🔴🔴🔴ادعای حرفه‌ای و غش در معامله!
#احمد_زیدآبادی؛
"نماینده روسیه در سازمان‌های بین‌المللی در وین فضای مذاکرات هسته‌ای را «مثبت» خواند و گفت باعث تعجب او است که برخی از تحلیلگران و روزنامه‌نگاران این مذاکرات را به گونه‌ای دراماتیک، به صورت «تقریبا بن‌بست» توصیف می‌کنند." (نقل از شبکۀ ایران اینترنشنال)
به نظر شما آنچه اولیانوف بر آن انگشت گذاشته است، دلیلش چیست؟ چرا برخی از رسانه‌ها در بارۀ این موضوع به جای اطلاع‌رسانی حرفه‌ای، نشانه‌های منفی را بزرگ و نشانه‌های مثبت را کوچک بازتاب می‌دهند؟
شاید گفته شود که چون نسبت به ناکامی نهایی مذاکرات اطمینان دارند، اینگونه اطلاع‌رسانی می‌کنند! اما اگر به فرض، شکست غایی مذاکرات اظهرمن‌الشمس هم باشد، این به هیچوجه، برای اطلاع‌رسانی جانبدارانه در طول مذاکرات، توجیهی منطقی ایجاد نمی‌کند.
پس آیا می‌خواهند بدین وسیله به جمهوری اسلامی فشار بیاورند؟ مگر در اصول حرفه‌ای، چنین وظیفه‌ای برای آنها تعریف شده است؟
یا اینکه نسبت به موفقیت مذاکرات بی‌علاقه‌اند؟ البته حق دارند بی‌علاقه باشند، اما کدام اصول حرفه‌ای ایجاب می‌کند که علاقۀ شخصی خود را وارد گزارش‌های خبری خود کنند؟
رسانه‌ها انواع مختلف دارند. برخی بوق تبلیغاتی دولت متبوع خود هستند، برخی دیگر، ارگان یک حزب یا گروه یا جریان سیاسی به شمار می‌روند و برخی نیز خود را حرفه‌ای تعریف می‌کنند. از هر کدام از این رسانه‌ها انتظار مخصوصی می‌رود. طبعاً یک مخاطب آگاه، انتظار بی‌طرفی از یک رسانۀ دولتی یا حزبی ندارد، اما قطعاً نمی‌پذیرد که رسانه‌ای با ادعای حرفه‌ای بودن، به خبرها و گزارش‌های خود جهتی خلافِ بی‌طرفی دهد!
اگر رسانه‌ای "بی‌طرفی" در خبررسانی را به هر دلیل هرمنوتیکی، خلاف اصول خود می‌داند باید آن را آشکارا اعلام کند و جهت‌گیری سیاسی خود را برای مخاطب روشن سازد. در غیر این صورت، کارش نوعی "غش در معامله" به حساب می‌آید.
رسانه‌ای اما اگر خود را حرفه‌ای معرفی می‌کند، باید به اصول آن از جمله بی‌طرفی در گزارش فکت‌ها، حتی به قیمت از دست دادن بخشی از مخاطبانِ مشتاق جهت‌گیری سیاسی، پایبندی آهنین نشان دهد. این ادعا که علاقۀ مخاطب را نمی‌توان نادیده گرفت، هیچ توجیهی برای زیر پا گذاشتن اصول حرفه‌ای از سوی رسانۀ مدعی حرفه‌ای بودن، به دست نمی‌دهد.
هر کار درست یا نادرستی در این جهان هزینه‌ای دارد! هزینۀ حرفه‌ای بودن و حرفه‌ای ماندن هم بعضاً از دست دادن مخاطب در شرایط خاص و تحمل ناسزاها و تهمت‌های حامیان متعصب و بی‌چاک دهنِ برخی جماعت‌های سیاسی است که ایستادگی در برابر آنها هم شجاعت لازم دارد و هم پس از فرو نشستن گرد و غبارهای معمول، سرمایه‌ای واقعی برای رسانه انباشت می‌کند.
متأسفانه شجاعت حرفه‌ای بودن در بین بسیاری از رسانه‌ها در حال افول است. یعنی اینکه آنها برای سازگار شدن با جهتِ بادهای سیاسی موسمی با هم به رقابت برخاسته‌اند. از این کار نه خود خیری خواهند دید و نه به این جامعه خیری خواهند رساند.
#مذاکرات_وین
#رسانه_حرفه_ای
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی؛
"نماینده روسیه در سازمان‌های بین‌المللی در وین فضای مذاکرات هسته‌ای را «مثبت» خواند و گفت باعث تعجب او است که برخی از تحلیلگران و روزنامه‌نگاران این مذاکرات را به گونه‌ای دراماتیک، به صورت «تقریبا بن‌بست» توصیف می‌کنند." (نقل از شبکۀ ایران اینترنشنال)
به نظر شما آنچه اولیانوف بر آن انگشت گذاشته است، دلیلش چیست؟ چرا برخی از رسانه‌ها در بارۀ این موضوع به جای اطلاع‌رسانی حرفه‌ای، نشانه‌های منفی را بزرگ و نشانه‌های مثبت را کوچک بازتاب می‌دهند؟
شاید گفته شود که چون نسبت به ناکامی نهایی مذاکرات اطمینان دارند، اینگونه اطلاع‌رسانی می‌کنند! اما اگر به فرض، شکست غایی مذاکرات اظهرمن‌الشمس هم باشد، این به هیچوجه، برای اطلاع‌رسانی جانبدارانه در طول مذاکرات، توجیهی منطقی ایجاد نمی‌کند.
پس آیا می‌خواهند بدین وسیله به جمهوری اسلامی فشار بیاورند؟ مگر در اصول حرفه‌ای، چنین وظیفه‌ای برای آنها تعریف شده است؟
یا اینکه نسبت به موفقیت مذاکرات بی‌علاقه‌اند؟ البته حق دارند بی‌علاقه باشند، اما کدام اصول حرفه‌ای ایجاب می‌کند که علاقۀ شخصی خود را وارد گزارش‌های خبری خود کنند؟
رسانه‌ها انواع مختلف دارند. برخی بوق تبلیغاتی دولت متبوع خود هستند، برخی دیگر، ارگان یک حزب یا گروه یا جریان سیاسی به شمار می‌روند و برخی نیز خود را حرفه‌ای تعریف می‌کنند. از هر کدام از این رسانه‌ها انتظار مخصوصی می‌رود. طبعاً یک مخاطب آگاه، انتظار بی‌طرفی از یک رسانۀ دولتی یا حزبی ندارد، اما قطعاً نمی‌پذیرد که رسانه‌ای با ادعای حرفه‌ای بودن، به خبرها و گزارش‌های خود جهتی خلافِ بی‌طرفی دهد!
اگر رسانه‌ای "بی‌طرفی" در خبررسانی را به هر دلیل هرمنوتیکی، خلاف اصول خود می‌داند باید آن را آشکارا اعلام کند و جهت‌گیری سیاسی خود را برای مخاطب روشن سازد. در غیر این صورت، کارش نوعی "غش در معامله" به حساب می‌آید.
رسانه‌ای اما اگر خود را حرفه‌ای معرفی می‌کند، باید به اصول آن از جمله بی‌طرفی در گزارش فکت‌ها، حتی به قیمت از دست دادن بخشی از مخاطبانِ مشتاق جهت‌گیری سیاسی، پایبندی آهنین نشان دهد. این ادعا که علاقۀ مخاطب را نمی‌توان نادیده گرفت، هیچ توجیهی برای زیر پا گذاشتن اصول حرفه‌ای از سوی رسانۀ مدعی حرفه‌ای بودن، به دست نمی‌دهد.
هر کار درست یا نادرستی در این جهان هزینه‌ای دارد! هزینۀ حرفه‌ای بودن و حرفه‌ای ماندن هم بعضاً از دست دادن مخاطب در شرایط خاص و تحمل ناسزاها و تهمت‌های حامیان متعصب و بی‌چاک دهنِ برخی جماعت‌های سیاسی است که ایستادگی در برابر آنها هم شجاعت لازم دارد و هم پس از فرو نشستن گرد و غبارهای معمول، سرمایه‌ای واقعی برای رسانه انباشت می‌کند.
متأسفانه شجاعت حرفه‌ای بودن در بین بسیاری از رسانه‌ها در حال افول است. یعنی اینکه آنها برای سازگار شدن با جهتِ بادهای سیاسی موسمی با هم به رقابت برخاسته‌اند. از این کار نه خود خیری خواهند دید و نه به این جامعه خیری خواهند رساند.
#مذاکرات_وین
#رسانه_حرفه_ای
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat