☕️قطعه‌ای از کتاب
نوشتن، یک توانایی‌ست، نه جانشینی برای مجموعه‌ای از ناتوانی‌ها، عُقده‌ها و سرخوردگی‌ها.
نوشتن، برای پُر کردنِ خلاء روحی نویسنده نیست؛ بلکه برای پُر کردنِ خلائی‌ست که نویسنده حس می‌کند که بیرون از او، در کُلّ جهان، وجود دارد. نویسنده به یک کمبود عمومی، ملّی، مردمی و حیاتی پاسخ می‌دهد، نه به یک کم‌داشتِ خصوصی، شخصی و بیمارانه.
نوشتن، نتیجه‌ی یک نتوانستن نیست؛ جانشین عمل دیگری که آرزومندِ انجام آن بوده‌ایم ولی به دلائل متعدّد_ از جُمله ضعف و بی ارادگی و کاهلی_ نتوانسته‌ایم آن را به انجام برسانیم نیست.
نوشتن، ماحَصَلِ سَر خوردن از سیاست، از عشق، از ورزش، از تحصیلات عالی، و از نوازنده‌ی ویولن شدن نیست.
قلم، سلاح است نه سنگر.
انسان در پشت قلم پنهان نمی‌شود تا جان از معرکه، به سلامت به در بَرد. انسان در حفره‌ی قلم به استراحت نمی‌پردازد تا شاید دشمن بگذرد و فرصتِ تهاجمی دیگر به صاحب قلم بدهد.
نویسنده، به دلیل شیوه‌های تفکّر‌ی که ناگزیر است انتخاب کند، پیوسته در جریان جنگیدن است، و میدانِ جنگ او یک جهان فساد است و انحطاط و تباهی.
📕#لوازم_نویسندگى
✍#نادر_ابراهیمی
♦️@seemorghbook
نوشتن، یک توانایی‌ست، نه جانشینی برای مجموعه‌ای از ناتوانی‌ها، عُقده‌ها و سرخوردگی‌ها.
نوشتن، برای پُر کردنِ خلاء روحی نویسنده نیست؛ بلکه برای پُر کردنِ خلائی‌ست که نویسنده حس می‌کند که بیرون از او، در کُلّ جهان، وجود دارد. نویسنده به یک کمبود عمومی، ملّی، مردمی و حیاتی پاسخ می‌دهد، نه به یک کم‌داشتِ خصوصی، شخصی و بیمارانه.
نوشتن، نتیجه‌ی یک نتوانستن نیست؛ جانشین عمل دیگری که آرزومندِ انجام آن بوده‌ایم ولی به دلائل متعدّد_ از جُمله ضعف و بی ارادگی و کاهلی_ نتوانسته‌ایم آن را به انجام برسانیم نیست.
نوشتن، ماحَصَلِ سَر خوردن از سیاست، از عشق، از ورزش، از تحصیلات عالی، و از نوازنده‌ی ویولن شدن نیست.
قلم، سلاح است نه سنگر.
انسان در پشت قلم پنهان نمی‌شود تا جان از معرکه، به سلامت به در بَرد. انسان در حفره‌ی قلم به استراحت نمی‌پردازد تا شاید دشمن بگذرد و فرصتِ تهاجمی دیگر به صاحب قلم بدهد.
نویسنده، به دلیل شیوه‌های تفکّر‌ی که ناگزیر است انتخاب کند، پیوسته در جریان جنگیدن است، و میدانِ جنگ او یک جهان فساد است و انحطاط و تباهی.
📕#لوازم_نویسندگى
✍#نادر_ابراهیمی
♦️@seemorghbook