🔴🔴🔴مصاحبه با یک چینی در بارۀ ناآرامی‌های آمریکا!!

#احمد_زیدآبادی


بورژوازی‌های دمکراتیک نواقص خاص خود را دارند بخصوص از نوع آمریکایی آن که آشکارا از مشکلاتی چون آمار بالای بزهکاری و شمار زندانیان، سطحی از نژادپرستی و خشونت پلیس، بی‌ثباتی دائم وضعیت شاغلان و بیمۀ همگانی، رواج کارچاق‌کنی‌های سیاسی و لابی‌های زننده و ناعادلانه در کنگره و کاخ سفید رنج می‌برد.
بنابراین، این الگویی نیست که من بخواهم مفتون آن باشم یا آن را بزک کنم، بویژه اینکه از دار و دستۀ دونالد ترامپ هم پس از رونمایی از "معاملۀ قرن"شان واقعاً بیزار شده‌ام و اگر در این جهان کاره‌ای بودم و دستم به آنها می‌رسید و بی‌نزاکتی هم موجه می‌شد؛ متن 50 صفحه‌ای معاملۀ قرن را به صورت تک تک آنها بالاخص دیوید فریدمن می‌کوبیدم و می‌گفتم؛ خاک بر سر کم‌عقل و بی‌شعور و خودخواه و نفهم‌تان که خود را تا سطح پادوی راستگراهای افراطی اسرائیل تنزل داده‌اید و فرصت صلح و ثبات در خاورمیانه را بار دیگر از این منطقه گرفته‌اید!
با این همه، دنیای ما دنیای "مقایسه" است و از مقایسه داوری و قضاوت زاده می‌شود. به عبارت روشن‌تر همین دمکراسی‌های بورژوازی با همۀ مشکلات و عیوب‌شان از نگاه من صد بار شرف دارند بر دیکتاتوری‌های کمونیستی و تک‌حزبی به طوری که اگر من روزی به انتخاب بین زندگی در یکی از این دو نظام مخیر شوم، بدون تردید یک زندگی فقیرانه در یک نظام دمکراتیک بورژوایی را به مرفه‌ترین زندگی در یک نظام دیکتاتوری کمونیستی ترجیح می‌دهم! می‌پرسید چرا؟ چون من از زندگیِ تحت نظارت پلیس مخفی که هر اندیشه و اظهارنظر و رفت و آمد معمولی‌ات را پیگیر است و زیر نظر دارد، بی‌نهایت متنفرم!
بر همین اساس هم، این گزاره را که ناآرامی‌های جاری در آمریکا مثلاً به سود چین تمام می‌شود، بی‌اساس می‌دانم و بر این باورم که ناآرامی‌های جاری در آمریکا از قضا مشروعیت نظام چینی را به طور غیرمستقیم و در میان‌مدت به چالش می‌کشد! می‌پرسید چطور؟ علت‌اش را در این مصاحبه‌ای که من با یک شهروند چینی در شهر کاشغر انجام داده‌ام پیدا کنید! ممکن است برایتان این سؤال پیش آید که با وجود نداشتن پاسپورت من کِی به کاشغر سفر کرده‌ام؟ حالا به کاشغر هم سفر نکرده باشم به کاشمر که رفته‌ام!
و اما متن مصاحبه با شهروند چینی:
س: نظر شما در بارۀ تظاهرات اعتراض‌آمیز مردم آمریکا چیست؟
ج: مگه در آمریکا می‌شه تظاهرات کرد؟
س: بله، می‌شه، یعنی شده، مگه تو تلویزیون نمی‌بینی؟
ج: نه والله، من وقت و حوصلۀ تماشای تلویزیون ندارم، ولی اینکه گفتی مگه می‌شه؟
س: چرا نشه؟ حالا که شده!
ج: تو از کجا می‌دونی که شده؟
س: چون شبکه‌های تلویزیونی آمریکا لحظه به لحظه تظاهرات را پوشش می‌دن؟
ج: مگه می‌شه؟ یعنی تلویزیون‌های خود آمریکا تظاهرات را نشون می‌دن؟
س: آره اینکه عادیه! نه فقط نشون می‌دن که کاملاً هم از تظاهرکنندگان حمایت می‌کنن!
ج: مگه می‌شه؟ چطور حزب حاکم همچین اجازه‌ای به آنها داده؟
س: پوشش تظاهرات که نیاز به اجازۀ حزب حاکم نداره!
ج: مگه می‌شه! حالا چرا تانک‌های ارتش نیومدن همه را زیر بگیرن؟
س: سران ارتش برای آرام کردن اوضاع هم حاضر به دخالت نشدن!
ج: مگه می‌شه؟ تو تیان آنمنِ ما تانک‌های ارتش اومدن و دانشجویان نشسته روی زمین را با آسفالت یکی کردن! خب چرا در آمریکا همین کار را نمی‌کنن!
س: خب، اونجا نمی‌شه! هزار مانع برای این کار وجود داره! یکی اینکه حزب مقابل اجازۀ این کار را نمی‌ده!
ج:حزب مقابل دیگه چیه؟
س:منظورم حزب دمکراته که مخالف ترامپه؟
ج: مگه تو آمریکا چند تا حزبه؟ تو هر کشوری که یک حزب بیشتر نمی‌تونه باشه!
س: چرا یه حزب بیشتر نمی‌تونه باشه؟ در خیلی کشورها هر فرد و گروهی که بخواد حزب تشکیل می‌ده و با سیاست‌های حزب حاکم مخالفت می‌کنه!
ج:مگه می‌شه؟ مگه با سیاست حزب حاکم هم می‌شه مخالفت کرد؟
س: چرا نشه؟ رؤسای جمهور سابق آمریکا مثل بوش و اوباما از تظاهرکنندگان اعلام پشتیبانی کرده‌اند و نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگاه هم با حضور در بین معترضان با آنها اعلام همبستگی کرده!
ج: مگه می‌شه؟ یعنی برکنار و اعدام نشدن؟
س: نه بابا! تو چقدر از دنیا پرتی! این کارها را که نمی‌شه کرد!
ج: نمی‌شه کرد؟ تو خودت از دنیا پرتی! هی! تو اصلاً منظورت از این حرفا چیه؟ من باید این مصاحبه را به مقام‌های حزبی گزارش کنم ....
س: حالا چندساعت دست نگه دار! من که از چین در رفتم هر کار دل‌ات خواست بکن!
#احمد_زیدآبادی
#ناآرامی‌های_آمریکا
#میدان_تیان‌آنمن
#جین
#اوباما

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat