر این پرسش مرکزی نهاده شده که ماهیت و ابعاد مدرن‌سازی در دوکشور ایران و ترکیه پس از جنگ جهانی اول چگونه بوده است.
در مسیر پاسخ به این سوال هر کدام از پژوهشگرانی که مقاله‌ای از آنان در کتاب حاضر آمده تلاش داشته‌اند تا دربارهٔ سرشتِ در اساس متمایز و دیگرگون مدرن‌سازی ایران و ترکیه درمقایسه با زادگاه مدرنیته یعنی غرب بحث کنند.
آنان نشان می‌دهند که اگرچه در جامعهٔ غرب فرآیند مدرنیزاسیون با رشد و گسترش تدریجی خرد نقاد، و نیز بسط و فربه‌سازی خودمختاری فردی همراه بوده است، درکشورهایی چون ایران و ترکیه وضع به تمامی شکلی دیگر یافته است.
در این دوکشور از ابتدا مدرنیزاسیون فرآیندی بود که نخست و بیش از هر قشر دیگر مورد توجه روشنفکرانی نزدیک به ساختار حاکمیت قرار گرفته بود؛ افرادی چون دیوانسالاران واُمرای ارتش که منافع آن‌ها و منافع حاکمیت در یک راستا بود و مدرن‌سازی درنظرشان نمی‌توانست چیزی جز برساختن یک ساختار حاکمیتی مقتدر باشد.
بورژوازی تجاری و صنعتیِ نوخاسته که در بدو شکل‌گیری انقلاب صنعتی و فرآیندشهرنشینی و مدرنیزاسیون در غرب موتور محرکهٔ مدرن‌سازی جامعه بود، درجوامعی چون ایران و ترکیه بیشتر تهدیدی برای حکومت تلقی می‌شد. همین امرِ به‌ظاهر کم‌اهمیت دلیل اصلی بی‌توجهی و به حاشیه رفتن حقوق فردی انسان و احترام به آزادی‌های مدنی بود.
آزادی‌هایی که در اساس تهدیدی علیه ساختار صلب حکمرانی در ایران و ترکیه انگاشته می‌شدند. نه خرد فردی و نه خودمختاری انسان به عنوان بنیان‌های اساسی مدرنیتهٔ سیاسی در نظر آورده نمی‌شدند و همین امرهستهٔ محوری آن چیزی است که در اینجا «تجدد آمرانه» دانسته شده است.
دلیل این امر همانگونه که در مقدمهٔ کتاب آمده این بود که: «رشد جامعه‌های مدرن اروپایی با عصر استعمار و امپریالیسم اروپایی و درگیری با شرق همزمان بود و ازآن بهره‌مند می‌شد. اما مدرن‌سازی در خاورمیانه نوعی واکنش دفاعی بود».
این امر لاجرم موجد این نگرش در بین بسیاری از تجد‌دخواهان و روشنفکران در ایران و ترکیه شد که «تنها نهادهای هماهنگ با یک رهبر مقتدر و برانگیزاننده قادرند برای مدرن‌سازی جامعه، به تغییر و اصلاح فراگیر مورد نیاز دست بزنند».
آنان در واقع براین نظر بودند که «چه در ترکیهٔ عثمانی و چه در ایران… در جهانی که بین قدرت‌های استعماری تقسیم شده، و هر کدام در پی توسعهٔ قلمرو خود هستند، هرتلاشی برای دست زدن به تغییر و اصلاح از پایین به سست شدن یکپارچگی واستقلال کشور می‌انجامد».
کتاب حاضر، روایت این مدرن‌سازی خاص و تکین و تناقض‌های بیشمار آن در این دو کشور است.
#تجدد_آمرانه
@qoqnoospub
بنیان کتاب «تجدد آمرانه»بر این پرسش مرکزی نهاده شده که ماهیت و ابعاد مدرن‌سازی در دوکشور ایران و ترکیه پس از جنگ جهانی اول چگونه بوده است.
در مسیر پاسخ به این سوال هر کدام از پژوهشگرانی که مقاله‌ای از آنان در کتاب حاضر آمده تلاش داشته‌اند تا دربارهٔ سرشتِ در اساس متمایز و دیگرگون مدرن‌سازی ایران و ترکیه درمقایسه با زادگاه مدرنیته یعنی غرب بحث کنند.
آنان نشان می‌دهند که اگرچه در جامعهٔ غرب فرآیند مدرنیزاسیون با رشد و گسترش تدریجی خرد نقاد، و نیز بسط و فربه‌سازی خودمختاری فردی همراه بوده است، درکشورهایی چون ایران و ترکیه وضع به تمامی شکلی دیگر یافته است.
در این دوکشور از ابتدا مدرنیزاسیون فرآیندی بود که نخست و بیش از هر قشر دیگر مورد توجه روشنفکرانی نزدیک به ساختار حاکمیت قرار گرفته بود؛ افرادی چون دیوانسالاران واُمرای ارتش که منافع آن‌ها و منافع حاکمیت در یک راستا بود و مدرن‌سازی درنظرشان نمی‌توانست چیزی جز برساختن یک ساختار حاکمیتی مقتدر باشد.
بورژوازی تجاری و صنعتیِ نوخاسته که در بدو شکل‌گیری انقلاب صنعتی و فرآیندشهرنشینی و مدرنیزاسیون در غرب موتور محرکهٔ مدرن‌سازی جامعه بود، درجوامعی چون ایران و ترکیه بیشتر تهدیدی برای حکومت تلقی می‌شد. همین امرِ به‌ظاهر کم‌اهمیت دلیل اصلی بی‌توجهی و به حاشیه رفتن حقوق فردی انسان و احترام به آزادی‌های مدنی بود.
آزادی‌هایی که در اساس تهدیدی علیه ساختار صلب حکمرانی در ایران و ترکیه انگاشته می‌شدند. نه خرد فردی و نه خودمختاری انسان به عنوان بنیان‌های اساسی مدرنیتهٔ سیاسی در نظر آورده نمی‌شدند و همین امرهستهٔ محوری آن چیزی است که در اینجا «تجدد آمرانه» دانسته شده است.
دلیل این امر همانگونه که در مقدمهٔ کتاب آمده این بود که: «رشد جامعه‌های مدرن اروپایی با عصر استعمار و امپریالیسم اروپایی و درگیری با شرق همزمان بود و ازآن بهره‌مند می‌شد. اما مدرن‌سازی در خاورمیانه نوعی واکنش دفاعی بود».
این امر لاجرم موجد این نگرش در بین بسیاری از تجد‌دخواهان و روشنفکران در ایران و ترکیه شد که «تنها نهادهای هماهنگ با یک رهبر مقتدر و برانگیزاننده قادرند برای مدرن‌سازی جامعه، به تغییر و اصلاح فراگیر مورد نیاز دست بزنند».
آنان در واقع براین نظر بودند که «چه در ترکیهٔ عثمانی و چه در ایران… در جهانی که بین قدرت‌های استعماری تقسیم شده، و هر کدام در پی توسعهٔ قلمرو خود هستند، هرتلاشی برای دست زدن به تغییر و اصلاح از پایین به سست شدن یکپارچگی واستقلال کشور می‌انجامد».
کتاب حاضر، روایت این مدرن‌سازی خاص و تکین و تناقض‌های بیشمار آن در این دو کشور است.
#تجدد_آمرانه
@qoqnoospub