✅حذف خامه‌های روی کیک لیگ؟
🖋احسان محمدی |
⚽️بعد از حضور «جورج توپالوویچ»، «یان نیکولفسکی»، «کمیل سوسکو» و یا حتی «ساشا ایلیچ» بخشنامه کردند که تیم‌های لیگ برتری حق جذب دروازه‌بان خارجی ندارند. هدف هم میدان دادن به جوان‌های ایرانی و پرورش استعدادهای وطنی بود. اینکه آنها فرصت بازی کردن پیدا کنند. این بخشنامه البته بعد از مدتی لغو شد اما بعضی معتقدند شهاب گردان و حامد لک و علیرضا بیرانوند و ... محصول همان دستور هستند که البته به‌نوعی کپی‌برداری از لیگ‌های عربی بود.
⚽️خبر تازه در مورد ممنوعیت جذب #بازیکن و #مربی خارجی احتمالاً ریشه در بدقولی‌ها و آبروریزی‌های بین‌المللی دارد. اینکه موضوع دیگر نه لفت‌ولیس‌های دلالان و واسطه‌ها برای به‌کارگیری بازیکن بی‌کیفیت بلکه باز شدن پرونده‌های متعدد در #فیفا علیه #ایران و محکومیت‌های مسلسل‌وار‌است. امری که نام و اعتبار کشور را به حراج گذاشته است و هرچه اهل هنر و اندیشه و علم تلاش می‌کنند تا نام ایران را بلندآوازه کنند، شکایت‌های چند هزار دلاری مکرر توسط مربیان و بازیکنان خارجی و پوشش رسانه‌ای گسترده، آن را بر باد می‌دهد.
⚽️از آرمناک پطروسیان و لئون استپانیان و ایمون زاید و ابراهیم توره و مامه تیام تا فابیو جانواریو و نلسون کوریا و عماد رضا و بشار رسن و ... . در همه این سال‌ها خاطرات متعددی در ذهن داریم. بازیکنانی که اتفاقاً خوب و با کیفیت بودند و می‌شود از آنها به‌عنوان خامه‌های روی کیک لیگ نام برد. در این میان لیست بازیکنان فاجعه‌بار بسیار بالابلند است. بازیکنانی که هنوز هم باورمان نمی‌شود چطور به فوتبال ایران آمدند و حتی پیراهن تیم‌های بزرگ را پوشیدند و اعصاب هواداران را رنده کردند!
⚽️در چند سال اخیر کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس به‌ویژه قطر و امارات به ایستگاه پایانی ستاره‌های دنیا تبدیل شده‌اند. ما البته دلخور می‌شویم اما تنها راهی که می‌شد پای دونادونی و ژاوی و گابی و رائول و کلودیو کانیگیا و ... به ایران باز شود همین حضور آنها در تیم‌های عربی بود اما استراتژی عرب‌ها آیا تنها افزودن الماس به گروه‌هایشان برای جلب‌توجه تماشاگران داخلی است؟
⚽️آیا حضور این ستاره‌ها باعث رشد بازیکنان جوان و افزایش اعتمادبه‌نفس آنها نمی‌شود؟ وقتی یک جوان قطری در تمرینات شانه‌به‌شانه ژاوی بازی می‌کند، آیا فردا از روبه‌رو شدن با حریفان آسیایی ترسی به دل راه می‌دهد؟
⚽️اثبات مسائل کیفی همیشه دشوار است. اینکه آیا عرب‌های شیفته ماجراجویی پول‌هایشان را دور ریخته‌اند یا این یک سرمایه‌گذاری بلندمدت و سودآور است را نمی‌شود فعلاً با قاطعیت تأیید یا تکذیب کرد اما حضور بازیکنان خارجی در لیگ خودمان چطور؟ آیا باعث شده تماشاگرانی برای دیدن آنها به ورزشگاه‌ها بیایند؟ آیا نقش کلیدی در قهرمانی تیم‌ها دارند؟ آیا از استعدادهای جوانی که به نیمکت دوخته می‌شوند کیفیت ممتازتری دارند؟ آیا در دو دهه گذشته آنها توانسته‌اند به بینش و نگرش بازیکنان هم‌تیمی سمت‌وسوی مثبت بدهند؟ آیا تیم‌های داخلی از فروششان درآمد قابل‌توجهی کسب کرده‌اند؟
⚽️مربیان خارجی چطور؟ آیا هم‌کاسه کردن مربیان با بازیکنان تصمیم درستی است؟ پرسپولیس با برانکو انبوهی از جام‌ها را کسب کرد و صاحب سبک شد اما در عصر او با بازیکنان بی‌کیفیت اوکراینی قرارداد امضا نشد؟ شفر چطور؟ و ...
