🔘 ناکامی #میرحسین موسوی در انتخابات و عاقبت بخیری او
باتوجه به شناختی که از عملکرد و مواضع جناب #میرحسین_موسوی و اطرافیان ایشان دارم، ناکامی او در انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ به هر دلیلی که باشد، برای #نظام یک خسران و برای #موسوی از برکات خفیه الهی بود و برای او عاقبت بخیری به ارمغان آورد.
🔻 برای #نظام خسران آور است، زیرا؛
۱. اگر او رییس جمهور می شد، بخشی از اعضای همین قبیله ثروت و قدرت که ۴۰ سال است، بصورت سفارشی و سهمیه ای و یا رفاقتی پست های خرد و کلان مدیریتی کشور نظیر؛ وزارت، استانداری، سفارت و ...، بصورت موروثی پشت قباله آنهاست و حلقه بسته مدیران کشور را تشکیل داده اند و غالبا از دوران نوجوانی تا دوران کهولت در دولت های رجایی، موسوی(خامنه ای)، هاشمی، خاتمی و روحانی حضور و نقش پررنگی داشته اند و هر دوره نیز به رنگی در می آیند، همراه با او به قدرت می رسیدند و لاجرم هیچ تغییر و گشایش معناداری در اوضاع و احوال کشور و حال و روز مردم رخ نمی داد؛
🔻 ۲. خمیرمایه فکری آقای #موسوی، در دهه ۶۰ و بر اساس اقتصاد، سیاست و فرهنگ بسته همان دهه شکل گرفته و بارور شده و پس از آن نیز به مدت ۲۰ سال همه زندگی ایشان معطوف به هنر بود و بطور کامل از سیاست و اقتصاد بدور مانده بود تا جایی که در طول این مدت بجز مصاحبه ای که با روزنامه #بیان به مدیر مسئولی علی اکبر محتشمی داشت، فعالیت سیاسی چشمگیری نداشت.
🔻 برهمین اساس نیز هیچ برنامه ای برای ایجاد تغییر و تحول در رویکرد مدیرانی که فرهنگ، سیاست و اقتصادِ #نئولیبرال ها در جسم و جانشان رسوخ کرده است و به سامان کردن کشور نداشت و از اینرو با انتخاب شدنش به ریاست جمهوری، به احتمال زیاد مانند؛ هاشمی، خاتمی و روحانی به ابزار دست همین مدیران همیشه در قدرت برای پیشبرد منویاتشان تبدیل و در همان ۴ سال اول ریاست جمهوری، محبوبیت و جایگاه اجتماعی خود را بطور قابل ملاحظه ای در نزد مردم از دست می داد و مانند امروز دیگر دردسری برای نظام نبود.
🔻 بویژه اینکه آقای #موسوی باوجود پایین بودن سطح توقعات مردم در شرایط جنگی و انقلابی و برخورداری از حمایت بیدریغ آیت الله خمینی به عنوان قدرت بلامنازع جمهوری اسلامی و اعضای بیت ایشان، هم خطی و همراهی قوه قضاییه و تاحد زیادی شورای نگهبان با او و نیز حمایت قاطعانه اکثریت مجلس و جناح حاکم از او و تصویب بدون چون و چرای لوایح و اعضای پیشنهادی کابینه اش و همچنین رایج بودن اقتصاد کوپنی، بدلایل مختلف در میانه راه کم آورده و تا آستانه استعفا پیش رفت.
🔻 بطریق اولی؛ در شرایطی که از یکسو نه #رهبری، نه جناح حاکم، نه قوه قضاییه، نه شورای نگهبان و نه مجلس با او همدل و همسو نبود و از سوی دیگر فضا و خواستگاه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی هم کاملا متفاوت و در تقابل با فضای حاکم در دوران نخست وزیری بوده و ذایقه مردم هم کاملا دگرگون شده و سطح توقعات و انتظارات آنان نسبت به دهه ۶۰ بشدت افزایش یافته و تغییر ماهیت داده است، موسوی نمی توانست اقدام مثبت و درخور توجهی انجام دهد و در خوشبینانه ترین حالت، محصول اندیشه و عملکرد وی همان چیزی می شد که اکنون با آن مواجهیم.
🔻 این را هم باید در نظر داشت که مدینه فاضله و افق دید او همانطور که در شعارهای انتخاباتی وی نمود داشت نهایتا معطوف به؛ "بازگشت به عصر طلایی امام" است که وضع موجود محصول اجتناب ناپذیر همان عصر است!
🔻 بنابراین با به قدرت نرسیدن موسوی، در این میان نظام متضرر شد زیرا علاوه بر تحمل ۴ ساله #تحفه_آرادان و پیامدهای انتخابات ۸۸، اکنون با یک #موسوی مظلومِ #قهرمان و تابو شده برای طیفی از جامعه روبروست، در حالیکه پس از ریاست جمهوری اش بدلایلی که گفته شد کم و بیش در خوشبینانه ترین حالت به جایگاه خاتمی بلافاصله پس از پایان دوران ریاست جمهوری اش دست می یافت.
🔻 به همین دلیل است که من معتقدم #موسوی عاقبت بخیر شد زیرا بدلیل محروم شدن از دستیابی به قدرت مجدد و محصور شدنش، نه تنها مسئولیت گرفتاری و فلاکت مردم لااقل از سال ۶۸ به این سو متوجه او نیست، بلکه بخاطر خصومت و پرخاشگری اقتدارگرایان و بخشی از حاکمیت نسبت به او، وی مقبول و محبوب بخش قابل توجهی از از اقشار مختلف بویژه قشر مخالف و منتقد حاکمیت قرار گرفته است، هرچند که ممکن است قسمتی از این توجه، ناشی و متاثر از بغض معاویه باشد و نه حبّ علی!
با آرزوی رفع حصر کامل هرچه سریعتر از این برادر ارزشمند و پاکدست و همسرش و حجت الاسلام #کروبی؛ پیرِ شجاع و مبارزِ نستوه
*دوشنبه ۱۹ آذر ۹۷
اکبراعلمی
@sedayeslahat
باتوجه به شناختی که از عملکرد و مواضع جناب #میرحسین_موسوی و اطرافیان ایشان دارم، ناکامی او در انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ به هر دلیلی که باشد، برای #نظام یک خسران و برای #موسوی از برکات خفیه الهی بود و برای او عاقبت بخیری به ارمغان آورد.
🔻 برای #نظام خسران آور است، زیرا؛
۱. اگر او رییس جمهور می شد، بخشی از اعضای همین قبیله ثروت و قدرت که ۴۰ سال است، بصورت سفارشی و سهمیه ای و یا رفاقتی پست های خرد و کلان مدیریتی کشور نظیر؛ وزارت، استانداری، سفارت و ...، بصورت موروثی پشت قباله آنهاست و حلقه بسته مدیران کشور را تشکیل داده اند و غالبا از دوران نوجوانی تا دوران کهولت در دولت های رجایی، موسوی(خامنه ای)، هاشمی، خاتمی و روحانی حضور و نقش پررنگی داشته اند و هر دوره نیز به رنگی در می آیند، همراه با او به قدرت می رسیدند و لاجرم هیچ تغییر و گشایش معناداری در اوضاع و احوال کشور و حال و روز مردم رخ نمی داد؛
🔻 ۲. خمیرمایه فکری آقای #موسوی، در دهه ۶۰ و بر اساس اقتصاد، سیاست و فرهنگ بسته همان دهه شکل گرفته و بارور شده و پس از آن نیز به مدت ۲۰ سال همه زندگی ایشان معطوف به هنر بود و بطور کامل از سیاست و اقتصاد بدور مانده بود تا جایی که در طول این مدت بجز مصاحبه ای که با روزنامه #بیان به مدیر مسئولی علی اکبر محتشمی داشت، فعالیت سیاسی چشمگیری نداشت.
