🔴🔴🔴ترامپ در قرنطینه!
#احمد_زیدآبادی:
بسیاری از افرادی که مدارا و مسالمت و ملاطفت و احترام و انصاف را شرط هرگونه مشی و رفتار سیاسی درست می‌دانند، همین که اسم دونالد ترامپ به وسط می‌آید، ناگهان رو ترش می‌کنند و الفاظی مانند کثافت، زنباره، آشغال، مرتیکه ... را نسبت به او به کار می‌برند!
در واقع، اینکه در بارۀ فردی با ویژگی‌های ترامپ که علی‌الظاهر خودشیفته، بی‌ملاحظه و بعضاً گزافه‌گوست چه نوع برخوردی رواست، می‌تواند محل تأمل جدی قرار گیرد بخصوص هنگامی که چنین فردی در یک انتخابات آزاد و عادلانه با استانداردهای بین‌المللی به مقام ریاست جمهوری یک کشور بزرگ می‌رسد.
گمان نمی‌کنم پاسخ ساده و سر راستی بتوان به این پرسش داد زیرا به سختی می‌توان ضوابط عقلانی و یا اخلاقیِ مورد اجماعی در بارۀ اینگونه موضوعات تئوریزه کرد!
به نظر من اما در مورد افراد بویژه چهره‌های سیاسی و اجتماعی به جای یک داوری کلان باید مورد به مورد داوری کرد! ما آدمیان رفتارها و عملکردهای گوناگونی در زندگی خود داریم که همۀ آنها لزوماً از یک منطق پیروی نمی‌کنند. چه بسا فردی شارلاتان که اقدام درستی هم از او سر بزند و چه بسا انسان فرهیخته و اخلاق‌مداری که مسئله‌ای را به خوبی فهم نکند و تصمیم مصیبت‌بار و یا ناعادلانه‌ای بگیرد.
آدمیان اما اغلب حوصله و وقت ریزه کاری‌های داوری مورد به مورد را ندارند و ترجیح‌شان این است که از کسی کلاً خوش‌شان آید یا نیاید! اگر از فردی خوش‌شان آید، همۀ کارهایش را می‌پسندند و توجیه می‌کنند و اگر خوش‌شان نیاید، هر کار او را زشت و زننده و ناخوشایند می‌بینند!
در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد گاهی پیش می‌آمد که من از یک حرف خاص او حمایت می‌کردم ولی بلافاصله از طرف دوستان به طرفداری از او متهم می‌شدم! در همین سال‌های اخیر یک بار در جلسه‌ای من از اینکه به احمدی‌نژاد اجازه داده نمی‌شود در مقابل اتهام‌های گوناگون از یک تریبون رسمی از عملکرد خود در دورۀ ریاست جمهوری‌اش دفاع کند، انتقاد کردم، اما یکی از دوستان برافروخته شد و فریاد زد؛ این که دفاع از احمدی‌نژاد است! گفتم؛ احمدی‌نژاد که جای خود، اگر ابن‌ملجم و شمربن‌ذی‌الجوشن هم بود من از حق دفاع‌اش دفاع می‌کردم!
البته مقایسۀ ترامپ و احمدی‌نژاد قیاس مع‌الفارق است چرا که ترامپ در انتخاباتی به ریاست جمهوری رسیده است که از حیث رعایت ضوابط بین‌المللی، شباهتی به شرایط انتخاب احمدی‌نژاد به ریاست جمهوری در ایران ندارد.
به هر حال، این دو قطبی مطلق‌گرایانه‌ای که در بخشی از جامعۀ آمریکا حول ترامپ و بایدن شکل گرفته است گرچه شاید پاره‌ای از آن، از ضرورت‌های رقابت انتخاباتی باشد، اما در مجموع افراطی و آسیب زننده است.
حالا خدا را چی دیدید؟ شاید ترامپ که به کوید 19 مبتلا شده است، در دوران قرنطینۀ خود به این نتیجه برسد که دنیا آنقدرها هم ارزش این همه دست و پا زدن ندارد و سلامت و قدرت و حیات آدمی به ویروسی میکروسکوپی بند است و به همین دلیل در رفتار خود تجدیدنظر کند! از طرفی شاید رقبای دمکراتش نیز با ملاحظۀ بیماری او به خود آیند و بگویند او هم در هر صورت آدمی است با ضعف‌ها و قوت‌های خاص خود، پس هر امر شخصی و عمومی او را به چالش کشیدن و حتی رفتار او را با گوبلز مقایسه کردن، زیاده‌روی ناعادلانه‌ای است که لازم است خاتمه یابد!
بدین ترتیب، انتخابات آمریکا هم ختم به خیر می‌شود!
به نظرم بی‌دلیل نبوده است که بسیاری از متفکران ایرانیِ سده‌های میانی همّ خود را معطوف به اندرزنامه‌نویسی کرده‌اند!
#دونالد_ترامپ
#ویروس_کرونا
#انتخابات_آمریکا
#اندرزنامه_نویسی
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی:
بسیاری از افرادی که مدارا و مسالمت و ملاطفت و احترام و انصاف را شرط هرگونه مشی و رفتار سیاسی درست می‌دانند، همین که اسم دونالد ترامپ به وسط می‌آید، ناگهان رو ترش می‌کنند و الفاظی مانند کثافت، زنباره، آشغال، مرتیکه ... را نسبت به او به کار می‌برند!
در واقع، اینکه در بارۀ فردی با ویژگی‌های ترامپ که علی‌الظاهر خودشیفته، بی‌ملاحظه و بعضاً گزافه‌گوست چه نوع برخوردی رواست، می‌تواند محل تأمل جدی قرار گیرد بخصوص هنگامی که چنین فردی در یک انتخابات آزاد و عادلانه با استانداردهای بین‌المللی به مقام ریاست جمهوری یک کشور بزرگ می‌رسد.
گمان نمی‌کنم پاسخ ساده و سر راستی بتوان به این پرسش داد زیرا به سختی می‌توان ضوابط عقلانی و یا اخلاقیِ مورد اجماعی در بارۀ اینگونه موضوعات تئوریزه کرد!
به نظر من اما در مورد افراد بویژه چهره‌های سیاسی و اجتماعی به جای یک داوری کلان باید مورد به مورد داوری کرد! ما آدمیان رفتارها و عملکردهای گوناگونی در زندگی خود داریم که همۀ آنها لزوماً از یک منطق پیروی نمی‌کنند. چه بسا فردی شارلاتان که اقدام درستی هم از او سر بزند و چه بسا انسان فرهیخته و اخلاق‌مداری که مسئله‌ای را به خوبی فهم نکند و تصمیم مصیبت‌بار و یا ناعادلانه‌ای بگیرد.
آدمیان اما اغلب حوصله و وقت ریزه کاری‌های داوری مورد به مورد را ندارند و ترجیح‌شان این است که از کسی کلاً خوش‌شان آید یا نیاید! اگر از فردی خوش‌شان آید، همۀ کارهایش را می‌پسندند و توجیه می‌کنند و اگر خوش‌شان نیاید، هر کار او را زشت و زننده و ناخوشایند می‌بینند!
در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد گاهی پیش می‌آمد که من از یک حرف خاص او حمایت می‌کردم ولی بلافاصله از طرف دوستان به طرفداری از او متهم می‌شدم! در همین سال‌های اخیر یک بار در جلسه‌ای من از اینکه به احمدی‌نژاد اجازه داده نمی‌شود در مقابل اتهام‌های گوناگون از یک تریبون رسمی از عملکرد خود در دورۀ ریاست جمهوری‌اش دفاع کند، انتقاد کردم، اما یکی از دوستان برافروخته شد و فریاد زد؛ این که دفاع از احمدی‌نژاد است! گفتم؛ احمدی‌نژاد که جای خود، اگر ابن‌ملجم و شمربن‌ذی‌الجوشن هم بود من از حق دفاع‌اش دفاع می‌کردم!
البته مقایسۀ ترامپ و احمدی‌نژاد قیاس مع‌الفارق است چرا که ترامپ در انتخاباتی به ریاست جمهوری رسیده است که از حیث رعایت ضوابط بین‌المللی، شباهتی به شرایط انتخاب احمدی‌نژاد به ریاست جمهوری در ایران ندارد.
به هر حال، این دو قطبی مطلق‌گرایانه‌ای که در بخشی از جامعۀ آمریکا حول ترامپ و بایدن شکل گرفته است گرچه شاید پاره‌ای از آن، از ضرورت‌های رقابت انتخاباتی باشد، اما در مجموع افراطی و آسیب زننده است.
حالا خدا را چی دیدید؟ شاید ترامپ که به کوید 19 مبتلا شده است، در دوران قرنطینۀ خود به این نتیجه برسد که دنیا آنقدرها هم ارزش این همه دست و پا زدن ندارد و سلامت و قدرت و حیات آدمی به ویروسی میکروسکوپی بند است و به همین دلیل در رفتار خود تجدیدنظر کند! از طرفی شاید رقبای دمکراتش نیز با ملاحظۀ بیماری او به خود آیند و بگویند او هم در هر صورت آدمی است با ضعف‌ها و قوت‌های خاص خود، پس هر امر شخصی و عمومی او را به چالش کشیدن و حتی رفتار او را با گوبلز مقایسه کردن، زیاده‌روی ناعادلانه‌ای است که لازم است خاتمه یابد!
بدین ترتیب، انتخابات آمریکا هم ختم به خیر می‌شود!
به نظرم بی‌دلیل نبوده است که بسیاری از متفکران ایرانیِ سده‌های میانی همّ خود را معطوف به اندرزنامه‌نویسی کرده‌اند!
#دونالد_ترامپ
#ویروس_کرونا
#انتخابات_آمریکا
#اندرزنامه_نویسی
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat