ورنر هایزنبرگ؛ از پایه‌گذاران مکانیک کوانتوم
ورنر کارل هایزنبرگ (Werner Heisenberg) پنجم دسامبر ۱۹۰۱ در وورتسبورگ آلمان متولد شد. پدرش، آگوست هایزنبرگ، پروفسور دانشگاه مونیخ بود و مادرش آنا وکلین نام داشت.
ورنر پیش از رسیدن به پنج‌سالگی تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه وورتسبورگ آغاز کرد و سه سال بعد در مدرسه Elisabethenschule مونیخ ثبت نام کرد. او در دوره دبیرستان به مدرسه ماکسیمیلیان رفت. ریاضیات، فیزیک و مذهب از دروس مورد علاقه او در آن سال‌ها بود.
او طی مطالعات شخصی خود به نظریه اعداد علاقه‌مند شد. در دوران دبیرستان مدیر یک انجمن دانش‌‌آموزی بود که بعدها این انجمن به رهبری جنبش جوانان باواریابی تبدیل شد. نمرات بالایش در دروس ریاضی و فیزیک نیز سبب شد تا بورسیه دانشگاه مونیخ را دریافت کند.
او از سال ۱۹۲۰ مطالعات فیزیک نظری خود را آغاز کرد و در کنار آن در زمینه نسبیت نیز مطالعه می‌کرد. ورنر در سال ۱۹۲۲ به گوتینگن رفت و به همراه مکس بورن مقاله‌ای درباره گاز هلیوم منتشر کرد. پس از آن در سال ۱۹۲۳ از تز دکترای خود در زمینه آشفتگی سیالات دفاع کرد.
ورنر پس از دریافت مدرک دکترا به عنوان دستیار نزد مکس بورن مشغول به کار شد و با ملاقات نیلز بور در سال ۱۹۲۴ تحقیقات خود را در کنار این فیزیکدان بزرگ به مدت یک سال ادامه داد. این تحقیقات و مطالعات موجب شد تا مکانیک کوانتوم به صورت مکانیک ماتریسی توسط ورنر معرفی شود. در سال ۱۹۲۶ ورنر به همراه بورن و پاسکال جوردن سه مقاله در زمینه مکانیک ماتریسی منتشر کرد. یافته‌ها و تحقیقات او در سال ۱۹۲۶ منجر به کسب کرسی تدریس در دانشگاه کپنهاک شد.
در سال ۱۹۲۷ ورنر نظریه عدم قطعیت را مطرح کرد؛ این نظریه مربوط به خطاهای سرعت و موقعیت ذرات بود. در همین سال ورنر پروفسور فیزیک نظری و رئیس بخش فیزیک در دانشگاه لایپزیک شد. او تا سال ۱۹۴۱، که به عنوان مدیر موسسه فیزیک کایزر ویلهلم برلین انتخاب شد، در این سمت باقی ماند. در اوایل سال ۱۹۲۹ او و پائولی یکی از دو مقاله‌ای را که پایه و اساس نظریه میدان کوانتومی نسبیتی بود ارائه کردند.
بیشتر بخوانید:
https://tech.tavaana.org/fa/technologists/Werner_Heisenberg
#پروفایل #یاری_مدنی_توانا #عدم_قطعیت #هایزنبرگ
@tavaanatech
ورنر کارل هایزنبرگ (Werner Heisenberg) پنجم دسامبر ۱۹۰۱ در وورتسبورگ آلمان متولد شد. پدرش، آگوست هایزنبرگ، پروفسور دانشگاه مونیخ بود و مادرش آنا وکلین نام داشت.
ورنر پیش از رسیدن به پنج‌سالگی تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه وورتسبورگ آغاز کرد و سه سال بعد در مدرسه Elisabethenschule مونیخ ثبت نام کرد. او در دوره دبیرستان به مدرسه ماکسیمیلیان رفت. ریاضیات، فیزیک و مذهب از دروس مورد علاقه او در آن سال‌ها بود.
او طی مطالعات شخصی خود به نظریه اعداد علاقه‌مند شد. در دوران دبیرستان مدیر یک انجمن دانش‌‌آموزی بود که بعدها این انجمن به رهبری جنبش جوانان باواریابی تبدیل شد. نمرات بالایش در دروس ریاضی و فیزیک نیز سبب شد تا بورسیه دانشگاه مونیخ را دریافت کند.
او از سال ۱۹۲۰ مطالعات فیزیک نظری خود را آغاز کرد و در کنار آن در زمینه نسبیت نیز مطالعه می‌کرد. ورنر در سال ۱۹۲۲ به گوتینگن رفت و به همراه مکس بورن مقاله‌ای درباره گاز هلیوم منتشر کرد. پس از آن در سال ۱۹۲۳ از تز دکترای خود در زمینه آشفتگی سیالات دفاع کرد.
ورنر پس از دریافت مدرک دکترا به عنوان دستیار نزد مکس بورن مشغول به کار شد و با ملاقات نیلز بور در سال ۱۹۲۴ تحقیقات خود را در کنار این فیزیکدان بزرگ به مدت یک سال ادامه داد. این تحقیقات و مطالعات موجب شد تا مکانیک کوانتوم به صورت مکانیک ماتریسی توسط ورنر معرفی شود. در سال ۱۹۲۶ ورنر به همراه بورن و پاسکال جوردن سه مقاله در زمینه مکانیک ماتریسی منتشر کرد. یافته‌ها و تحقیقات او در سال ۱۹۲۶ منجر به کسب کرسی تدریس در دانشگاه کپنهاک شد.
در سال ۱۹۲۷ ورنر نظریه عدم قطعیت را مطرح کرد؛ این نظریه مربوط به خطاهای سرعت و موقعیت ذرات بود. در همین سال ورنر پروفسور فیزیک نظری و رئیس بخش فیزیک در دانشگاه لایپزیک شد. او تا سال ۱۹۴۱، که به عنوان مدیر موسسه فیزیک کایزر ویلهلم برلین انتخاب شد، در این سمت باقی ماند. در اوایل سال ۱۹۲۹ او و پائولی یکی از دو مقاله‌ای را که پایه و اساس نظریه میدان کوانتومی نسبیتی بود ارائه کردند.
بیشتر بخوانید:
https://tech.tavaana.org/fa/technologists/Werner_Heisenberg
#پروفایل #یاری_مدنی_توانا #عدم_قطعیت #هایزنبرگ
@tavaanatech