🔴🔴🔴 #احمد_زیدآبادی

اما علی.....

امام علی بن ابی‌طالب کمتر از پنج سال زمامداری کرد و در آن مدت کوتاه نیز عمده وقتش صرف سه جنگ خونین شد بی‌آنکه امکان و فرصتی برای غلبه بر خصم اصلی خود معاویة بن ابی‌سفیان پیدا کند.
با این همه، این دوران کوتاه نمونه‌ای بی‌نظیر از رویارویی دو رویکرد سیاسی از جانب دو زمامدار است که یکی از آنها به اصالت قدرت و حفظ و بسط آن از هر طریقی می‌اندیشد و آن دیگری دغدغۀ اصلی‌اش رعایت قواعد و اصول و پرنسیپ‌هایی است که در هیچ شرایطی نباید زیر پا گذاشته شوند حتی اگر به زیانِ حفظ قدرت تمام شود.
در این میان، معاویه فردی است که در شناختِ حیله‌های سیاسی بسیار تیزهوش است و در به کارگیری آنها تردیدی به دل راه نمی‌دهد. شناخت علی از حیله و نیرنگ حتی بیش از معاویه است اما او فریب و توطئه‌پردازی را به دیدۀ تحقیر می‌نگرد و به کارگیری آنها را دون شأنِ انسانی و مغایر جوهر ایمان خود می‌داند.
در چنین کارزاری طبعاً معاویه پیروز میدان سیاست است!
برخی گمان می‌کنند "سیاست" از زمان ماکیاولی و یا توماس هابز عملی نیرنگ‌آمیز و حیله‌گرانه تعریف شده است، اما واقعیت این است که از همان ابتدای مدنیت بشر، چنین فهمی از سیاست رایج بوده است.
بر همین اساس نیز برخی از لشکریان علی از جمله گویا مغیرة بن‌شعبه بر او خرده می‌گرفتند که مانند رقیبش "زیرک" و "سیّاس" نیست و راز ناکامیش نیز در همین است. علی در پاسخ به آنها می‌گوید:
" به خدا سوگند که معاویه از من زیرکتر نیست اما او اهل پیمان‌شکنی و فساد است. اگر فریبکاری زشت و کریه نبود، زرنگتر از من پیدا نمی‌شد! اما فریبکاری موجب گناه و گناه موجب تاریکی دل می‌شود." (خطبۀ 200 نهج البلاغه)
اینکه در سیاست اغلب دغلکاری با پیروزی و صداقت و پاکی با شکست پیوند خورده است، البته وجهی از سرشت سوگناک و تعارض‌آمیز حیات بشری را به نمایش می‌گذارد، اما در عین حال، زمینه‌ای برای بحث و تعمق در مفهوم راستین سیاست و نسبت دقیق آن با درستکاری را فراهم می‌آورد. چنین بحث‌هایی در کشور ما به صورت امن و آزاد عملاً ممنوع است چرا که سیاست حتی در حوزۀ نظریه و مفهوم‌سازی نیز ردای تظاهر و ریا و فریب به تن کرده است به گونه‌ای که بعضاً از سوی برخی خطیبان، به اسمِ سیاست علی، سیاست معاویه ترویج و توجیه می‌شود!
در این بین اما علی در دوران کوتاه زمامداری خود، سنتی از سیاست‌ورزی برای بشر به ارث گذاشت که در نزد توده‌های ستمدیده، به مثابۀ خاری در پهلوی تمامی زمامداران پس از او به کار گرفته شد. از آن پس، مردمان محروم و مظلوم، رفتار علی را معیار زمامداریِ عادلانه و درست قرار دادند و با تکیه بر آن، همۀ حاکمان مدعی عدل یا شجاعت یا آزادی یا فداکاری یا تواضع یا ساده زیستی یا اخلاق را به باد ریشخند گرفتند به طوری که هر حاکمی ادعا کرد که در فلان زمینه من چه کردم، در پاسخش گفتند؛ اما علی.....

#نهج_البلاغه
#امام_علی
#معاویه
#ماکیاول

‍ #عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat

🔴🔴🔴آن غیرت و این غیرت!

#احمد_زیدآبادی؛

"گويند در ميان اصحابش نشسته بود. زنى خوبروى بگذشت. اصحاب چشم بر او دوختند. امام فرمود:
اين نرينگان چه آزمندانه مى‌نگرند. اين گونه نگريستن مايه هيجان شهوت است. هرگاه يكى از شما چشمش به زنى افتد كه او را خوش آيد، با زن خود همبستر شود كه او نيز زنى است همانند آن زن ديگر.
يكى از خوارج گفت: خدا اين كافر را بكشد چه نيك مى‌فهمد. مردم برخاستند تا آن مرد را بكشند. امام فرمود:
آرام گيريد. دشنام را پاداش دشنام است يا بخشيدن گناه." (نهج البلاغه، حکمت 420)
حالا فرض کنید این اتفاق در زمان ما و نزدِ یکی از مدعیان غیرت دینی اتفاق افتاده بود. چه می‌شد؟
اول حسابی به حساب آن زنِ خوبروی می‌رسیدند که چرا چهره در حجاب فرو نبرده و با خرامیدن خود در برابر مردان، از آنان دلبری کرده است.
دوم، اگر از دست‌شان برمی‌آمد، سیخ داغ به چشم آن مردان فرو می‌کردند که چرا چشم به روی نامحرم گشوده‌اند.
سوم، آن خارجی را به سبب اینکه کافرشان خطاب کرده، اگر نمی‌کشتند چنان به باد کتک می‌گرفتند و دشنام می‌دادند که از شدت خواری و خفت نتواند سر بلند کند!
حالا این نوع جماعت را به مولاعلی چه کار؟ خدا داند!

#غیرت_دینی
#امام_علی
#نهج_البلاغه
#خوارج

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat

🔴🔴🔴زیان ستمگران!

#احمد_زیدآبادی؛

برخی مسلمانان هنگام خواندن قرآن تصورشان این است که تمام آیه‌های بشارت دهنده معطوف به حال آنان و تمام آیه‌های انذاردهنده خطاب به دشمنان و مخالفان آنان است!
از این جهت، قرائت قرآن به جای آنکه آنان را به سمت تواضع و خشیت و شفقت و رأفت و نرمش دل و روح سوق دهد، سبب برانگیختن نوعی غرور و خودپسندی در آنان می‌شود به طوری که گمان می‌کنند "نماینده و برگزیدۀ خاص خدا برای تحقق اوامر او بر روی زمین" هستند! بنابراین، سرسختی و تعصب و سنگدلی بر آنان غالب می‌شود.
فقط یک روح شفاف و دادگر و منصف و فروتن از قرآن رحمت و بخشایش و درمان و تشفّی دریافت می‌کند. یک روح کدر و بیدادگر و بی‌انصاف و مغرور جز زیان و خسران بهره‌ای از قرآن نصیبش نمی‌شود.
وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا (ستمگران را جز زیان نمی‌افزاید) سوره اسراء آخر آیه 82.
مولاعلی هم در همین زمینه سخن بی‌نهایت نغزی دارد:
کَمْ مِنْ صَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ صِیَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ وَ کَمْ مِنْ قَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ قِیَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ حَبَّذَا نَوْمُ الْأَکْیَاسِ وَ إِفْطَارُهُمْ. (بسا روزه‌دارى که جز گرسنگى و تشنگى بهره‌ای از روزه‌دارى خود ندارد، و بسا شب‌زنده‌دارى که از شب‌زنده‌دارى جز رنج و بى‌خوابى نصیبی نبرد! خوشا خواب زیرکان و روزه‌خوری‌شان!) نهج‌البلاغه، حکمت 145.

#قرائت_قرآن
#نهج_البلاغه

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

آن غیرت و این غیرت!

#احمد_زیدآبادی:

"گويند در ميان اصحابش نشسته بود. زنى خوبروى بگذشت. اصحاب چشم بر او دوختند. امام فرمود:
اين نرينگان چه آزمندانه مى‌نگرند. اين گونه نگريستن مايه هيجان شهوت است. هرگاه يكى از شما چشمش به زنى افتد كه او را خوش آيد، با زن خود همبستر شود كه او نيز زنى است همانند آن زن ديگر.
يكى از خوارج گفت: خدا اين كافر را بكشد چه نيك مى‌فهمد. مردم برخاستند تا آن مرد را بكشند. امام فرمود:
آرام گيريد. دشنام را پاداش دشنام است يا بخشيدن گناه." (نهج البلاغه، حکمت 420)
حالا فرض کنید این اتفاق در زمان ما و نزدِ یکی از مدعیان غیرت دینی اتفاق افتاده بود. چه می‌شد؟
اول حسابی به حساب آن زنِ خوبروی می‌رسیدند که چرا چهره در حجاب فرو نبرده و با خرامیدن خود در برابر مردان، از آنان دلبری کرده است.
دوم، اگر از دست‌شان برمی‌آمد، سیخ داغ  به چشم آن مردان فرو می‌کردند که چرا چشم به روی نامحرم گشوده‌اند.
سوم، آن خارجی را به سبب اینکه کافرشان خطاب کرده، اگر نمی‌کشتند چنان به باد کتک می‌گرفتند و دشنام می‌دادند که از شدت خواری و خفت نتواند سر بلند کند!
حالا این نوع جماعت را به مولاعلی چه کار؟ خدا داند!

#غیرت_دینی
#امام_علی
#نهج_البلاغه
#خوارج

#عضویت_در_کانال
       👇👇👇
✅ @sedayeslahat