⚽️پاسخ روشن و قابل استناد به این سؤال‌ها می‌تواند زوایای دستور «ورود بازیکن و مربی خارجی ممنوع» را روشن‌تر کند وگرنه بازهم موضوع تا سرحد کری‌های هواداری در شبکه‌های اجتماعی تنزل پیدا می‌کند که؛ «قرار بود گواردیولا بیاد مربی ما بشه وزیر ترسید»، «مدیرعامل ما با رونالدو داخلی بسته بود، رقیبان رفتن زیرآب زدن که اصلاً ورود خارجی‌ها ممنوع بشه»، «نیمار خودش گفته که آرزومه پیراهن تیم ما رو تنش کنه و حتی گفته خودم اسپانسر میشم ولی اینا از ترس اینکه بیاد ما قهرمان بشیم ورود خارجیا رو ممنوع کردن و ... .»
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🖋احسان محمدی |
⚽️بعد از حضور «جورج توپالوویچ»، «یان نیکولفسکی»، «کمیل سوسکو» و یا حتی «ساشا ایلیچ» بخشنامه کردند که تیم‌های لیگ برتری حق جذب دروازه‌بان خارجی ندارند. هدف هم میدان دادن به جوان‌های ایرانی و پرورش استعدادهای وطنی بود. اینکه آنها فرصت بازی کردن پیدا کنند. این بخشنامه البته بعد از مدتی لغو شد اما بعضی معتقدند شهاب گردان و حامد لک و علیرضا بیرانوند و ... محصول همان دستور هستند که البته به‌نوعی کپی‌برداری از لیگ‌های عربی بود.
⚽️خبر تازه در مورد ممنوعیت جذب #بازیکن و #مربی خارجی احتمالاً ریشه در بدقولی‌ها و آبروریزی‌های بین‌المللی دارد. اینکه موضوع دیگر نه لفت‌ولیس‌های دلالان و واسطه‌ها برای به‌کارگیری بازیکن بی‌کیفیت بلکه باز شدن پرونده‌های متعدد در #فیفا علیه #ایران و محکومیت‌های مسلسل‌وار‌است. امری که نام و اعتبار کشور را به حراج گذاشته است و هرچه اهل هنر و اندیشه و علم تلاش می‌کنند تا نام ایران را بلندآوازه کنند، شکایت‌های چند هزار دلاری مکرر توسط مربیان و بازیکنان خارجی و پوشش رسانه‌ای گسترده، آن را بر باد می‌دهد.
⚽️از آرمناک پطروسیان و لئون استپانیان و ایمون زاید و ابراهیم توره و مامه تیام تا فابیو جانواریو و نلسون کوریا و عماد رضا و بشار رسن و ... . در همه این سال‌ها خاطرات متعددی در ذهن داریم. بازیکنانی که اتفاقاً خوب و با کیفیت بودند و می‌شود از آنها به‌عنوان خامه‌های روی کیک لیگ نام برد. در این میان لیست بازیکنان فاجعه‌بار بسیار بالابلند است. بازیکنانی که هنوز هم باورمان نمی‌شود چطور به فوتبال ایران آمدند و حتی پیراهن تیم‌های بزرگ را پوشیدند و اعصاب هواداران را رنده کردند!
⚽️در چند سال اخیر کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس به‌ویژه قطر و امارات به ایستگاه پایانی ستاره‌های دنیا تبدیل شده‌اند. ما البته دلخور می‌شویم اما تنها راهی که می‌شد پای دونادونی و ژاوی و گابی و رائول و کلودیو کانیگیا و ... به ایران باز شود همین حضور آنها در تیم‌های عربی بود اما استراتژی عرب‌ها آیا تنها افزودن الماس به گروه‌هایشان برای جلب‌توجه تماشاگران داخلی است؟
⚽️آیا حضور این ستاره‌ها باعث رشد بازیکنان جوان و افزایش اعتمادبه‌نفس آنها نمی‌شود؟ وقتی یک جوان قطری در تمرینات شانه‌به‌شانه ژاوی بازی می‌کند، آیا فردا از روبه‌رو شدن با حریفان آسیایی ترسی به دل راه می‌دهد؟
⚽️اثبات مسائل کیفی همیشه دشوار است. اینکه آیا عرب‌های شیفته ماجراجویی پول‌هایشان را دور ریخته‌اند یا این یک سرمایه‌گذاری بلندمدت و سودآور است را نمی‌شود فعلاً با قاطعیت تأیید یا تکذیب کرد اما حضور بازیکنان خارجی در لیگ خودمان چطور؟ آیا باعث شده تماشاگرانی برای دیدن آنها به ورزشگاه‌ها بیایند؟ آیا نقش کلیدی در قهرمانی تیم‌ها دارند؟ آیا از استعدادهای جوانی که به نیمکت دوخته می‌شوند کیفیت ممتازتری دارند؟ آیا در دو دهه گذشته آنها توانسته‌اند به بینش و نگرش بازیکنان هم‌تیمی سمت‌وسوی مثبت بدهند؟ آیا تیم‌های داخلی از فروششان درآمد قابل‌توجهی کسب کرده‌اند؟
⚽️مربیان خارجی چطور؟ آیا هم‌کاسه کردن مربیان با بازیکنان تصمیم درستی است؟ پرسپولیس با برانکو انبوهی از جام‌ها را کسب کرد و صاحب سبک شد اما در عصر او با بازیکنان بی‌کیفیت اوکراینی قرارداد امضا نشد؟ شفر چطور؟ و ...
⚽️پاسخ روشن و قابل استناد به این سؤال‌ها می‌تواند زوایای دستور «ورود بازیکن و مربی خارجی ممنوع» را روشن‌تر کند وگرنه بازهم موضوع تا سرحد کری‌های هواداری در شبکه‌های اجتماعی تنزل پیدا می‌کند که؛ «قرار بود گواردیولا بیاد مربی ما بشه وزیر ترسید»، «مدیرعامل ما با رونالدو داخلی بسته بود، رقیبان رفتن زیرآب زدن که اصلاً ورود خارجی‌ها ممنوع بشه»، «نیمار خودش گفته که آرزومه پیراهن تیم ما رو تنش کنه و حتی گفته خودم اسپانسر میشم ولی اینا از ترس اینکه بیاد ما قهرمان بشیم ورود خارجیا رو ممنوع کردن و ... .»
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
جیب‌بُری بلژیکی از بيت‌المال
محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
✅ #مارک_ویلموتس سرمربی سابق تیم ملی ایران که فقط شش ماه و چهار بازی روی نیمکت تیم ملی نشسته و حاصل آن هم دو باخت و دو برد برابر تیم‌های ضعیف بوده، بابت دستمزدش شکایت کرده و حالا فدراسیون فوتبال ایران به حداقل پرداخت شش میلیون یورو معادل 160 میلیارد تومان محکوم شده است. گفته می‌شود فدراسیون می‌تواند به دادگاه عالی ورزش دوباره شکایت کند اما نتیجه این بررسی 6 تا 9 ماه طول می‌کشد و جریمه دیرکرد در پرداخت مبلغ تعیین‌شده هر روز 7 هزار یوروست. یعنی اگر در دادگاه عالی ورزش نیز فدراسیون فوتبال محکوم شود مبلغی بین 1.2 تا 1.9 میلیون یورو به مبلغ فوق افزوده می‌شود.
✅ من اخبار فوتبال ایران را منظم دنبال نمی‌کنم ولی همین که چند وقت یکبار صفحه اول روزنامه‌های ورزشی یا سایت‌ها را می‌خوانم، تقریباً همیشه با خبر شکایت مربیان و بازیکنان خارجی مواجه می‌شوم که به دادگاه‌های بین‌المللی شکایت کرده‌اند و تا آن‌جا که یاد دارم همیشه تیم‌های ورزشی حتی بابت استفاده از بازیکنان کم‌کیفیتی که در طول فصل چند بازی هم بیشتر انجام نداده‌اند محکوم می‌شوند و جریمه می‌پردازند. این آخری که دیگر شاهکاری چندجانبه است.
✅ شما اگر در این کشور بخواهید برای انجام پژوهشی با هزینه بیست تا صد میلیون تومان با سازمانی دولتی قرارداد ببندید. بندهای قرارداد چنان محکم است و چک و سفته تضمین می‌ستانند که مو لای درزش نمی‌رود. این تازه وقتی است که موفق شوید جایی پیدا کنید که از پژوهش شما حمایت کند. بیست تومان وام گرفتن از بانک هم همین جور است، باید تا همسران اجداد مرده را گرو بانک بگذارید تا وام پرداخت شود. یک روز که تأخیر در اقساط داشته باشید، ضامن و اهل محل را بابت تأخیر شما خبر می‌کنند. فوتبال و قرارداد با بازیکنان و مربیان خارجی از این قاعده مستثناست.
✅ سال‌هاست مدیر برنامه‌ها، ایجنت‌ها، همان دلال‌های بازیکن، واسطه‌ها و مدیران قراردادهای کلان می‌بندند، باشگاه‌های دولتی از جیب بیت‌المال ارقام میلیاردی و میلیون یورویی قرارداد می‌بندند، تحریم‌ها هم هیچ تأثیری روی آنها ندارد، مشمول سیاست انقباضی هم نمی‌شود؛ و چند ماه بعد تقّش بالا می‌آید که فلان بند قرارداد «پرانتز» داشت و حالا باید خسارت بدهیم.
✅ قراردادهای خارجی در فوتبال ایران چیزی شبیه به جیب‌بری شده است و این آخری #جیب‌بری_بلژیکی است. ویلموتس که همسرش هم وکیل و حقوقدان بود حتماً کارش را خوب‌تر بلد بوده است. امری که یک بار اتفاق بیفتد می‌شود به تصادف، نادانی، غفلت و ... نسبت داد؛ اما وقتی امری چندباره، تکراری و رویه می‌شود، و همیشه یک پای باشگاه‌ها و فدراسیون فوتبال در دادگاه‌های بین‌المللی رسیدگی به شکایات است، این دیگر غفلت و فراموشی نیست؛ کاسبی است، جیب‌بری از مردم ایران است.
✅ خرج که از کیسه مهمان بود، حاتم طائی شدن آسان بود. پول بیت‌المال که باشد می‌شود خرج جیب‌بر بلژیکی هم کرد. چند سال پیش مدیر باشگاه رئال مادرید با بحرانی مواجه شد ناشی از اینکه با کارت اعتباری متعلق به باشگاه یک بار بنزین زده بود. این را مقایسه کنید با وضعیتی که فدراسیون فوتبال – که حتما سالی چند میلیارد هم بابت مشاوره حقوقی به وکلا و حقوقدانان می‌پردازد - به‌واسطه یک پرانتز یا بندی از قرارداد کشوری را به پرداخت 6 میلیون یورو خسارت رسانده است.
✅ پیشنهاد می‌کنم تا اطلاع ثانوی که شفافیت برقرار شود و فوتبال نظام تأمین مالی مفسده‌آمیز نداشته باشد، قرارداد بستن با بازیکنان و مربیان خارجی را برای بزرگداشت یاد و خاطره شاهکاری به نام #مربی_ویلموتس، #جیب‌بری_بلژیکی بنامیم. یاد و خاطره قند بلژیکی در ذهن ایرانیان هست، شاید جیب‌بری بلژیکی هم در خاطرشان بماند و مانعی پیش روی این نوع جیب‌بری ماهرانه شود.
✅ امضاکنندگان قرارداد، وکلا و حقوقدانانی که درگیر امضای قرارداد بوده‌اند، واسطه و دلال، مدیران فدراسیون و هر کسی سهمی داشته است، این بار دُنگی به نسبت سهم‌شان در این شاهکار، خسارت را بپردازند. خداوکیلی در این بحران اقتصادی، جیب بیت‌المال را نزنید.
#جیب_بری_بلژیکی
#مارک_ویلموتس
(اگر می‌پسندید به اشتراک بگذارید.)
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
✅ #مارک_ویلموتس سرمربی سابق تیم ملی ایران که فقط شش ماه و چهار بازی روی نیمکت تیم ملی نشسته و حاصل آن هم دو باخت و دو برد برابر تیم‌های ضعیف بوده، بابت دستمزدش شکایت کرده و حالا فدراسیون فوتبال ایران به حداقل پرداخت شش میلیون یورو معادل 160 میلیارد تومان محکوم شده است. گفته می‌شود فدراسیون می‌تواند به دادگاه عالی ورزش دوباره شکایت کند اما نتیجه این بررسی 6 تا 9 ماه طول می‌کشد و جریمه دیرکرد در پرداخت مبلغ تعیین‌شده هر روز 7 هزار یوروست. یعنی اگر در دادگاه عالی ورزش نیز فدراسیون فوتبال محکوم شود مبلغی بین 1.2 تا 1.9 میلیون یورو به مبلغ فوق افزوده می‌شود.