🔻 برهمین اساس نیز هیچ برنامه ای برای ایجاد تغییر و تحول در رویکرد مدیرانی که فرهنگ، سیاست و اقتصادِ #نئولیبرال ها در جسم و جانشان رسوخ کرده است و به سامان کردن کشور نداشت و از اینرو با انتخاب شدنش به ریاست جمهوری، به احتمال زیاد مانند؛ هاشمی، خاتمی و روحانی به ابزار دست همین مدیران همیشه در قدرت برای پیشبرد منویاتشان تبدیل و در همان ۴ سال اول ریاست جمهوری، محبوبیت و جایگاه اجتماعی خود را بطور قابل ملاحظه ای در نزد مردم از دست می داد و مانند امروز دیگر دردسری برای نظام نبود.
🔻 بویژه اینکه آقای #موسوی باوجود پایین بودن سطح توقعات مردم در شرایط جنگی و انقلابی و برخورداری از حمایت بیدریغ آیت الله خمینی به عنوان قدرت بلامنازع جمهوری اسلامی و اعضای بیت ایشان، هم خطی و همراهی قوه قضاییه و تاحد زیادی شورای نگهبان با او و نیز حمایت قاطعانه اکثریت مجلس و جناح حاکم از او و تصویب بدون چون و چرای لوایح و اعضای پیشنهادی کابینه اش و همچنین رایج بودن اقتصاد کوپنی، بدلایل مختلف در میانه راه کم آورده و تا آستانه استعفا پیش رفت.
🔻 بطریق اولی؛ در شرایطی که از یکسو نه #رهبری، نه جناح حاکم، نه قوه قضاییه، نه شورای نگهبان و نه مجلس با او همدل و همسو نبود و از سوی دیگر فضا و خواستگاه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی هم کاملا متفاوت و در تقابل با فضای حاکم در دوران نخست وزیری بوده و ذایقه مردم هم کاملا دگرگون شده و سطح توقعات و انتظارات آنان نسبت به دهه ۶۰ بشدت افزایش یافته و تغییر ماهیت داده است، موسوی نمی توانست اقدام مثبت و درخور توجهی انجام دهد و در خوشبینانه ترین حالت، محصول اندیشه و عملکرد وی همان چیزی می شد که اکنون با آن مواجهیم.
🔻 این را هم باید در نظر داشت که مدینه فاضله و افق دید او همانطور که در شعارهای انتخاباتی وی نمود داشت نهایتا معطوف به؛ "بازگشت به عصر طلایی امام" است که وضع موجود محصول اجتناب ناپذیر همان عصر است!
🔻 بنابراین با به قدرت نرسیدن موسوی، در این میان نظام متضرر شد زیرا علاوه بر تحمل ۴ ساله #تحفه_آرادان و پیامدهای انتخابات ۸۸، اکنون با یک #موسوی مظلومِ #قهرمان و تابو شده برای طیفی از جامعه روبروست، در حالیکه پس از ریاست جمهوری اش بدلایلی که گفته شد کم و بیش در خوشبینانه ترین حالت به جایگاه خاتمی بلافاصله پس از پایان دوران ریاست جمهوری اش دست می یافت.
🔻 به همین دلیل است که من معتقدم #موسوی عاقبت بخیر شد زیرا بدلیل محروم شدن از دستیابی به قدرت مجدد و محصور شدنش، نه تنها مسئولیت گرفتاری و فلاکت مردم لااقل از سال ۶۸ به این سو متوجه او نیست، بلکه بخاطر خصومت و پرخاشگری اقتدارگرایان و بخشی از حاکمیت نسبت به او، وی مقبول و محبوب بخش قابل توجهی از از اقشار مختلف بویژه قشر مخالف و منتقد حاکمیت قرار گرفته است، هرچند که ممکن است قسمتی از این توجه، ناشی و متاثر از بغض معاویه باشد و نه حبّ علی!
با آرزوی رفع حصر کامل هرچه سریعتر از این برادر ارزشمند و پاکدست و همسرش و حجت الاسلام #کروبی؛ پیرِ شجاع و مبارزِ نستوه
*دوشنبه ۱۹ آذر ۹۷
اکبراعلمی
@sedayeslahat
🔘 ناکامی #میرحسین موسوی در انتخابات و عاقبت بخیری او
باتوجه به شناختی که از عملکرد و مواضع جناب #میرحسین_موسوی و اطرافیان ایشان دارم، ناکامی او در انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ به هر دلیلی که باشد، برای #نظام یک خسران و برای #موسوی از برکات خفیه الهی بود و برای او عاقبت بخیری به ارمغان آورد.
🔻 برای #نظام خسران آور است، زیرا؛
۱. اگر او رییس جمهور می شد، بخشی از اعضای همین قبیله ثروت و قدرت که ۴۰ سال است، بصورت سفارشی و سهمیه ای و یا رفاقتی پست های خرد و کلان مدیریتی کشور نظیر؛ وزارت، استانداری، سفارت و ...، بصورت موروثی پشت قباله آنهاست و حلقه بسته مدیران کشور را تشکیل داده اند و غالبا از دوران نوجوانی تا دوران کهولت در دولت های رجایی، موسوی(خامنه ای)، هاشمی، خاتمی و روحانی حضور و نقش پررنگی داشته اند و هر دوره نیز به رنگی در می آیند، همراه با او به قدرت می رسیدند و لاجرم هیچ تغییر و گشایش معناداری در اوضاع و احوال کشور و حال و روز مردم رخ نمی داد؛
🔻 ۲. خمیرمایه فکری آقای #موسوی، در دهه ۶۰ و بر اساس اقتصاد، سیاست و فرهنگ بسته همان دهه شکل گرفته و بارور شده و پس از آن نیز به مدت ۲۰ سال همه زندگی ایشان معطوف به هنر بود و بطور کامل از سیاست و اقتصاد بدور مانده بود تا جایی که در طول این مدت بجز مصاحبه ای که با روزنامه #بیان به مدیر مسئولی علی اکبر محتشمی داشت، فعالیت سیاسی چشمگیری نداشت.
🔻 برهمین اساس نیز هیچ برنامه ای برای ایجاد تغییر و تحول در رویکرد مدیرانی که فرهنگ، سیاست و اقتصادِ #نئولیبرال ها در جسم و جانشان رسوخ کرده است و به سامان کردن کشور نداشت و از اینرو با انتخاب شدنش به ریاست جمهوری، به احتمال زیاد مانند؛ هاشمی، خاتمی و روحانی به ابزار دست همین مدیران همیشه در قدرت برای پیشبرد منویاتشان تبدیل و در همان ۴ سال اول ریاست جمهوری، محبوبیت و جایگاه اجتماعی خود را بطور قابل ملاحظه ای در نزد مردم از دست می داد و مانند امروز دیگر دردسری برای نظام نبود.
🔻 بویژه اینکه آقای #موسوی باوجود پایین بودن سطح توقعات مردم در شرایط جنگی و انقلابی و برخورداری از حمایت بیدریغ آیت الله خمینی به عنوان قدرت بلامنازع جمهوری اسلامی و اعضای بیت ایشان، هم خطی و همراهی قوه قضاییه و تاحد زیادی شورای نگهبان با او و نیز حمایت قاطعانه اکثریت مجلس و جناح حاکم از او و تصویب بدون چون و چرای لوایح و اعضای پیشنهادی کابینه اش و همچنین رایج بودن اقتصاد کوپنی، بدلایل مختلف در میانه راه کم آورده و تا آستانه استعفا پیش رفت.
🔻 بطریق اولی؛ در شرایطی که از یکسو نه #رهبری، نه جناح حاکم، نه قوه قضاییه، نه شورای نگهبان و نه مجلس با او همدل و همسو نبود و از سوی دیگر فضا و خواستگاه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی هم کاملا متفاوت و در تقابل با فضای حاکم در دوران نخست وزیری بوده و ذایقه مردم هم کاملا دگرگون شده و سطح توقعات و انتظارات آنان نسبت به دهه ۶۰ بشدت افزایش یافته و تغییر ماهیت داده است، موسوی نمی توانست اقدام مثبت و درخور توجهی انجام دهد و در خوشبینانه ترین حالت، محصول اندیشه و عملکرد وی همان چیزی می شد که اکنون با آن مواجهیم.
🔻 این را هم باید در نظر داشت که مدینه فاضله و افق دید او همانطور که در شعارهای انتخاباتی وی نمود داشت نهایتا معطوف به؛ "بازگشت به عصر طلایی امام" است که وضع موجود محصول اجتناب ناپذیر همان عصر است!
🔻 بنابراین با به قدرت نرسیدن موسوی، در این میان نظام متضرر شد زیرا علاوه بر تحمل ۴ ساله #تحفه_آرادان و پیامدهای انتخابات ۸۸، اکنون با یک #موسوی مظلومِ #قهرمان و تابو شده برای طیفی از جامعه روبروست، در حالیکه پس از ریاست جمهوری اش بدلایلی که گفته شد کم و بیش در خوشبینانه ترین حالت به جایگاه خاتمی بلافاصله پس از پایان دوران ریاست جمهوری اش دست می یافت.
🔻 به همین دلیل است که من معتقدم #موسوی عاقبت بخیر شد زیرا بدلیل محروم شدن از دستیابی به قدرت مجدد و محصور شدنش، نه تنها مسئولیت گرفتاری و فلاکت مردم لااقل از سال ۶۸ به این سو متوجه او نیست، بلکه بخاطر خصومت و پرخاشگری اقتدارگرایان و بخشی از حاکمیت نسبت به او، وی مقبول و محبوب بخش قابل توجهی از از اقشار مختلف بویژه قشر مخالف و منتقد حاکمیت قرار گرفته است، هرچند که ممکن است قسمتی از این توجه، ناشی و متاثر از بغض معاویه باشد و نه حبّ علی!
با آرزوی رفع حصر کامل هرچه سریعتر از این برادر ارزشمند و پاکدست و همسرش و حجت الاسلام #کروبی؛ پیرِ شجاع و مبارزِ نستوه
*دوشنبه ۱۹ آذر ۹۷
@sedayeslahat
باتوجه به شناختی که از عملکرد و مواضع جناب #میرحسین_موسوی و اطرافیان ایشان دارم، ناکامی او در انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ به هر دلیلی که باشد، برای #نظام یک خسران و برای #موسوی از برکات خفیه الهی بود و برای او عاقبت بخیری به ارمغان آورد.
🔻 برای #نظام خسران آور است، زیرا؛
۱. اگر او رییس جمهور می شد، بخشی از اعضای همین قبیله ثروت و قدرت که ۴۰ سال است، بصورت سفارشی و سهمیه ای و یا رفاقتی پست های خرد و کلان مدیریتی کشور نظیر؛ وزارت، استانداری، سفارت و ...، بصورت موروثی پشت قباله آنهاست و حلقه بسته مدیران کشور را تشکیل داده اند و غالبا از دوران نوجوانی تا دوران کهولت در دولت های رجایی، موسوی(خامنه ای)، هاشمی، خاتمی و روحانی حضور و نقش پررنگی داشته اند و هر دوره نیز به رنگی در می آیند، همراه با او به قدرت می رسیدند و لاجرم هیچ تغییر و گشایش معناداری در اوضاع و احوال کشور و حال و روز مردم رخ نمی داد؛
🔻 ۲. خمیرمایه فکری آقای #موسوی، در دهه ۶۰ و بر اساس اقتصاد، سیاست و فرهنگ بسته همان دهه شکل گرفته و بارور شده و پس از آن نیز به مدت ۲۰ سال همه زندگی ایشان معطوف به هنر بود و بطور کامل از سیاست و اقتصاد بدور مانده بود تا جایی که در طول این مدت بجز مصاحبه ای که با روزنامه #بیان به مدیر مسئولی علی اکبر محتشمی داشت، فعالیت سیاسی چشمگیری نداشت.
🔻 برهمین اساس نیز هیچ برنامه ای برای ایجاد تغییر و تحول در رویکرد مدیرانی که فرهنگ، سیاست و اقتصادِ #نئولیبرال ها در جسم و جانشان رسوخ کرده است و به سامان کردن کشور نداشت و از اینرو با انتخاب شدنش به ریاست جمهوری، به احتمال زیاد مانند؛ هاشمی، خاتمی و روحانی به ابزار دست همین مدیران همیشه در قدرت برای پیشبرد منویاتشان تبدیل و در همان ۴ سال اول ریاست جمهوری، محبوبیت و جایگاه اجتماعی خود را بطور قابل ملاحظه ای در نزد مردم از دست می داد و مانند امروز دیگر دردسری برای نظام نبود.
🔻 بویژه اینکه آقای #موسوی باوجود پایین بودن سطح توقعات مردم در شرایط جنگی و انقلابی و برخورداری از حمایت بیدریغ آیت الله خمینی به عنوان قدرت بلامنازع جمهوری اسلامی و اعضای بیت ایشان، هم خطی و همراهی قوه قضاییه و تاحد زیادی شورای نگهبان با او و نیز حمایت قاطعانه اکثریت مجلس و جناح حاکم از او و تصویب بدون چون و چرای لوایح و اعضای پیشنهادی کابینه اش و همچنین رایج بودن اقتصاد کوپنی، بدلایل مختلف در میانه راه کم آورده و تا آستانه استعفا پیش رفت.
🔻 بطریق اولی؛ در شرایطی که از یکسو نه #رهبری، نه جناح حاکم، نه قوه قضاییه، نه شورای نگهبان و نه مجلس با او همدل و همسو نبود و از سوی دیگر فضا و خواستگاه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی هم کاملا متفاوت و در تقابل با فضای حاکم در دوران نخست وزیری بوده و ذایقه مردم هم کاملا دگرگون شده و سطح توقعات و انتظارات آنان نسبت به دهه ۶۰ بشدت افزایش یافته و تغییر ماهیت داده است، موسوی نمی توانست اقدام مثبت و درخور توجهی انجام دهد و در خوشبینانه ترین حالت، محصول اندیشه و عملکرد وی همان چیزی می شد که اکنون با آن مواجهیم.
🔻 این را هم باید در نظر داشت که مدینه فاضله و افق دید او همانطور که در شعارهای انتخاباتی وی نمود داشت نهایتا معطوف به؛ "بازگشت به عصر طلایی امام" است که وضع موجود محصول اجتناب ناپذیر همان عصر است!
🔻 بنابراین با به قدرت نرسیدن موسوی، در این میان نظام متضرر شد زیرا علاوه بر تحمل ۴ ساله #تحفه_آرادان و پیامدهای انتخابات ۸۸، اکنون با یک #موسوی مظلومِ #قهرمان و تابو شده برای طیفی از جامعه روبروست، در حالیکه پس از ریاست جمهوری اش بدلایلی که گفته شد کم و بیش در خوشبینانه ترین حالت به جایگاه خاتمی بلافاصله پس از پایان دوران ریاست جمهوری اش دست می یافت.
🔻 به همین دلیل است که من معتقدم #موسوی عاقبت بخیر شد زیرا بدلیل محروم شدن از دستیابی به قدرت مجدد و محصور شدنش، نه تنها مسئولیت گرفتاری و فلاکت مردم لااقل از سال ۶۸ به این سو متوجه او نیست، بلکه بخاطر خصومت و پرخاشگری اقتدارگرایان و بخشی از حاکمیت نسبت به او، وی مقبول و محبوب بخش قابل توجهی از از اقشار مختلف بویژه قشر مخالف و منتقد حاکمیت قرار گرفته است، هرچند که ممکن است قسمتی از این توجه، ناشی و متاثر از بغض معاویه باشد و نه حبّ علی!
با آرزوی رفع حصر کامل هرچه سریعتر از این برادر ارزشمند و پاکدست و همسرش و حجت الاسلام #کروبی؛ پیرِ شجاع و مبارزِ نستوه
*دوشنبه ۱۹ آذر ۹۷
@sedayeslahat