کاری به این ندارم که این #قصه چه جایگاهی در #ادبیات_شفاهی مردم #ایران دارد
کاری به این ندارم که این قصه چند دهه‌ی قبل از پرخواننده‌ترین کتاب‌های ایران بوده
کاری به این ندارم که چاپ و تصحیح جدید این کتاب را #نشر_چشمه و #انتشارات_ققنوس منتشر کردند و می‌توانید تهیه کنید
کاری به این ندارم که هر وقت توی دوران ِ‌ مدرسه، حواس‌مان می‌رفت بیرون و معلم‌های‌مان عصبانی می‌شدند، توهین‌وار می‌گفتند مگه دارند قصه‌ی #حسین_کرد می‌گن؟
که این لحن ِ رفتاری‌شان باعث شده بود سال‌های سال دور بمانم و دور بمانید از خواندن این قصه؛ از بس بار منفی داشت حرف‌ ِ معلم‌هامان
کاری به این ندارم که قصه، قصه‌ی یک مبارز ِ #کرد است
الان سوال من اینه: چقدر با این قصه آشنا هستین؟
https://www.instagram.com/p/BVQ0d8hlQhG/
@aamoutkhaneh
@QOQNOOSPUB

این داستان که به یک ناکجاآباد فمینیستی معروف شد خواننده را می‌ترساند و از طرف دیگر او را شیفته خود می‌کند. سؤال اینجاست که هدف «مارگارت آتوود» از نگارش این داستان چیست و آیا او قصد دارد به بشر هشدار دهد که نظامی‌گری و جنگ در دنیای جدید به قیمت از دست دادن انسانیت در دنیا خواهد بود؟
اما بسیار ساده‌انگارانه است که فکر کنیم «آتوود» فقط قصد هشدار به خوانندگان را دارد. وی از طریق داستان «سرنوشت ندیمه»، ما را با زندگی هر روز زنی زندانی در دنیای دیکتاتوری آشنا می‌کند. اما این همه چیز ماجرا نیست. وی ار خلال خریدهای روزانه دوستی می‌یابد که او را با جنبشی انقلابی آشنا می‌کند که می‌تواند آن‌ها را از طریق مرزهای «کانادا» از کشور خارج کند. ناگهان در دل ندیمه امید جاری می‌شود. شاید این امید بسیار کم‌رنگ باشد اما او را زنده نگه می‌دارد.
او شعاری جدید برای خود برمی‌گزیند «هرگز به دیگران اجازه نده تو را زمین بزنند.» ارباب خانه کم‌کم به او علاقه‌مند می‌شود و او دیگر فقط یک وسیله نیست. او ناگهان از پوسته ترس خود جدا می‌شود. حتی در خود جرئت عاشق شدن را می‌یابد. اگرچه هیچ‌گاه ممکن است به آن دست نیابد.

ین کتاب در سال 1985 و با وجود انتقادات فراوان منتشر شد و در همان سال برنده جایزه بهترین داستان انگلیسی زبان Govenor General و در سال 1987 برنده جایزه «آرتور سی. کلارک» شد.

#سرگذشت_نديمه
#مارگارت_اتوود
#سهیل_سمی
#چاپ_هفتم
۳۸ هزار تومان
#ققنوس #ادبیات#رمان_خارجی
سفارش از طریق کانال تلگرام ققنوس
@qoqnoospub