#یک_دقیقه_مطالعه
كانت در "نقد عقل محض" مينويسد:
"هيچ چيز نه آنقدر مهم و نه آنقدر مقدس است كه خود را از پژوهش و بررسى موشكافانه اى كه هيچ ملاحظه شخصى را برنمى تابد، مصون نگه دارد، هر چند مفيد و سودمند باشد..."
اما كمى جلوتر و با كمال ناباورى مى گويد:
"وقتى عامه مردم خيال كنند متفكران اهل فضل، هدفى جز لرزاندن ستونهاى رفاه عمومى مردم ندارند، توسل به مغالطه به قصد كمك به امر خير، نه تنها جايز، بل بسيار پسنديده و نيكوست..."
شايد اين سخن كانت براى يك پژوهشگر فلسفه، بسيار عجيب به نظر آيد كه جرا كانت "توسل به مغالطه" را جايز و نيكو ميداند و به اصطلاح، "هدف وسيله را برايش توجيه كرده است" اما به نظرم، اين عمق بصيرت كانت را نشان مي دهد كه حقيقت را نه در انتزاعيات، بل بطور كاملاً ملموس، حقيقت را در "رفاه عمومى" مردم ميبيند. رفاه عمومى مردم، مهمترين و مقدس ترين چيزى است كه بايد هر متفكرى دغدغه آن را داشته باشد. حقیقت، مردم و آسایش ایشان است.
اين درس بزرگى است كه ما از كانت ميتوانيم بياموزيم، هر چند اسباب بد نامى باشد.
وقتی حاکم و پادشاه و حتی اهل فضل، به انواع و اقسام ادله و براهین، سعی میکند اعتراض و ناخشنودی و نارضایتی مردم را بی اهمیت نشان دهد، و مردم را به انتزاعیاتی مانند «قدرت سیاسی» «ارزشهای اسلامی» و... حواله دهد، شاید در ظاهر موجه و معقول به نظر آید، اما کمکی به امر خیر نمیکند و جز شرارت از انهمه استدلال و برهان، بیرون نمی آید.
📕 #نقد_عقل_محض
✍ ایمانوئل کانت
كانت در "نقد عقل محض" مينويسد:
"هيچ چيز نه آنقدر مهم و نه آنقدر مقدس است كه خود را از پژوهش و بررسى موشكافانه اى كه هيچ ملاحظه شخصى را برنمى تابد، مصون نگه دارد، هر چند مفيد و سودمند باشد..."
اما كمى جلوتر و با كمال ناباورى مى گويد:
"وقتى عامه مردم خيال كنند متفكران اهل فضل، هدفى جز لرزاندن ستونهاى رفاه عمومى مردم ندارند، توسل به مغالطه به قصد كمك به امر خير، نه تنها جايز، بل بسيار پسنديده و نيكوست..."
شايد اين سخن كانت براى يك پژوهشگر فلسفه، بسيار عجيب به نظر آيد كه جرا كانت "توسل به مغالطه" را جايز و نيكو ميداند و به اصطلاح، "هدف وسيله را برايش توجيه كرده است" اما به نظرم، اين عمق بصيرت كانت را نشان مي دهد كه حقيقت را نه در انتزاعيات، بل بطور كاملاً ملموس، حقيقت را در "رفاه عمومى" مردم ميبيند. رفاه عمومى مردم، مهمترين و مقدس ترين چيزى است كه بايد هر متفكرى دغدغه آن را داشته باشد. حقیقت، مردم و آسایش ایشان است.
اين درس بزرگى است كه ما از كانت ميتوانيم بياموزيم، هر چند اسباب بد نامى باشد.
وقتی حاکم و پادشاه و حتی اهل فضل، به انواع و اقسام ادله و براهین، سعی میکند اعتراض و ناخشنودی و نارضایتی مردم را بی اهمیت نشان دهد، و مردم را به انتزاعیاتی مانند «قدرت سیاسی» «ارزشهای اسلامی» و... حواله دهد، شاید در ظاهر موجه و معقول به نظر آید، اما کمکی به امر خیر نمیکند و جز شرارت از انهمه استدلال و برهان، بیرون نمی آید.
📕 #نقد_عقل_محض
✍ ایمانوئل کانت