💭🔹توییت اسحاق جهانگیری:
به رسميت شناختن #بیت_المقدس بعنوان پايتخت #رژیم_صهیونیستی هم با #شکستی_مفتضحانه_تر روبرو خواهد شد.
به "صدای اصلاحات"بپیوندید👇👇👇
@sedayeslahat
به رسميت شناختن #بیت_المقدس بعنوان پايتخت #رژیم_صهیونیستی هم با #شکستی_مفتضحانه_تر روبرو خواهد شد.
به "صدای اصلاحات"بپیوندید👇👇👇
@sedayeslahat
🔴🔴🔴 #احمد_زیدآبادی
ناآرامی در شرق بیت‌المقدس و گمانه‌های سه گانه
تشنج در بیت‌المقدس به نحوی بالا گرفته که حتی صحن "حرم شریف" به میدان رویارویی فلسطینیان با نظامیان اسرائیلی تبدیل شده است.
در واقع عوامل عینی بروز تشنج در شرق بیت‌المقدس همیشه فراهم است چرا که از یک سو اسرائیل می‌کوشد تا با گسترش شهرک‌های یهودی و راندن فلسطینی‌ها از این منطقه، رؤیای دیرین خود را برای تسلط کامل بر تمامی بخش‌های شهر به عنوان "پایتخت یکپارچه و ابدی" خود از راه اعمال زور و تداوم اشغالگری تحقق بخشد و از سوی دیگر فلسطینی‌ها با تمام قوا تلاش می‌کنند تا این نقشه را خنثی کنند.
با این حال، بالا گرفتن درگیری‌ها در این موقعیت، می‌تواند دلایلی پنهان و ورای عوامل عینی هم داشته باشد. در این باره سناریوهای زیر قابل گمانه‌زنی است:
1. بنیامین نتانیاهو که از تشکیل دولت در اسرائیل عاجز مانده است، با تحریکِ یهودیان فوق افراطی برای حضورِ خشونت‌آمیز در محله‌های عرب نشین بیت‌المقدس، عامدانه به تشنج در این منطقه دامن می‌زند تا بدین وسیله مانع ائتلاف یائیر لاپید با احزاب عربی در کنست و تشکیل دولت از سوی آنان شود و خود را از مخمصۀ دادگاه نجات دهد.
2. گروه اسلامگرای حماس که نوع حکمرانیش بر نوار غزه، مردم آن ناحیه را دلسرد و ناراضی کرده است، در آستانۀ انتخابات عمومی در سرزمین‌های فلسطینی، علاقمند است تا رأی مردم کرانۀ باختری را به سمت خود جلب کند. از این رو، حماس با استفاده از محدودیت‌های دولت خودگردان به رهبری محمود عباس برای مقابلۀ آشکار با اسرائیل، دامن زدن به اعتراض مردمِ شرق بیت‌المقدس را در دستور کار خود قرار داده است تا از این طریق، هم سازمان الفتح را به عنوان رقیب سیاسی خود در تنگنا بگذارد و هم خود را به عنوان مدافع سرسخت‌تر حقوق فلسطینی‌ها به مردم کرانۀ باختری معرفی کند و رأی آنها را به دست آورد.
3. قدرت‌های بزرگ جهانی خواهان فعال سازی روند صلح بین اسرائیل و فلسطینی‌ها به منظور عملیاتی کردن راه حل دو کشوری هستند. دولت بایدن هم با فاصله گرفتن از سیاست یک‌سویه و نامتوازن سلف خود، در پی ایجاد شرایطی برای گشودن باب مذاکرات رسمی بین اسرائیل و دولت خودگردان برای دستیابی به این هدف است.
از آنجا که دولت اسرائیل در طول چهار سال گذشته، مورد حمایت بی چون و چرای دار و دستۀ دونالد ترامپ بوده است، به هیچوجه نمی‌خواهد به چیزی بیش از "معاملۀ قرن" در ارتباط با فلسطینی‌ها تن در دهد و گمان می‌کند که در این مسیر مانع بزرگی روبروی آن قرار ندارد.
مانع بزرگ اما موجود است: فلسطینی‌ها! آنان به حقوق خود در چارچوب قوانین بین‌الملل آگاه شده‌اند و با اعتراض خود می‌توانند اسرائیل را در حوزۀ سیاست داخلی و خارجی آن، به چالش بکشند و حمایت جامعۀ جهانی از جمله آمریکا را هم پشت سر خود داشته باشند.
دولت بایدن هم با درک این موضوع در صدد تفهیم این پیام به اسرائیل است که "کلانتر جدیدی وارد شهر شده است." یعنی اینکه اسرائیل برای ایجاد صلح و ثبات در خاورمیانه باید امتیازاتی فراتر از معاملۀ قرن به فلسطینی‌ها ارائه کند چرا که در غیر این صورت، حتی در چشم واشنگتن دیگر نه به عنوان "بخشی از راه حل" که چه بسا به عنوان "بخشی از مشکلِ" استقرار ثبات در خاورمیانه در نظر گرفته خواهد شد.
در هر صورت، بازیگران صحنۀ فلسطین هر کدام بازی مخصوص خود را پیش می‌برند. نقطه قوت فلسطینی‌ها در اعتراض اخیر این است که جامعۀ جهانی با آنان همدل است، اما اگر در این وسط یک عملیات مسلحانه بخصوص از نوع انتحاری آن علیه اتباع اسرائیلی انجام شود، به طرفة‌العینی ورق برمی‌گردد و تمام ماجرا به سود نتانیاهو و حتی عناصر افراطی‌تر از او در اسرائیل تمام می‌شود.
این تجربه بارها و بارها تکرار شده به طوری که صورت قطعیت به خود گرفته است.
#بیت_المقدس
#اسرائیل
#حماس
#دولت_بایدن
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
ناآرامی در شرق بیت‌المقدس و گمانه‌های سه گانه
تشنج در بیت‌المقدس به نحوی بالا گرفته که حتی صحن "حرم شریف" به میدان رویارویی فلسطینیان با نظامیان اسرائیلی تبدیل شده است.
در واقع عوامل عینی بروز تشنج در شرق بیت‌المقدس همیشه فراهم است چرا که از یک سو اسرائیل می‌کوشد تا با گسترش شهرک‌های یهودی و راندن فلسطینی‌ها از این منطقه، رؤیای دیرین خود را برای تسلط کامل بر تمامی بخش‌های شهر به عنوان "پایتخت یکپارچه و ابدی" خود از راه اعمال زور و تداوم اشغالگری تحقق بخشد و از سوی دیگر فلسطینی‌ها با تمام قوا تلاش می‌کنند تا این نقشه را خنثی کنند.
با این حال، بالا گرفتن درگیری‌ها در این موقعیت، می‌تواند دلایلی پنهان و ورای عوامل عینی هم داشته باشد. در این باره سناریوهای زیر قابل گمانه‌زنی است:
1. بنیامین نتانیاهو که از تشکیل دولت در اسرائیل عاجز مانده است، با تحریکِ یهودیان فوق افراطی برای حضورِ خشونت‌آمیز در محله‌های عرب نشین بیت‌المقدس، عامدانه به تشنج در این منطقه دامن می‌زند تا بدین وسیله مانع ائتلاف یائیر لاپید با احزاب عربی در کنست و تشکیل دولت از سوی آنان شود و خود را از مخمصۀ دادگاه نجات دهد.
2. گروه اسلامگرای حماس که نوع حکمرانیش بر نوار غزه، مردم آن ناحیه را دلسرد و ناراضی کرده است، در آستانۀ انتخابات عمومی در سرزمین‌های فلسطینی، علاقمند است تا رأی مردم کرانۀ باختری را به سمت خود جلب کند. از این رو، حماس با استفاده از محدودیت‌های دولت خودگردان به رهبری محمود عباس برای مقابلۀ آشکار با اسرائیل، دامن زدن به اعتراض مردمِ شرق بیت‌المقدس را در دستور کار خود قرار داده است تا از این طریق، هم سازمان الفتح را به عنوان رقیب سیاسی خود در تنگنا بگذارد و هم خود را به عنوان مدافع سرسخت‌تر حقوق فلسطینی‌ها به مردم کرانۀ باختری معرفی کند و رأی آنها را به دست آورد.
3. قدرت‌های بزرگ جهانی خواهان فعال سازی روند صلح بین اسرائیل و فلسطینی‌ها به منظور عملیاتی کردن راه حل دو کشوری هستند. دولت بایدن هم با فاصله گرفتن از سیاست یک‌سویه و نامتوازن سلف خود، در پی ایجاد شرایطی برای گشودن باب مذاکرات رسمی بین اسرائیل و دولت خودگردان برای دستیابی به این هدف است.
از آنجا که دولت اسرائیل در طول چهار سال گذشته، مورد حمایت بی چون و چرای دار و دستۀ دونالد ترامپ بوده است، به هیچوجه نمی‌خواهد به چیزی بیش از "معاملۀ قرن" در ارتباط با فلسطینی‌ها تن در دهد و گمان می‌کند که در این مسیر مانع بزرگی روبروی آن قرار ندارد.
مانع بزرگ اما موجود است: فلسطینی‌ها! آنان به حقوق خود در چارچوب قوانین بین‌الملل آگاه شده‌اند و با اعتراض خود می‌توانند اسرائیل را در حوزۀ سیاست داخلی و خارجی آن، به چالش بکشند و حمایت جامعۀ جهانی از جمله آمریکا را هم پشت سر خود داشته باشند.
دولت بایدن هم با درک این موضوع در صدد تفهیم این پیام به اسرائیل است که "کلانتر جدیدی وارد شهر شده است." یعنی اینکه اسرائیل برای ایجاد صلح و ثبات در خاورمیانه باید امتیازاتی فراتر از معاملۀ قرن به فلسطینی‌ها ارائه کند چرا که در غیر این صورت، حتی در چشم واشنگتن دیگر نه به عنوان "بخشی از راه حل" که چه بسا به عنوان "بخشی از مشکلِ" استقرار ثبات در خاورمیانه در نظر گرفته خواهد شد.
در هر صورت، بازیگران صحنۀ فلسطین هر کدام بازی مخصوص خود را پیش می‌برند. نقطه قوت فلسطینی‌ها در اعتراض اخیر این است که جامعۀ جهانی با آنان همدل است، اما اگر در این وسط یک عملیات مسلحانه بخصوص از نوع انتحاری آن علیه اتباع اسرائیلی انجام شود، به طرفة‌العینی ورق برمی‌گردد و تمام ماجرا به سود نتانیاهو و حتی عناصر افراطی‌تر از او در اسرائیل تمام می‌شود.
این تجربه بارها و بارها تکرار شده به طوری که صورت قطعیت به خود گرفته است.
#بیت_المقدس
#اسرائیل
#حماس
#دولت_بایدن
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴این فضا چطور ایجاد شده است؟
#احمد_زیدآبادی؛
نفتالی بنت نخست وزیر اسرائیل در سفرش به آمریکا بر سه نکته تأکید کرده است: اول لزوم جلوگیری از فعالیت سانتریفیوژهای ایران از هر راه ممکن، دوم ادامۀ "گسترش طبیعی" شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانۀ باختری رود اردن و بیت‌المقدس شرقی، سوم مخالفت دولتش با تشکل کشور مستقل فلسطین.
چه فضای منطقه‌ای و جهانی به نخست وزیر اسرائیل امکان داده است که از یک طرف، بر مقابله با برنامۀ هسته‌ای ایران از هر طریق ممکن اصرار ورزد و در همان حال، خود را از زیر بار قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل در مورد ضرورت توقف گسترش شهرک‌های یهودی‌نشین در سرزمین‌های اشغالی رها و آزاد ببیند و بی‌پروا از برنامۀ خود برای نقض آنها خبر دهد؟
بدبختانه یکی از دلایل ایجاد چنین فضایی، نوع رویکرد جمهوری اسلامی نسبت به چند مسألۀ خاص از جمله سیاستش در خاورمیانه است.
نخست وزیر افراطی اسرائیل، آشکارا خود را در پشت این سیاست‌ها پنهان کرده است تا از جایگاه متهم در موضع مدعی بنشیند.
اگر مسئولان جمهوری اسلامی، خود را از پاره‌ای مشورت‌های مشکوکِ برخی محافل، خلاص می‌کردند و تعدیلی در سیاست منطقه‌ای کشور به وجود می‌آوردند، در آن صورت، نفتالی بنت به جای آنکه در آمریکا از ضرورت مقابله با ایران دم زند و مورد تحسین قرار گیرد، مجبور می‌شد در مورد گسترش شهرک‌ها پاسخگوی رسانه‌ها و افکار عمومی مردم جهان باشد، شهرک‌هایی که ساخت و گسترش آنها از سوی نهادهای حقوقی بین‌المللی نقض آشکار حقوق بشر و جنایت جنگی تعریف شده است.
#نفتالی_بنت
#برنامه_اتمی_ایران
#شهرک_سازی
#بیت_المقدس
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی؛
نفتالی بنت نخست وزیر اسرائیل در سفرش به آمریکا بر سه نکته تأکید کرده است: اول لزوم جلوگیری از فعالیت سانتریفیوژهای ایران از هر راه ممکن، دوم ادامۀ "گسترش طبیعی" شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانۀ باختری رود اردن و بیت‌المقدس شرقی، سوم مخالفت دولتش با تشکل کشور مستقل فلسطین.
چه فضای منطقه‌ای و جهانی به نخست وزیر اسرائیل امکان داده است که از یک طرف، بر مقابله با برنامۀ هسته‌ای ایران از هر طریق ممکن اصرار ورزد و در همان حال، خود را از زیر بار قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل در مورد ضرورت توقف گسترش شهرک‌های یهودی‌نشین در سرزمین‌های اشغالی رها و آزاد ببیند و بی‌پروا از برنامۀ خود برای نقض آنها خبر دهد؟
بدبختانه یکی از دلایل ایجاد چنین فضایی، نوع رویکرد جمهوری اسلامی نسبت به چند مسألۀ خاص از جمله سیاستش در خاورمیانه است.
نخست وزیر افراطی اسرائیل، آشکارا خود را در پشت این سیاست‌ها پنهان کرده است تا از جایگاه متهم در موضع مدعی بنشیند.
اگر مسئولان جمهوری اسلامی، خود را از پاره‌ای مشورت‌های مشکوکِ برخی محافل، خلاص می‌کردند و تعدیلی در سیاست منطقه‌ای کشور به وجود می‌آوردند، در آن صورت، نفتالی بنت به جای آنکه در آمریکا از ضرورت مقابله با ایران دم زند و مورد تحسین قرار گیرد، مجبور می‌شد در مورد گسترش شهرک‌ها پاسخگوی رسانه‌ها و افکار عمومی مردم جهان باشد، شهرک‌هایی که ساخت و گسترش آنها از سوی نهادهای حقوقی بین‌المللی نقض آشکار حقوق بشر و جنایت جنگی تعریف شده است.
#نفتالی_بنت
#برنامه_اتمی_ایران
#شهرک_سازی
#بیت_المقدس
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴درگیری در مسجدالاقصی و مقصران آن
#احمد_زیدآبادی؛
ماه رمضان معمولاً با درگیری سربازان اسرائیلی و نمازگزاران فلسطینی در صحن مسجدالاقصی همراه می‌شود.
هر دو طرف ماجرا، طرف دیگر را به اقدامات تحریک‌آمیز برای شروع درگیری متهم می‌کنند اما فارغ از علل و عوامل یک درگیریِ خاص و موردی، مقصر بنیادی این درگیری‌ها دولت اسرائیل است.
بلوک راستگرایِ مسلط بر افکار عمومی اکثریتِ مردم اسرائیل، هیچ راه‌حل معقول و متوازن و مبتنی بر قوانین بین‌المللی و مطابق با قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل را برای فیصله دادن به بحران فلسطین نمی‌پذیرد و با ترفندهای گوناگون، تثبیت اشغال کرانۀ باختری و بیت‌المقدس شرقی را به بهای افزایش درد و رنج ساکنان این سرزمین‌ها دنبال می‌کند.
فلسطینی‌ها نیز به نوبۀ خود برنامۀ منسجم و کارآمدی برای رهایی خود از اشغال ندارند و ضمن آنکه تفرقه و تشتت در صفوف‌شان بیداد می‌کند، گویی با لوازم و پیامدهای جنگ همانقدر سرِناسازگاری دارند که با لوزام و پیامدهای مذاکره برای صلح!
روزگاری که یاسر عرفات در دفتر خود در رام‌الله، انتفاضۀ دوم را حمایت و چه بسا در حوزه‌هایی رهبری می‌کرد، خطاب به او در جایی نوشتم: "ابوعمار! اگر جنگ می‌خواهی این راهش نیست و اگر صلح می‌خواهی باز این راهش نیست!"
در واقع گروه‌های تأثیرگذار در مناقشۀ فلسطین نه امکان جنگی سرنوشت‌ساز دارند و نه لوازم مذاکره و صلح را رعایت می‌کنند. بدبختانه اسرائیل نیز از این وضعیت برای تداوم و تحکیم اشغال کرانۀ باختری و بیت‌المقدس شرقی کمال سوءاستفاده را می‌کند و عملاً نه فقط زندگی میلیون‌ها انسان بیگناه را در آن مناطق تیره و تباه کرده است، بلکه از طریق زمینه‌سازی تدوام درگیری‌ها، جان شهروندان خود را نیز به خطر می‌اندازد و در عین حال، مانع هر نوع تشنج‌زدایی در منطقۀ خاورمیانه به منظور ثبات سیاسی و توسعۀ اقتصادی آن می‌شود.
از طرفی، نظام بین‌الملل نیز - عمدتاً به دلیل نفوذ و قدرت لابی‌گریِ نیروهای متحد اسرائیل در مراکز تصمیم‌گیری جهان و ترفندهای پیچیدۀ دولت‌های اسرائیلی - در برابر بحران دیرپای فلسطین عملاً فلج شده و توان هیچ نوع بن‌بست گشایی در این زمینه را ندارد.
این است که پنداری فلسطینی‌ها به رنجی ابدی محکوم شده‌اند، رنجی که به جای برانگیختگی جامعۀ بشری برای پایان دادن به آن، گویی برخی از دولت‌ها را به دلیل بهره‌بردای‌های سیاسی داخلی و تداوم مناقشات ایدئولوژیک، به وجد هم می‌آورد!
#مسجد_الاقصی
#بیت_المقدس
#کرانه_باختری
#یاسر_عرفات
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی؛
ماه رمضان معمولاً با درگیری سربازان اسرائیلی و نمازگزاران فلسطینی در صحن مسجدالاقصی همراه می‌شود.
هر دو طرف ماجرا، طرف دیگر را به اقدامات تحریک‌آمیز برای شروع درگیری متهم می‌کنند اما فارغ از علل و عوامل یک درگیریِ خاص و موردی، مقصر بنیادی این درگیری‌ها دولت اسرائیل است.
بلوک راستگرایِ مسلط بر افکار عمومی اکثریتِ مردم اسرائیل، هیچ راه‌حل معقول و متوازن و مبتنی بر قوانین بین‌المللی و مطابق با قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل را برای فیصله دادن به بحران فلسطین نمی‌پذیرد و با ترفندهای گوناگون، تثبیت اشغال کرانۀ باختری و بیت‌المقدس شرقی را به بهای افزایش درد و رنج ساکنان این سرزمین‌ها دنبال می‌کند.
فلسطینی‌ها نیز به نوبۀ خود برنامۀ منسجم و کارآمدی برای رهایی خود از اشغال ندارند و ضمن آنکه تفرقه و تشتت در صفوف‌شان بیداد می‌کند، گویی با لوازم و پیامدهای جنگ همانقدر سرِناسازگاری دارند که با لوزام و پیامدهای مذاکره برای صلح!
روزگاری که یاسر عرفات در دفتر خود در رام‌الله، انتفاضۀ دوم را حمایت و چه بسا در حوزه‌هایی رهبری می‌کرد، خطاب به او در جایی نوشتم: "ابوعمار! اگر جنگ می‌خواهی این راهش نیست و اگر صلح می‌خواهی باز این راهش نیست!"
در واقع گروه‌های تأثیرگذار در مناقشۀ فلسطین نه امکان جنگی سرنوشت‌ساز دارند و نه لوازم مذاکره و صلح را رعایت می‌کنند. بدبختانه اسرائیل نیز از این وضعیت برای تداوم و تحکیم اشغال کرانۀ باختری و بیت‌المقدس شرقی کمال سوءاستفاده را می‌کند و عملاً نه فقط زندگی میلیون‌ها انسان بیگناه را در آن مناطق تیره و تباه کرده است، بلکه از طریق زمینه‌سازی تدوام درگیری‌ها، جان شهروندان خود را نیز به خطر می‌اندازد و در عین حال، مانع هر نوع تشنج‌زدایی در منطقۀ خاورمیانه به منظور ثبات سیاسی و توسعۀ اقتصادی آن می‌شود.
از طرفی، نظام بین‌الملل نیز - عمدتاً به دلیل نفوذ و قدرت لابی‌گریِ نیروهای متحد اسرائیل در مراکز تصمیم‌گیری جهان و ترفندهای پیچیدۀ دولت‌های اسرائیلی - در برابر بحران دیرپای فلسطین عملاً فلج شده و توان هیچ نوع بن‌بست گشایی در این زمینه را ندارد.
این است که پنداری فلسطینی‌ها به رنجی ابدی محکوم شده‌اند، رنجی که به جای برانگیختگی جامعۀ بشری برای پایان دادن به آن، گویی برخی از دولت‌ها را به دلیل بهره‌بردای‌های سیاسی داخلی و تداوم مناقشات ایدئولوژیک، به وجد هم می‌آورد!
#مسجد_الاقصی
#بیت_المقدس
#کرانه_باختری
#یاسر_عرفات
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat