📝📝کابینه‌ای بر روی آب!
✍✍ #احمد_زیدآبادی
♈️یائیر لپید رهبر حزب میانه‌رو و به شدت سکولار یش آتید (آینده‌ای هست) سرانجام توانست دقایقی پیش از انقضای مهلت خود، تشکیل دولت ائتلافی را به اطلاع رئیس جمهور اسرائیل برساند.
♈️در کابینۀ ائتلافی لپید که عنوان "دولت تغییر" به خود گرفته است، هشت حزب نامتجانس و متعارض حضور دارند که جز توافق بر سر برکناری نتانیاهو از مقام نخست‌وزیری، به سختی می‌توان رشتۀ وحدت یا نقطه نظر مشترکی بین همۀ آنها پیدا کرد.
♈️قاعدتاً تشریح مواضع تک تکِ این هشت حزب و نگاه متضاد آنان به اقتصاد، رابطۀ دین و دولت، صلح با فلسطینی‌ها و نظام قضایی، خارج از حوصلۀ این نوشته است، اما برای نشان دادنِ مشکلات پیش روی ائتلاف، شاید اشاره به این نکته کافی باشد که نفتالی‌بنت رهبر حزب یمینا از سرسخت‌ترین مدافعان گسترش شهرک‌های یهودی در کرانۀ باختری و دشمن سوگندخوردۀ تشکیل کشور فلسطینی است، حال آنکه حزب چپگرای مرتز و حزب عربی - اسلامی راعم خواهان برچیده شدن شهرک‌ها و شکل‌گیری فلسطینِ مستقل در تمام کرانۀ باختری به پایتختی بیت‌المقدس شرقی است.
♈️از قضا قرار است نفتالی بنت با هفت کرسی در پارلمان به مدت دو سال و چند ماه پست نخست وزیری را در دولت ائتلافی به عهده گیرد و پس از آن ریاست دولت را به لپید واگذار کند.
♈️اینکه احزابی مانند مرتز، راعم، کارگر و حتی حزب آبی - سفید و یش آتید چگونه می‌خواهند تحت رهبری بنت کاری را در جهت علایق خود پیش ببرند، غیر قابل فهم است. همینطور مشخص نیست که حزب یمینا، اسرائیل بیتینو و امید تازه که هر سه گرایش ملی‌گرایانۀ افراطی دارند چطور می‌توانند با مرتز و راعم و کارگر و غیره همگام شوند، اصلاً قابل تصور نیست.
به نظرم این احزاب فقط از طریق "تعلیق سیاست" و توافق بر سر "حفظ وضع موجود" می‌توانند با یکدیگر کنار آیند و قادر به هیچ نوع تصمیم مشترکی در بارۀ مسائل کلان و اصلی پیش روی جامعۀ اسرائیل نیستند.
♈️از این رو، بعید است این دولت دوام آورد مگر آنکه برخی احزاب درون ائتلاف بخصوص احزاب راست افراطی، تغییری در مواضع سنتی خود پدید آورند که فعلاً امری دور از ذهن به نظر می‌رسد.
♈️به نظرم همینکه دادگاه سرنوشت نتانیاهو را تعیین کند و یا حزب لیکود اقدام به برکناری او از ریاست حزب کند، به احتمال بسیار ائتلاف کنونی از هم می‌پاشد.
♈️به هر حال ائتلافی که لپید با خون جگر تشکیل داده، بر آب استوار است ولی با این همه، جامعۀ اسرائیل را در شرایط کنونی از شر نتانیاهو می‌رهاند!
#یائیر_لپید
#نفتالی_بنت
#نتانیاهو
#دولت_جدید_اسرائیل
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
✍✍ #احمد_زیدآبادی
♈️یائیر لپید رهبر حزب میانه‌رو و به شدت سکولار یش آتید (آینده‌ای هست) سرانجام توانست دقایقی پیش از انقضای مهلت خود، تشکیل دولت ائتلافی را به اطلاع رئیس جمهور اسرائیل برساند.
♈️در کابینۀ ائتلافی لپید که عنوان "دولت تغییر" به خود گرفته است، هشت حزب نامتجانس و متعارض حضور دارند که جز توافق بر سر برکناری نتانیاهو از مقام نخست‌وزیری، به سختی می‌توان رشتۀ وحدت یا نقطه نظر مشترکی بین همۀ آنها پیدا کرد.
♈️قاعدتاً تشریح مواضع تک تکِ این هشت حزب و نگاه متضاد آنان به اقتصاد، رابطۀ دین و دولت، صلح با فلسطینی‌ها و نظام قضایی، خارج از حوصلۀ این نوشته است، اما برای نشان دادنِ مشکلات پیش روی ائتلاف، شاید اشاره به این نکته کافی باشد که نفتالی‌بنت رهبر حزب یمینا از سرسخت‌ترین مدافعان گسترش شهرک‌های یهودی در کرانۀ باختری و دشمن سوگندخوردۀ تشکیل کشور فلسطینی است، حال آنکه حزب چپگرای مرتز و حزب عربی - اسلامی راعم خواهان برچیده شدن شهرک‌ها و شکل‌گیری فلسطینِ مستقل در تمام کرانۀ باختری به پایتختی بیت‌المقدس شرقی است.
♈️از قضا قرار است نفتالی بنت با هفت کرسی در پارلمان به مدت دو سال و چند ماه پست نخست وزیری را در دولت ائتلافی به عهده گیرد و پس از آن ریاست دولت را به لپید واگذار کند.
♈️اینکه احزابی مانند مرتز، راعم، کارگر و حتی حزب آبی - سفید و یش آتید چگونه می‌خواهند تحت رهبری بنت کاری را در جهت علایق خود پیش ببرند، غیر قابل فهم است. همینطور مشخص نیست که حزب یمینا، اسرائیل بیتینو و امید تازه که هر سه گرایش ملی‌گرایانۀ افراطی دارند چطور می‌توانند با مرتز و راعم و کارگر و غیره همگام شوند، اصلاً قابل تصور نیست.
به نظرم این احزاب فقط از طریق "تعلیق سیاست" و توافق بر سر "حفظ وضع موجود" می‌توانند با یکدیگر کنار آیند و قادر به هیچ نوع تصمیم مشترکی در بارۀ مسائل کلان و اصلی پیش روی جامعۀ اسرائیل نیستند.
♈️از این رو، بعید است این دولت دوام آورد مگر آنکه برخی احزاب درون ائتلاف بخصوص احزاب راست افراطی، تغییری در مواضع سنتی خود پدید آورند که فعلاً امری دور از ذهن به نظر می‌رسد.
♈️به نظرم همینکه دادگاه سرنوشت نتانیاهو را تعیین کند و یا حزب لیکود اقدام به برکناری او از ریاست حزب کند، به احتمال بسیار ائتلاف کنونی از هم می‌پاشد.
♈️به هر حال ائتلافی که لپید با خون جگر تشکیل داده، بر آب استوار است ولی با این همه، جامعۀ اسرائیل را در شرایط کنونی از شر نتانیاهو می‌رهاند!
#یائیر_لپید
#نفتالی_بنت
#نتانیاهو
#دولت_جدید_اسرائیل
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴اسرائیل تمایلی به آغاز و موفقیت مذاکرات وین ندارد، به چه دلیل؟
#احمد_زیدآبادی؛
در حالی که آمریکا و اتحادیۀ اروپا آغاز به کارِ دولتِ سید ابراهیم رئیسی را به صورت فرصتی تازه برای بازگشت جمهوری اسلامی به میز مذاکرات وین می‌بینند، دولت اسرائیل تمام اهرم‌های قدرت خود را به کار گرفته است تا مانع تحقق این رویداد شود.
با همین هدف، یائیر لپید وزیر خارجۀ اسرائیل از همان ابتدای پیروزی رئیسی، او را با القابی مورد اشاره قرار داده است که از یک سو، خشم دولت جدید در ایران را برای دست زدن به اقدامات هیجانی برانگیزد و از دیگر سو، تعامل کشورهای غربی را با آن به عنوان امری "غیر اخلاقی" و ناممکن جلوه دهد.
