.
#هنگامی
که در سال ١٣٦٧، ایران #قطعنامه ٥٩٨ را پذیرفت، برخی از نیروهای سیاسی و کشورها زمزمه این را بلند کردند که ایران به این قطعنامه پایبند نخواهد بود و در اولین فرصت آن را نقض خواهد کرد ولی رهبری انقلاب در پیامی که به مناسب حج در همان سال صادر کردند، اعلام نمودند که «ما به شما اعلام می‌کنیم که هدف ما تاکتیک جدید در ادامه جنگ نیست.»
(تجربیات بعدی نشان داد که علی رغم آن که بعدها عراق در موضع بسیار ضعیفی قرار گرفت)، ایران هیچ‌گاه درصدد فراتر رفتن از قطعنامه ٥٩٨ برنیامد و همواره بر آن متعهد ماند. چرا؟ به این دلیل ساده که مهم‌ترین پایه اخلاقی در رابطه انسانی و نیز در روابط بین‌الملل، التزام به عهد و پیمان است. اگر یک فرد یا کشور این قاعده را نقض کند، در روابط انسانی و بین‌المللی ایجاد اختلال جدی می‌کند. توجه به عهد و پیمان در حدی است که گفته می‌شود اگر در جنگ، یک سرباز خودی بدون مشورت با فرمانده خود، به سرباز دشمن، تضمین و امنیت داد، باید آن را رعایت کنیم.
اکنون این رفتار را می‌توان مقایسه کرد با رفتار رئیس‌جمهوری آمریکا که بی‌هیچ منطقی و مجوزی اعلام خروج یک‌جانبه از توافقی می‌کند که در درجه اول چندجانبه و مورد توافق مسئولان قبلی دولت آمریکاست و دوم این که قطعنامه‌های شورای امنیت حامی آن است و سازوکارهای دقیق برای رسیدگی به تخلفات احتمالی وجود دارد و تاکنون نیز ایران به شهادت نهاد نظارت‌کننده، ملتزم به تعهدات خود باقی مانده است و پذیرش این توافق را تاکتیک جدید در ادامه سیاست گذشته‌اش انتخاب نکرده است. همین رفتار است که در نهایت منجر به آن شده است که قریب به اتفاق کشورها به جز اسراییل و عربستان این رفتار ترامپ را محکوم کنند، زیرا همه می‌دانند با نقض عهد سنگ روی سنگ بند نمی‌شود و کل قواعد و نظام‌های اخلاقی دچار مشکل خواهند شد.
حال باید پرسید در برابر این پیمان‌شکنی ایالات متحده چه باید کرد؟ اول از همه نباید اجازه داد اتحادی که در جهان علیه ترامپ شکل گرفته است، دچار شکاف شود. ما نباید کارهایی کنیم که به لحاظ تبلیغی توجیه‌گر نقض پیمان مذکور باشد. ما باید اصرار کنیم که خروج از برجام اگر چه مسأله‌ای بر ضد ایران است ولی اصل ماجرا علیه همه کشورها و نظام بین‌الملل نیز هست و همه کشورها باید در برابر چنین تصمیمی ایستادگی کنند. ما نباید به گونه‌ای رفتار کنیم که تمامی یا حتی جزیی از بار این رفتار متوجه ایران شود. خوشبختانه بلافاصله پس از خروج ترامپ از برجام، عموم کشورها و به طور ویژه، اتحادیه اروپا و سایر قدرت‌های جهانی، علیه این اقدام موضع‌گیری صریح کردند و تاکنون همه مسئولیت متوجه ایالات متحده شده است.
@sedayeslahat
#هنگامی
که در سال ١٣٦٧، ایران #قطعنامه ٥٩٨ را پذیرفت، برخی از نیروهای سیاسی و کشورها زمزمه این را بلند کردند که ایران به این قطعنامه پایبند نخواهد بود و در اولین فرصت آن را نقض خواهد کرد ولی رهبری انقلاب در پیامی که به مناسب حج در همان سال صادر کردند، اعلام نمودند که «ما به شما اعلام می‌کنیم که هدف ما تاکتیک جدید در ادامه جنگ نیست.»
(تجربیات بعدی نشان داد که علی رغم آن که بعدها عراق در موضع بسیار ضعیفی قرار گرفت)، ایران هیچ‌گاه درصدد فراتر رفتن از قطعنامه ٥٩٨ برنیامد و همواره بر آن متعهد ماند. چرا؟ به این دلیل ساده که مهم‌ترین پایه اخلاقی در رابطه انسانی و نیز در روابط بین‌الملل، التزام به عهد و پیمان است. اگر یک فرد یا کشور این قاعده را نقض کند، در روابط انسانی و بین‌المللی ایجاد اختلال جدی می‌کند. توجه به عهد و پیمان در حدی است که گفته می‌شود اگر در جنگ، یک سرباز خودی بدون مشورت با فرمانده خود، به سرباز دشمن، تضمین و امنیت داد، باید آن را رعایت کنیم.
اکنون این رفتار را می‌توان مقایسه کرد با رفتار رئیس‌جمهوری آمریکا که بی‌هیچ منطقی و مجوزی اعلام خروج یک‌جانبه از توافقی می‌کند که در درجه اول چندجانبه و مورد توافق مسئولان قبلی دولت آمریکاست و دوم این که قطعنامه‌های شورای امنیت حامی آن است و سازوکارهای دقیق برای رسیدگی به تخلفات احتمالی وجود دارد و تاکنون نیز ایران به شهادت نهاد نظارت‌کننده، ملتزم به تعهدات خود باقی مانده است و پذیرش این توافق را تاکتیک جدید در ادامه سیاست گذشته‌اش انتخاب نکرده است. همین رفتار است که در نهایت منجر به آن شده است که قریب به اتفاق کشورها به جز اسراییل و عربستان این رفتار ترامپ را محکوم کنند، زیرا همه می‌دانند با نقض عهد سنگ روی سنگ بند نمی‌شود و کل قواعد و نظام‌های اخلاقی دچار مشکل خواهند شد.
حال باید پرسید در برابر این پیمان‌شکنی ایالات متحده چه باید کرد؟ اول از همه نباید اجازه داد اتحادی که در جهان علیه ترامپ شکل گرفته است، دچار شکاف شود. ما نباید کارهایی کنیم که به لحاظ تبلیغی توجیه‌گر نقض پیمان مذکور باشد. ما باید اصرار کنیم که خروج از برجام اگر چه مسأله‌ای بر ضد ایران است ولی اصل ماجرا علیه همه کشورها و نظام بین‌الملل نیز هست و همه کشورها باید در برابر چنین تصمیمی ایستادگی کنند. ما نباید به گونه‌ای رفتار کنیم که تمامی یا حتی جزیی از بار این رفتار متوجه ایران شود. خوشبختانه بلافاصله پس از خروج ترامپ از برجام، عموم کشورها و به طور ویژه، اتحادیه اروپا و سایر قدرت‌های جهانی، علیه این اقدام موضع‌گیری صریح کردند و تاکنون همه مسئولیت متوجه ایالات متحده شده است.
@sedayeslahat