✅ من اخبار فوتبال ایران را منظم دنبال نمی‌کنم ولی همین که چند وقت یکبار صفحه اول روزنامه‌های ورزشی یا سایت‌ها را می‌خوانم، تقریباً همیشه با خبر شکایت مربیان و بازیکنان خارجی مواجه می‌شوم که به دادگاه‌های بین‌المللی شکایت کرده‌اند و تا آن‌جا که یاد دارم همیشه تیم‌های ورزشی حتی بابت استفاده از بازیکنان کم‌کیفیتی که در طول فصل چند بازی هم بیشتر انجام نداده‌اند محکوم می‌شوند و جریمه می‌پردازند. این آخری که دیگر شاهکاری چندجانبه است.
✅ شما اگر در این کشور بخواهید برای انجام پژوهشی با هزینه بیست تا صد میلیون تومان با سازمانی دولتی قرارداد ببندید. بندهای قرارداد چنان محکم است و چک و سفته تضمین می‌ستانند که مو لای درزش نمی‌رود. این تازه وقتی است که موفق شوید جایی پیدا کنید که از پژوهش شما حمایت کند. بیست تومان وام گرفتن از بانک هم همین جور است، باید تا همسران اجداد مرده را گرو بانک بگذارید تا وام پرداخت شود. یک روز که تأخیر در اقساط داشته باشید، ضامن و اهل محل را بابت تأخیر شما خبر می‌کنند. فوتبال و قرارداد با بازیکنان و مربیان خارجی از این قاعده مستثناست.
✅ سال‌هاست مدیر برنامه‌ها، ایجنت‌ها، همان دلال‌های بازیکن، واسطه‌ها و مدیران قراردادهای کلان می‌بندند، باشگاه‌های دولتی از جیب بیت‌المال ارقام میلیاردی و میلیون یورویی قرارداد می‌بندند، تحریم‌ها هم هیچ تأثیری روی آنها ندارد، مشمول سیاست انقباضی هم نمی‌شود؛ و چند ماه بعد تقّش بالا می‌آید که فلان بند قرارداد «پرانتز» داشت و حالا باید خسارت بدهیم.
✅ قراردادهای خارجی در فوتبال ایران چیزی شبیه به جیب‌بری شده است و این آخری #جیب‌بری_بلژیکی است. ویلموتس که همسرش هم وکیل و حقوقدان بود حتماً کارش را خوب‌تر بلد بوده است. امری که یک بار اتفاق بیفتد می‌شود به تصادف، نادانی، غفلت و ... نسبت داد؛ اما وقتی امری چندباره، تکراری و رویه می‌شود، و همیشه یک پای باشگاه‌ها و فدراسیون فوتبال در دادگاه‌های بین‌المللی رسیدگی به شکایات است، این دیگر غفلت و فراموشی نیست؛ کاسبی است، جیب‌بری از مردم ایران است.
✅ خرج که از کیسه مهمان بود، حاتم طائی شدن آسان بود. پول بیت‌المال که باشد می‌شود خرج جیب‌بر بلژیکی هم کرد. چند سال پیش مدیر باشگاه رئال مادرید با بحرانی مواجه شد ناشی از اینکه با کارت اعتباری متعلق به باشگاه یک بار بنزین زده بود. این را مقایسه کنید با وضعیتی که فدراسیون فوتبال – که حتما سالی چند میلیارد هم بابت مشاوره حقوقی به وکلا و حقوقدانان می‌پردازد - به‌واسطه یک پرانتز یا بندی از قرارداد کشوری را به پرداخت 6 میلیون یورو خسارت رسانده است.
✅ پیشنهاد می‌کنم تا اطلاع ثانوی که شفافیت برقرار شود و فوتبال نظام تأمین مالی مفسده‌آمیز نداشته باشد، قرارداد بستن با بازیکنان و مربیان خارجی را برای بزرگداشت یاد و خاطره شاهکاری به نام #مربی_ویلموتس، #جیب‌بری_بلژیکی بنامیم. یاد و خاطره قند بلژیکی در ذهن ایرانیان هست، شاید جیب‌بری بلژیکی هم در خاطرشان بماند و مانعی پیش روی این نوع جیب‌بری ماهرانه شود.
✅ امضاکنندگان قرارداد، وکلا و حقوقدانانی که درگیر امضای قرارداد بوده‌اند، واسطه و دلال، مدیران فدراسیون و هر کسی سهمی داشته است، این بار دُنگی به نسبت سهم‌شان در این شاهکار، خسارت را بپردازند. خداوکیلی در این بحران اقتصادی، جیب بیت‌المال را نزنید.
#جیب_بری_بلژیکی
#مارک_ویلموتس
(اگر می‌پسندید به اشتراک بگذارید.)
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat