تئودور ویزنگروند آدورنو، از چهره‌های اصلی مکتب فرانکفورت و از شاگردان آلبان برگ، که خود نیز دستی در نوازندگی و آهنگسازی داشت، به‌درستی «پدر جامعه‌شناسی موسیقی» لقب گرفته است و کتاب «مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی موسیقی» پرارجاع‌ترین اثر وی در این حوزه به شمار می‌رود. کتاب از سیزده بخش تشکیل شده است: دوازده درس‌گفتار که آدورنو در اوایل دهه شصت در دانشگاه فرانکفورت ارائه کرده است به‌اضافه یک پس‌گفتار در مورد جامعه‌شناسی موسیقی.
آدورنو که به شدت منتقد وضعیت جامعه‌شناسی موسیقی در روزگار خود بود بنای درس‌گفتارهایش را بر تدارک پرسش‌های ثمربخشی گذاشته است که می‌توانند راهنمای کار جامعه‌شناسی موسیقی قرار بگیرند و به ادغام نظریه‌پردازی و پژوهش تجربی در این حوزه یاری برسانند. پس از گذشت چندین دهه از تاریخ نوشتن این اثر، «مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی موسیقی» هنوز متنی زنده و بسیار تأثیرگذار است و روز به روز اهمیتش بیشتر آشکار می‌گردد.
#جامعه‌شناسي_موسيقي
@QOQNOOSPUB