برای هر ناظر بی‌طرفی اکنون تقریباً مسلم شده است که دولت اسرائیل از تداوم اختلاف بین ایران و دنیای غرب بسیار سود می‌برد و از همین رو، کمترین علاقه‌ای به حل و فصل مناقشات بین دو طرف ندارد.
واقعیت این است که به جز چند حزب صلح‌طلبِ کوچکِ یهودی، دیگرِ احزاب افراطی و راست و حتی میانۀ اسرائیل، هدف اساسی خود را ادامۀ اشغال کرانۀ باختری رود اردن و جلوگیری از تشکیل کشور مستقل فلسطینی در آن ناحیه قرار داده‌اند و سایر رفتارهای منطقه‌ای و بین‌المللی خود را در خدمت این هدف صورت‌بندی می‌کنند.
از این جهت، آنها می‌کوشند تا توجه جامعۀ جهانی را از مسئلۀ فلسطین به سوی دیگر بحران‌های منطقه‌ای متمرکز کنند تا بدین وسیله، به طورِ آرام و خزنده، برنامۀ اسکانِ یهودیان افراطی در کرانۀ باختری و بیت‌المقدس شرقی را توسعه داده و عملاً راه استقلال کرانۀ باختری را برای همیشه سد کنند.
آنها ظاهراً از تجربۀ تاریخ هفتاد سالۀ حیات دولت اسرائیل به این نتیجه رسیده‌اند که هر چه را در صحنۀ عینی و بر روی زمین بر اساس نیرنگ و عدوان تغییر دهند به مرور زمان به عنوان واقعیتی تغییرناپذیر مورد پذیرش حامیان آنها در صحنۀ بین‌المللی قرار خواهد گرفت.
این تجربه همینطور به آنان آموخته است که برای پیشبرد این هدف، وجود یک دشمن که بتوان همۀ مشکلات منطقه را به آن نسبت داد، کاملاً ضروری است و بدبختانه جمهوری اسلامی و برخی گروه‌های متحد آن در خاورمیانه به عنوان بازیگران این نقش در نظر گرفته شده‌اند.
به عبارت دیگر، اسرائیل برای بلعیدن کرانۀ باختری به تداوم دشمنی جمهوری اسلامی در مقام دولتی نافی تمامیتِ موجودیت خود که موضوعی موردِ حساسیت شدید جامعۀ جهانی است، سخت نیاز دارد و از همین رو با تمام قوای خود می‌کوشد تا مانع هر نوع حل و فصل نهایی اختلافات آن با دنیای غرب شود تا مبادا ایران از اولویت امنیتی آمریکا و اتحادیۀ اروپا خارج شده و نوبت به درخواستِ جهانی برای اجرای قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل در بارۀ مسئلۀ فلسطین برسد.
بر همین اساس، اگر مذاکرات وین دوباره آغاز و به سمت موفقیت نیز پیش رود احتمال خرابکاری اسرائیل در روند آن بسیار وجود دارد. شیوه‌های سازمان‌های امنیتی و جاسوسی اسرائیل برای خرابکاری در مسیرهای دیپلماتیک، بسیار پیچیده و گمراه‌کننده و همراه با نفوذ تحلیلی و محاسباتی و بعضاً معکوس است و معمولاً طرف‌های مقابل را به اشتباه فاحش می‌اندازد.
از این رو، اگر فرض بگیریم که جمهوری اسلامی روزی حتی موافقت رسمی خود را با راه حل دو کشوری برای پایان مناقشۀ فلسطین اعلام کند، من بسیار بعید می‌دانم که دولت اسرائیل از آن خوشحال شود. برای من واضح شده است که آنها چنین چیزی را نمی‌خواهند. آنها طالب تداوم وضع موجود و روند رو به تخریب بیشتر آن هستند.
به بیانی دیگر، آنها حتی بی‌ثبات سازی ایران را به تغییرموضع جمهوری اسلامی در برابر مسئلۀ فلسطین ترجیح می‌دهند زیرا یک ایران بی‌ثبات نیز برای چندین دهه تمام وقت و توان جامعۀ جهانی را مصروف خود می‌کند و فرصتی برای توجه به آنچه در سرزمین‌های غرب رود اردن می‌گذرد، باقی نمی‌گذارد. در این چارچوب، آنها حتی به "تغییر رژیم" در ایران هم به طوری که به یک کشور باثبات تبدیل شود، تمایلی ندارند و بنابراین، برخی از سرنگونی طلبانِ جمهوری اسلامی که به کمک اسرائیل به تغییر رژیم در ایران امید بسته‌اند، باید آگاه باشند که اسرائیل تا مرز بی‌ثبات‌سازی ایران آنها را همراهی خواهد کرد و نه بیشتر.
با این وصف، اینک همه چیز به نوع نگاه و تصمیم دولت ابراهیم رئیسی بستگی دارد. آیا او می‌خواهد از این زاویه نیز به آشفته بازار خاورمیانه بنگرد و بر اساس آن، تصمیم‌های تازه بگیرد یا اینکه همان بازی گذشته را ادامه دهد؟
#مذاکرات_وین
#یائیر_لپید
#ابراهیم_رئیسی
#تغییر_رژیم
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی؛
در حالی که آمریکا و اتحادیۀ اروپا آغاز به کارِ دولتِ سید ابراهیم رئیسی را به صورت فرصتی تازه برای بازگشت جمهوری اسلامی به میز مذاکرات وین می‌بینند، دولت اسرائیل تمام اهرم‌های قدرت خود را به کار گرفته است تا مانع تحقق این رویداد شود.
با همین هدف، یائیر لپید وزیر خارجۀ اسرائیل از همان ابتدای پیروزی رئیسی، او را با القابی مورد اشاره قرار داده است که از یک سو، خشم دولت جدید در ایران را برای دست زدن به اقدامات هیجانی برانگیزد و از دیگر سو، تعامل کشورهای غربی را با آن به عنوان امری "غیر اخلاقی" و ناممکن جلوه دهد.
برای هر ناظر بی‌طرفی اکنون تقریباً مسلم شده است که دولت اسرائیل از تداوم اختلاف بین ایران و دنیای غرب بسیار سود می‌برد و از همین رو، کمترین علاقه‌ای به حل و فصل مناقشات بین دو طرف ندارد.
واقعیت این است که به جز چند حزب صلح‌طلبِ کوچکِ یهودی، دیگرِ احزاب افراطی و راست و حتی میانۀ اسرائیل، هدف اساسی خود را ادامۀ اشغال کرانۀ باختری رود اردن و جلوگیری از تشکیل کشور مستقل فلسطینی در آن ناحیه قرار داده‌اند و سایر رفتارهای منطقه‌ای و بین‌المللی خود را در خدمت این هدف صورت‌بندی می‌کنند.
از این جهت، آنها می‌کوشند تا توجه جامعۀ جهانی را از مسئلۀ فلسطین به سوی دیگر بحران‌های منطقه‌ای متمرکز کنند تا بدین وسیله، به طورِ آرام و خزنده، برنامۀ اسکانِ یهودیان افراطی در کرانۀ باختری و بیت‌المقدس شرقی را توسعه داده و عملاً راه استقلال کرانۀ باختری را برای همیشه سد کنند.
آنها ظاهراً از تجربۀ تاریخ هفتاد سالۀ حیات دولت اسرائیل به این نتیجه رسیده‌اند که هر چه را در صحنۀ عینی و بر روی زمین بر اساس نیرنگ و عدوان تغییر دهند به مرور زمان به عنوان واقعیتی تغییرناپذیر مورد پذیرش حامیان آنها در صحنۀ بین‌المللی قرار خواهد گرفت.
این تجربه همینطور به آنان آموخته است که برای پیشبرد این هدف، وجود یک دشمن که بتوان همۀ مشکلات منطقه را به آن نسبت داد، کاملاً ضروری است و بدبختانه جمهوری اسلامی و برخی گروه‌های متحد آن در خاورمیانه به عنوان بازیگران این نقش در نظر گرفته شده‌اند.
به عبارت دیگر، اسرائیل برای بلعیدن کرانۀ باختری به تداوم دشمنی جمهوری اسلامی در مقام دولتی نافی تمامیتِ موجودیت خود که موضوعی موردِ حساسیت شدید جامعۀ جهانی است، سخت نیاز دارد و از همین رو با تمام قوای خود می‌کوشد تا مانع هر نوع حل و فصل نهایی اختلافات آن با دنیای غرب شود تا مبادا ایران از اولویت امنیتی آمریکا و اتحادیۀ اروپا خارج شده و نوبت به درخواستِ جهانی برای اجرای قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل در بارۀ مسئلۀ فلسطین برسد.
بر همین اساس، اگر مذاکرات وین دوباره آغاز و به سمت موفقیت نیز پیش رود احتمال خرابکاری اسرائیل در روند آن بسیار وجود دارد. شیوه‌های سازمان‌های امنیتی و جاسوسی اسرائیل برای خرابکاری در مسیرهای دیپلماتیک، بسیار پیچیده و گمراه‌کننده و همراه با نفوذ تحلیلی و محاسباتی و بعضاً معکوس است و معمولاً طرف‌های مقابل را به اشتباه فاحش می‌اندازد.
از این رو، اگر فرض بگیریم که جمهوری اسلامی روزی حتی موافقت رسمی خود را با راه حل دو کشوری برای پایان مناقشۀ فلسطین اعلام کند، من بسیار بعید می‌دانم که دولت اسرائیل از آن خوشحال شود. برای من واضح شده است که آنها چنین چیزی را نمی‌خواهند. آنها طالب تداوم وضع موجود و روند رو به تخریب بیشتر آن هستند.
به بیانی دیگر، آنها حتی بی‌ثبات سازی ایران را به تغییرموضع جمهوری اسلامی در برابر مسئلۀ فلسطین ترجیح می‌دهند زیرا یک ایران بی‌ثبات نیز برای چندین دهه تمام وقت و توان جامعۀ جهانی را مصروف خود می‌کند و فرصتی برای توجه به آنچه در سرزمین‌های غرب رود اردن می‌گذرد، باقی نمی‌گذارد. در این چارچوب، آنها حتی به "تغییر رژیم" در ایران هم به طوری که به یک کشور باثبات تبدیل شود، تمایلی ندارند و بنابراین، برخی از سرنگونی طلبانِ جمهوری اسلامی که به کمک اسرائیل به تغییر رژیم در ایران امید بسته‌اند، باید آگاه باشند که اسرائیل تا مرز بی‌ثبات‌سازی ایران آنها را همراهی خواهد کرد و نه بیشتر.
با این وصف، اینک همه چیز به نوع نگاه و تصمیم دولت ابراهیم رئیسی بستگی دارد. آیا او می‌خواهد از این زاویه نیز به آشفته بازار خاورمیانه بنگرد و بر اساس آن، تصمیم‌های تازه بگیرد یا اینکه همان بازی گذشته را ادامه دهد؟
#مذاکرات_وین
#یائیر_لپید
#ابراهیم_رئیسی
#تغییر_رژیم
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴یائیر لپید به چه می‌اندیشد؟
#احمد_زیدآبادی؛
پارلمان اسرائیل در آستانۀ انحلال قرار گرفته و با انحلال رسمی آن، اسرائیلی‌ها باید در ماه اکتبر بار دیگر به طور زودهنگام پای صندوق‌های رأی روند.
دولت کنونی اسرائیل که ائتلافی از گروه‌های راست افراطی، میانه، چپ و عرب است، به طرز شگفت‌انگیزی یک سال دوام آورد. احزاب حاضر در این دولت در هیچ یک از سیاست‌های اصلی داخلی با یکدیگر همگرایی و توافقی نداشتند و همکاری نسبی آنها، صرفاً به دلیل وجود دشمن مشترکی به نام بنیامین نتانیاهو و به قصد جلوگیری از بازگشتِ دوبارۀ او به قدرت امکانپذیر شد.
اینک اما به دلیل شورش برخی از اعضای احزاب حاضر در ائتلاف علیه دولت، ادامۀ کار این دولت تقریباً غیرممکن شده و رهبران ائتلاف، درخواست انحلال پارلمان از طرف خود را در مقایسه با اقدام مشابهی از سوی اپوزیسیون، گزینۀ منطقی‌تری دیده‌اند.
با انحلال رسمی پارلمان، یائیر لپید وزیر خارجۀ اسرائیل بر مبنای توافقات مربوط به شکل‌گیری ائتلاف، تا برگزاری انتخابات در مقام نخست‌وزیری انجام وظیفه خواهد کرد.
لپید که سیاستمداری میانه و طرفدار حذف امتیازات مجامع مذهبی یهودیان ارتدوکس در جامعۀ اسرائیل است، در مدت نخست‌وزیری خود قادر به فیصله دادن به هیچکدام از اختلافات داخلی جامعۀ اسرائیل نخواهد بود، اما در حوزۀ سیاست خارجی با همکاری نفتالی بنت، به نظرم اهداف پر سر و صدایی را دنبال خواهد کرد.
طبق نظرسنجی‌ها، در صورت برگزاری انتخابات در شرایط کنونی، حزب لیکود به رهبری نتانیاهو با فاصلۀ قابل توجهی، سایر احزاب را پشت سر خواهد گذاشت و از بیشترین شانس برای تشکیل دولت آینده برخوردار خواهد بود.
به احتمال زیاد، یائیر لپید که سیاستمداری زیرک به حساب می‌آید، در مدت کوتاه نخست وزیری خود خواهد کوشید تا افکار عمومی مردم اسرائیل را به سمت خود جلب کند و چون در این زمینه کاری در حوزۀ سیاست داخلی از او برنمی‌آید، قاعدتاً تلاش خود را به حوزۀ سیاست خارجی معطوف خواهد کرد.
در حال حاضر آنچه اسرائیلی‌ها آن را مهمترین دغدغۀ خود تعریف می‌کنند "تهدید امنیتی جمهوری اسلامی" است و از همین جهت، به احتمال بسیار لپید تلاش خواهد کرد تا در این زمینه خود را "رهبری توانا" و صاحب دستاوردی مهم نشان دهد و از این راه، آراء بیشتری به سمت حزب متبوع خود در انتخابات آینده سرازیر کند.
شاید اعلام یک ائتلاف رسمی با کشورهای عرب علیه ایران همان چیزی باشد که لپید در اندیشۀ آن باشد. شاید هم او و بخصوص نفتالی بنت، فکرهای ماجراجویانه‌تری را در برابر برنامۀ هسته‌ای و موشکی ایران در سر می‌پرورانند.
لپید و دیگر همکارانش در دولت موقتِ اسرائیل با همۀ محدودیت‌هایی که موقت بودنشان به آنها تحمیل می‌کند، در حوزۀ سیاست خارجی دست کاملاً بازی پیدا می‌کنند و دیگر نگرانِ مخالفت‌ها و اعتراض‌های اعضای پارلمان چه در درون ائتلاف حاکم و چه در بین اپوزیسیون نخواهند بود.
همین احساس استحکامِ موقت، می‌تواند امکان و مشوقی برای آنها در جهت اقدامات گستاخانه و تهورآمیز باشد. بنابراین، آنها احتمالاً قصد رقم زدن تابستان داغی برای برنامۀ اتمی و موشکی و پهپادی ایران دارند مگر آنکه با بروز تحولی فوری و غیرمترقبه در مناسبات جمهوری اسلامی و آمریکا و اروپا، با موانعی از جانب آنها روبرو شوند.
#احمد_زیدآبادی
#یائیر_لپید
#نفتالی_بنت
#برنامه_اتمی
#بنیامین_نتانیاهو
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی؛
پارلمان اسرائیل در آستانۀ انحلال قرار گرفته و با انحلال رسمی آن، اسرائیلی‌ها باید در ماه اکتبر بار دیگر به طور زودهنگام پای صندوق‌های رأی روند.
دولت کنونی اسرائیل که ائتلافی از گروه‌های راست افراطی، میانه، چپ و عرب است، به طرز شگفت‌انگیزی یک سال دوام آورد. احزاب حاضر در این دولت در هیچ یک از سیاست‌های اصلی داخلی با یکدیگر همگرایی و توافقی نداشتند و همکاری نسبی آنها، صرفاً به دلیل وجود دشمن مشترکی به نام بنیامین نتانیاهو و به قصد جلوگیری از بازگشتِ دوبارۀ او به قدرت امکانپذیر شد.
اینک اما به دلیل شورش برخی از اعضای احزاب حاضر در ائتلاف علیه دولت، ادامۀ کار این دولت تقریباً غیرممکن شده و رهبران ائتلاف، درخواست انحلال پارلمان از طرف خود را در مقایسه با اقدام مشابهی از سوی اپوزیسیون، گزینۀ منطقی‌تری دیده‌اند.
با انحلال رسمی پارلمان، یائیر لپید وزیر خارجۀ اسرائیل بر مبنای توافقات مربوط به شکل‌گیری ائتلاف، تا برگزاری انتخابات در مقام نخست‌وزیری انجام وظیفه خواهد کرد.
لپید که سیاستمداری میانه و طرفدار حذف امتیازات مجامع مذهبی یهودیان ارتدوکس در جامعۀ اسرائیل است، در مدت نخست‌وزیری خود قادر به فیصله دادن به هیچکدام از اختلافات داخلی جامعۀ اسرائیل نخواهد بود، اما در حوزۀ سیاست خارجی با همکاری نفتالی بنت، به نظرم اهداف پر سر و صدایی را دنبال خواهد کرد.
طبق نظرسنجی‌ها، در صورت برگزاری انتخابات در شرایط کنونی، حزب لیکود به رهبری نتانیاهو با فاصلۀ قابل توجهی، سایر احزاب را پشت سر خواهد گذاشت و از بیشترین شانس برای تشکیل دولت آینده برخوردار خواهد بود.
به احتمال زیاد، یائیر لپید که سیاستمداری زیرک به حساب می‌آید، در مدت کوتاه نخست وزیری خود خواهد کوشید تا افکار عمومی مردم اسرائیل را به سمت خود جلب کند و چون در این زمینه کاری در حوزۀ سیاست داخلی از او برنمی‌آید، قاعدتاً تلاش خود را به حوزۀ سیاست خارجی معطوف خواهد کرد.
در حال حاضر آنچه اسرائیلی‌ها آن را مهمترین دغدغۀ خود تعریف می‌کنند "تهدید امنیتی جمهوری اسلامی" است و از همین جهت، به احتمال بسیار لپید تلاش خواهد کرد تا در این زمینه خود را "رهبری توانا" و صاحب دستاوردی مهم نشان دهد و از این راه، آراء بیشتری به سمت حزب متبوع خود در انتخابات آینده سرازیر کند.
شاید اعلام یک ائتلاف رسمی با کشورهای عرب علیه ایران همان چیزی باشد که لپید در اندیشۀ آن باشد. شاید هم او و بخصوص نفتالی بنت، فکرهای ماجراجویانه‌تری را در برابر برنامۀ هسته‌ای و موشکی ایران در سر می‌پرورانند.
لپید و دیگر همکارانش در دولت موقتِ اسرائیل با همۀ محدودیت‌هایی که موقت بودنشان به آنها تحمیل می‌کند، در حوزۀ سیاست خارجی دست کاملاً بازی پیدا می‌کنند و دیگر نگرانِ مخالفت‌ها و اعتراض‌های اعضای پارلمان چه در درون ائتلاف حاکم و چه در بین اپوزیسیون نخواهند بود.
همین احساس استحکامِ موقت، می‌تواند امکان و مشوقی برای آنها در جهت اقدامات گستاخانه و تهورآمیز باشد. بنابراین، آنها احتمالاً قصد رقم زدن تابستان داغی برای برنامۀ اتمی و موشکی و پهپادی ایران دارند مگر آنکه با بروز تحولی فوری و غیرمترقبه در مناسبات جمهوری اسلامی و آمریکا و اروپا، با موانعی از جانب آنها روبرو شوند.
#احمد_زیدآبادی
#یائیر_لپید
#نفتالی_بنت
#برنامه_اتمی
#بنیامین_نتانیاهو
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat