🔴 بستههای حمایتی، ننگی دیگر از دولت
گرانیهای سرسامآور، بازگشت به دوران جنگزدگی عیانتر و صفوف طولانیْ جهت تحویل کالاهای سبد معیشتی خانوارها به کدام گزارهی «ارج کارگران» و «عدم نگرانی از قحطی» از جانب دولت شبیه است؟
با نگاهی به تعیین دستمزد ۹۸ و عیدی کارگری سال جاری، بیش از پیش با علیلماندگی ارقام پیشنهادی و سویههای ضد کارگری وزارت کار روبهرو خواهیم شد.
درحالی که سهم دستمزد در قیمت تمام شده تولید، «۴ درصد» اعلام شده است، وزیر کار از ۲۰ درصد افزایش دستمزد کارگران در سال آینده سخن گفته است! در این بین شریعتمداری وعدۀ ارائهی «سبد جبرانی معیشتِ خانوارِ ۲۰۰ هزار تومانی» در سه نوبت قبل از پایان سال را میدهد؛ درحالیکه نزدیک به ۱۴ میلیون کارگر بیمه شده و «۱۰ میلیون نفر کارگر غیررسمی» مشغول کارند.
روز دوم بهمنماه سال جاری، رسانهها از «پایان واریز مبلغ بسته حمایتی به حساب ۶ میلیون و ۱۵۰ هزار نفر از بیمهشدگان تامین اجتماعی» و عدمِ ارائه اعتبار بیشتر از سویِ سازمانِ برنامه و بودجه خبر دادند. حال چگونه وزیر کار از سه نوبت ارائه بسته حمایتی به «همه کارگران مشمول» به ایراد سخنرانی پرداخته است؟ وقتی که از بین بیش از ۲۰ میلیون نفر مشمول طرح، تنها ۶ میلیون و اندی بسته گرفتهاند.
بستهی حمایتی، به مثابه شوخی تلخی است که تنها به مزاج اقلیت زمامدار و مواجببگیران ذیل وزارت کار خوشایند است. کدام حقوق برای کدام کارگرِ صاحب قرارداد؟ تمام کارگران بیکار شده و فاقد قرارداد رسمی در کنار ۸۰ درصد از جمعیت کارگران ساختمانیْ از تحویل بستههای حمایتی دولت محروم ماندند. باید پرسید که ثبت ۵۰ هزار شکایت، آن هم تنها در بازهی ۲۴ ساعتی پس از واریز اولیه، آیا برای حضرات و چرتکههای صدقه مآبانهی آنها اهمیتی دارد؟
بدون شک خیر. کمی پیشتر، روز ۱۹ دیماه سال جاری خبرگزاریها از تصویبِ افزایشِ حق مسکن کارگران از ۴۰ هزارتومان به ۱۰۰ هزار تومان توسطِ شورایِ عالی کار خبر دادند. افزایشی که با ماهها تاخیر و با تصویب هیأت وزیران اجرایی خواهد شد. این رقم درحالیست که با نگاهی به وضعیت هر متر مربع در جنوبیترین و حاشیهترین نقاط شهری هم باید گفت که حق مسکن ۱۰۰ هزار تومانی، حتی کرایه اسبابکشی هم نمیشود.
با گذار از عدم قرادادهای قانونی کار، رقم شرمآور دستمزد سال ۹۸، حق مسکن و عدم مشمولیت بستههای حمایتی دولت، چطور میتوان به سراغ دلالان گوشت نرفت؟ مگر نه اینکه گرانی هر کیلو گوشت به ۱۲۰ هزار تومانْ سفرهی بی گوشتِ کارگران را کوچکتر کرده است؟ در زمانهای که پیشروی مافیا گونه از اقلیت سرمایهدار/بانکدار تا نفوذ در بخش بخصوصی، کارخانجات و بنگاههای تولیدیْ شیرهی جان معیشت کارگران را میمکند، تیتر اخباری مبنی بر دلالان گوشتْ چه جایی از تعجب را برمیانگیزد؟
اما روند کار چگونه است؟ اوراق هویت و کارتملی مطرودین شهری و تهیدستان به دست دلالان اجاره میشود، دلالان با ارائهی کارتهای ملی، گوشتها را خریداری میکنند و سهم تهیدستان از اجارهی اوراق هویتی خود، ۲۵۰ گرم گوشت خواهد بود.
⚪️ تهیدستان، پلاسمای خون خود را میفروشند، آنها هویت کاغذی خود را اجاره میدهند، در تولیدیها و ساختمانها جان خود را در قبال نان و بیقراردادی مطلق، میفروشند تا به وقت تعیین بودجه و طرحهای فکاهی دولتهای پیاپی، باز هم به آنها گفته شود که شما از این هم محرومتر خواهید بود. چرا که وزارت کار و سازوکار سیاسی آن به خوبی آگاه است که روند فقیرسازی سیستماتیک، تنها یک صورتبندی نوشتاری نیست.
«متن از گروه نویسندگان #سرخط »
#تورم #تهیدستان #خط_فقر #فقر_مطلق #نابرابری_اجتماعی #طبقه_کارگر #تدبیر_و_امید
@sedayeslahat
گرانیهای سرسامآور، بازگشت به دوران جنگزدگی عیانتر و صفوف طولانیْ جهت تحویل کالاهای سبد معیشتی خانوارها به کدام گزارهی «ارج کارگران» و «عدم نگرانی از قحطی» از جانب دولت شبیه است؟
با نگاهی به تعیین دستمزد ۹۸ و عیدی کارگری سال جاری، بیش از پیش با علیلماندگی ارقام پیشنهادی و سویههای ضد کارگری وزارت کار روبهرو خواهیم شد.
درحالی که سهم دستمزد در قیمت تمام شده تولید، «۴ درصد» اعلام شده است، وزیر کار از ۲۰ درصد افزایش دستمزد کارگران در سال آینده سخن گفته است! در این بین شریعتمداری وعدۀ ارائهی «سبد جبرانی معیشتِ خانوارِ ۲۰۰ هزار تومانی» در سه نوبت قبل از پایان سال را میدهد؛ درحالیکه نزدیک به ۱۴ میلیون کارگر بیمه شده و «۱۰ میلیون نفر کارگر غیررسمی» مشغول کارند.
روز دوم بهمنماه سال جاری، رسانهها از «پایان واریز مبلغ بسته حمایتی به حساب ۶ میلیون و ۱۵۰ هزار نفر از بیمهشدگان تامین اجتماعی» و عدمِ ارائه اعتبار بیشتر از سویِ سازمانِ برنامه و بودجه خبر دادند. حال چگونه وزیر کار از سه نوبت ارائه بسته حمایتی به «همه کارگران مشمول» به ایراد سخنرانی پرداخته است؟ وقتی که از بین بیش از ۲۰ میلیون نفر مشمول طرح، تنها ۶ میلیون و اندی بسته گرفتهاند.
بستهی حمایتی، به مثابه شوخی تلخی است که تنها به مزاج اقلیت زمامدار و مواجببگیران ذیل وزارت کار خوشایند است. کدام حقوق برای کدام کارگرِ صاحب قرارداد؟ تمام کارگران بیکار شده و فاقد قرارداد رسمی در کنار ۸۰ درصد از جمعیت کارگران ساختمانیْ از تحویل بستههای حمایتی دولت محروم ماندند. باید پرسید که ثبت ۵۰ هزار شکایت، آن هم تنها در بازهی ۲۴ ساعتی پس از واریز اولیه، آیا برای حضرات و چرتکههای صدقه مآبانهی آنها اهمیتی دارد؟
بدون شک خیر. کمی پیشتر، روز ۱۹ دیماه سال جاری خبرگزاریها از تصویبِ افزایشِ حق مسکن کارگران از ۴۰ هزارتومان به ۱۰۰ هزار تومان توسطِ شورایِ عالی کار خبر دادند. افزایشی که با ماهها تاخیر و با تصویب هیأت وزیران اجرایی خواهد شد. این رقم درحالیست که با نگاهی به وضعیت هر متر مربع در جنوبیترین و حاشیهترین نقاط شهری هم باید گفت که حق مسکن ۱۰۰ هزار تومانی، حتی کرایه اسبابکشی هم نمیشود.
با گذار از عدم قرادادهای قانونی کار، رقم شرمآور دستمزد سال ۹۸، حق مسکن و عدم مشمولیت بستههای حمایتی دولت، چطور میتوان به سراغ دلالان گوشت نرفت؟ مگر نه اینکه گرانی هر کیلو گوشت به ۱۲۰ هزار تومانْ سفرهی بی گوشتِ کارگران را کوچکتر کرده است؟ در زمانهای که پیشروی مافیا گونه از اقلیت سرمایهدار/بانکدار تا نفوذ در بخش بخصوصی، کارخانجات و بنگاههای تولیدیْ شیرهی جان معیشت کارگران را میمکند، تیتر اخباری مبنی بر دلالان گوشتْ چه جایی از تعجب را برمیانگیزد؟
اما روند کار چگونه است؟ اوراق هویت و کارتملی مطرودین شهری و تهیدستان به دست دلالان اجاره میشود، دلالان با ارائهی کارتهای ملی، گوشتها را خریداری میکنند و سهم تهیدستان از اجارهی اوراق هویتی خود، ۲۵۰ گرم گوشت خواهد بود.
⚪️ تهیدستان، پلاسمای خون خود را میفروشند، آنها هویت کاغذی خود را اجاره میدهند، در تولیدیها و ساختمانها جان خود را در قبال نان و بیقراردادی مطلق، میفروشند تا به وقت تعیین بودجه و طرحهای فکاهی دولتهای پیاپی، باز هم به آنها گفته شود که شما از این هم محرومتر خواهید بود. چرا که وزارت کار و سازوکار سیاسی آن به خوبی آگاه است که روند فقیرسازی سیستماتیک، تنها یک صورتبندی نوشتاری نیست.
«متن از گروه نویسندگان #سرخط »
#تورم #تهیدستان #خط_فقر #فقر_مطلق #نابرابری_اجتماعی #طبقه_کارگر #تدبیر_و_امید
@sedayeslahat